Deivathin Kural Part#2 Continued…..

 

Mõ£ýˆF™ âO¬ñ

ê£vFó‹ MF‚Aø õò¬ú eÁõ„ ê†ì‹ è£óí‹ â¡ø£™, ê†ì‹ «ð£†®¼‚Aø 'LI†'¬ì»‹ eP 25 õò², 30 õò²‚°‚ÃìŠ ªð‡èœ è™ò£íñ£è£ñ™ GŸð‚ è£óí‹ Mõ£ýˆ¬î ðí ê‹ð‰îñ£ùMûòñ£‚AJ¼Šð¶î£¡. ÞŠ«ð£¶ è™ò£íˆF™ ïì‚Aø Ýì‹ðóƒèÀ‹ õóîV¬í õ£ƒ°õ¶‹ Y˜ ªêùˆF «è†ð¶‹ ê£vFó ú‹ñîñ£ùî™ô. ªêôõNŠð ªð‡ i†´‚è£ó¡ â¡Á å¼ˆî¡ ãŸð†®¼‚Aø£¡ â¡ð ÜõQì‹ å†ì‚ èø‚è «õ‡´‹ â¡ðîŸè£è«õ Hœ¬÷‚° 'ú¨† õ£ƒAˆ î£; ̆v õ£ƒAˆ î£;Kvì„ õ£†„ õ£ƒAˆ î£"â¡Á ðPºî™ ñ£FKŠ ð‡E, Þ‰î Üôƒè£óƒè«÷£´ ü£ùõ£v á˜õô‹ â¡Á ªó£‹ð¾‹ ܈ò£õCòñ£ù Ü‹ê‹ ñ£FK Mõ£ýˆ¶‚° ºî™ Fù‹ ð‡μAø£˜è«÷, Þ¶ ê£vFóˆF™ Ü®«ò£´ Þ™ô£î Mûò‹. Þ å¼ ñ‰Fóº‹ A¬ìò£¶. ð¬öò ï£O™ ÜFð£™òˆF™ °ö‰¬îè¬÷ àˆú£ýŠð´ˆî «õ‡´‹, «ý£ñŠ ¹¬èJ™ èwìŠð´Aø¶è«÷!â¡Á M¬÷ò£ì™, ｃ°, á˜õô‹ ⡪ø™ô£‹ ¬õˆî£˜èœ, Üšõ÷¾ . "è¡ò£‹ èùè ú‹ð‰ï£‹"â¡Á ê£vFóˆF™ ªê£™LJ¼Šð, îƒèñ£ù¶ ôzI Hóú£îˆ¬î à‡ì£‚°õ¶ â¡ð, îƒèˆF«ô F¼ñ£ƒè™ò‹ ñ†´‹ ð‡Eù£™ «ð£¶‹. ñŸø ï¬èèœ, ¬õóˆ «î£´ ºîLòù «õ‡ì£‹. ð†´‹ «õ‡ì£‹. ËL™ ìøŠ ¹ì¬õ õ£ƒAù£™ «ð£¶‹. ݉Fó «îêˆF™ ÞŠð®ˆî£¡ ªêŒAø£˜èœ. â™ô£õŸ¬ø»‹ Mì õóîV¬í ªî£¬ôò «õ‡´‹. ᘠÆ® ꣊ð£´, 𣆴, êF˜, ð‰î™ â¡Á Móò‹ ð‡μõ¶ «ð£è«õ‡´‹.

Arul 20: நல்லிச்சேரி (Nellicheri Srouthigal)

 

தஞ்சாவூர் அருகிலுள்ள நல்லிச்சேரி கிராமத்தில், வேதபண்டிதர் சாம்பசிவ ஸ்ரௌதிகள் என்பவர் வசித்தார். அவர் சந்நியாசம் வாங்கிக் கொண்டு கிளம்பி விட்டார். அவருக்கு ஒரே ஒரு ஆண்பிள்ளை மட்டும் தான். அவரும் வேதபண்டிதர். ஆனால், அவருக்கு இருதய நோய் என்பதால், வேதபாராயணத்தை தொடர்ந்து செய்ய முடியாமல் போனது. வருமானம் இல்லாமல் குடும்பம் மிகவும் சிரமப்பட்டது. அம்மாவும், பிள்ளையும் அன்றாடத் தேவைக்கே அல்லல்பட்டனர்.

தஞ்சாவூரில் இருந்த சந்தானராமன் என்பவர், காஞ்சிப்பெரியவரின் பக்தராக இருந்தார். அவரிடம் சாம்பசிவ ஸ்ரௌதிகளின் மனைவியும், பிள்ளையும் சென்றனர். காஞ்சிமடத்திற்குச் செல்வதற்கு பணம் வாங்கிக்கொண்டு பெரியவரைத் தரிசிக்க கிளம்பினார்கள். தங்கள் நிலைமையை எடுத்துச் சொல்லி எப்படியும் உதவி பெறவேண்டும் என்பது அவர்களின் நோக்கம். சந்தானராமனும் அவர்களது பயணச் செலவிற்கு பணம் கொடுத்து வழியனுப்பி வைத்தார். பெரியவருக்கு ஏற்கனவே சாம்பசிவ ஸ்ரௌதிகளின் மனைவியையும், பிள்ளையையும் நன்றாகத் தெரியும். அவர்களிடம் நலம் விசாரித்த பெரியவர் மடத்திலேயே சிலநாட்கள் தங்கும்படி அவர்களுக்கு உத்தரவிட்டார்.

ஏதாவது உதவி செய்யத்தான், பெரியவர் இங்கு தங்கும்படி சொல்கிறார் என்று எண்ணி நம்பிக்கையோடு அவர்கள் இருந்தனர். சிலநாட்கள் கழித்து சிரௌதிகளின் பிள்ளையிடம்,”"நீயும் உன் தாயாரும் நல்லிச்சேரிக்கு கிளம்புங்கள். உங்கள் தேவைகளை மடம் கவனித்துக் கொள்ளும்,” என்று கூறி வழிச்செலவுக்கு பணம் கொடுத்து அனுப்பி வைத்தார். சிரௌதிகளின் பிள்ளைக்கு அவநம்பிக்கை உண்டானது. தஞ்சாவூர் சந்தானராமனைச் சந்தித்து, “”மகாசுவாமிகள் என் நிலையை நன்குதெரிஞ்சும் “கைவிரிச்சுட்டா! என்னையும் என் தாயாரையும் நல்லிச்சேரிக்கு திரும்பிச் செல்லும்படி அனுப்பிச் சுட்டா! இனிமேல் நான் என்ன செய்வேன். நானும் அம்மாவும் இரண்டுநாட்கள் தஞ்சாவூரில் தங்கிவிட்டு நல்லிச்சேரிக்கு கிளம்புறோம்,” என்று சொல்லி வேதனைப்பட்டார்.

இந்த சந்தர்ப்பத்தில் தஞ்சாவூர் மிராசுதார் ஒருவர் காஞ்சிபுரம் மடத்திற்கு வந்திருந்தார். அவருக்கு ஆசியளித்து பரிபூரண அனுகிரகம் செய்தார் பெரியவர். அவரிடம் காஞ்சிப்பெரியவர், “”எனக்கு ஒரு உதவி செய்வியா?” என்று கேட்டார். “”சாமி! உங்க உத்தரவுப்படியே நடக்கிறேன். என்னவென்று சொல்லுங்கள்,” என்றார்.

“”நல்லிச்சேரி கிராமத்தில் சாம்பசிவ ஸ்ரௌதிகள் குடும்பம் உள்ளது. அவ்வீட்டில் அவரது பிள்ளையும், மனைவியும் வறுமையில் மிகவும் சிரமப்படுகிறார்கள். ஒரு வருஷத்திற்கு தேவையான அரிசி,பருப்பு, பலசரக்குகளை ஒரு வண்டியில் அனுப்பிவை. இதை உடனே செய்தால் எனக்கு சந்தோஷம்” என்று மிராசுதாரிடம் கேட்டுக்கொண்டார். மிராசுதாரும் பெரியவர் விருப்பத்தை உடனே நிறைவேற்றும் வகையில் ஒரு வண்டிநிறைய அரிசி, பருப்பு, உப்பு,புளி, மிளகாய் என்று அத்தனையும் வந்து சிரௌதிகளின் வீட்டிற்கு அனுப்பி வைத்தார். ஆனால், சிரௌதிகளின் வீடோ பூட்டியிருந்தது. வீட்டின் முன்னர் பொருட்களை குவித்துவிட்டு வேதபண்டிதரின் மனைவிக்கு தகவல் தந்தனர்.

அம்மாவும், பிள்ளையுமாக சந்தானராமன் வீட்டில் இருந்து நல்லிச்சேரிக்கு கிளம்பி வந்தனர். அப்போது சந்தானராமனிடம், “”பெரியவாளின் நல்ல மனசை புரிஞ்சுக்காமல் இப்படித் தவறா நினைத்துவிட்டேனே!” என்று மிகவும் வருந்தினர். பெரியவரின் பக்தரான சந்தானராமனும் விபரத்தை அறிந்து கண்ணீர் வடித்தார்.

Deivathin Kural Part#2 Continued…..

 

 ÞŠ«ð£«î ªêŒò «õ‡®ò¶

ܶ ÝAø «ð£¶ Ý膴‹.  àì«ù ð‡í «õ‡®ò¶ â¡ù?Üõ˜èœ 14 õò², 16 õò², 18 õò² â¡Á ã«î£ å¼ õó‹¹ ¬õˆF¼‰î£™, ܉î õó‹¹ î£‡®ù àì«ùò£õ¶ è™ò£íˆ¬îŠ ð‡E M´õ º¡ Æ®«ò õó¡ 𣘈¶ ñŸø ãŸð£´è¬÷ªò™ô£‹ ð‡E ¬õˆ¶‚ ªè£œ÷ «õ‡´‹. âšõ÷¾‚ªèšõ÷¾ °¬ø‰î õòC™ è™ò£í‹ ð‡í ÞìI¼‚Aø«î£ Üšõ÷¾ °¬ø‰î õòC™ ð‡E Mì «õ‡´‹.ªð‡èœ c‡ì 裙‹ ñ«ù£Mè£óŠð†´‚ ªè£‡®¼‚°‹ð® M†ì£™ ܶ ïñ‚° ð£ð‹ â¡Aø ðò à현C«ò£´ Þ‰î MûòˆF™ ÞQò£õ¶ è£Kò‹ ªêŒò«õ‡´‹. ù Š «ð£ù£™ «õÁ Mûò‹. ¹¼û òˆîù‹ Þ™ô£ñL¼‰î£™ ܶ ªðKò . ÜŠð®«ò âšõ÷¾‚ªèšõ÷¾ °¬ø‰î ªêôM™ ð‡í «õ‡´«ñ£ ܊𮊠ð‡í «õ‡´‹.

Arul 19: Horse Race - அநாதை பிரேத ஸம்ஸ்காரம் - அசுவமேத யக்ஞம் செய்த புண்ணியம்

 

கும்பகோணத்திலிருந்து ஆயுர்வேத வைத்தியர் ஸ்ரீ லக்ஷ்மி காந்த சர்மா வந்தார். பெரியவர்களிடம் அத்யந்த பக்தி உடையவர். ... அவரிடம், "என்ன.....அசுவமேத யக்ஞம் சரியா நடந்துண்டு வரதா?" என்று பெரியவா கேட்டார்கள். அங்கே இருந்தவர்களுக்கெல்லாம் தூக்கி வாரிப் போட்டது.
"என்னது" லக்ஷ்மிகாந்த சர்மா குதிரைப் பந்தயம் போகிறாரா" அக்ரமம்" என்று திகைத்துப் போனார்கள்.

"ஆனால் ஸ்ரீ சர்மா,கொஞ்சமும் கூச்சப்படாமல் மிகவும் இயல்பாக, "பெரியவா அனுக்ரஹத்திலே நன்னா நடந்துண்டு இருக்கு" என்று பதில் சொன்னார். விஷயம் வேறுன்றுமில்லை.

பெரியவாள் உத்தரவுப்படி "அநாதைப் பிரேத ஸம்ஸ்கார சமிதி" என்ற பெயரில் ஒரு அமைப்பு ஏற்படுத்தி,அநாதையாக இறந்து விட்டவர்களுக்கு உள்ளூர் நிர்வாகத்திடம் அனுமதி பெற்று, உரிய முறையில் ஸம்ஸ்காரம் செய்வது என்ற மிக உயர்ந்த பணியை ஸ்ரீ சர்மா செய்து வந்தார்.
அநாதை பிரேத ஸம்ஸ்காரம் செய்தால் அசுவமேத யாகம் செய்த புண்ணியம் கிடைக்கும்" என்பது சாஸ்திர வாக்கியம்.
இந்த சமூக சேவையைப் பற்றிதான் பெரியவாள் சூசகமாக "அசுவமேத யக்ஞம் நடக்கிறதா" என்று ஆழ்ந்த பொருளுடன் கேட்டிருக்கிறார்கள் என்பது தெரிய வந்தது.

அநாதை பிரேத ஸம்ஸ்காரம் என்ற சமூக செவை,பெரியவாளின் சேவா காரியங்களில் மிக முக்கியமானது.

Deivathin Kural Part#2 Continued…..

 

ã¡ ð£Lò Mõ£ý‹ ?

Mõ£ý‹ â¡ø ú‹vè£óˆ¶‚°Š ðô àˆ«îêƒèœ à‡´. ÜF«ô º‚òñ£ù å¡Á, vFgèÀ‚°„ Cˆî ðK²ˆF ãŸðìŠ ðF â¡ø å¼ H®Š¬ð ãŸð´ˆFˆ î¼õ¶. Ü¬îŠ H®ˆ¶‚ ªè£‡«ì Üõ˜èœ è¬ìˆ«îP M´õ£˜èœ. °¼Mì‹ Hó‹ñê£K Cwò¡ êóí£èF ð‡EŠ ð£ð GM¼ˆFò¬ì‰¶ ²ˆî ñù«ú£´ Þ¼‚Aø ñ£FK Þ‰î‚ è¡Q¬è»‹ ÞõQì‹ Þ¼‚è «õ‡´‹. ¬ìò è˜ñ£, ü¡ñ£ â™ô£õŸÁ‚°‹ è£óí‹ ñùR¡ «êw¬ì. Þ‰î ñù¬ú ¬õˆ¶‚ ªè£‡´ Üî¬ìò Þ„¬êè¬÷Š ̘ˆF ð‡íŠ ð£´ð´õF™  ð£ðƒèœ ú‹ðM‚A¡øù; ü¡ñ£‚èœ ãŸð´A¡øù. ñù¬ú GÁˆFM†ì£™ è˜ñ£ Þ™¬ô, ü¡ñ£ Þ™¬ô, «ñ£þ‹î£¡. ñù¬ú GÁˆ¶õ¶ ñý£Cóññ£ù è£Kò‹. Üwì ñý£RˆFè¬÷‚ Ãì ܬ쉶 Mìô£‹; C‰¬î¬ò Üì‚A„ ²‹ñ£ Þ¼Šð¶î£¡ º®ò£î è£Kò‹ â¡Á (ñ£ùõ˜) 𣆴‚Ãì Þ¼‚Aø¶. ñù¬ú GÁˆî º®ò£M†ì£½‹, Ü¬î„ ªê£‰î M¼Š¹, ªõÁŠ¹èÀ‚è£è Ý´‹ð® Mì£ñ™ Þ¡«ù£KìˆF™ ܘŠðí‹ ð‡E M†ì£™, ÜŠ«ð£¶ 'îù‚è£èŠ ð‡E‚ ªè£œõ¶'â¡ð ãŸð´‹ ð£ðº‹ ü¡ñº‹ Þ™ô£ñ™ «ð£°‹. Þ¡ªù£¼ˆî˜ ݆® ¬õ‚Aøð® ÜõKì‹ ñù¬ú úñ˜ŠHˆ¶ M†«ì£ñ£ù£™ ïñ‚° è˜ˆî£ â¡Aø ªð£ÁŠH™¬ô. Üîù£™ ãŸð´‹ ð£ð ¹‡òº‹ ü¡ñ£M™ Þ™¬ô. "â¡ ªêòô£õ¶ ò£¶ å¡ÁI™¬ô" â¡Á ß„õóQìˆF™ ÞŠð®ˆî£¡ ñù¬ú ܘŠH‚è„ ªê£™Aø£˜èœ. Ýù£™ Ü¬î„ ªêŒðõ˜ «è£®J™ 弈î˜î£¡. Þ¬î«ò å¼ ªð‡μ‚°Š ðF¬ò ß„õóù£è‚ 裆®J¼‚Aø ï‹ î˜ñˆF™ ãó£÷ñ£ù vFgèœ ú§ôðñ£è„ ªêŒ¶ è¬ìˆ«îŸPJ¼‚Aø£˜èœ.¹¼û¬ù ß„õóù£è G¬ùŠð¶ èíõ«í è‡ è‡ì ªîŒõ‹ â¡ø ªè£œ¬è, è™ô£ù£½‹ èíõ¡ â¡ø Üì‚è võð£õ‹, ð£Fšóîò‹ (蟹), ªú÷ñƒèLò‹ (²ñƒèLˆ ñ), ú§ñƒèLò£è«õ ªêˆ¶Š «ð£è «õ‡´‹ â¡ø bõó H󣘈î¬ù ÝAò Þ¬õèœ Üï£F è£ôñ£è ï‹ «îꈶ vFg î˜ññ£è, ï‹ «îꈶŠªð‡èO¡ àˆîñ põùˆ¶‚° àJ˜ G¬ôò£è Þ¼‰¶ õ‰F¼‚A¡ø¶. â‰îˆ «îêˆF½‹ àˆîñ vFgèœ Þ¼‰F¼Šð£˜èœî£¡. â‰î ñîˆF½‹ àò˜‰î °íê£LQèœ «î£¡PJ¼Šð£˜èœ. â¡ø£½‹ «ñ«ô ªê£¡ù Mûòƒèœ ï‹ «îêˆF¡, ï‹ ñîˆF¡ ï‹ è™„êK¡ põ£î£óñ£ù å¼ Ü‹êñ£è Þ¼Šð¶ «ð£™ ñŸø ÞìƒèO«ô ªê£™ô º®ò£¶.

'ï£èKè‹' â¡Á ªê£™L ªè£‡´ Þ¬î ñ£Ÿø G¬ùŠð¶ ¬ìò ñ«ý£¡ùîñ£ù ð‡ð£†´‚«è Ýî£óñ£è Þ¼‚èŠð†ì å¼ ÝE«õ¬ó ªõ†® M´Aø ñ£FKò£°‹. è£î™ Wî™ â¡Á Cˆî Mè£ó‹ ãŸðì£ñ™, êgó G¬ùŠ¹‹ è£ñº‹ õ¼Aø º‰F«ò 弈î¬ù ð˜ˆî£õ£è ܬì‰î£™î£¡ °ö‰¬î àœ÷ˆF™ à‡ì£Aø ðEMù£™ ܃«è à‡¬ñò£ù êóí£èF ªêŒ¶, "Þõ«ù ïñ‚° °¼; Þõ«ù ïñ‚° ß„õó¡"â¡Á Þ¼‚è º®»‹. ݉Fó «îêˆF½‹ ñýó£w®óˆF½‹ Þ¡¬ø‚°‹ vFgèÀ‚° Móîƒèœ ÜFè‹. ÜõŸP™ å¡Á è¡Q¬èèœ ðó«ñ„õó¬ù«ò ðFò£è G¬ùˆ¶Š ÌTŠð¶. Hø° å¼ˆî¡ ðFò£è õ¼Aø£¡. Üõ¬ù«ò ðó«ñ„õóù£èŠ ÌTŠð¶, ÞŠ«ð£¶ ðˆQò£AM†ì ܉î è¡Q¬è‚° Móîñ£è ÝAø¶. ðó«ñ„õó¬ùŠ ðFò£èŠ ÌTˆ¶, º®M™ âõ¡ ðFò£è õ‰î£½‹ Üõ«ù ðó«ñ„õó¡ â¡Á ð£Mˆ¶Mì «õ‡®ò¶. «èœM «è†è£ñ™, ï‹H‚¬èJ¡ «ðK™î£¡, Üî£õ¶ ð£™òˆF™î£¡ 弈î¬ùŠ ðó«ñ„õóù£è G¬ù‚è º®»‹. Mõó‹ ªîKò£î «ð£¶ õ‰î Þ‰î ï‹H‚¬è ñùR™ áP áP, ï‹ võ£ð£Mèñ£ù vFg î˜ñˆFù£™ ñùR™ àÁFŠð†´ M´õ, Mõó‹ ªîK‰î H¡Â‹ ðF«ò ðó«ñ„õó¡ â¡ø ð‚F G¬ôˆ¶ G¡ÁM´‹. ÜõQìˆF«ô«ò î¡ ñù¬ú ܘŠðí‹ ð‡Eˆ îù‚ªè¡Á ñ£ù Üõñ£ù‹ ⶾ‹ Þ™ô£ñ™ 弈F Þ¼‰¶M†ì£™ ÜõÀ¬ìò Üý‹ð£õ‹ è¬ó‰¶ «ð£ŒM´Aø¶. ܶ üùù GM¼ˆF, ܶ  «ñ£þ‹. ð‚F, ë£ù‹, îðv, ̬ü, ò‚ë‹, «ò£è‹ â¡ø â™ô£‹ Þ‰î Üýƒè£ó ï£êˆ¬îˆî£¡ àˆ«îêñ£è‚ ªè£‡®¼‚A¡øù. Þ¶ å¼ vFg‚°Š ðFð‚Fò£™ ú§ôðñ£è, ÞòŸ¬èò£è RˆFˆ¶ M´Aø¶. ÞŠð® ð£Mˆ¶ êóí£èF ð‡Eù ï÷£JQ, Üïú¨¬ò, ú£þ£ˆ ñý£ôzIò£ù nîM, úF â¡ø ªðò˜ ªðŸø î£þ£JEò£ù ðó£ê‚F, ú£MˆK, è‡íA, F¼õœÀõK¡ ðˆFQ õ£ú§A ºîô£ùõ˜è¬÷ˆî£¡ ï‹ «îêˆF™ ªîŒõƒèÀ‚°‹ «ñô£è ¬õˆF¼‚Aø¶. Üõ˜è¬÷ G¬ùˆî£«ô ïñ‚° «õªøF½‹ à‡ì£è£î ªð¼¬ñŠ ¹÷裃Aî‹ à‡ì£Aø¶.

ïñvè£ó‹ ð‡μA«ø£‹. ã¡ ÞŠð® Þ¼‚è «õ‡´‹ â¡ø£™ ªê£™ôˆ ªîKò£¶!"ðF«ò ß„õó¡ â¡ð¶ «ðˆî™;ú¨ð˜v®û¡;ªð‡è¬÷ Üì‚A, ﲂA ¬õ‚Aø ªè£´¬ñ" â¡Á âˆî¬ù Ý«þHˆî£½‹, ÞŠð® Þ¼Šð¶î£¡ Þ‰î «îê£ê£ó‹. ð£óî «îê‹ â¡ø£™ Þƒ«è U«ñ£ˆAK»‹ 胬軋 Þ¼‚Aø«î£ Þ™¬ô«ò£?ã¡ Þ¼‚è «õ‡´‹ â¡ø£™ â¡ù ªê£™õ¶?ÜŠð®ˆî£¡ ï‹ «îꈶ‚ èŸðóCèO¡ êóí£èF õ£›‚¬è»‹. Ý™Šv ñ¬ô¬ò ä«ó£ŠHò˜èœ G¬ù‚Aø ñ£FKî£ù£  ¬èô£úˆ¬î G¬ù‚A«ø£‹?IRRH¬ò ܪñK‚裂è£ó¡ G¬ù‚Aø ñ£FK î£ù£  胬è¬ò G¬ù‚A«ø£‹?Üè™ô£‹ «ñô£è ÞõŸP«ô ªîŒM般î ܸðM‚A«ø£‹ Ü™ôõ£?ÜŠð®«ò Üõ˜èÀ‚° å¼ °´‹ð ãŸð£ì£è ñ†´‹ àœ÷ ðˆFòˆF™ ï‹ ê£vFóƒèœ å¼ ªð‡μ‚° ݈ñ£¬õ«ò ²ˆîŠð´ˆFˆ î¼Aø ðóñ ú£îùñ£ù êóí£èF¬òŠ H¬ê‰¶ ¬õˆF¼‚Aø¶.

êÍè gFJ™ ªð‡èÀ‚° ï™ô¶ ªêŒõî£è G¬ùˆ¶‚ ªè£‡´ Þ‚ è£óíñ£ù ð£™ò Mõ£ýˆ¬î ñ£ŸÁõîù£™ Üõ˜èÀ¬ìò ݈ñ£HM¼ˆF‚° ªðKò ý£Q¬ò à‡ì£‚°A«ø£‹. C¡ù ªú÷èKòˆ¬î ãŸð´ˆF‚ ªè£´ˆ¶ ñý£ ªðKò Hó«ò£üùˆ¬î ïwìŠð´ˆ¶A«ø£‹. ð£™ò Mõ£ý‹ ªð÷Fèñ£è‚ ªè´î™ â¡ð¶ ªõÁ‹ «ð„². °ö‰¬îò£è‚ è™ò£í‹ ð‡E‚ ªè£‡ì£½‹ ÜŠ¹ø‹ Üõœ êgó gFJ™ ð‚°õñ£ù Hø°î£¡ ðˆFò‹ ð‡í ܬöˆ¶‚ ªè£œ÷Šð´õ£œ. ܶ¾‹ îMó î˜ê Ì˜í‹ (Üñ£õ£v¬ò, ªð÷˜íI) «ð£¡ø Ü«ïè FùƒèO™ Hó‹ñêKò Gòñ‹ ªê£™LJ¼Šð êgó‹, Cˆî‹ Þó‡´«ñ ¹w®«ò£´ Þ¼‚°‹. ÞŠ«ð£¶î£¡ Þ‰î‚ è†´Šð£´èœ «ð£Œ, CˆîMè£ó‹, «îè ðôqù‹ Þó‡´‹ ÜFèñ£A ïó‹¹ ú‹ð‰îñ£ù 죂ì˜èœ ï¡ø£è M¼ˆFò£°‹ð® ÝAJ¼‚Aø¶. ð£™ò Mõ£ýˆFù£™ ð£™ò Mî¬õèœ â¡ø ªè£Çóñ£ù è÷ƒè‹ ãŸð†´ U‰¶ ñî«ò ñ£²ð´ˆFM†ì¶ â¡ð¶Ãì I¬èò£ù õ£î‹î£¡ (exaggeration) ð£™ò Mî¬õèœ Þ¼‚è «õ‡´ñ£ù£™ Üõ˜èÀ¬ìò èíõ¡ñ£˜èœ àJ«ó£´ Þ¼‰î£™ ðF¬ù‰¶ õòCL¼‰¶ Þ¼ðˆ¬î‰¶ õò²‚°œ Þ¼Šð£˜èœ.  «è†ìP‰î ñ†®™ Þ‰î 15-25 õò² age-group-™ ꣾ ãŸð´õ¶ ªó£‹ð¾‹ °¬ø„ê™î£¡. âù«õ ð£™ò Mî¬õèœ ªê£™ðñ£è«õ Þ¼‰F¼Šð£˜èœ. Þ™ô«õ Þ™¬ô â¡Á  ªê£™ôM™¬ô. å¼ °ö‰¬î ¬õîšò‹ ܬì‰î¶ â¡ø£™Ãì ñùú§‚° «õî¬ùò£èˆ  Þ¼‚Aø¶. Ýù£™ ªñ£ˆî ðô¬ù 𣘂°‹«ð£¶ Þè™ô£‹ M†´‚ ªè£´‚è «õ‡®ò¶î£¡. ÞŠ«ð£¶ ªð‡μ‚° Þ¼ð¶ õò²‚° «ñ™ è™ò£í‹ ªêŒ¶ ªè£´‚Aø«ð£¶‹ MF Þ¼‰î£™ àì«ù ¬õîšò‹ õóˆî£¡ ªêŒAø¶.

å¼ óJ™ Ý‚Rªì¡†, Š«÷¡ Ý‚Rªì¡† â¡Aø«ð£¶ è™ò£íñ£A å¡Á, Þó‡´ ñ£úƒèO«ô«ò põ¬ù Þö‰îõ˜èÀ‹ ÜF™ ðô˜ Þ¼Šð¬îŠ 𣘈¶ ªó£‹ð¾‹ èwìŠð´A«ø£‹, ¬õîšòˆ¬îˆ î´ŠðîŸè£è ð£™ò Mõ£ýˆ¬îˆ î´ˆ¶ Mìô£‹ â¡ø£™, HŸð£´ Mõ£ýˆ¬îˆ î´ˆ¶ Mìô£‹ â¡ø£™, HŸð£´ õò² õ‰îH¡ è™ò£íñ£ù¾ì«ù ¬õîšò‹ õó£ñ™ 'è£ó¡®'îó ïñ‚°„ ê‚FJ™¬ô«ò! ï‹ «îê£óŠð® vFgèœ ðF¬ò ß„õóù£è ð£Mˆ¶ Üî¡ Íôñ£è ñý£ ªðKò ðôù£ù ü¡ñ GM¼ˆF¬ò ܬìò «õ‡´ñ£ù£™ ê£vFóˆF™ ªê£™LJ¼Šð¶î£¡ õN. ܬî M†´M†´, "ªð‡èœ G¬øòŠ ð®‚Aø£˜èœ;àˆ«ò£è‹ 𣘂Aø£˜èœ;îƒèœ ñù²Šð® è™ò£í‹ ð‡E‚ ªè£œAø£˜èœ;Þªî™ô£‹ ¬ìò progress (º¡«ùŸø‹)"â¡Á ªê£™ðõ˜èœ ªê£¡ù£½‹, âù‚ªè¡ù«õ£ Þ‰îŠ ªð‡èœ ފ𮊠ðô˜ è‡E™ ð†´‚ªè£‡´, Cˆî Mè£óƒèÀ‚° ªó£‹ð¾‹ Ý÷£Aø Å›G¬ôJ«ô ñ£†®‚ ªè£‡®¼‚Aø£˜è«÷ â¡Á åò£î èõ¬ôò£è, ðòñ£è‚ Ãì, Þ¼‚Aø¶. '膴Šªð†®è÷£è Þ¼‰¶ ªè£‡´ ÞŠð® ªð‡è¬÷ 膴Šð£´ ð‡E, ð£™ò Mõ£ý‹, ð£™ò ¬õîýšò‹ «ð£¡ø ªè£ÇóƒèÀ‚° Ý÷£‚°Aø£˜è«÷' â¡Á Y˜F¼ˆî‚ è£ó˜èœ «è£Hˆ¶‚ ªè£‡´, ªð‡èÀ¬ìò êÍè àK¬ñ «ð£Aø¶ â¡Á ܿ, âù‚«è£, 'Þõ˜èœ Y˜F¼ˆî‹ â¡Aø ªðòK™ ï‹ ªð‡èO¡ ñèˆî£ù °ôîùñ£ù 蟹‚° ý£Q à‡ì£°‹ð®ò£ù «ý¶è¬÷ ãŸð´ˆ¶Aø£˜è«÷' â¡Á ܬîMì‚ «è£ð‹ õ¼Aø¶;Ü¿¬è õ¼Aø¶. 'vFgèœ ªè†´Š «ð£ù£™ °ôþò‹î£¡;«ô£è«ñ «ð£Œ M´‹;â™ô£¼‹ ïó舶‚°Š «ð£è«õ‡®ò¶î£¡: 'vˆgû§¶wì£ú§ õ£˜w«íò ü£ò«î õ˜í úƒèó:| úƒè«ó£ ïó裬òõ' Þ‚è£ôŠ ªð‡èÀ‹ Þ ú‹ñFˆF¼‚Aø£˜è«÷, ªðŸøõ˜èÀ‹ ܃WèKˆ¶Š 𣘈¶‚ ªè£‡®¼‚Aø£˜è«÷ â¡ð¶î£¡ ñù¬ú„ ²´Aø¶. â™ô£ Šó£‚ªóv¬ú»‹ â™ô£ ܆õ£¡¬ú»‹ Mì ï‹ ªð‡ °ö‰¬îèœ ªè†´Š «ð£ŒMì‚ Ã죫î â¡ð¶î£¡ âù‚°Š ªðKòî£è, Ü«î èõ¬ôò£è, Þ¼‚Aø¶. ð®Šð‹ àˆ«ò£è‹ 𣘊ð‹ ÜŠð®ªò£¡Á‹ ï‹ ªð‡èœ Cˆî‹ ªè†´ MìM™¬ô â¡Á âù‚° ÝÁî™ ªê£™Aø£˜èœ. âù‚°‹ ܉î ï‹H‚¬è «ð£èM™¬ô. Ýù£½‹ ÞŠð® è‡ìð® FKAø£˜è«÷, ªè†´Š «ð£è G¬øò ꣡v Þ¼‚Aø«î, ªè´Šð â¡«ø RQñ£¾‹ ï£õ½‹ ðˆFK¬èèÀ‹ Þ¼‚Aø«î â¡Á ðòŠð´A«ø¡. ÜšõŠ«ð£¶ è¡ù£H¡ù£ â¡Á ï쉶 M´Aø êƒèFèÀ‹ õ¼A¡øù.  ï쉶 Hø° ܬî â¡ù ð‡E ñ£ŸÁAø¶? ÞŠð® å¡Á, Þó‡´ «èvèœ Ãì ïê‚è Þ‰î «îêˆF™ Mìô£ñ£? â¡Á ñùú§ ªè£F‚Aø¶. î£ò£˜ - îèŠðù£˜èÀ‚°ˆ î£éèœ ªð‡è¬÷Š ðŸP Þ¼‚è «õ‡®ò èõ¬ô, ðò‹ â™ô£õŸ¬ø»‹ «ê˜ˆ¶ ¬õˆ¶  ð´A«ø¡ «ð£L¼‚Aø¶. â™ô£¼‹ ªè†´Š «ð£è «õ‡ì£‹. Ýù£½‹ å¼ ð£™ò Mî¬õ à‡ì£ù£™Ãì è÷ƒè‹ â¡Á Y˜F¼ˆî‚è£ó˜ ªê£¡ù£™, å«ó å¼ ªð‡ ªè†´Š «ð£ù£™Ãì ܬîMì ÝJó‹ ñ샰 è÷ƒè‹ â¡Á  ðòŠð´A«ø¡. «õî‹ åFò «õFò˜‚«è£˜ ñ¬ö cF ñ¡ù˜ ªïPJù˜‚«è£˜ ñ¬ö ñ£î˜ 蟹¬ì ñƒ¬è‚«è£˜ ñ¬ö ñ£î‹ Í¡Á ñ¬öªòùŠ ªðŒ»«ñ. â¡Á ªê£™LJ¼‚Aø¶. ÞF«ô 'cF ñ¡ù˜ ªïP' â¡ ü¨Kv®þQ™ (ÜFè£ó ♬ô‚°œ) Þ™ô£î Mûò‹. Üîù£™ Ü¬îŠ ðŸP  èõ¬ô«ò£, ú‰«î£û«ñ£ ð´õŠ ªð£ÁŠð£O Þ™¬ô. Ýù£™ «õFò¬ó «õî‹ åîŠ ð‡μõ¶‹, ñ£î˜è¬÷ 蟹 ªïP îõø‚îò '꣡v'èÀ‚°‚ 裆®‚ ªè£´‚è£ñ™, è£ñ‹ ¹°º¡«ð ðF¬ò ß„õóù£è ð£M‚è‚ ªè£´ˆ¶, ÜŠ¹ø‹ Üõ¡ 弈î¬ùò¡P ñùv ªè£…êƒ Ãì„ êL‚è£î ð£Fšóòˆ¬î ãŸð´ˆFˆ î¼õ¶‹ â¡ ªð£ÁŠ¹î£¡. Þ‰î Þó‡´‚°‹ â¡ù£ô£ù¬î„ ªêŒò «õ‡´‹ â¡Á åò£ñ™ G¬ùˆ¶‚ ªè£‡´ â¬îò£õ¶ F†ìƒè¬÷Š «ð£†´‚ ªè£‡®¼‚A«ø¡. Goal ªó£‹ð¾‹ â†ìˆF™î£¡ Þ¼‚Aø¶. â¡ Hóòˆîùˆ¬îMì ü£vF «õ舫 ܶ MôA MôAŠ «ð£Œ‚ ªè£‡«ìJ¼‚Aø¶. ÜîŸè£è Þ‰î «óR™  匉¶ Mì‚Ã죶. Ü™ô¶ ÞŠ«ð£¶ õ‰F¼‚Aø ï£èKèŠ «ð£‚°èœ  êK â¡Á 'Ýñ£‹ Ìê£K' ò£èˆ î¬ôò£†® M쾋 Ã죶. '«ð£ù¶ «ð£ù¶ ;Y˜ ªêŒ¶ ꣈FòŠð죶. ÞŠ«ð£¶ ãŸð†®¼‚Aø èLŠ Hóõ£ýˆ¬îˆ î´ˆ¶ ñ£ŸÁõ¶ ïì‚è£î è£Kò‹'â¡Á M†´ M´õîŸè£è ⡬ù Þƒ«è (dìˆF™) à†è£˜ˆF ¬õˆF¼‚èM™¬ô. Üï£F è£ôñ£è Þ‰î «îêˆF™ àò˜‰î G¬ôJ™ Þ¼‰¶ õ‰F¼Šð¶‹, Þó‡ì£Jó‹ õ¼ûñ£è Þ‰î ñì‹ ðKð£Lˆ¶ õ‰F¼Šð¶ñ£ù «õî ÜHM¼ˆF¬ò»‹ vFg î˜ñƒè¬÷»‹ â¡ è£ôˆF™  õ£¬ò Í®‚ªè£‡´ õ£K‚ ªè£´ˆ¶M†´ 'ü舰¼' ð†ì‹ ņ®‚ªè£‡´, ú£þ£ˆ ðèõˆð£î£O¡ ªðò¬ó ¬õˆ¶‚ ªè£‡®¼‰î£™ ܬîMìŠ ªðKò «î£û‹ Þ™¬ô.

ðèõ£¡ (W¬îJ™) ªê£¡ù ñ£FK üò£ðüò‹ Üõ¡ ¬èJ™ Þ¼‚Aø¶ â¡Á M†´ M†´,  𣆴‚° º¡ ¬õˆî 裬ôŠ H¡ ¬õ‚è£ñ™, â¡ Hóòˆîùˆ¬î Mì£ñ™ ð‡E‚ ªè£‡«ì «ð£è «õ‡´‹. Kú™† â¡Â¬ìò 'R¡úK®'¬ò»‹, ܉îóƒè ²ˆîˆ¬î»‹, îð¬ú»‹ ªð£Áˆ¶ ܬñ»‹. èEêñ£ù ðô¡ Þ¶õ¬ó‚°‹ ãŸðìM™¬ô â¡ø£™ â¡ R¡RK® «ð£îM™¬ô, â¡ ñùv ²ˆîñ£èM™¬ô, â¡ îðv °¬ø„ê™ â¡Á ܘˆî‹. «ô£è‹ ⡬ù âˆî¬ù v«î£ˆFó‹ ð‡Eù£½‹ âù‚° ÞŠð®ˆî£¡ «î£¡ÁAø¶. â™ô£‹ «ð£ŒM†ì¶ â¡ø£™  Þ¬î‚Ãì„ ªê£™ô «õ‡ì£‹;å¼ òˆîùº‹ ð‡í«õ‡ì£‹, ñìˆ¬î‚ è¬ôˆ¶ Mìô£‹. Ýù£™, «ð£ŒMì M™¬ô. å¼ C¡ù ªð£P Ü÷¾‚è£õ¶ Þ¼‚Aø¶. ܶÃì Þ™¬ôò£ù£™  Þˆî¬ù ªê£™õ¬î‚ «è†´‚ ªè£‡´ cƒèœ Þšõ÷¾ «ð˜ à†è£˜‰¶ ªè£‡«ìJ¼‚è ñ£†¯˜èœ.  ªê£™Aøð® cƒèœ ªêŒõ«î£, ªêŒò£î«î£ å¼ ð‚è‹ Þ¼‚膴‹. ⡬ù Þšõ÷¾ Éó‹ ªê£™ôõ£õ¶ M†´ âF˜ˆ¶ «è£û‹ «ð£ì£ñ™, ªð£Á¬ñ«ò£´ «è†´‚ ªè£‡´ à†è£˜‰F¼‚Al˜è«÷£ Þ™¬ô«ò£?Üîù£™î£¡ å¼ ªð£Pò£õ¶ Þ¼Šðî£è ï‹H‚ªè£‡´, ܬî âŠð®ò£õ¶ Mô£ ªõ®‚Aø ñ†´‹ áF áF‚ ªè£…ê‹ xõ£¬ô õ¼‹ð®„ ªêŒò º®»ñ£ â¡Á ºò¡Á ªè£‡®¼‚A«ø¡. üùƒèO¡ ¹¶Š«ð£‚°Šð®«ò ï£Â‹ «ð£õ¶ â¡ø£™ ܶ ðèõˆð£î£À‚°Š ð‡μAø ¶«ó£è‰î£¡. ñùRL¼Šð¬î‚ ªè£†®ˆ b˜ˆî£™î£«ù ï™ô¶?ðóvðó‹ cƒèœ â¡Qì‹ ð‚F ªêŒõ¶‹,  ÝY˜õ£î‹ ªêŒõ¶‹ Þ¼‚膴‹. ܶ Þ¼‰¶ ªè£‡«ì Þ¼‚°‹. Ýù£½‹ Þ‰î ñì‹ âîŸè£è ãŸð†ì¶ â¡Á ªê£™L, ܉î õNJ™ àƒè¬÷Š «ð£èŠ ð‡í£ñ™, àƒèœ ð투î ñ†´‹  õ£ƒA‚ ªè£‡ì£™ ܶ H´ƒAò®ˆ¶ˆ F¡Aø è£Kò‰î£¡ â¡ð ñù¬ú M†´„ ªê£¡«ù¡. «õî óþ툶‚è£èŠ ð‡Eù ºòŸCèO™, «ð£†ì F†ìƒèO™, ðó£ê‚FJ¡ ܸ‚Aóýˆî£™ åó÷¾ ï™ô ðô¡ ãŸð†®¼‚Aø¶. i†´‚° i´ ܈òòù‹ Þ¼‚°‹ð® ð‡í º®ò£M†ì£½‹, Ü´ˆî î¬ôº¬ø‚° ܈òòù‹ â¡ø å¡«ø Þ™ô£ñ™ «ð£Œ M´«ñ£ â¡ø G¬ô¬ñ ñ£P, ÞŠ«ð£¶ Ü«ïè Mˆò£˜ˆFèœ «îê‹ º¿¶‹ ðô ð£ì꣬ôèO™ ܈òòù‹, «õî ð£wò‹ â™ô£‹ 𮈶Š ð£v ªêŒ¶ õ¼Aø£˜èœ.

Þ‰î‚ è¡ò£ Mõ£ý‰î£¡ ê†ìñ£è«õ õ‰¶ ¬è¬ò ªó£‹ð¾‹ 膮Š «ð£†´M†ì¶. Üóê£ƒè„ ê†ìˆ¶‚° ÜìƒAˆî£¡ Ýè«õ‡´‹. å¼ ªð‡μ‚° ñ«ù£ð£õ Mè£ó‹ Þ™ô£î è£ôˆF«ô«ò '޶ ªîŒõ‹, â¡Á G¬ù‚°‹ð®ò£è å¼ ¹¼ûQ¡ ¬èJ™ H®ˆ¶‚ ªè£´ˆ¶, Ü‰îŠ ðö‚è‹ áPò Hø° Üî£õ¶ Mè£ó‹ à‡ì£Aø è£ôˆF™ î¡ êgóˆ¬î ܘŠðí‹ ªêŒ¶ ªè£œÀ‹ð®„ ªêŒò«õ‡´‹ â¡Aø î˜ñ ê£vFóˆF¡ Gó‰îóñ£ù ê†ìˆ¶‚° M«ó£îñ£èˆî£¡ Üóê£ƒè„ ê†ì‹ Þ¼‚Aø¶. â¡ø£½‹Ãì ê†ì ñÁŠ¹ ð‡μ â¡Á ªê£™õ¶ êKJ™¬ô. Üîù£™ âÁ‹¹ áø‚ è™ «î»‹ â¡Aø ñ£FK  Mì£ñ™ â´ˆ¶„ ªê£™L‚ ªè£‡«ìJ¼‰¶ Üõ˜èÀ¬ìò ñùv ñ£ÁAøî£ â¡Á ð£˜‚è «õ‡®ò¶î£¡.

Arul 18: சிதம்பரத்திலிருந்து தீட்சிதர்கள் (Chidambaram Dikshidars)

 

காஞ்சிசங்கரமடத்திற்கு சிதம்பரத்திலிருந்து தீட்சிதர்கள் சிலர் வந்திருந்தனர். அவர்கள் பெரியவரிடம் சிதம்பரம் கோயில் கும்பாபிஷேக அழைப்பிதழைச் சமர்ப்பித்து வணங்கினர்.

அழைப்பிதழில் ஒரு வரி விடாமல் அனைத்துப் பக்கங்களையும் படித்து முடித்த பெரியவ சர்ம கஷாயம் என்ற சொல்லுக்கு பொருள் என்ன என்று கேட்க, யாரும் பதில் சொல்ல முன்வரவில்லை.

“”அர்த்தம் தெரிந்தவர்கள் சர்ம கஷாயத்தைப் பற்றிச் சொல்லுங்களேனஎன்று மீண்டும் கேட்டார் பெரியவர்.

புலவர் வெங்கடேசன் என்ற பக்தர்,”"சர்ம கஷாயம் என்பது சமஸ்கிருதச் சொல் என்று மட்டும் தெரிகிறது. ஆனால், எனக்கு அதன் பொருள் தெரியவில்ல என்றசொல்லி முடித்தார். உடனே பெரியவரே சர்மகஷாயத்திற்கு விளக்கம் தர முன் வந்தார்.

“சர்ம கஷாயம் என்பது சமஸ்கிருதச் சொல் தான். ஆலமரம், அரசமரம், அத்திமரம், பலாமரம் போன்ற பால் துளிர்க்கும் மரங்களில் இருந்து மரப்பட்டைகளை சேகரித்து இடித்து தண்ணீரில் போட்டு ஒரு மண்டலம் (41நாட்கள்) நன்றாக ஊற வைப்பார்கள். அந்த கஷாயத்தை கலசங்களில் நிரப்புவார்கள். பூஜையில் வைத்து வேதமந்திரங்களை ஜெபித்து விக்ரகங்களுக்கும், கலசங்களுக்கும் அபிஷேகம் செய்வார்கள்,” என்று அருமையான விளக்கம் அளித்தார். இதைக் கேட்டுக் கொண்டிருந்த தீட்சிதர்களும், பக்தர்களும் பெரும் மகிழ்ச்சி அடைந்தனர்

Deivathin Kural Part#2 Continued…..

 

↴ Mî Mõ£ýƒèœ

ñ¸vI¼F à†ð†ì î˜ñ ê£vFóƒèO™ ↴ Mîñ£ù Mõ£ýƒèœ ªê£™LJ¼‚Aø¶.

Šóy«ñ£-¬îõ-vî¬îõ£˜û: Šóü£ðˆò-vîî£ú§ó :|

裉õ£ ó£þú„¬êõ ¬ðê£ê£wìñ :v‹¼î :

Üî£õ¶ Hó£‹ñ‹, ¬îõ‹, ݘû‹, Hóü£ðˆFò‹, Ýú§ó‹, 裉î˜õ‹, ó£þú‹, ¬ðê£ê‹ â¡Á è™ò£íˆF™ ↴ F².

'Hó£‹ñ‹' â¡ð¶ °¼°ôõ£ú‹ º®ˆ¶ õ‰î àˆîñ Hó‹ñê£K‚è£è Üõ¬ìò ñ£î£-Hî£‚èœ å¼ ï™ô °ôˆ¶Š ªð‡E¡ ñ£î£ HèOì‹ õ‰¶ è¡ò£î£ù‹ ð‡Eˆ îó„ªê£™L‚ «è†´‚ªè£œõ¶. Hœ¬÷‚°Š ªð‡ i†ì£˜ õóîV¬í î¼õ¶, ªð‡μ‚°Š Hœ¬÷ i†ì£˜ ðKê‹ î¼õ¶ â¡Á Þó‡´‹ ÞF™ Þ™¬ô. Mò£ð£ó‚ ªè£´‚è™ õ£ƒèô£è Þ™ô£ñ™ Þó‡´ °ôƒèœ ÜHM¼ˆFò£è «õ‡´‹ â¡ø àò˜‰î ôzò‹ å¡P«ô«ò ð‡íŠð´õ¶ Hó£‹ñ Mõ£ý‹. î˜ñ ê£vFóƒèœ ↴ Mî Mõ£ýƒèO™ Þ¬îˆî£¡ I辋 C«ówìñ£è„ ªê£™LJ¼‚A¡øù.

'¬îõ‹' â¡ð¶ å¼ ò£èˆF«ô«ò Ü¬îŠ ð‡μAø KˆM‚°‚°Š ªð‡¬í‚ è™ò£í‹ ªêŒ¶ î¼õ¶. àKò è£ôˆF™ ªð‡¬íˆ «î® õó¡ õó£î, ªð‡ i†´‚è£ó˜èœ Üõ¬ùˆ «î®Š «ð£Œ ò£è꣬ôJ«ô ñ£ŠHœ¬÷ H®Šðªî¡ð¶, Hó£‹ñ Mõ£ýˆ¬î Mìˆ î£›ˆF â¡ð«î ÜHŠó£ò‹. ªð‡¬íŠ Hœ¬÷ i†´‚è£ó¡ «î®õ¼õ¶î£¡ Cô£‚Aòñ£ù Mõ£ý‹ â¡ðî£è vFg°ôˆ¬î ê£vFó‹ àò˜ˆF ¬õˆF¼‚Aø¶.

Í¡ø£õî£ù ݘû Mõ£ý‹ â¡ð¶ KS ú‹ð‰îñ£ù¶ â¡Á ªð£¼œ ð´õ¶; Còõù KS‚° ú§è¡ò£¬õ‚ è™ò£í‹ ªêŒ¶ ªè£´ˆî ñ£FK Þ¼‚°‹ â¡Á 'ݘû'â¡«ø õ£˜ˆ¬î¬òŠ 𣘈 «î£¡ÁAø¶. Ýù£™ î˜ñ ê£vFóŠð®, õóQìI¼‰¶ Þó‡´ ð²‚è¬÷ õ£ƒA‚ªè£‡´ ªð‡¬í ðF½‚°ˆ î¼õ¶ 'ݘû‹'â¡Á ªîKAø¶.

ݘû‹ â¡ø£™ KS‚°‚ ªè£´Šð¶ â¡Á ܘˆî‹ ªêŒ¶ªè£‡ì£™, Þ¶¾‹ àKò è£ôˆF™ Hó£‹ñ Mõ£ý‹ Ýè£î è¡Q¬è¬ò å¼ õòê£ù KS‚è£õ¶ ²²¼¬þ ªêŒ»‹ ªð£¼†´Š ðˆFQò£è ªè£´Šð¶ â¡Á Ý°‹. õóQìI¼‰¶ «è£ õ£ƒA‚ ªè£‡´ è™ò£í‹ ªêŒõ¶ â¡Aø «ð£¶‹, ÜõQì‹ M«êûñ£ù Yôƒèœ Þ™ô£î ð²¬õ‚ ªè£´ˆ¶Š ªð‡ «è†Aø£¡ â¡Á‹, Þ‰îŠ ªð‡ i†´‚è£ó‚°‹ Hó£‹ñ Mõ£ýŠð®ò£ù ï™ô ú‹ð‰î‹ A¬ì‚è£î FóMòˆ¬î õ£ƒA‚ ªè£‡´ HóFò£èŠ ªð‡¬í‚ ªè£´‚Aø£¡ â¡Á‹ ãŸð´Aø¶. àˆîññ£ù Mõ£ýˆF™ ðí ê‹ð‰î«ñ, HRùv Ü‹ê«ñ Ã죶 â¡ð¶ ê£vFó ðKò‹.

ï£ô£õ¶ Hó£ü£ðˆFò‹. Hóü£ðˆFò‹ HRùv ªè£´‚è™ õ£ƒèô£è Þ™ô£ñ™ å¼ Hó‹ñ„ê£K‚° è¡ò£î£ù‹ ð‡Eˆ î¼Aø Mõ£ý º¬ø. Ýù£™, Hó£ü£ðˆFò‹ â¡Aø ªðòK™ Hó¬ü¬ò à‡´ ð‡μõ¶ â¡ø «ï£‚è‹ Üõúóñ£èˆ ªîKõ, î¡ °ñ£K Y‚Aó«ñ K¶õ£AMì Þ¼‚Aø£œ â¡ð ÜõÀ‚°‚ è™ò£í‹ ð‡Eˆîó ÜõÀ¬ìò îèŠðù£˜ ÜõúóŠð†´ õó¬ùˆ «î®‚ ªè£‡´ ñ «ð£Aø£˜ â¡Á ãŸð´Aø¶. Üî£õ¶, Hó£‹ñ‹ ñ£FK Þ™ô£ñ™ Þƒ«è ªð‡ i†´‚è£ó˜è«÷ Hœ¬÷¬òˆ «î®‚ªè£‡´ «ð£Œ‚ è™ò£í‹ ªêŒ¶ î¼Aø£˜èœ. Þ¶ Þó‡ì£‹ ðþ‰î£¡. A¼ýôzIò£è Þ¼‚è «õ‡®òõ¬ù õóQ¡ A¼ýˆî£˜ «î®õ‰¶, «è†´Š ð‡E‚ ªè£œAø Hó£‹ñ‹î£¡ Þ¬îMì àêˆF.

'Ýú§ó‹'â¡ø£™ 'Üú§óˆîùñ£ù' ܘˆî‹. å¼ ªð‡μ‚°Š ªð£¼ˆîI™ô£î (ñ£†„ Ýè£î) å¼ õóù£ùõ¡ G¬øòŠ ð투î ÜõÀ¬ìò îèŠðù£¼‚«è£ ð‰¶‚èÀ‚«è£ ªè£´ˆ¶, Üõ˜è¬÷ Üîù£™ õêŠð´ˆF‚ è†ì£òŠð´ˆF Üõ¬÷‚ ªè£´‚°‹ð®Š ð‡μõ¶î£¡ Ýú§ó‹. ݘûŠð® «è£¬õ‚ ªè£´ˆ¶Š ªð‡ õ£ƒAùõ¡ õ½‚è†ì£òŠ 𴈶ðõQ™¬ô. Ýú§ó‚ è™ò£í‹ ð‡E‚ ªè£œAøõ¬ùŠ «ð£™ Üõ¬ùŠ ðí«ñ£, ÜFè£ó«ñ£ ªè£¿ˆîõ¡ â¡Á‹ ªê£™ô º®ò£¶. Ýú§ó‹ (ܲó ê‹ð‰îñ£ù¶) â¡ø õ£˜ˆ¬î«ò ݘû‹ (KS ê‹ð‰îñ£ù¶) â¡ø õ£˜ˆ¬î‚° M«ó£îñ£èˆî£«ù Þ¼‚Aø¶?Ü«ïè ðí‚è£ó˜èœ Þó‡ì£î£ó‹ è™ò£í‹ ªêŒ¶ ªè£‡ì¶ Ýú§ó‹î£¡.

Ü´ˆîî£ù 裉î˜õ Mõ£ý‹ â¡ø¾ì¡ ê°‰î¬ô‚°‹ ¶wò‰î‚°‹ ïì‰î¶ â¡Á àƒèÀ‚° G¬ù¾ õ¼‹. Þ‰î‚ è£ôˆF™ 'å«ý£'â¡Á ªè£‡ì£´‹ è£î™ è™ò£í‹ ޶.

'ó£þú‹' ªð‡ i†´‚è£ó˜è«÷£´ »ˆî‹ ªêŒ¶ üJˆ¶Š ªð‡¬í â´ˆ¶ ªè£‡´ «ð£Œ‚ èLò£í‹ ð‡E‚ ªè£œõ¶. A¼wí ðóñ£ˆñ£ ¼‚ñE¬ò ÞŠð®ˆî£¡ Mõ£ý‹ ªêŒ¶ ªè£‡ì£˜.

è¬ìC, â†ì£õ¶ F² Mõ£ý‹, ¬ðê£ê‹, ܲóˆîùñ£ù¶, ó£þúˆîùñ£ù¶, ÞõŸÁ‚ªè™ô£‹ º®M«ô Hꣲˆîùñ£ù ¬ðê£êˆ¬î„ ªê£™LJ¼‚Aø¶. Ýú§óˆF™ ªð‡E¡ ú‹ñî âF˜ð£˜‚è£M†ì£½‹, ÜõÀ¬ìò ñ¸wò˜èÀ‚è£õ¶ ðíˆ¬î‚ ªè£´ˆî£¡. ó£þúˆF™ ÜõÀ¬ìò ñ¸wò˜è¬÷ U‹Rˆî «ð£F½‹ ÜõÀ¬ìò Þw숬î eP‚ è™ò£í‹ ªêŒ¶ ªè£œ÷ñ£†ì£¡. ¼‚IE A¼wíKì‹ Ý¬ê ¬õˆ¶ˆ ù Þ¼‰î£¡? ¬ðê£êˆF«ô£ ªð‡μ¬ìò Þw숬 𣘊ðF™¬ô. ÜõÀ¬ìò ªðŸ«ø£˜èÀ‚°‹ FóMò‹ î¼õF™¬ô. ªð‡ i†´‚è£ó˜è¬÷Š ð¬èˆ¶‚ ªè£‡´, è™ò£íŠ ªð‡¬í»‹ ðôõ‰îŠð´ˆF Mõ£ý‹ ð‡E‚ ªè£œõ¬îˆî£¡ ¬ðê£ê‹ â¡Á ¬õˆF¼‚Aø¶.

å¼ ð‚è‹ ¬ðê£ê‹, Þ¡ªù£¼ ð‚è‹ Hó£‹ñ‹. Hó£‹ñ‹ â¡ð¶ ¬îõˆ¬îMì àò˜‰î¶. Ýù£½‹ «ô£èˆF™ â™ô£¼‚°‹ å«ó ñ£FK Mòõv¬î ªêŒ¶Mì‚Ã죶. Þ¬î à혉¶ ÜFè£K «ðî‹ ªê£™LJ¼Šð¶î£¡ ï‹ ê£vFóˆF¡ ªð¼¬ñ. Þ¬î àíó£î Þ‚è£ôˆFò Ü«ðî õ£îƒè÷£™î£¡ â™ô£ Üù˜ˆîƒèÀ‹ õ‰F¼‚A¡øù. 裆´‚ 膬ìè÷£è, èÇóñ£ù ðö‚è õö‚èƒè«÷£´ àœ÷ õùõ£RèÀ‹ Þ¼‚Aø£˜èœ. àœÙó Üõ˜èOì‹ ï£èKèõ£Rè¬÷Mì àò˜ ð‡¹èœ Þ¼‚°‹. Þõ˜è÷£½‹ êÍ舶‚° Ü«ïèŠ Hó«ò£üù‹ Þ¼‚°‹. Ýù£™ Þõ˜èÀ‚°œ ⊫𣶋 îƒèÀ‚°œ«÷ ꇬì ê„êó¾, family feud G¬øò Þ¼Šð¶‡´. Þ‹ñ£FK ê‰î˜ŠðƒèO™ Þõ˜èÀ‚° ó£þú, ¬ðê£ê Mõ£ýƒè¬÷‚ Ãì ܸñFˆî£è «õ‡®J¼‚Aø¶. Mõ£ýˆ¶‚° ãŸð£´ î¡ù£™ ꇬìªò™ô£‹ «ð£Œ ªú÷ü¡òñ£A M´õ£˜èœ. Þ«î ñ£FK êgó ¹w®, ªð÷Fèñ£ù ú‰«î£ûƒèœ ºîLòõŸ¬ø M«êûñ£è‚ ªè£‡ì þˆKò˜ «ð£¡øõ˜èÀ‚° 裉î˜õº‹ ܸñF‚èŠð†®¼‚Aø¶. Ü‰îŠ ªð‡èœ è÷£è«õ MõóñP‰¶ ¹¼û¬ùˆ «î® ñ£¬ôJ´Aø 'võò‹õó'àK¬ñ¬ò‚ ÃìŠ ªðŸP¼‚Aø£˜èœ. Þîù£™î£¡ «õî Ü®ªò£ŸPò Hindu Law-Ýù î˜ñê£vFóƒèO™ ↴ Mîñ£ù Mõ£ýƒè¬÷»‹ ܸñFˆF¼‚Aø¶.

ñ‰Fó ̘õñ£è Mõ£ý‹ ªêŒ¶ ªè£œõ Þ‰î ↴ Mîñ£ù õÉõó˜èÀ‚°‹ ¬ó† ªè£´ˆF¼‚Aø¶.

ÞõŸP«ô Hó£‹ñ Mõ£ý‹  C«ówìñ£ù¶. ܶ ªð‡í£ùõœ K¶õ£õ º¡«ð ªêŒòŠðì «õ‡®ò¶. "Šóî£ù‹ Šó£‚ K«î£:"â¡Á î˜ñ ú¨ˆFóˆF«ô«ò Þ¼‚Aø¶. ¬ðòQ¡ àðïòù vî£ùˆF™ ªð‡μ‚° ãö£õ¶ õòC™ (蘊ðˆ¬î‚ Æ® â†ì£õ¶ õòC™) ªêŒò «õ‡®ò Mõ£ý‹ ܶ. ¶óF¼wìõêñ£è„ Cô ªð‡èÀ‚°Š Hœ¬÷ò£èˆ «î® õ‰¶ ªêŒ¶ªè£œÀ‹ Hó£‹ñ Mõ£ý‹ ïì‚è£î«ð£¶ õò² ãPM´Aø¶. Hø° ¬îõñ£è«õ£, ݘûñ£è«õ£, Hó£ü£ðˆòñ£è«õ£ ïì‚Aø¶. Þ¬õ ñ†´«ñ Hó£‹ñí¼‚° ãŸð†ì¬õ. Þîó˜èÀ‚° ÞõŸ«ø£´ «õÁ Mîñ£ù è™ò£íƒèÀ‹ - õò² õ‰î ªð‡«í võò‹õóñ£èˆ «î˜‰î´Šð¶, Ü™ô¶ 裉î˜õñ£è„ ªêŒ¶ ªè£œõ¶ àœðì - ܸñF‚èŠ ð†®¼‚A¡øù. è™ò£í ñ‰FóƒèO™ ðô ↴ õ¬èò£ó¬õ»‹ àˆ«îCˆî¬õ. ܬõ â™ô£¼‚°‹ ªð£¶õ£è Þ¼‚èŠð†ì¬õ. Üî£õ¶ K¶ñFò£ù ªð‡¬í Mõ£ý‹ ªêŒ¶ ªè£´Šð‹ àKòõù£ù ñ‰Fóƒèœ Mõ£ý Šó«ò£èˆF™ õ¼A¡øù. Þ‹ ñ£FK ܬùõ¼‚°‹ ªð£¶õ£è Þ¼‚Aø ñ‰FóƒèO™  º¡«ù ªê£¡ù Þó‡´‹ Þ¼‚A¡øù. «ú£ñ¡, è‰î˜õ¡, Ü‚Q ÝA«ò£K¡ ÝbùˆFL¼‰¶ ù õ‰î¬ì‰î K¶ñFò£ù õɬõŠ ðŸP õó¡ ªê£™Aø ܉î ñ‰Fóƒèœ, Hó£‹ññ£è ñ†´I¡P ñŸø â™ô£ Mîñ£ù Mõ£ýƒè¬÷»‹ àˆ«îCˆ¶„ ªê£™ôŠ†ì¬õ«ò Ý°‹. ܬî«ò ð£™ò Mõ£ý‹ ªêŒ¶ªè£œÀ‹ õó‹ ªê£™Aø£¡. ÞŠ«ð£¶ °ö‰¬îò£J¼Šðõ¬÷ Þõ¡ ð£E‚Aóýí‹ ªêŒ¶ ªè£‡ì£½‹, HŸð£´ Üõœ »õFò£è Ýù Hø°î£«ù Þõ¡ ðˆFò‹ ïìˆîŠ «ð£Aø£¡?ÜŠ«ð£¶ «ú£ñ¡-è‰î˜õ¡-Ü‚Q ÝAò ÍõK¡ ÝF‚èˆFL¼‰¶‹ îù‚°‚ ªè£´‚èŠð†ìõ÷£èù Üõ¬÷ Þõ¡ ܬìòŠ «ð£Aø£¡? Üîù£™ ÜŠ«ð£¶ ªê£™ô «õ‡®ò ñ‰Fóˆ¬î º¡Ã†®«ò (in advance) ÞŠ«ð£¶ Mõ£ýˆF™ ªê£™L M´Aø£¡.

 Þ‚è£ôˆF™ Hœ¬÷ Hø‰î¾ì¡ ªêŒò «õ‡®ò ü£îè˜ñ£, ï£ñ è˜ñ£, ªê÷÷‹ ºîLòõŸ¬ø ªò™ô£‹ «ê˜ˆ¶ ¬õˆ¶ Üõ¬ìò Mõ£ýˆ¶‚° º¡ Þ¼ð¶, Þ¼ðˆF Þó‡´ õòC™ ÌÈ™ «ð£´‹ «ð£¶ è£ô‹ îœO„ ªê£™½A«ø£ñ™ôõ£?ފ𮊠H¡ù£™ è£ô‹ îœÀõŠ ðF™, º¡ð£è«õ (܆õ£¡ú£è«õ) Hó£‹ñ Mõ£ý‚è£ó¡ Þ‰î ñ‰Fóƒè¬÷„ ªê£™L M´Aø£¡.

Þ å¼ example (àî£óí‹) ªê£™A«ø¡. Hó‹ñê£K ªêŒAø úIî£î£ùˆF™ îù‚° ï™ô Hó¬ü ãŸðì«õ‡´‹ â¡ð¶‹ Ü«ïè «õ‡´î™èO™ å¡ø£è õ¼Aø¶. Þ¬îŠ ð£˜ˆ¶ ï‹ Y˜F¼ˆî‚è£ó˜èœ, "Hó‹ñ„ê£Kò£è Þ¼‚°‹«ð£«î îèŠðù£ó£AM†´ ÜŠ¹ø‹î£¡ Mõ£ý‹ ð‡E‚ ªè£‡´ A¼ývîù£è «õ‡´‹ â¡ð«î «õîˆF¡ ÜHŠó£ò‹"â¡Á ªê£¡ù£™ âˆî¬ù Üú‹ð£Mîñ£è Þ¼‚°‹?HŸð£´ ⡬ø‚«è£ à‡ì£è «õ‡®ò ÞŠ«ð£«î å¼ Hó‹ñ„ê£K Hó£ˆî¬ù ð‡μAø£¡ â¡ð¶î£«ù êKò£ù ܘˆî‹?ÜŠð®ˆî£¡ Mõ£ý Mûòñ£è„ Y˜ˆF¼ˆî‚è£ó˜ 裆´‹ «õî õ£‚Aòº‹. Þ‰î ñ‰Fóƒèœ ªð‡μ‚° õò² õ‰î H¡ ïì‚Aø ñŸø Mî‚ è™ò£íƒèO«ô£ Mõ£ý ú‰î˜ŠðˆF«ô«ò£ òˆîñ£è„ ªê£™õŠ ªð£¼ˆîñ£è Þ¼‚A¡øù. ޶ ¬ó† ÝùóHœ ê£vFK è†C‚°  ªê£™Aø ðF™. ªð‡μ‚° õò² õ‰î H¡Â‹ ªêŒòŠ ð´‹ Cô õ¬è‚ è™ò£íƒè¬÷ ܃WèKˆ¶ «ñŸð® ñ‰Fóƒèœ Mõ£ýˆF™ «ê˜‚èŠð†®¼Šð, â™ô£ Mõ£ýº‹ õò² õ‰î H¡î£¡ ªêŒò «õ‡´‹ â¡Á ܘˆî‹ Ý裶 â¡Á ªê£™A«ø£‹. Mõ£ýƒèO™ Iè àˆîññ£ùî£è ê£vFóƒèO™ ªê£™ôŠð´‹ 'Hó£‹ñ‹' â¡ðî¡ð®, è™ò£íŠ ªð‡ K¶õ£è£îõ«÷ â¡ð Ü¿ˆîñ£ù ꣡ø£è¾‹ Mõ£ý„ êìƒA¡ è¬ìCJ™ å¼ «õî ñ‰Fó«ñ Þ¼‚Aø¶.

õvFó‹ 膮‚ ªè£œ÷ˆ ªîK‰î H¡ K¶õ£°‹ õ¬ó»œ÷ Þ¬ì‚è£ôˆF™ å¼ ªð‡ °ö‰¬î è‰î˜õQ¡ ÝF‚èˆF™ Þ¼‚Aø£œ â¡Á ªê£¡«ùù™ôõ£?܉î è‰î˜õQ¡ ªðò˜ M„õ£õú§. Þ‰î M„õ£õú§¬õŠ 𣘈¶ è™ò£íŠ Hœ¬÷ ªê£™Aø ñ‰Fó‹   Þƒ«è °PŠH´õ¶. "ã M„õ£õú§«õ! ࡬ù ïñvè£ó‹ ð‡μA«ø¡. c Þ‰îŠ ªð‡¬í M†´ ⿉F¼‰¶ «ð£. «õªø£¼ ªð‡ °ö‰¬îJì‹ «ð£Œ„ «ê¼. ÞõÀ‚°  ðFò£A M†«ì¡ Ü™ôõ£?Üîù£™ â¡Qì‹ Þõ¬÷‚ ªè£´ˆ¶ M†´ c, îèŠðù£K¡ i†®™ Þ¼ŠðõÀ‹ Mõ£ý‹ Ýè£îõÀñ£ù Þ¡ªù£¼ ªð‡¬í„ ªê¡ø¬ìõ£ò£è" â¡Á Þƒ«è è™ò£íŠHœ¬÷ «õ‡®‚ ªè£œAø£¡. õóù£ùõ¡ Mõ£ýˆF¡ «ð£¶ è™ò£íŠ ªð‡¬í M†´Š «ð£°ñ£Á è‰î˜õ ̬ü ð‡E ܉î è‰î˜õQì‹ H󣘈F‚Aø£¡ â¡ðFL¼‰¶ Üõœ Þ¡ù‹ Ü‚QJ¡ ÝF‚èˆF¡ W«ö õóM™¬ô, è‰î˜õQ¡ ÝF‚èˆF™ Þ¼‚Aø£œ, Üî£õ¶ õò²‚° õóM™¬ô â¡Áù b˜ñ£ùñ£è º®õ£Aø¶?

"â™ô£‹ êK. Ýù£™ ñ¸vI¼FJL¼‰¶ Y˜F¼ˆî‚è£ó˜èœ quote ªêŒî£˜è«÷!K¶õ£A Í¡Á õ¼û‹ õó¬ù âF˜ð£˜ˆ¶M†´, ÜŠ¹ø‹ å¼ ªð‡ ù ¹¼û¬ùˆ «î®‚ ªè£œ÷ô£‹ â¡Á Ü‰î „«ô£è‹ ªê£™Aø«î!Üè¡ù úñ£î£ù‹?" úñ£î£ù‹ Þ¼‚Aø¶. "õò²‚° õ¼º¡ è™ò£í‹ ð‡E‚ ªè£´ˆ¶Mì «õ‡´‹"(Šóî£ù‹ Šó£‚K«î£:) â¡ð«î î˜ñê£vFóˆF¡ ªð£¶ MF. ܉î MF îŠHŠ «ð£Aø «èvèO™ â¡ù ªêŒõ¶?å¼ ªð‡¬í õóù£èˆ «î® õó£M†ì£™ ÜõÀ¬ìò Hõ£, Hó£î£«õ£î£¡ Hœ¬÷ 𣘈¶ è™ò£í‹ ð‡Eˆ îó«õ‡´‹. Ýù£™ ފ𮄠ªêŒò£ñ™ Üõ˜èœ 𣆴‚° ªð£ÁŠH™ô£ñL¼‰î£™?Ü™ô¶ å¼ ªð‡ ï£FJ™ô£ñ™, 裘®ò¡ Þ™ô£ñ™ Þ¼‰î£™?ÜŠð®Šð†ìõ¬÷Š ðŸPˆî£¡ K¶õ£ù Í¡Á õ¼ûˆFŸ° H¡ ù ¹¼û¬ùˆ «îìô£‹ â¡Á ñ¸vI¼FJ™ ªê£™LJ¼‚Aø¶. Üî£õ¶, ï£F«ò Þ™ô£îõÀƒÃì, õò²‚° õ‰îH¡ àì«ù î£ù£è ¹¼û‚è£èŠ ¹øŠðì£ñ™, ò£ó£õ¶ ð‰¶ Iˆó˜è«÷£, ܇¬ì Üêô£«ó£, ÜHñ£ùºœ÷õ˜è«÷£ îù‚è£è ñ£ŠHœ¬÷ «îì ñ£†ì£˜è÷£ â¡Á ªð£ÁˆF¼‰¶ 𣘈¶M†´, ÜŠ¹ø‹î£¡ î£ù£è«õ «îìô£‹ â¡Á ªê£™LJ¼‚Aø¶. Context (ú‰î˜Šð‹)-äŠ ð£˜‚è£ñ½‹, º¡Â‚°Š H¡ õ¼õ¬î comparitive-Ýè (åŠH†´Š 𣘂è£ñ½‹ ê£vFó õêùƒè¬÷»‹ «õî ñ‰Fóƒè¬÷»‹ ¶‡ì£è â´ˆ¶ ¬õˆ¶‚ªè£‡´ 𣘊ð Y˜F¼ˆî‚è£ó˜èœ Ýê£óYô˜è÷£è àœ÷õ˜èO¡ õö‚èˆFL¼Šð ñ£ø£ù¬î«ò ê£vF«ó£‚îñ£ù¶ â¡Á õ£F‚°‹ð® ÝAJ¼‚Aø¶.

ꣂó£òí àûvF â¡ø KS‚° ð£™ò (K¶õ£è£î) ñ¬ùMJ¼‰îî£è àðGûˆF«ô«ò (꣉«î£‚ò‹ 1.10.1) Þ¼‚Aø¶. Þ‹ñ£FK Mûòƒè¬÷ Ýó Üñó êKò£èŠ 𣘂è£ñ™ Y˜ˆF¼ˆî‚è£ó˜èœ ðî†ìŠð†´Š «ðC M´Aø£˜èœ. Þ¼‰î£½‹ º¡ªð™ô£‹ Y˜F¼ˆî õ£îƒèÀ‚° âF˜ õ£î‹ ªêŒò üùƒèÀ‚°ˆ ªîKò£M†ì£½ƒÃì, "Þ¶õ¬ó ªðKòõ˜èœ âŠð®Š ð‡E õ‰F¼‚Aø£˜è«÷£ ÜŠð®«ò «ð£«õ£‹;¹Fî£è 塬ø â´ˆ¶‚ ªè£œ÷ «õ‡ì£‹" â¡ø ÜHŠó£ò‹ Þ¼‰î¶. Üîù£™î£¡ ÿGõ£ú ê£vFK Þ‰î è™ò£í õò² reform Mûòñ£è Þó‡´ º¬ø 辡CL™ ñ«ê£î£ ªè£‡´ õ‰¶‹ ܶ G¬ø«õøM™¬ô. ÜŠ¹ø‹  ú£˜î£ â¡ðõ˜, ÞŠ«ð£¶  "ê£óî£ ê†ì‹"â¡Á å¼ Ü‹ñ£œ «ð£†ì ê†ì‹ ñ£FK G¬ùˆ¶‚ ªè£‡®¼‚Aø Þ‰î ê†ìˆ¬î‚ ªè£‡´ õ‰î£˜. Ü‚Ãì êK‚°„ êñ¡ Ýîóõ£è 50%, âF˜îóŠH™ 50% â¡Á «õ£† M¿‰î¶. ܉î ú‰î˜ðˆF™ HK†®w ú˜‚è£ó£ù¶, "裃Aóv «è†Aø võòó£xòˆ¬îˆî£¡  îóM™¬ô; Üõ˜èÀ‚°ˆ F¼ŠFò£è, ñîˆ¬î‚ ªè´ŠðîŸè£õ¶ úý£ò‹ ªêŒòô£‹" â¡Á G¬ùˆ¶ ï£I«ù†ì† ªñ‹ð¬ó ¬õˆ¶ Þ‰î ñ«ê£î£¾‚° Ýîóõ£è «õ£† ð‡í„ªê£™L, Mõ£ý õò¬î àò˜ˆF«òò£è «õ‡´‹ â¡ð¬î„ ê†ìñ£è„ ªêŒ¶ M†ì£˜èœ. Üî£õ¶ public opinion (ªð£¶ üù ÜHŠó£ò‹) -ä eP èõ˜ªñ¡† ðôˆFù£«ô ܉î ñ«ê£î£ 'ð£v'ÝJŸÁ. ÞŠ«ð£¶ G¬ô¬ñ ªó£‹ð¾‹ ñ£PM†ì¶ ð¬öò ðö‚èƒèO™ ð‚F M„õ£ú‹ «ð£ŒM†ì¶. HK†®w ó£xòˆF™ ê£ó ê†ì‹ ܺô£ù¾ì¡, Üõ˜èœ ªè£´ˆF¼‰î ñý£ñ«ý£ˆð£ˆò£ò ¬ì†®¬ô "«õ‡ì£‹" â¡Á ¶ø‰î ð‡®î˜èœ à‡´. õƒè£÷ˆFL¼‰î ð…ê£íù è óˆù ð†ì£ê£˜ò¼‹, F¼Mêï™ÖKL¼‰¶ è£C‚°Š «ð£Œ ªú†®™ ÝAM†ì ôzñí ê£vFK (îI›ï£†´ Hó£‹ñí˜ â¡Á ªîKõîŸè£è 'ôzñí ê£vFK Fó£M†'â¡«ø ªðò˜ ¬õˆ¶‚ ªè£‡ìõ˜) â¡ðõ¼‹ ÞŠð®Šð†ì Fò£èˆ¬î„ ªêŒî£˜èœ. ÞŠ«ð£¶ ï‹ võî‰Fó Þ‰Fò£M™ ó£ü£ƒèˆî£™ ê£vFó MûòƒèO™ ªêŒòŠð´‹ ñ£Áî™è¬÷Š 𣘈¶ ފ𮂠°ñP â¿Aø à현C ò£¼‚° Þ¼‚Aø¶? ï‹ °ö‰¬îèÀ‚° ê£vFó ðKòƒè¬÷ º¿‚辋 ï¡ø£è„ «ê˜‰¶Š H®ˆ¶Š 𣘈¶„ ªê£™ô «õ‡´‹. Þƒ«è å¡Á‹, ܃«è å¡Á‹ 𣘈 conflicting-Ýè (ºóí£è)ˆî£¡ Þ¼‚°‹. '«õîˆF™ love marriage ªê£™LJ¼‚Aø¶ â¡Aø Ü÷¾‚° Ü¬ó °¬ø Kú˜„ ªè£‡´ M†´ M´Aø¶! ê£vFóƒè¬÷Š Ìó£õ£èŠ 𣘂è«õ‡´‹. 塬ø â´ˆ¶‚ ªè£œÀ‹«ð£¶ ܶ ªê£™ôŠð†ì ú‰î˜ðˆ¬îŠ ð£˜‚è «õ‡´‹;Ü º¡Â‹ H¡Â‹, ñŸÁ‹ Þ«î Mûòñ£è Þîó ÞìƒèO½‹ â¡ù ªê£™LJ¼‚Aø¶ ⡪ø™ô£‹ b˜‚èñ£èŠ 𣘈¶, Mê£Kˆ«î, º®¾ ªê£™ô «õ‡´‹. Hó£‹ñ Mõ£ý‹ â™ô£ ü£Fò£¼‚°‹ à‡´. Ýù£™ Hó£‹ñí˜ îMó ñŸø ü£Fò£¼‚° «õÁ Mîñ£ù Mõ£ýº‹ à‡´. Üî£õ¶ K¶ñF Mõ£ýº‹ ܸñF‚èŠð†®¼‚Aø¶. êgó ú‹ð‰îñ£ù ªú÷‚AòƒèÀ‚° º‚Aòˆõ‹ î¼õî£ù£™ ñŸø Mõ£ýƒèÀ‹ ªêŒòô£‹. ݈ñ£HM¼ˆF‚° Hó£‹ñ Mõ£ý«ñ â´ˆî¶.

Arul 17: Tirupathi Shetram - திருப்தி க்ஷேத்ரத்தை எப்படி காப்பாற்றினார்

 

காஞ்சி மகன் திருப்தி க்ஷேத்ரத்தை எப்படி காப்பாற்றினார் என்பது பலருக்கு தெரியாமல் போய் விட்ட விஷயம் இது ஏறக்குறைய 40-50 ஆண்டுகளுக்கு முன் நடந்தது . திருப்தி கோயிலில் எப்பொழுதும் எதாவது மாறுதல்கள் செய்துகொண்டே இருப்பார்கள் பக்தர்களின் வசதிக்காக

ஒரு முறை அங்கே இருந்த பொதுபணி துறை அதிகாரிகளும் அறநிலையத்துறை அமைச்சரும் ஒரு முக்கியமான முடிவுக்கு தயராகிகொண்டிருந்தார்கள் .பொதுமக்கள் உள்ளே மூலஸ்தானத்துக்குள் போய் அதே வழியாக திரும்பி வருவது வழக்கம் , இதை மாற்றி , அதற்கு பதில் மூலஸ்தானதிற்கு பக்கத்தில் உள்ள அர்த்த மண்டபத்தின் சுவர்களை இடித்து மக்கள் வலப்பக்கம் இடப்பக்கம் வழியாக வந்து போனால் அவர்களுக்கு சௌகரியமாக இருக்கும் நெரிசலும் குறையும் என்று முடிவு செய்து கீழ் மட்ட அளவில் பேசி இதற்காக வெளிநாட்டில் இருந்து 40 லக்க்ஷம் செலவில் கோவில் சுவற்றை இடிக்க ஒரு நவீன இயந்திரத்தை தருவிக்கவும் முடிவு செயப்பட்டது .

இவையனைத்தையும் கேட்டு மன நிம்மதி இழந்தவராக ஸ்தபதி கணபதி அங்கே அமர்ந்திருந்தார் அமைச்சர் இதை கவனித்து விட்டு நீங்கள் ஒன்றும் இது பற்றி கருத்து கூறவில்லையே , உங்களுக்கும் இதில் சம்மதம் தானே என்று கேட்டார் என்னுடைய கருத்தை இங்கே கூறலாமா என்று கேட்டார் ஸ்தபதி , அதற்கு தாரளமாக கூறுங்கள் என்றார் அமைச்சர் ஸ்தபதி கூறினார் எத்தனையோ ஆண்டுகளுக்கு முன்பு ஆகம விதிமுறைப்படி வல்லுனர்களை கொண்டு உருவாக்கப்பட்ட கோயில் மூலஸ்தானதிற்கு அடுத்தபடியாக உள்ள அர்த்த மண்டபம் மிகவும் பவித்ரமானது அதை இடித்து இருபுறமும் வழி செய்வது அவ்வளவு உசிதமானது அல்ல , அப்படி செய்தால் , இங்கே குடி கொண்டிருக்கும் பகவானின் சக்தியும் அவரது புனித தன்மையும் போய்விடும் உடனே இந்த வேலையை நிறுத்திவிடுங்கள் என்று கூறினார். அனைவரது ஒருமித்த கருத்தும் இடிப்பதிலேயே இருந்ததால் தீர்மானம் நிறைவேற்றப்பட்டது , அறிக்கை தாயார் செய்யப்பட்டு அனைவரிடமும் கையொப்பம் பெறப்பட்டு ஸ்தபதியின் ஒப்புதலும் அதில் பெறப்பட்டது , கையொப்பம் இட்டுவிட்டு அந்த இடத்தை விட்டு உடனே கிளம்பிவிட்டார் ஸ்தபதி கனத்த மனதோடு

என்ன செய்வது என்று தெரியாத குழம்பிய நிலையில் காஞ்சி மகன் ஒருவரே இதற்க்கு தீர்வு காண முடியும் என்று எண்ணி , அவமயம் ஆந்திராவில் முகாமிட்டிருந்த மகா பெரியவாளிடம் விரைந்தார் கணபதி ஸ்தபதி

ஆந்திராவில் கார்வேட்டி நகர் என்ற இடத்தில் குளக்கரை ஓரம் பரனசாலை அமைத்து தாங்கி இருந்தார் பெரியவா விடாபிடியாக மனதில் தோன்றிய ஒரே குறிக்கோளுடன் ஸ்தபதி மகானின் இருப்பிடம் சென்றடைந்த போது விடியற்காலை நேரம் அன்னா ஆகாரமின்றி மனதில் பெரும் சுமையுடன் மகானின் முன் போய் நின்றவுடன் கண்களில் இருந்து தாரை தாரையாக கண்ணீர் பெருகியது , துக்கத்தை அவரால் அடக்க முடியவில்லை திருப்பதியில் எந்த மாறுதல் செய்வதானாலும் பெரியவாளை கேட்டு தான் செய்வார்கள் ஆனால் இந்த விஷயத்தை கூறவில்லை இப்படி செய்யபோகிறோம் என்ற தகவலை தான் கூறுவார்கள் , அதனால் பெரியவா அபிப்ராயம் சொல்லாமல் இதை தடுத்து நிறுத்த ஏதாவது வழி சொல்லணும் என்றார் ஸ்தபதி

அந்த சமயம் மகானின் வாயிலிருந்து மணி மணியாக சில வார்த்தைகள் வந்தன

"உன் மனசு பிரகாரம் எல்லாம் நடக்கும் கவலைப்படாதே "என்று கூறி ஸ்தபதியை அவர் அனுப்பி வைத்தார்

என் "மனசு பிரகாரம்" என்றால் கோயில் இடி படாமல் தப்புமா?  சோர்வோடு தான் இருப்பிடம் வந்த ஸ்தபதி நல்ல அசதி காலையில் சாப்பிட்ட ஆகாரம் நன்றாக தூங்கி போனார் ஆனால் யாரோ எழுப்பி விட்டதை போல் உணர்ந்த ஸ்தபதி மனதின் வேகம் நடையில் தெரியா நேராக முதன் மந்திரி வீட்டை நோக்கி நடந்தார் (அப்போது ப்ரும்மனந்த ரெட்டி முதல்வர்) . ஸ்தபதி முதல்வர் வீட்டை அடைந்தபோது விடியற்காலை மணி 3.௩௦ வந்தவரை அடையாளம் கண்டு , வாயிற்காப்போன் என்ன ஸ்தபதி இவளவு காலையில் என்றார் நான் முதல்வரை பார்க்க வேண்டும்  "அபாயின்ட்மென்ட் இருக்கா"? இல்லை

அப்போ அவர் வரசொல்லி இருக்காரா அப்படி என்றால் நீங்க அவரை இப்போ பார்க்க முடியாது நான் கண்டிப்பாக அவரை இப்பவே பார்த்தாக வேண்டும் திருப்பதி கணபதி ஸ்தபதியை எல்லாரும் நான்கு அறிந்தவர்கள் , எப்படி அவரது வேண்டுகோளை நிறைவேற்றுவது அப்ப ஒன்னு செய்யுங்க அவர் காலை  4.30 மணிக்கு எழுந்து கீழே காப்பி சாப்பிட வருவார் , அப்பொழுது அவர் உங்களை பார்த்துவிட்டால் நீங்கள் பேசலாம் இல்லையென்றால் அப்புறம் தான் பார்க்க முடியும் என்று கூறிவிட்டார் , இதை கேட்ட ஸ்தபதி அங்கேயே உட்கார்ந்து விட்டார் சரியாக மணி 4.30

முதல்வர் மாடியில் இருந்து கீழே இறங்கி வந்தார் வாயிலில் நிற்கும் ஸ்தபதியை பார்த்தார் என்ன கணபதி இவ்ளவு காலையில் ? உங்களிடம் ஒரு முக்கியமான விஷயம் பேசவேண்டும் என்று கூறி,  திருப்பதி கோயிலுக்கு ஆபத்து என்றார் எடுத்த எடுப்பிலேயே என்னது !!! என்று திகைத்து அவர் தோள் மேல் கை போட்டு உள்ளே அழைத்து சென்றார் நடந்தவை எல்லாவற்றையும் ஓன்று விடாமல் அப்படியே போட்டு உடைத்தார் ஸ்தபதி கண்ணீருடன் முகத்தில் கோபம் கொந்தளித்தது முதல்வருக்கு

அறநிலையத்துறை அமைச்சருக்கு உடனே தொடர்பு போட்ட சொன்னார் தொலைபேசியில்

அமைச்சர் தொலைபேசி லைனில் வந்தார்

முதல்வர் நேற்று முன்தினம் திருப்பதியில் என்ன நடந்தது என்றார் அது விஷயமாகத்தான் அதற்க்கான கோப்புகளுடன் தங்களை சந்திக்க அனுமதி வேண்டி உங்கள் வீடிற்கு வந்து கொண்டிருக்கின்றேன் என்றார் அமைச்சர் நேற்று முன்தினம் திருப்பத்தில் என்ன நடந்தது என்று கேட்டேன் என்றார் உரத்த குரலில் முதல்வர் அமைச்சர் நடந்த வற்றை அப்படியே ஒப்புவித்தார் அதெல்லாம் கேட்ட ரெட்டிகாரு முதலில் நான் சொல்வதை கேளுங்கள் "வெங்கண்ணா ஜோளிக்கி போகாண்டி"

அதாவது திருப்பதி வெங்கடாஜலபதி விஷயத்தில் தலையிடவேண்டாம் இது என்னுடைய உத்தரவு என்று கூறி போனை துண்டித்தார்

திருப்பதியில் ஒன்றும் நடக்காது நீங்கள் போய் வாருங்கள் என்று ஸ்தபதியை வழி அனுப்பி வைத்தார் முதல்வர் உன் மனசு போல எல்லாம் நடக்கும் என்று மகான் சொல்வது கேட்டது அன்று மட்டும் மகான் ஆசி இல்லையென்றால் திருப்பதி கோயில் என்னவாகியிருக்கும்

Deivathin Kural Part#2 Continued…..

 

Mõ£ý õò¶ °Pˆî Mõ£î‹

'ð£™ò Mõ£ý‹ Ã죶; ªð‡èœ K¶õ£ù H¡î£¡ è™ò£í‹ ð‡í«õ‡´‹' â¡Á Þ‰î ËŸø£‡´ Ýó‹ðˆF«ô«ò ï‹ ñîvî˜èO™ ªó£‹ð¾‹ ªê™õ£‚è£è Þ¼‰îõ˜èœ õ£î‹ ªêŒ¶ ñè£ï£´èœ ïìˆF resolutions (b˜ñ£ùƒèœ) «ð£†®¼‚Aø£˜èœ. Þõ˜èœ «õîˆF™ ï‹H‚¬èJ™ô£îõ˜èœ Ü™ô. ñ£ø£è î£ƒèœ ªê£™õ¶î£¡ «õî ú‹ñîñ£ù Mõ£ý‹, ð£™ò Mõ£ý‹ â¡ð¶ «õî ú‹ñîñ£ùF™¬ô â¡Á Þõ˜èœ ªê£¡ù£˜èœ. â‹. óƒè£„ê£Kò£˜, Cõvõ£I ÜŒò˜, ú§‰îóñŒò˜, A¼wívõ£I ÜŒò˜ ñ£FKò£ù ªðKò ¹œOèœ Þõ˜èO™ Þ¼‰î£˜èœ. ÜŠ¹ø‹ ¬ó† ÝùóHœ (M.âv. ÿGõ£ú) ê£vFK Þ‰î MûòˆF™ M«êûñ£è õ£î‹ ð‡Eù£˜. ï™ô ê£vFó 𣇮ˆFò‹ ªðŸP¼‰îõ˜èO«ô«ò ¬õwíõ˜èœ 装C¹óˆF½‹, vñ£˜ˆî˜èœ F¼¬õò£ŸP½‹ Þó‡´ ú¬ðèœ ïìˆF, «õîŠ Hóè£ó‹ ̘õˆF™ Mõ£ý õò² àò˜õ£èˆî£¡ Þ¼‰î¶, K¶ñF Mõ£ý‰î£¡ ïì‰F¼‚Aø¶ â¡Á ÜHŠó£ò‹ ªê£¡ù£˜èœ. ÜŠ¹ø‹ ã¡ ÞŠð® ð£™ò Mõ£ý‹ õ‰î¶ â¡ð‹ å¼ è£óí‹ ªê£¡ù£˜èœ. Üî£õ¶:¶¼‚è˜èœ Þ‰î «îꈶ‚° õ‰î ¹FF™ U‰¶ ñîˆ¬î„ «ê˜‰î è¡ò£Š ªð‡è¬÷ˆ É‚A‚ ªè£‡´ «ð£Œ ðô£ˆè£ó‹ ð‡μõ¶ ÜFèñ£J¼‰î. Ýù£™ å¼ˆî¡ 'ªî£†ì'¬î (ªð£†´‚ 膮ù¬î) Üõ˜èœ ðô£ˆè£ó‹ ð‡íñ£†ì£˜è÷£‹. Üîù£«ô«ò ªð‡èœ °ö‰¬îè÷£è Þ¼‚°‹«ð£«î è™ò£í‹ ð‡EM´Aø ¹¶ õö‚般î Ýó‹Hˆî£˜è÷£‹. ÞŠð® Þ‰î‚ è™ò£í„ Y˜F¼ˆî‚è£ó˜èœ ªê£™L, 'ÞŠ«ð£¶  ñÁð® «õîˆF™ Þ¼‰î Hóè£ó«ñ ñ£Ÿø «õ‡´‹. Pre-puberty marriage (õò² õ¼‹ º¡ èLò£í‹) â¡ø Üï£èKèˆ¬îˆ ªî£¬ô‰¶ Mì«õ‡´‹" â¡Á õ£î‹ ªêŒî£˜èœ.

î£ƒèœ ªê£™õ¶ õ£vîõˆF™ ê£vF«ó£‚îñ£ù¶ â¡ð Ýîóõ£è Þõ˜èœ °PŠð£è Þó‡´ ê£¡Áè¬÷ 裆®ù£˜èœ. å¡Á Mõ£ý êìƒA«ô«ò õ¼Aø Cô «õî ñ‰Fóƒèœ. ñŸø¶ ¬ìò î˜ñ ê£vFóƒèOªô™ô£‹ Iè„ Cø‰îî£è è¼îŠð´‹ ñ¸vI¼F. Mõ£ýŠ Hó«ò£è ñ‰Fóñ£ù «õî õ£‚AòˆF™ â¡ù ªê£™LJ¼‚Aø¶?

Þ¬î„ ªê£™½º¡ Þ¡ªù£¼ Mûò‹ ªê£™ô «õ‡´‹. ï‹ åšªõ£¼ «îèˆF½‹ ܃èƒèÀ‚°œ«÷ ܬõ 嚪õ£¡Á‚°‹ ÜF «îõ¬îò£è å¼ «îõ¡ Þ¼‚Aø£¡. è‡E™ ú¨Kò¡, ¬èJ™ Þ‰Fó¡ â¡PŠð® ïñ‚°œ ݈ò£ˆIèñ£è «îõ ê‚Fèœ Þ¼‚A¡øù. Þ¶ îMó 嚪õ£¼ õ«ò£õv¬îJ½‹ (õò²‚è†ìˆF½‹) 嚪õ£¼ «îõ¬î‚°‹ ï‹ «ñ™ ÝF‚è‹ Þ¼‚Aø¶. ÞšMîˆF«ô å¼ ªð‡í£ùõœ Hø‰îFL¼‰¶ õvFó‹ 膮‚ ªè£œ÷ˆ ªîKAø õ¬óJ™ '«ú£ñ¡' â¡ø «îõ¬îJ¡ ÝbùˆF™ Þ¼‚Aø£œ. (¹¼û˜èœ 膮‚ ªè£œÀ‹ «õw®‚«è '«ê£ñ¡' â¡Á «ð˜ Þ¼‚Aø¶!)ÜîŸèŠ¹ø‹ K¶õ£°‹ õ¬óJ™ Üõœ è‰î˜õQ¡ ÝbùˆF™ Þ¼‚Aø£œ. õò² õ‰îFL¼‰¶ Í¡Á õ¼û‹ Ü‚QJ¡ ÝF‚èˆF™ Þ¼‚Aø£œ. «ú£ñ¡ â¡ø£™ ê‰Fó¡. «ú£ñ¡ å¼ ªð‡¬í vièKˆ¶‚ ªè£‡®¼‚Aø °ö‰¬îŠ Hó£òˆF™ ÜîQì‹ Gô£ ñ£FKò£ù °O˜„C Þ¼‚Aø¶. ÜŠ¹ø‹ è‰î˜õ¡ â¡ø à™ô£ú pMò£ù, ï™ô ú§‰îóñ£ù «îõ¬îJì‹ Þ¼‚Aø CÁI‚° ô£õ‡ò‹ M«êûñ£è Þ¼‚Aø¶. Hø° Ü‚QJ¡ ÜFè£ó è£ô‹ à‡ì£ù «ð£¶ è£ñ£‚Q¬ò ãŸð´ˆ¶‹ ê‚F à‡ì£Aø¶. Í¡Á «îõ¬îèÀ¬ìò ÜFè£óˆ¶‚° ÞŠð® ªô÷Aèñ£è ܘˆî‹ ð‡μõ¶‡´. Þ¶ Þ¼‚膴‹. Y˜F¼ˆî‚è£ó˜èœ ꣡Á 裆´‹ «õî ñ‰FóƒèO¡ ܘˆî‹ â¡ù? õó¡ âùŠð´‹ è™ò£íŠHœ¬÷ õÉ âùŠð´‹ è™ò£íŠ ªð‡¬íŠ 𣘈¶ ªê£™½‹ Þ‰î «õî õ£‚AòƒèÀ‚° ܘˆî‹ â¡ù â¡ø£™, "ºîL™ «ú£ñ¡ ࡬ù ܬì‰î£¡;Þó‡ì£õî£è è‰î˜õ¡ ܬì‰î£¡; Í¡ø£õî£è Ü‚Q àù‚° ÜFðF Ýù£¡. ñ¸wò õ˜‚èˆ¬î„ «ê˜‰î  è£ñõù£è ࡬ù ÝÀõ õ‰F¼‚A«ø¡. ࡬ù «ú£ñ¡ è‰î˜õQì‹ ªè£´ˆî£¡;Ü‚Q â¡Qì‹ ÞŠ«ð£¶ ªè£´ˆF¼‚Aø£¡" â¡Á ܘˆî‹. Mõ£ýˆF¡ «ð£«î ªê£™ôŠð´Aø ñ‰FóˆF™ ÞŠð® õ¼õ è™ò£íŠ ªð‡í£ùõœ K¶ñFò£A Ü‚QJ¡ ÝFùˆF™ Í¡Á õ¼û‹ Þ¼‰î Hø°î£¡ Üõ¬÷ å¼ˆî¡ è™ò£í‹ ð‡E‚ ªè£œAø£¡ â¡Áù ܘˆî‹ ÝAø¶? Þ¬î„ ªê£™Lˆî£¡ Y˜F¼ˆî‚è£ó˜èœ, "ï£ƒèœ å¡Á‹ ê£vFó M«ó£îñ£ù reform (Y˜F¼ˆî‹) ªè£‡´ õóM™¬ô. ÝFJL¼‰î ê£vF󈶂° M«ó£îñ£èˆ ¶¼‚è ó£xòˆF™ ãŸð†ì õö‚般î ñ£ŸPŠ ð¬öòð® ê£vF«ó£‚îñ£èŠ ð‡í «õ‡´‹ â¡Á ªê£™A«ø£‹. «õî õ£‚Aòˆ¬îMì ªðKò Hóñ£í‹ Þ¼Šðî£è â‰î úï£îQ»‹ ªê£™ô º®ò£«î! ܬîˆî£¡ ï£ƒèœ 'Üî£K®'ò£è‚ 裆´A«ø£‹ â¡Á ªê£¡ù£˜èœ. ޫ ñ¸vI¼FJL¼‰¶ Þõ˜èœ 塬ø «ñŸ«è£œ 裆®ù£˜èœ. ˆgE õ˜û£‡»b«þî °ñ£g K¶ñF úb | ᘈõ‹ ¶ è£ô£ˆ ãîvñ£ˆ M‰«îî úˆ¼ê‹ ðF‹|| Þ ܘˆî‹, "õò²‚° õ‰î ªð‡ ÜîŸèŠ¹ø‹ Í¡Á õ¼û‹ õó¡ «î® õ¼Aø£ù£ â¡Á 裈F¼‰¶ 𣘂è«õ‡´‹. õó£M†ì£™ Üî¡H¡ Üõ«÷ ðF¬òˆ «î®‚ ªè£œ÷ô£‹" â¡ð¶. Þƒ«è post-puberty marriage (K¶ñF ÝùH¡«ð Mõ£ý‹) â¡Áù ªîKAø¶?ܶ ñ†´I™¬ô. "ªðKòõ˜èœ 𣘈¶ˆî£¡ ð‡E ¬õ‚è «õ‡´‹ â¡ÁÃì Þ™ô£ñ™ å¼ ªð‡ ܸñF‚Aø Ü÷¾‚° Üšõ÷¾ 'ñ£ì˜ù£è' ñ¸î˜ñ‹ Þ¼‚Aø¶. ï´õ£‰FóˆF™ õ‰î ¬õFè‚ °´‚¬èèÀ‹, ñ®ú…CèÀ‰î£¡ â™ô£õŸ¬ø»‹ ñ£ŸP‚ 裆´I󣇮ˆîùñ£è„ ªêŒ¶M†ì£˜èœ" â¡Á Y˜F¼ˆî‚è£ó˜èœ ªê£¡ù£˜èœ. "«õî ñ‰Fóƒèœ, î˜ñ ê£vFó „«ô£è‹ ÞõŸP¡ ܘˆîˆ¬îŠ 𣘈 Üõ˜èœ ªê£™õ¶ êKù? Þ cƒèœ â¡ù ªê£™Al˜èœ, võ£Iè«÷!â¡Á «è†ì£™, ðF™ ªê£™A«ø¡.

Arul 16: அண்ணன் மட்டும் போதுமா?

 

அண்ணன் மட்டும் போதுமா? வயோதிக ஆடிட்டர், சென்னையிலிருந்து தரிசனத்துக்கு வந்திருந்தார் குடும்பத்துடன். நாட்டுப்பெண் கையில் மூன்று மாதக் குழந்தை." பேரன்....நட்சத்திரம்  விசாகம்...இன்னும் பெயர் வைக்கலை.இவன்தான் முதல் பேரன்.. மற்றப் பையன்களுக்குக் குழந்தை இல்லை.நாட்டுப்பெண் குழந்தையைத் தரையில் கிடத்தினாள். பெரியவாள் பார்வைபடும்படியாக. அன்று சங்கடஹர சதுர்த்தி. மடத்தின் இன்னொரு பகுதியில் கணபத்யதர்வசீர்ஷம் பாராயணம் நடந்து கொண்டிருந்தது.பெரியவா,"கணபதி சுப்ரமண்யம்னு பெயர் வை என்றார்கள்.
ஆடிட்டர் அக மகிழ்ந்து போனார். அன்று,சதுர்த்தி ஆனதால், கணபதி பொருத்தமான பெயர். அத்துடன் அவர்கள் குல தெய்வமான பழனி சுப்ரமணியத்தையும் சேர்த்து வைக்கச் சொல்லி விட்டார்களே! என்ன கருணை! கன்னத்தில் போட்டுக் கொண்டார்,பரவசத்துடன். "அண்ணா மட்டும் இருந்தால் போதுமா? தம்பியும் வரட்டும்," அதிர்ந்து போனார், ஆடிட்டர்.அப்படியா!
காரில் சென்னைக்குத் திரும்பிக் கொண்டிருந்தபோது பாதி வழியில், "வயிற்றைக் குமட்டுகிறது" என்று ஈனஸ்வரத்தில் கூறினாள்,இரண்டாவது மருமகள். "சுப்ரமண்யம்....சுப்ரமண்யம்...என்று பழநி மலை நோக்கிக் கும்பிடு போட்டார்,ஆடிட்டர்.

பெரியவாளின் நேத்திரங்கள், Scaning Apratus-ஆ?இல்லை நம் அறிவுக்கு அப்பாற்பட்ட...Super Super Apratus

Deivathin Kural Part#2 Continued…..

 

Mõ£ý õò¶‹ ê†ìº‹

àðïòù‹ ñ£FKŠ ªð‡E¡ ãö£õ¶ õòC™ è™ò£í‹ ð‡í «õ‡´‹;ÜŠ«ð£¶î£¡ êóí£èF ¹ˆF õ¼‹ - â¡Á ªê£¡ù£™, 'Þ¶ Þ‰î è£ôˆF™ ú£ˆFòñ£?ê†ì M«ó£îñ™ôõ£?â¡Á «è†d˜èœ. 'ó£ü£ƒèˆF¡ ê†ìˆ¬î eÁ'â¡Á ªê£™ô‚ Ã죶. ܊𮄠ªê£™ôM™¬ô. ê†ì ñÁŠ¹ (civil disobedience) â¡Á ÞŠ«ð£¶ ݆C ï숶Aøõ˜è«÷ å¼ è£ôˆF™ ð‡E‚ 裆®ˆî£¡ Þ¼‚Aø£˜èœ. 'ê†ì‹ â¡Á ò£«ó£ â¿FùîŸè£è âƒèœ võ£î‰îKòˆ¬î Mì ñ£†«ì£‹'â¡Á ÜŠ«ð£¶ ªê£¡ù£˜èœ. Ü«î ñ£FK, "ªüJL™ «ð£†ì£½‹ ðóõ£J™¬ô;Hó£í¡ «ð£ù£½‹ ðóõ£J™¬ô;݈ñ «þñˆ¶‚è£è ãŸð†ì Mõ£ý ú‹vè£óˆ¬î ªõÁ‹ ªô÷Aè Mûòñ£‚A„ ê†ì‹ ð‡Eù£™ ãŸèº®ò£¶"â¡Á A÷‹¹Aø «õè‹ ï‹ üùƒèÀ‚° Þ™¬ô. ÜŠð® Þ™¬ô«ò â¡ð¶ ñ†´‹  'ê†ìˆ¬î eø «õ‡ì£‹'â¡Á ªê£™õ‚ è£óíI™¬ô. å¼ MûòˆF™ ePù£™, ñŸøõŸP½‹ eÁAø â‡í‹ à‡ì£A, 膴Šð£«ì «ð£ŒM´‹. Üîù£™î£¡ (ê†ìˆ¬î eÁ‹ð®„) ªê£™ôM™¬ô. Ýù£½‹ ê†ìˆ¬î eø£ñ«ô ó£ü£ƒèˆ¶‚° ê£vFó ÜHŠó£òˆ¬î Mì£ñ™ ªê£™L‚ ªè£‡®¼‚è «õ‡´‹. ó£ü£ƒèˆ¶‚° ñ†´I™¬ô;üùƒèO½‹ ËŸÁ‚°ˆ ªî£‡ÈÁ «ð¼‚° «ñ™ ê£vFó ÜHŠó£òˆ¬î M†´ M†ì£˜è«÷!Üõ˜èÀ‚°‹ ð£‚AJ¼‚Aø võ™ð ê£vFó‚ë˜èœ â´ˆ¶„ ªê£™L‚ ªè£‡«ìJ¼‚è «õ‡´‹. ê†ìˆ¬î eø£ñ«ô, º¡«ùŸø‹ âˆî¬ù Gî£ùñ£è ãŸð†ì£½‹ Üîù£™ ñù‹ î÷ó£ñ™ ËÁ õ¼û‹ Ýù£½‹ Ý膴‹!Þ¡ù‹ ÜFèñ£ù£½‹ Ý膴‹!à¡ùîñ£ù Þ‰î «îê£î£ó‹ ñÁð® ðö‚èˆF™ õóŠ ð‡μõ ï‹ñ£ô£ù¬î ꣉îñ£ù õNJ«ô«ò ªêŒ«õ£‹ â¡Á ªêŒò «õ‡´‹. ðô¬ù 𣘂è  (àJ«ó£´) Þ¼‚è «õ‡´‹ â¡ðF™¬ô. ÝJó‹ õ¼ûˆ¶‚° ÜŠ¹ø‹î£¡ ðô¡ à‡ì£°‹ â¡ø£½‹, Ü ÞŠ«ð£«î ï‹ñ£ô£ù M¬î¬òŠ «ð£†´Mì «õ‡´‹. òˆîùˆ¬î ÞŠ«ð£¶ Ýó‹Hˆî£™î£¡, ⡬ø‚«è£ å¼ ï£÷£õ¶ ðô¡ A¬ì‚°‹. Hóòˆîù«ñ Þ™ô£M†ì£™ ⡬ø‚°‹ ðô¡ ãŸðì º®ò£î™ôõ£?M¬î«ò «ð£ì£M†ì£™ âŠð® ñó‹ à‡ì£°‹? î˜ñê£vFó«ñ ªðKò ê†ì‹ â¡Á ó£ü£ƒèˆî£¼‚°‹, ªð£¶üùƒèÀ‚°‹ ¹K»‹ð®ò£è, Uîñ£ù º¬øJ™ (by persuasion) õŸ¹ÁˆF‚ ªè£‡«ìJ¼‚è «õ‡´‹.

Arul 15: ஜட்ஜ் இல்லை ஜஸ்டிஸ் (Periyava - Not a Judge but give Justice)

 

ஜட்ஜ் இல்லை ஜஸ்டிஸ் குடும்பத்தில் சொத்துப் பிரிவினையில் தகராறு.பாகப் பிரிவினையில் உடன்பாடு ஏற்படாததால், வழக்கு நீதி மன்றத்துக்குப் போய் விட்டது. வழக்கில் சம்பந்தப்பட்ட ஒருவர்,தரிசனத்துக்கு வந்தார். "பெரியவா அனுக்ரஹம் பண்ணணும்.தீர்ப்பு எனக்கு சாதகமாக இருக்கணும்" என்று குழைந்தார்.
பெரியவாள், "நான் ஜட்ஜ் இல்லையே, தீர்ப்பு சொல்றதுக்கு!"என்றார்கள்.

"பெரியவா அனுக்ரஹம் பண்ணினால் போதும்..." "சஞ்சயன் சொல்லியிருக்கார்.....

யத்ர யோகேஸ்வரக் கிருஷ்ணோ யத்ர பார்த்தோ தனுர்தர: !
தத்ர ஸ்ரீர் விஜயோ பூதிர் த்ருவா நீதிர் மதிர் மம !! பெற்றோர் உயிரோடு இருந்த காலத்தில் அவர்களைக் காப்பாற்றவில்லை.சொத்தில் மட்டும் பங்கு வேணும் இல்லையா?" என்று சற்றுக் கோபமாகிச் சொல்லி விட்டு,உள்ளே போய் விட்டார்கள்
பெரியவாள்.

இரண்டு மாதங்கள் கழித்து நீதி மன்றத் தீர்ப்பு வந்தது. இவருக்கு விரோதமாக.
பெரியவாள் ஜட்ஜ் இல்லைதான், ஆனால் அவர்கள் ஜஸ்டிஸ்- நீதிமான் ஆயிற்றே!..

Deivathin Kural Part#2 Continued…..

 

Mõ£ý«ñ ªð‡®¼‚° àðïòù‹

ÞŠ Hó‹ñ„êKò‹ 弈î¬ùˆ îò£˜ ð‡μAø¶ â¡ø£™ ªð‡E¡ èF â¡ù?ÜõÀ‚° àðïòù«ñ£, Hó‹ñ„êKò Ý„óñ«ñ£ Þ™¬ô«ò!¹¼û¡ ñù² 膴Šð†®¼‚Aø ñ£FK Üõ¬÷»‹ 膴Šð£†®™ ªè£‡´ õó£ñ™ Þ¼‚èô£ñ£?Y˜F¼‚è£ó˜èœ ªê£™Aø ñ£FK vFgèÀ‚° àðïòùº‹ Hó‹ñ„êKò Ý„óñº‹ Þ™ô£ñ™ ÜcF Þ¬öˆF¼‚Aø¶ â¡ø£™ - Þ™¬ô. ¹¼û‚° àðïòù-Hó‹ñ„êKòƒèÀ‚° ÜŠ¹ø‹ ãŸð´Aø Mõ£ý ú‹vè£ó«ñ å¼ ªð‡μ‚° àðïòù vî£ùˆF™ ܬñAø¶. Ü‰î‚ °ö‰¬î Hó£òˆFL¼‰¶ ÞõÀ‚° õò¶ õ‰¶ ðˆFò‹ Ýó‹H‚Aø õ¬óJ™, °¼Mì‹ Hó‹ñ„ê£K ñù¬ú ܘŠðí‹ ð‡Eù ñ£FK Þõœ ðFJì‹ ð‡í «õ‡´‹. "vˆgí£‹ àðïòù vù Mõ£ý‹ ñ¸óŠóiˆ"â¡ð¶ ñ¸vI¼F. Þ å¼ ªõO ܬìò£÷‹ 裆´ â¡ø£™ ꆪì¡Á, 'àðïòùˆF«ô å¼ ¬ðò‚°Š ÌÈ™ «ð£´Aø ñ£FK Mõ£ýˆF«ô ªð‡μ‚° ñƒèœ ú¨ˆFó‹ è†ìŠð´Aø¶ â¡Á ªê£™LMìô£‹. àð-ïòù‹ â¡ø£™ 'A†«ì ܬöˆ¶Š «ð£õ¶', Üî£õ¶ '°¼Mùì‹ Ü¬öˆ¶Š «ð£Œ °¼°ô õ£úˆF™ Hó‹ñêKò‹ ܸw®‚°‹ð®Š ð‡μõ¶'â¡Á ܘˆî‹ ªê£¡«ù¡. vFgèÀ‚°Š ðF«ò °¼. ÜõQì‹ ªè£‡´ «ê˜‚Aø Mõ£ý‹î£¡ ÜõÀ‚° àðïòù‹. Üî£õ¶ ê£vFóŠ Hóè£ó‹, å¼ Hœ¬÷‚° àðïòù‹ ªêŒAø ãö£õ¶ õòC™ ªð‡μ‚° Mõ£ý‹ ªêŒ¶Mì «õ‡´‹. è£ñ‹ ªîKAø º¡«ð Þõœ ðF¬ò °¼õ£è õKˆ¶M´‹ð® ªêŒò «õ‡´‹. è£ñ‹ ªîKò£M†ì£™î£¡ ÞŠð® °¼õ£è õK‚辋 º®»‹!°¼¬õ å¼ˆî¡ ªîŒõñ£è«õ ñF‚è «õ‡´‹ â¡ð¶‹ ê£vFó‹ Ü™ôõ£? ÜŠð®«ò Þ‰îŠ ªð‡ °ö‰¬î C¡ù õòC™ ðF¬ò °¼-ªîŒõñ£è ð£Mˆ¶ y¼îòˆ¬î Üõ‚° úñ˜Šðí‹ ð‡EMì «õ‡´‹. ܉î Þ÷ õòC™î£¡ Þ¶ ú£ˆFòº‹ Ý°‹. HŸð£´ ¹ˆFò£™ âF˜‚«èœM «è†ð¶, Üý‹ð£õˆ ¹ â™ô£‹ à‡ì£AM´‹. y¼îò-úñ˜Šðí‹ - êóí£èF -  ü¡ñ£¬õ‚ è¬ìˆ«îŸÁAø ªðKò ú£îù‹. W¬îJ¡ êóñ „«ô£èˆF™ ªê£¡ù Þ‰î êóí£èF¬ò ªîŒõ«ñ£, °¼«õ£, ðF«ò£, ò£Kì«ñ£ ð‡EM†ì£™ «ð£¶‹. ÜŠ¹ø‹ îù‚ªè¡Á å¡Á‹ Þ™¬ô.  ò£Kì‹ êóí£èF ð‡E«ù£«ñ£ Üõ˜èœ Íô‹ ß„õó¡ ܸ‚óý‹ ð‡EM´õ£¡. Þ‹ñ£FKò£èŠ Hœ¬÷ò£èŠ Hø‰î 弈î¬ù °¼Mì‹ êóí£èF ð‡μ‹ð®ò£è àðïòùˆ¬î»‹, Üõ¡ è™ò£í‹ ªêŒ¶ªè£œÀ‹ «ð£¶ Ü‰î‚ è™ò£íˆ¬î«ò ªð‡í£ŒŠ Hø‰îõœ ðFJì‹ êóí£èF ð‡μ‹ð®ò£è Mõ£ý ú‹vè£óˆ¬î»‹ KSèœ ãŸð£´ ªêŒ¶ î‰F¼‚Aø£˜èœ. Üî£õ¶, ªð‡¬í ñ†´‹ ñ†ì‹  Üõ¬÷Š ¹¼û‚° êóí£èF ð‡í„ ªê£™ôM™¬ô. Ü‰îŠ ¹¼û¬ù»‹ Mõ£ýˆ¶‚° º‰F«ò °¼¾‚° êóí£èF ð‡í„ ªê£™LJ¼‚Aø¶. Üõ¡ â‰î õòC™ Þ‰î êóí£èF¬ò„ ªêŒAø£«ù£ Üïî õòC™ Þõœ Üõ¬ù‚ è™ò£í‹ ð‡E‚ ªè£‡´ êóí£èF ð‡í«õ‡´‹ â¡ð¶ ê£vFóˆF¡ ÜHŠó£ò‹. àêˆF-ˆF, àK¬ñ (right), vî£ù‹ (position) ºîô£ù Mûòƒè¬÷Mì Cˆî ²ˆF¬òŠ ªðKî£è G¬ùˆî£™ ÜŠ«ð£¶ êóí£èF º‚Aòñ£Aø¶. Ü õNò£èˆî£¡ ¹¼û‚° àðïòùº‹ ªð‡μ‚° Mõ£ýº‹ MF‚èŠð†®¼‚A¡øù â¡Á ¹K‰¶ ªè£œ÷ «õ‡´‹.

Arul 14: மருத்துவர் (Supreme Doctor Periyavah - Cured Cancer.)

 

இருபது வருஷங்களுக்கு முன்பு நடந்த சம்பவம். ஈச்சங்குடி கணேசயர் என்பவர் பெரியவாளிடம் நிரம்பவும் பக்தி பூண்டவர். அவருடைய மனைவிக்கு வயிற்றில் புற்றுநோ ஏற்பட்டு மிகவும் கஷ்டப்பட்டாள். டாக்டர்கள் அந்த அம்மாளுக்கு ஆபரேஷன் செய்துதான் ஆக வேண்டும். இல்லாவிட்டால், பிழைப்பது அரிது என்று சோல்லிவிட்டார்கள்.
பெரியவாளிடம் வந்து பிரார்த்தித்தார்,

கணேசயர... ‘ஆபரேஷன் வேண்டாம். திருத்துறைப்பூண்டிக்குப் பக்கத்திலே திருநெல்லிக் காவல் என்று ஒரு ரயில்வே ஸ்டேஷன் இருக்கு. அந்த ஸ்டேஷனில் இறங்கி ஒரு கிலோமீட்டர் மேற்கே போனால், ஒரு வாக்கால் வரும். அதன் கரையில், கனகல் என்று ஒரு மரம் இருக்கு. அதன் இலைக்காம்பை சாப்பிடச் சோல், கான்ஸர் குணமாகிவிடும்’ என்றார்கள் பெரியவா.

அதன்படி அந்த அம்மாள், அந்த மரத்தின் இலையின் காம்பை மென்று தின்று வந்தாள். சில நாட்களில் நோய் மறைந்தேவிட்டது. (துரதிருஷ்டவசமாக, அந்தக் கனகல் மரம் சமீபத்தில் பட்டுப் போவிட்டது)"
- ஸ்ரீ மடம் பாலு

Deivathin Kural Part#2 Continued…..

 

Mõ£ý‹ î˜ñˆ¶‚è£è«õ ãŸð†ì¶.

î˜ñ ܘˆî è£ñ «ñ£þ‹ â¡Á ° ¹¼û£˜ˆîƒè¬÷„ ªê£™A«ø£‹. ÞF«ô ºîô£õî£ù î˜ñ‹ ⊫𣶫ñ M†´Š «ð£è‚Ã죶. ܘˆî‹ (ðí‹) ê‹ð£FŠð¶‹ è£ñ ܸðõº‹ å¼ è£ôˆF™ M†´ M´ð¬õ. Ýù£™ ÞõŸ¬ø ܸðM‚°‹ è£ôˆF½‹ î˜ñˆFL¼‰¶ Môè‚Ã죶. ê£vFó î˜ñƒè¬÷»‹ M†´ ú‰Gò£Rò£Aø«ð£¶Ãì, å¼ˆî¡ î˜ñˆ¶‚° ÜŠð£Ÿð†ìõù£A M´Aø£«ù îMó, ܬî Ý«þH‚Aøõù£è«õ£, Üî˜ñˆ¬î„ ªêŒAøõù£è«õ£ ÝAMìM™¬ô. 'ú‰Gò£ú î˜ñ‹' â¡Áù Üõ¡ H¡ðŸø «õ‡®ò¬õè¬÷«ò ªê£™A«ø£‹? ̘õ eñ£‹¬ú â¡ø è˜ñ 裇ì‹, àˆîó eñ£‹¬ú â¡ø ë£ù è£‡ì‹ ºîLò¬õè¬÷Š ðŸP º¡«ð ªê£¡«ù¡. ÞõŸP™ ̘õ eñ£‹¬ú ú¨ˆó‹ "Üî£«î£ î˜ñ T‚ë£ú£" â¡Á Ýó‹H‚°‹. "î˜ñˆ¬îŠ ðŸPò Mê£ó¬í ÞQ Ýó‹H‚Aø¶"â¡Á ܘˆî‹. àˆîó eñ£‹ú£ ú¨ˆó‹ (Hó‹ñ ú¨ˆó‹) 'Üî£«î£ Šóyñ T‚ë£ú£'- Üî£õ¶ 'Hó‹ñˆ¬îŠ ðŸPò Mê£ó¬í ÞQ Ýó‹H‚Aø¶'â¡Á ºî™ ú¨ˆóˆF™ ªê£™Aø¶. Hó‹ñˆ¬î«ò Mê£Kˆ¶ Fò£Q‚Aø «ð£¶ î˜ñˆ¬îŠ ðŸPò G¬ù¾‹ «ð£ŒM´Aø¶. è˜ñ‹ àœ÷ ˆ¬õîñ£ù «ô£èˆ¶‚°ˆî£¡ î˜ñ‹. ܈¬õîñ£ù ë£ùˆF™ «ô£èI™ô£î î˜ñˆ¬îŠ ðŸPò Mê£ó¬íJ™¬ô. Üîù£™ ܶ î˜ñ M¼ˆîñ£ù¶ (î˜ñˆ¶‚° ºóí£ù¶) â¡Á ܘˆîI™¬ô. Ü «ñ«ô «ð£ù¶, Ü Übîñ£ù¶ â¡«ø ܘˆî‹.

W¬îJ™ ðèõ£¡ 'ú˜õ î˜ñ£¡ ðKˆòxò(â™ô£ î˜ñˆ¬î»‹ M†´M†´) ⡬ù«ò êóí¬ì' â¡Á ªê£™Aø£ªó¡ø£™, 'Üî˜ñ‚è£óù£è ÝA â¡Qì‹ ¹èô¬ì' â¡ðî£èõ£ ܘˆî‹ ð‡μõ¶?'î˜ñ Üî˜ñƒè¬÷ ðŸPù Mê£ó¬í¬ò M†´M†´, ÜõŸÁ‚° «ñ«ô â¿‹H, Þó‡´‚°‹ Íôñ£ù õv¶M«ô«ò H®Š¬ð ¬õˆ¶‚ ªè£œ'â¡Á ܘˆî‹. Þ¶ àœ Ü¸ðõ‹. Þ‰î ܸðõˆ¬îŠ ªðŸø ë£Qèœ ªõOJ«ô ªêŒAø è£Kòƒèœ, î£ù£è«õ î˜ñ ñòñ£èˆî£¡ Þ¼‚°‹. Üî£ù£™î£¡ ñý£ˆñ£‚è÷£è àœ÷ ú‰Gò£Rèœ conscious- Ýè (¹ˆF ̘õñ£è) î˜ñˆ¬îŠ ð‡í «õ‡´‹ â¡Á àˆ«îC‚è£ M†ì£½‹ Üõ˜èœ ªêŒõªî™ô£‹ î˜ññ£è«õ Þ¼Šð¶. ªñ£ˆîˆF™ î˜ñ‹ â¡ð¶ å¼õ¬ù ⊫𣶫ñ M´AøF™¬ô. àò˜‰î G¬ô¬ò ܬìAø«ð£¶ Þõ¡ Ü¬îŠ ðŸPò â‡íˆ¬î M†´M†ì£½‹, ܶ Þõ¬ù Mì£ñ™ Þõ¡ è£Kò ÏðˆF™ ªêŒAøF™ Hóè£Cˆ¶‚ ªè£‡«ì Þ¼‚°‹. î˜ñ- ܘˆî-è£ñ-«ñ£þˆF™ ܘˆî‹ (ªð£¼œ) ê‹ð£FŠð¶ î˜ñŠð®î£¡ Þ¼‚è «õ‡´‹. ÜŠð®«ò è£ñº‹ î˜ñˆ«î£´ «ê˜‰«î Þ¼‚è «õ‡´‹. Þ¬îˆî£¡ è£Oî£ú¡ 'ó°õ‹ê'ˆF™ Fhð¬ù‚ ªè£‡ì£®„ ªê£™Aø«ð£¶, "ÜŠò˜ˆî 裪ñ÷ îvò£v î˜ñ ãõ ñcSí:"â¡Aø£¡. "ï™ôP¾ ªðŸø Üõ¬ìò (Fhð¬ìò) ܘˆî‹, è£ñ‹ Þó‡´‹Ãì î˜ññ£è«õ Þ¼‰îù"â¡Á ܘˆî‹. ܘˆî-è£ñƒè¬÷ ÞŠð® î˜ñŠð® ݇´ ܸðM‚Aø«î A¼ývóñ‹ (Þ™ôø‹). Ü Ýó‹ð‹  Mõ£ý‹. Hó‹ñê£K‚°‹ ú‰Gò£R‚°‹ ܘˆî (ªð£¼œ) ú‹ð£îù‹, è£ñ ܸ«ð£è‹ Þó‡´‹ Þ™¬ô. ܉î Þó‡´ ÝCóñƒèÀ‚° ï´«õ ð£ô‹ «ð£´Aø ñ£FK ܬñ‰¶œ÷ A¼ývóñˆF™ Þ‰î Þó‡´‹ ܸñF‚èŠð†®¼‚A¡øù.

àJ˜ õ£›õŠ ªð£¼œ «õíˆî£¡ «õ‡´‹. è˜ñ£Šð® ðô àJ˜èœ HøŠð‚ è£ñº‹ «õíˆî£¡ «õ‡´‹. è˜ñ£¬õˆ b˜ˆ¶‚ ªè£œõîŸè£è«õ ‹ ܶ b¼Aøõ¬ó «ô£èˆF™ õ£öˆî£¡ «õ‡´‹. Þ«î ñ£FK ñŸøõ˜èÀ‚° '꣡v'ªè£´ŠðîŸè£è Üõ˜èÀ‚° ü¡ñ£¬õˆ îó«õ‡´‹ â¡ø£™ ªð£¼œ «ê˜‚辋 è£ñˆ¬î ܸðM‚°‹ «õ‡´‹î£«ù?è˜ñ£¬õ M†´ ú‰Gò£Rò£ùõ˜èÀ‚°‹ Ýý£ó‹ «õ‡®J¼Šð Ü¬îŠ «ð£´õ A¼ývî¡ Þ¼‰¶î£«ù Ýè«õ‡´‹?Ýè«õ âŠð®Š 𣘈‹ A¼ývóñ‹ Þ¼‚èˆî£¡ «õ‡´‹. «ô£èˆF™ â™ô£¼‹ ú‰Gò£Rò£õ¶ ïì‚è£î è£Kò‹. ݬèò£™ ÞF«ô î˜ñˆ«î£´ õ£›‰¶, Hó‹ñ„ê£K‚°‹ ú‰Gò£R‚°‹Ãì õ£›‚¬èˆ «î¬õè¬÷Š ̘ˆF ªêŒ¶ î¼Aø A¼ývóI¬òˆî£¡ ê£vFóƒèœ ªó£‹ð¾‹ CøŠHˆ¶, úÍýˆF¡ back-bone â¡Á ªè£‡ì£´A¡øù. Hó‹ñ„êKò ÝCóñˆF™ 𮈶 º®ˆ¶, Mûòƒè¬÷ˆ ªîK‰¶ ªè£‡´, ï™ôP¬õ»‹ íƒè¬÷»‹ ªðŸøH¡ î˜ñŠð® è˜ñ£¸wì£ù‹ ð‡μõîŸè£è Mõ£ý‹ ªêŒ¶ ªè£œ÷ «õ‡´‹. Mõ£ýˆ¬î ð¶ ú‹vè£óƒèO™ å¡ø£è ¬õˆF¼‚Aø¶ - Üî£õ¶ põ¬ùŠ ðK²ˆF ð‡μAø ¹‡Eò è˜ñ£õ£è ¬õˆF¼‚Aø¶. Þ‰FKòˆ¬î ªïPŠð´ˆF å«ó å¼ˆî˜ Mûòñ£èŠ «ð£°‹ð® Yó£‚Aˆ î¼õ¶ â¡ð«î£´, úèô î˜ñƒè¬÷»‹ ï숶õ‹ å¼ Ý„óññ£è ܬñ‰î A¼ývóñˆ¶‚°Š ̘õ£ƒè«ñ Mõ£ý‹ Hó‹ñ„ê˜ò£„óñˆ¶‚° àðïòù‹ «ð£ô. è£ñ ܸ«ð£èˆ«î£´ Ãì ñŸø «ô£è«þññ£ù î˜ñƒè¬÷ ܸw®Šð¶ â¡ð¶ ñ†´ñ™¬ô. è£ñˆF«ô«ò î˜ñˆ¬î ܸw®‚°‹ð®ò£è¾‹ A¼ývóñˆ¬î ê£vFó‹ ܬñˆF¼‚Aø¶.

'î˜ñ‹'â¡ð¶ â¬î»‹ õ¬óò¬ø eø£ñ™ 心°ð´ˆ¶õ¶î£«ù?ÞŠð® Þ‰FKò «õèˆ¬î‚ è†´Šð´ˆF ðˆFò‹ ð‡μõ¶î£¡ è£ñˆF«ô«ò î˜ñˆ¬î ܸw®Šðªî¡ð¶. Þîù£«ô«ò ð®Šð®ò£è Þ‰î «õè‹ °¬ø‰î ð‚°õ‹ à‡ì£Aø¶. ܶ HŸð£´. Ü ºîL™, ðô£ˆè£óI™ô£ñ™, è£ñˆ¬î ªè£…ê‹ ªè£…êñ£è‚ 膴Šð´ˆ¶õ¶ A¼ývóñˆF™. Þ º¡ù£™ H¡ðŸPò Hó‹ñêKò ÝCóñˆF¡ è´‹ Gòñƒèœ (strict disciplines) å¼õ¬ù ފ𮂠膴Šð£†®™ ªè£‡´ õ¼A¡øù. ⊫𣶋, «õ¬÷ «ð£¶ èõQ‚è£ñ™, ð² «õèˆF™ Þõ¬ù Ü®ˆ¶‚ ªè£‡´ «ð£è£ñ™ ܶ 裊ð£ŸÁAø¶. ð² «õè‹ â¡Á ªê£¡ù£½‹ õ£vîõˆF™ ð²‚èœ-I¼èƒèœ - ÜîŸè£ù å¼ ð¼õˆF™ ñ†´‹  úƒèñ‹ ð‡μA¡øù. 蘊ð‹ îK‚è‚îò å¼ è£ôˆF™ ñ†´«ñ ÜõŸÁ‚° Þ‰î «õè‹ à‡ì£Aø¶. 'ð² «õè‹''ð² î˜ñ‹' ⡪ø™ô£‹ ÜõŸ¬ø ¬õˆ¶Š ªðò˜ ªê£™Aø ñ¸wò¡î£¡ ÜõŸ¬øMì ñ†ìñ£è Þ¼‚Aø£¡. Þ‰î à현C «õè‹ ãŸð´Aø Ýó‹ð è£ôˆF«ô«ò Þ¬î ñ†´Šð´ˆî Hó‹ñ„êKò‹ Þ¼‚Aø¶. ÜŠ¹ø‹ Þõ‚° è£ñˆF«ô«ò î˜ñˆ«î£´ 心è£è, Mòõv¬î‚° à†ð†´ Þ¼Šð A¼ývóñº‹, Ü Ýó‹ðñ£è Mõ£ý‹ â¡ø ú‹vè£óº‹ ãŸð´A¡øù. Ü‰î «õè‹ ðô «ðKì‹ «ð£è Mì£ñ™ 弈îKì«ñ «ð£èŠ ð‡μAø Mòõv¬î¬ò â™ô£ ñîƒèÀ«ñ Mõ£ý„ êìƒAù£™ ªêŒF¼‚A¡øù. ܫ, ôîô£è ¬ìò ñî ê£vFó‹ ªêŒF¼‚Aø Mòõv¬î â¡ù â¡ø£™:vFg K¶õ£ù Fù‹ ºî™  èO™ úƒèñ‹ ªêŒò‚Ã죶. ÜŠ¹ø‹ ð¡Qó‡´ Fùƒèœ ñ†´«ñ ªêŒòô£‹. ÜŠ¹øº‹ Ü´ˆî º¬ø K¶õ£°‹ õ¬óJ™ Ã죶. ï´«õ ªê£¡ù ð¡Qó‡´ ï£†èO½‹ Üñ£õ£v¬ò ñ£FKò£ù Cô FFèœ, Cô ïþˆó‹ ºîLòõŸP™ Ã죶. Þ¬îªò™ô£‹ îœO I„ê èO™î£¡ 蘊ð£î£ù‹ ªêŒòô£‹ â¡Á MF. Þ¬î ܸúKˆî£™ î‹ðFèO¡ «îè-ñ«ù£ ¹w®èœ ⡬ø‚°‹ °¬øò£¶. °´‹ð‚ 膴Šð£´‹ ªð‡ ªî£¬èŠ ªð¼‚躋 â™ô£õŸÁ‚°‹ «ñô£è, ÞŠ«ð£¶ °´‹ð‚ 膴Šð£´ â¡Á ÜúƒAòñ£èŠ ðô è£Kòƒè¬÷ ì£ó£ «ð£†´‚ ªè£‡´ ð‡μAø£˜è«÷, Þ ÜõCò«ñ Þ™ô£ñ™, î¡ù£™ ÞòŸ¬èò£è«õ °ö‰¬îèœ HøŠð¶ ªó£‹ð¾‹ ñ†´Šð´‹.

º®‰î ñ†®™ ê¬ñˆî Ýý£óƒèÀ‚°Š ðF™ ðöƒè¬÷„ ꣊H´õ¶, ê£vFóŠð® G«ûîùñ£ù (Mô‚èŠð†ì) èO™ Hó‹ñ„êKòˆ«î£´ Þ¼Šð¶ â¡ðî£è î‹ðFèœ Þ¼‚è Ýó‹Hˆ¶ M†ì£™ ݘ®çdSòô£è (ªêòŸ¬è º¬øèO™) °´‹ð‚ 膴Šð£´ ªêŒò «õ‡®ò ÜõCò«ñ ãŸð죶. Þƒ«è Þ¡ªù£¼ Mûò‹ ªê£™A«ø¡. ªð£¶õ£è 𣹫ôû¬ù °¬ø‚è «õ‡´‹ â¡Aø ÜHŠó£òˆ«î£´ Þ¶ ú‹ð‰îI™ô â¡Á «î£¡Pù£½‹ à‡¬ñJ™ ú‹ð‰î‹ àœ÷¶î£¡. õóî†C¬íŠ Hó„ê¬ù‚° 'ªú£™Îû¡'(b˜¾)  ªê£™ô õ‰î Mûò‹. õóî†C¬í‚°‹ 𣹫ôû‚°‹ â¡ù ú‹ð‰î‹? 𣹫ôûQ™ ªð‡ Hó¬üèO¡ MAî£ê£ó‹ ü£vFò£ù õóî†C¬íŠ ðö‚è‹ ãŸð†®¼‚Aø¶. ªð£¼÷£î£ó ê£vFóŠð®, °¬ø„êô£è àœ÷ êó‚°‚°ˆî£¡ Aó£‚A ü£vF. Þî¡ð®, 𣹫ôûQ™ ¹¼ûŠ Hó¬üèœ °¬øõ£A, ªð‡èœ ÜFèñ£è Ýó‹Hˆî«ð£¶î£¡, ªð‡èÀ‚° úñ â‡E‚¬èJ™ Hœ¬÷èœ Þ™ô£î ªð‡¬íŠ ªðŸøõ˜èœ «ð£†® «ð£†´‚ ªè£‡´ õóîV¬í ªè£´‚Aø ðö‚è‹ ãŸð†ì¶. Þ¶ úeðè£ô õö‚è‰î£¡. Þ¶ ãŸð†ì ê‰î˜ðˆ¬î  Ý󣌄C ð‡EŠ 𣘈îF™, ªõœ¬÷‚è£ó ݆C ãŸð†´ Hó£‹ñí˜èœ °ñ£vè÷£è è£LJ™ à†è£˜‰¶ ªè£‡´ ªõÁ‹ «ðù£õ£™ à¿Aø sedantry «õ¬ôè¬÷ Ýó‹Hˆî H¡î£¡ Þ‰î G¬ô à‡ì£ùî£èˆ ªîK‰î¶. Üî£õ¶ àì™ õ¼‰î Þõ¡ ò‚ë è˜ñ£¸wì£ù‹ ð‡Eù è£ô‹ «ð£Œ à†è£ó‰¶ àˆF«ò£è‹ ð‡í Ýó‹Hˆî H¡î£¡ Þõ‚°Š ¹¼û Hó¬üè¬÷Mì ÜFèñ£èŠ ªð‡ °ö‰¬îèœ Hø‚è Ýó‹Hˆîù. è¬ìCJ™ Üî¡ M¬÷õ£èŠ Hœ¬÷èÀ‚° Aó£‚A ãŸð†´ õóî†C¬í â¡Aø ªðKò è÷ƒè‹ à‡ì£A M†ì¶. ò‚ë‹ ñ†´I™ô£ñ™, '̘ˆî î˜ñ‹' â¡ø ªðòK™ º¡ è£ôƒèO™ Hó£‹ñí¡ «ú£û™ ú˜iv ªêŒî «ð£¶ ªõ†´õ¶, ªè£ˆ¶õ¶, à¿õ¶ ºîô£ù è£KòƒèO½‹ ñŸøõ˜è«÷£´ åó÷¾ ðƒ° â´ˆ¶‚ ªè£‡´ êgó Cóñ‹ G¬øòŠð†ì õ¬óJ™ Üõ‚° ݇ Hó¬ü«ò ÜFèñ£èŠ Hø‰î¶. ÞŠð®  ªê£™õ ðô¡ î¼õî£è Þ¡ªù£¡Á‹ ªê£™A«ø¡. º¡¹ Hó£‹ñí˜èOì‹ ñ†´I¼‰î õóî†C¬í õö‚è‹ ªñ¶õ£è ÞŠ«ð£¶ ñŸø Cô ü£Fò£˜èO캋 ãŸð†´ õ¼Aøî™ôõ£?Þõ˜èœ ò£˜ â¡Á 𣘈, Ü«ïèñ£è Þõ˜èÀ‹ êgó à¬öŠ¬ð M†´M†´, à†è£˜‰¶ «õ¬ô 𣘂Aø º¬ø‚°ˆ F¼‹Hùõ˜è÷£è«õ Þ¼‚Aø£˜èœ. Ýùð®ò£™ ÞŠ«ð£¶ ÝdvèO™ «õ¬ô ªêŒAøõ˜èÀ‹, hš èOô£õ¶ °÷‹ ªõ†´õ¶, «ó£´ «ð£´õ¶, «è£M½‚° ñF™ 膴õ¶ ºîô£ù «ú£û™ ê˜ivè¬÷ àì™ õ¼‰îŠ ð‡Eù£™ ݇ Hó¬üèœ ÜFè‹ Hø‰¶, º®M™ õóî†C¬íŠ ðö‚è‹ ªî£¬ô»‹ â¡Á G¬ù‚A«ø¡. Ýù£™ ܶ «õÁ úŠªü‚†. Þ‰FKò ú§èˆF½‹ Mòõv¬î «õ‡´‹ â¡ðF™ Ýó‹Hˆ«î¡.

Arul 13: மருத்துவர் (Supreme Dr – Cure to Pazhayanur Devaraja Sharma’s ear pain.)

 

காஞ்சிப்பெரியவரிடம் பழையனூர் தேவராஜசர்மாவுக்கு மிகுந்த பக்தி உண்டு. சர்மா எப்போதும் பெரியவரை மனதில் சிந்தித்துக் கொண்டே இருப்பார். 1978, ஏப்ரல் 13, தமிழ்ப் புத்தாண்டு தினம். அன்று தேனாம்பாக்கத்திலுள்ள தன் வீட்டில் உறங்கிக் கொண்டிருந்த தேவராஜசர்மாவின் உடம்பில் மின்சாரம் பாய்ந்தது போல இருந்தது. சட்டென்று கண்திறந்து பார்த்தார். அவருடைய முன்னிலையில் விபூதி, ருத்ராட்சம், கஷாயத்துடன் பெரியவரே காட்சி தந்தார். அதிர்ச்சியும் ஆனந்தமும் மனதில் நிறைய எழுந்து நின்ற தேவராஜசர்மாவுக்கு, “”என்ன புண்ணியம் செய்தேனோ சத்குருதேவா” என்று ரீதிகௌளை ராகத்தில் மும்பை சகோதரிகள் சரோஜாவும், லலிதாவும் பாடும் பாடல் தான் நினைவுக்கு வந்தது.

மறுநாள் காலையில் பொழுது விடியும் முன்பே குளித்து கோயிலுக்குச் செல்ல ஆயத்தமானார். அரிக்கேன் விளக்கொளியில் நான்கு மாடவீதியிலும் பாராயண கோஷ்டியுடன் வலம் வந்து, விஷ்ணு சகஸ்ரநாம பாராயணம் செய்தார். காமாட்சி அம்மனைத் தரிசனம் செய்தார். அந்த ஆண்டு முழுவதும் தேவராஜசர்மாவிற்கு எடுத்த செயல்கள் அனைத்தும் நினைத்ததைவிடச் சிறப்பாகவே அமைந்தன. குருகடாட்சம் பெற்றால் வாழ்வில் கோடி நன்மை உண்டாகும் என்பதை சர்மா உணர்ந்தார். தேவராஜ சர்மாவிற்கு ஒருமுறை காதில் கடுமையான வலி ஏற்பட்டது. பரிசோதனை செய்த மருத்துவர் ஆபரேஷன் செய்தால் ஒழிய வலி குறைய வாய்ப்பில்லை என்று திட்டவட்டமாகச் சொல்லி விட்டார்.
காஞ்சிபுரம் சென்று பெரியவரைத் தரிசித்து அவரிடம் உத்தரவு பெற்றால் ஒழிய ஆபரேஷன் செய்து கொள்வதில்லை என்று தீர்மானம் எடுத்துக் கொண்டார் சர்மா. கையில் ஆரஞ்சுப்பழங்களை எடுத்துக் கொண்டு காஞ்சிபுரம் கிளம்பினார். காதுவலி பற்றி பெரியவரிடம் சொல்லி வருத்தப்பட்டார். பெரியவர் பதிலேதும் சொல்லாமல், அவர் கொடுத்த பழங்களின் தோல்களை உரித்துக் கீழே போட்டார். சர்மா தன் மனதிற்குள், பெரியவர் தன் தீவினைகளையே உரித்து எடுத்துவிட்டதாக எண்ணிக் கொண்டார்.
அன்று முதல் காதுவலி குறைய ஆரம்பித்து விட்டது. மறுபடியும் காது பரிசோதிக்கும் டாக்டரிடம் சென்றார். டாக்டருக்கு அதிர்ச்சி. “”உண்மையை மறைக்காமல் சொல்லுங்கள். வேறு டாக்டரிடம் சென்று வைத்தியம் எடுத்துக் கொண்டீர்களா? ” என்று கேட்டார். சர்மா கண் கலங்கியபடியே,”"வேறு எந்த மருத்துவரிடமும் செல்லவில்லை. வைத்தியம் எதுவும் எடுத்துக் கொள்ளவில்லை” என்றார்.
டாக்டர் சர்மாவிடம், “”பயப்படாமல் சொல்லுங்கள். நான் அந்த மருந்தைத் தெரிந்து கொண்டால் உங்களைப் போன்றவர்களுக்கு கொடுக்க வசதியாக இருக்கும்” என்று பரிவாக கேட்டார்.

“”டாக்டர்! நீங்கள் சொல்வது என்னவோ உண்மை தான். சில நாட்களுக்கு முன் ஒரு பெரிய வைத்தியரிடம் சென்றேன். அவர் காஞ்சிபுரத்தில் இருக்கிறார். “அருட்பிரசாதம்’ என்னும் மருந்தைக் கொடுத்து என்னைக் குணப்படுத்திவிட்டார்” என்று சொல்லி மகிழ்ந்தார் சர்மா.
டாக்டரும் சர்மாவிடம்,”"இனி ஆபரேஷன் உங்களுக்குத் தேவைப்படாது. நீங்கள் தைரியமாக வீட்டுக்குச் செல்லலாம். காதுநோய் முற்றிலும் குணமாகிவிட்டது” என்று உறுதியளித்தார். தேவராஜசர்மாவும், பெரியவரின் கருணையை மனதிற்குள் வியந்தபடியே தன் வீட்டுக்கு கிளம்பினார்.

Deivathin Kural Part#2 Continued…..

 

ªð‡èO¡ àò˜‰î vî£ù‹

vFgèÀ‚°ˆ î£ñ£è ò‚ë‹ ð‡í ÜFè£óI™¬ô â¡ð¬î ñ†´‹ 𣘈¶ Ý«þð¬í ð‡μAøõ˜èœ, ðˆFQ Þ™ô£î ¹¼û‚° ò‚ë‹ ªêŒAø ÜFè£óI™¬ô â¡Aø Mûòˆ¬î»‹ èõQˆî£™, U‰¶ ê£vFó‹ ªð‡è¬÷ ñ†ì‹ Aø¶ â¡Á ªê£™ô ñ£†ì£˜èœ. ðˆFQ àœ÷õ¡î£¡ ò‚ë‹ ªêŒò«õ‡´‹; ÜŠð®Šð†ì ò‚ë è˜ñ£¸wì£ùˆ¬î Þõ¡ «ô£è «þñˆ¶‚è£è¾‹ î¡ Cˆî ²ˆF‚è£è¾‹ Ýó‹H‚è «õ‡´‹ â¡«ø Hó‹ñêKò ÝCóñ‹ º®‰¶ úñ£õ˜ˆîù‹ ÝùH¡ Mõ£ý‹ â¡Aø ú‹vè£óˆ¬î ¬õˆF¼‚Aø¶. Mõ£ýˆ¶‚° "úý î˜ñ ê£Ka ú‹Šó«ò£è‹" â¡Á «ð˜. Üî£õ¶ "î¡«ù£´Ãì î˜ñˆ¬î ïìˆF‚ 裆´Aøõ«÷£´ ªðÁAø àˆîññ£ù «ê˜‚¬è" â¡Á ܘˆî‹. Üî£õ¶, Þ‰FKò ú§è‹ ÞF™ º‚Aò ôzòñ™ô. «ô£èˆF™ î˜ñƒè¬÷ ܸw®Šð¶î£¡ ôzò‹. Ü¬îˆ îQò£è ܸw®‚è„ ªê£™ôM™¬ô. Üˆ ¶¬íò£è å¼ vFg¬ò„ «ê˜ˆ¶‚ ªè£œÀ‹ð® ê£vFó‹ ªê£™Aø¶. 'î˜ñ ðˆFQ', 'úý î˜ñ ê£KE' â¡ðî£èŠ ªð£‡ì£†®¬ò î˜ñˆ«î£´ ú‹ð‰îŠ ð´ˆFˆî£¡ ªê£™LJ¼‚Aø«î îMó, è£ñˆ«î£´ Ü™ô. ÞFL¼‰¶ ê£vFóƒèO™ vFgèÀ‚°‚ ªè£´ˆ¶œ÷ àò˜‰î ñFŠ¬ðŠ ¹K‰¶ ªè£œ÷ô£‹.

Hó‹ñê£K,  ñ†®™ î¡ ÝCóñ î˜ñˆ¬îŠ ð‡μAø£¡; ú‰Gò£R»‹ ÜŠð®«ò. Þ™ôø‹ ï숶Aø A¼ývóI ñ†´‹ îQò£è Þ™ô£ñ™ ðˆFQ»ì¡ «ê˜‰«î î¡ î˜ñˆ¬î, è˜ñƒè¬÷Š ð‡í «õ‡´‹ â¡Á ê£vFó‹ ¬õˆF¼‚Aø¶. ¹¼û¡-ñ¬ùM Þ¼õ¼‚°‹ Þ¶ ªð£¶ ªê£ˆ¶. ðˆFQ Þ¼‚Aø A¼ývî‚° ñ†´«ñ ò£è ò‚ë£Fè¬÷ ê£vFóˆF™ ¬õˆF¼‚Aø«î îMó, Hó‹ñê£K‚°‹ ú‰Gò£R‚°‹ Þ¬õ Þ™¬ô. Þ‰FKò ªú÷‚òˆ¶‚è£è ñ†´«ñ ðˆFQ â¡ø£™, ðˆFQ Þ™ô£M†ì£™ å¼õ¡ ò‚ë‹ ð‡í‚Ã죶 â¡Á ¬õˆF¼‚°ñ£? Üõœ ð‚èˆF™ G¡ø£™î£¡ Þõ¡ ò‚ë‹ ð‡íô£‹. 蘈î£õ£è Üõ«÷ «ï«ó ò‚ë‹ ð‡í '¬ó†' Þ™¬ô â¡ð¬î ñ†´‹ èõQ‚°‹ ªð‡ M´î¬ô‚è£ó˜èœ, Üõœ Þ™ô£M†ì£™ Þõ‚°‹ '¬ó†' «ð£Œ M´Aø¶ â¡ð¬î»‹ èõQ‚è «õ‡´‹. «õîˆF«ô«ò ÞŠð® MFˆF¼‚Aø¶:'ðˆcõîvò Ü‚Q «ý£ˆó‹ ðõF".

å¼ ªðKòõ˜ î¡ ðˆFQ ªêˆ¶Š «ð£ù «ð£¶, 'â¡ ò‚ë è˜ñ£¸wì£ùƒè¬÷ªò™ô£‹ ªè£‡´«ð£Œ M†ì£«÷" â¡Á Ü¿î£ó£‹! î˜ñˆ¶‚°‹, è˜ñˆ¶‚°‹ ¬èªè£´Šðõ÷£è ÜŠð®Šð†ì å¼ àò˜‰î vî£ù‹ ¬ìò ê£vFóƒèO™ vFgèÀ‚°‚ ªè£´‚èŠ ð†®¼‚Aø¶.

Arul 12: வாக்குண்டாம்-இனி முதல் பாடம்

 

ஐந்து வயதுக் குழந்தையுடன் வந்து பெரியவாளை நமஸ்காரம்
செய்தனர் தம்பதியர்.

"விஜயதசமி அன்னிக்கு அக்ஷராப்யாசம் செய்யணும்...
நவராத்திரியின்போது,வீட்டை விட்டு வர முடியாது,
பெரியவா அனுக்ரஹம் செய்யணும்.குழந்தைக்குப் படிப்பு
நன்றாக வரணும்..."என்று பிரார்த்தித்துக் கொண்டார்கள்.
தகப்பன் மிகவும் பவ்யமாக, "பெரியவா...ஏதாவது ஒரு வார்த்தை...
குழந்தைக்குச் சொல்லிக் கொடுக்கணும்" என்று குழைந்தான்.
பெரியவா குழந்தையைத் தன் அருகில் அழைத்தார்கள்."சொல்லு..
...வாக்குண்டாம் நல்ல மனமுண்டாம் மாமலரான் நோக்குண்டாம் மேனி நுடங்காது.....பூக்கொண்டு துப்பார் திருமேனி தும்பிக்கையான் பாதம் தப்பாமற் சார்வார் தமக்கு. இது ஔவையார் பாட்டி பாடினது, தெரியுமா? தினம் சொல்லு...

இந்த நிகழ்ச்சியைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தவர்களில் சில
தமிழறிஞர்களும் இருந்தார்கள்.பெரியவாள் வட மொழியின்பால் பெரும் பற்றுக் கொண்டவர்கள் என்ற கருத்து பரவியிருந்ததால் [மூஷிக வாஹன..என்பது போன்ற] ஒரு சம்ஸ்கிருத சுலோகத்தைச் சொல்லிக் கொடுப்பார்கள் என்று எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்தபோது "வாக்குண்டாம்..." என்று திருவாய் மலர்ந்தருளினார்கள்.தமிழறிஞர்களுக்கு ஏகப்பட்ட சந்தோஷம்.

"இது எங்களுக்கு ஓர் உபதேசம் மாதிரி.இனிமேல் எங்கள் வீடுகளில்
வாக்குண்டாம்தான் முதல் பாடம்" என்று உள்ளார்ந்த பூரிப்புடன்
பெரியவாளிடம் தெரிவித்துக் கொண்டார்கள்.

Deivathin Kural Part#2 Continued…..

 

ªð‡èœ Mûò‹ â¡ù?

ï´M«ô Þîó ü£Fò£K¡ ïô¬ù»‹ àˆ«îCˆ¶ ˆMü¡ - Þ¼HøŠð£÷¡ -ú‰Fò£õ‰îù‹ ªêŒò «õ‡´‹; vFgèO¡ «þñˆ¬î àˆ«îCˆ¶‹ ¹¼û«ó ð‡í «õ‡´‹ â¡«ø¡. Þîó ü£Fò£¼‚° - ï£ô£‹ õ˜íˆî£¼‚° - ã¡ Þ‰î ú‹vè£óƒèœ Þ™¬ô â¡ð¬î»‹ º¡«ð ªê£¡«ù¡. ÞŠ«ð£¶ vFgèœ Mûòˆ¬î»‹ èõQ‚è «õ‡´‹. Üõ˜èÀ‚° ã¡ Þ‰î ܸwì£ùƒèÀ‹, ú‹vè£óƒèÀ‹ Þ™ô£ñ™ ¬õˆF¼‚Aø¶? °ö‰¬î Hø‰î¾ì¡ ¹‡ò£ýõ£êù‹, ï£ñèóí‹, Hø° ݇´ G¬øM™ ÜŠî̘ˆF, Ü¡ùŠ Hó£êù‹ ºîô£ù¶è¬÷  ªð‡ °ö‰¬îèÀ‚°‹ ð‡Eù£½‹, ªê÷÷‹ (°´I ¬õˆî™), àðïòù‹, Hø° Hó‹ñêKò Ý„óñˆF™ àœ÷ Móîƒèœ ºîLò ⶾ‹ ªð‡èÀ‚° Þ™¬ô. ÜŠ¹ø‹ è™ò£í‹ â¡Aø Mõ£ý ú‹vè£ó‹ ñ†´‹ ÜõÀ‚°‹ Þ¼‚Aø¶. ÜîŸèŠ¹ø‹ àœ÷ ú‹vè£óƒèœ, ò‚ë‹ ºîô£ùõŸP™ 蘈î£õ£è º‚Aòñ£Œ è£Kò‹ ð‡μõ¶ ¹¼û¡î£¡. Þõœ ðˆFQ vî£ùˆF™ Ãì GŸAø£œ. å÷ð£úùˆF™ ñ£ˆFó‹ ÞõÀ‹ «ý£ñ‹ ð‡μAø£œ. ã¡ Þõ¬÷ ÞŠð® ¬õˆF¼‚Aø¶?

HøŠð º¡«ð ªêŒòŠð´‹ G«ûè‹, ¹‹ú§õù‹, nñ‰î‹ ºîLò¬õÃì ¹¼ûŠ Hó¬ü¬ò àˆ«îCˆ«î ªêŒòŠð´A¡øù. ÜŠð®ò£ù£™ Þ‚è£ô„ Y˜F¼ˆî‚è£ó˜èœ, 'ªð‡ M´î¬ô‚è£ó˜èœ' ªê£™õ¶ «ð£™ U‰¶ ñîˆF™ ªð‡è¬÷ ÞN¾ ð´ˆF Þ¼†®™ ܬ숶ˆî£¡ ¬õˆF¼‚Aøî£? ï£ô£‹ õ˜íˆî£¼‚° ú‹vè£óƒèO™ ðô Þ™ô£î â¡ù è£óí‹ ªê£¡«ù¡? Üõ˜è÷£™ ïì‚è «õ‡®ò ªô÷Aè è£KòƒèÀ‚° Þ¬õ ÜõCòI™¬ô â¡«ø¡. Þ‰î ú‹vè£óƒè÷£™ âŠð®Šð†ì «îý, ñù vFFèœ ãŸð´«ñ£ ܬõ Þ™ô£ñ«ô Üõ˜èœ «ô£è àðè£óñ£è ÝŸøŠðì «õ‡®ò îƒè÷¶ ªî£N™è¬÷„ ªêŒ¶Mì º®»‹. ܈òòù‹, ò‚ë‹ â¡ðõŸP™ ñŸø ü£Fò£¼‹ ªð£¿¬î„ ªêôM†ì£™ Üõ˜è÷£™ ïìˆFò£è «õ‡®ò è£Kòƒèœ â¡ù Ýõ¶? Þîù£™î£¡ Üõ˜èÀ‚° Þ¬õ «õ‡ì£ªñ¡Á ¬õˆî¶? Þ¬õ Þ™ô£ñ«ô, îƒèœ èì¬ñ¬ò„ ªêŒõîù£™ Üõ˜èœ RˆF ªðÁAø£˜èœ. "võè˜ñí£ î‹ ÜŠò˜„ò RˆF‹ M‰îF ñ£ùõ:" â¡Á ðèõ£¡ (W¬îJ™) ªê£™LJ¼‚Aø£˜. Þ‰î Mûòƒè¬÷ º¡«ð ªê£¡«ù¡.

ªð£¶õ£ù êÍèˆF™ ފ𮂠è£Kòƒèœ HKˆF¼Šð¬î º¡Q†«ì ú‹vè£ó Mˆò£ú‹ ãŸð†®¼‚Aø ñ£FKˆî£¡, 嚪õ£¼ i†®½‹ ¹¼û˜èÀ‚°‹ ªð‡èÀ‚°‹ Þ¬ì«ò Mˆò£ú‹ ¬õˆF¼‚Aø¶. å¼ i´ â¡P¼‰î£™ ê¬ñò™, i†¬ì„ ²ˆî‹ ð‡μõ¶, °ö‰¬îè¬÷ õ÷˜Šð¶ â¡PŠð® ðô è£Kòƒèœ Þ¼‚A¡øù. võ£ð£Mèñ£ù (ÞòŸ¬èò£ù) °íƒè÷£™ ªð‡è«÷ ÞõŸÁ‚° ãŸøõ˜è÷£è Þ¼‚A¡øù˜. Þõ˜èÀ‹ ¹¼û˜èO¡ ܸwì£ùƒèO™ ÞøƒAM†ì£™ Þõ˜èœ ªêŒò «õ‡®ò è£Kò‹ â¡ù Ýõ¶? Þõ˜èÀ¬ìò Cˆî²ˆF‚°Š ðF ²²Ï¬û, A¼ý óþ¬í Þ¶è«÷ «ð£¶‹ â¡Â‹ «ð£¶ ¹¼ûQ¡ ܸwì£ùƒè¬÷ Þõ˜èÀ‚°‹ ¬õˆ¶ i†´‚ è£Kòƒè¬÷ ã¡ ªè´‚è «õ‡´‹. Ýè«õ disparity, discrimination (ãŸøˆî£›¾, Mˆò£úŠ 𴈶î™) â¡Á Þ‚è£ôˆ¶„ Y˜ˆF¼ˆî‚è£ó˜èœ ¬õAøªî™ô£‹ õ£vîõˆF™ å¼ˆî˜ ªêŒAø¬î«ò Þ¡ªù£¼ˆî¼‹ Üï£õCòñ£è duplicate ð‡í£ñ™, 心è£è i†´‚ è£Kòº‹, ´‚ è£Kòº‹ ïì‚°‹ð® division of labour (ªî£NŸ ðƒW´) ð‡E‚ ªè£‡ì¶ ; âõ¬ó»‹ ñ†ì‹î†ì Ü™ô. ñ‰Fóƒè¬÷ óV‚è «õ‡®ò êgóƒè¬÷ ÜKò «ò£‚Aò¬î ªðÁ‹ð®ò£èŠ ð‡μõîŸè£è«õ ãŸð†ì ú‹vè£óƒèœ ðô Þ¼‚A¡øù. ÞõŸ¬ø Þ‰î ñ‰Fó óþ¬í â¡ø è£KòI™ô£î ñŸø êgKèÀ‚° â ¬õ‚è«õ‡´‹?

à¬ì‰¶ «ð£Aø ‚÷£v ú£ñ£¡è¬÷Š ð£˜úL™ ÜŠð «õ‡´ñ£ù£™ Ü Cô M«êû ð£¶è£Š¹Š ð‡μAø£˜èœ. ÆR™ ñ‡ªí‡¬íŒ, ªð†«ó£™ ºîLòõŸ¬ø ÜŠ¹‹«ð£¶ Üˆ îQ ü£‚Aó¬îèœ ð‡μAø£˜èœ. ñŸø ú£ñ£¡èÀ‚° ފ𮊠ð‡íM™¬ô â¡ð ÜõŸ¬ø ñ†ì‹ Aø£˜èœ â¡Á Ý°ñ£? Þ‰ï£O™ «ó®«òû¬ù (èFKò般î) àˆ«îCˆ¶, v«ðú§‚° (õ£ùªõO‚°)Š «ð£Aøõ¬ù º¡Â‹ H¡Â‹ äªú£«ô† ªêŒ¶ (HKˆ¶ ¬õˆ¶) ªó£‹ð¾‹ ü£‚Aó¬î ð‡íM™¬ôò£? Þ«î ñ£FK, Þ¬îM쾋 ñ‰FóƒèÀ‚° «ó®«òû¡ à‡´ â¡Á ¹K‰¶ ªè£‡ì£™ Hó£‹ñí¬ùŠHKˆ¶ ú‹vè£óƒè¬÷ ¬õˆîî¡ Gò£ò‹ ¹K»‹. «ô£è «þñ£˜ˆî‹ ñ‰Fóˆ¬î óV‚è «õ‡®ò å¼ Hó£‹ñí ¹¼û êgó‹ à¼õ£è «õ‡´ñ£ù£™ ܶ 蘊ðˆF™ ¬õ‚èŠ ð´õFL¼‰¶ Cô ðK²ˆFè¬÷Š ð‡í «õ‡®J¼‚Aø¶. ¹‹ú§õù‹, nñ‰î‹ ºîLòù Þˆî£¡. Hø‰î Hø°‹ ÞŠð®«ò. Üõóõ¼‹ ¬ó†, ¬ó† (àK¬ñ, àK¬ñ) â¡Á ðø‚è£ñ™, ï™ô Fò£è ¹ˆF«ò£´, Üì‚舫 «ô£è «þñˆ¶‚è£ù è£Kòƒèª÷™ô£‹ õ¬èò£è õ°ˆ¶ˆ îóŠðì «õ‡´‹ â¡ð¬î«ò èõQˆî£™, ê£vFóƒèœ Cô ü£Fò£¼‚«è£, vFgèÀ‚«è£ ðþð£î‹ ð‡í«õJ™¬ô â¡ð¶ ¹K»‹.

Arul 11: Mouna Vradham – Blessings to Indira Gandhi/Gundurao etc…

 

காஞ்சிப் பெரியவரை வந்து தரிசனம் செய்து பலனடைந்த சிலர் பற்றி நினைவு கூர்கிறார் மாங்காடு லக்ஷ்மி நாராயணன்…

”பெரியவா கும்பகோணம் பக்கத்தில் திருவிடைமருதூரில் வேத ரட்சண சமிதி சதஸ் நடத்திவிட்டு, திருவண்ணாமலை வழியாக, காஞ்சிபுரம் போகலாம் என்று அபிப்ராயப்பட்டார்.

திருவண்ணாமலைக்கு வந்துவிட்டு, கிரி பிரதட்சிணம் பண்ணாமல் போவதா என்று, காலையிலேயே தயாராகிக் கிளம்பிவிட்டார். மத்தியானம் மூன்று மணி ஆயிற்று கிரிவலம் வந்து முடிக்க.

வழியில் சில செடிகளைக் கிள்ளி, ”பாரு, இதில் ஏலக்காய் வாசனை வரதா?” என்று கேட்பார். இன்னொரு செடியைக் கிள்ளி இலையை எடுத்து, ”இதில் பார், பச்சைக் கற்பூர வாசனை வரும்!” என்று நீட்டுவார். இது மாதிரி அங்கங்கே நின்று சில குறிப்பிட்ட செடிகளின் இலைகளை மட்டும் கிள்ளி எடுத்துக் காண்பிப்பார். ”இங்கே அந்தக் காலத்திலே நிறைய சித்தர்கள் இருந்திருக்கா. அவாளுக்குத் தங்கம் எல்லாம் பண்ற ரசவாத வித்தை தெரிஞ்சிருந்துது. ஆனா, அந்த வித்தையை எல்லாம் அந்தச் சித்தர்கள் யாருக்கும் சொல்லிவிட்டுப் போகலே!” என்று சிரித்தார் பெரியவா.

அப்புறம், திருக்கோவிலூர் வழியாக யாத்திரை பண்ணி, காஞ்சிபுரம் வந்துவிட்டோம். காஞ்சிபுரத்திலும் அதிக நாள் தங்கவில்லை. அங்கே இருந்து கலவைக்கு வந்துவிட்டோம். அங்கேதான் பெரியவாளோட பரம குருவின் அதிஷ்டானம் இருக்கிறது.

கலவை முகாம்ல ஒரு விசேஷம். இந்திராகாந்தி, எம்.ஜி.ஆர். போன்ற வி.ஐ.பி-க்கள் எல்லாரும் கலவையில்தான் வந்து பெரியவாளை தரிசனம் பண்ணிவிட்டுப் போனார்கள். மதுரையில் ஒரு மீட்டிங்குக்குப் போய்விட்டு, சென்னைக்கு வந்தார் இந்திராகாந்தி. ரொம்பவும் படபடப்பாக இருந்தார். ‘பெரியவாளைப் பார்த்து தரிசனம் பண்ணிவிட்டுத் தான் போவேன்’ என்று உறுதியாக இருந்தார். ‘அவர் மௌன விரதத்தில் இருக்கிறார். அவர்கிட்டே நீங்க எதுவும் பேச முடியாது. அவரும் பதில் எதுவும் சொல்ல மாட்டார்’ என்று அவரிடம் சொன்னோம்.

‘பரவாயில்லை. என் வேண்டுகோளை நான் மனதில் நினைத்துக் கொள்கிறேன். அப்படி, அவர் முன்னிலையில் நான் நினைத்துக் கொள்வதே போதும். அவர் பதில் ஏதும் சொல்ல வேண்டாம்!’ என்று கூறிவிட்டார் இந்திராகாந்தி.

அதே மாதிரிதான் நடந்தது.

ஒரு கிணற்றடியில் பெரியவா உட்கார்ந்து ஜெபம் பண்ணிக் கொண்டிருந்தார். அவரைப் பார்க்கிற மாதிரி இந்திராகாந்தி வந்து எதிரே உட்கார்ந்து கொண்டார். எதுவுமே பேசவில்லை!

இந்திராகாந்தி உத்தரவு வாங்கிக்கொள்ள எழுந்தபோது, பெரியவா ஒரு ருத்ராக்ஷ மாலையை எடுத்துக் கொடுத்தார். அதை ஒரு தட்டில் வைத்து இந்திரா காந்தியிடம் கொடுத்தோம். அந்த க்ஷணத்திலிருந்தே அதை அவர் அணிந்துகொள்ளத் தொடங்கி விட்டார்.

கர்நாடகாவில் அப்போது தேர்தல் நேரம். காங்கிரஸ் மந்திரி குண்டுராவ் அடிக்கடி பெரியவாளைப் பார்க்க வருவார். தேவகௌடா, நாகண்ண கௌடா என எல்லாருக்குமே பெரியவா மேல் பக்தி உண்டு.

குண்டுராவ் வந்து, ‘பெரியவா என்னை அனுக்கிரகம் பண்ணணும்’ என்று கேட்டுக் கொண்டார். ‘என்னோட அனுக்கிரகம் எதுக்கு? காமாட்சி அம்மனை வேண்டிக்கோ. உன் பிரார்த்தனை பலிக்கும்!’ என்றார் பெரியவா. அதே மாதிரி, அடுத்த ஒரு மாதத்தில் எலெக்ஷனில் குண்டுராவ் ஜெயித்து, கர்நாடகாவில் முதல் மந்திரி ஆகிவிட்டார். அவர் எப்போதும் வியாழக்கிழமை அஞ்சு மணிக்குத்தான் வருவார். வந்தால் அதிகம் பேச மாட்டார். அன்றைக்கு அவர் வருகிறபோது ஒரு மூட்டை அரிசியும், ஒரு மூட்டை சர்க்கரையும் கொண்டு வந்து, பிரசாதத்துக்கு வைத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று கேட்டுக்கொண்டார்.

77-ல் எலெக்ஷனில் தோற்றுப் போனார் இந்திராகாந்தி. அதற்கு அடுத்த வருஷம் கர்நாடகாவில் உள்ள சிக்மகளூரில் நின்றார். அப்போது காங்கிர ஸூக்குப் பசுமாடு – கன்று சின்னம் இருந்தது. ஆனால், அது வேண்டாம்; வேறு சின்னம் வேண்டும் என்று நினைத்தார் இந்திரா.

கலவையில் அவர் பெரியவாளைச் சந்தித்தபோது, பெரியவா கையை உயர்த்தி ஆசீர்வாதம் செய்தார் அல்லவா? அது அப்போது மனசில் வர, கையையே காங்கிரஸ் சின்னமாகத் தீர்மானித்துவிட்டார் இந்திரா. காங்கிரஸூக்குத் கை சின்னம் முத்திரையாகக் கிடைத்தது இப்படித்தான். சிக்மகளூரில் இந்திரா ஜெயித்துவிட்டார்.

ஒரு விசேஷத்துக்காக அகோபிலத்துக்குப் போகணும் என்று பெரியவா புறப்பட்டார். பெரியவா நடந்து வந்தாலும், மடத்துச் சிப்பந்திகள் ஒரு ஜீப்பில் சாமான்களை எல்லாம் கொண்டு வந்தார்கள்.

அகோபிலம் ஆந்திராவில் இருக்கிறது. அங்கே ஒன்பது நரசிம்ம க்ஷேத்திரங்கள் இருக்கின்றன. ஒவ்வொன்றும் ஒவ்வோர் இடத்தில் இருக்கும். போவதே கஷ்டம். ஒரே மூங்கில் காடாக இருக்கும். அப்படியே மூங்கிலால் பந்தல் போட்டதுபோல இருக்கும். அதில் சர்ப்பங்கள் தொங்கும். தாண்டிப் போகவே பயமாக இருக்கும். அந்தப் பக்கத்தில் துஷ்ட மிருகங்கள் எல்லாம் நிறைய நடமாடும். ஆதி சங்கர பகவத் பாதரே, தன்னைக் கொல்ல வந்த காபாலிகளை, அங்கே இருந்த நரசிம்ம சுவாமியை வேண்டிக்கொண்டு, வதம் பண்ணிய இடம் அது.

உக்ர நரசிம்மர் சந்நிதியை 6 மணிக்குக் கதவடைத்து விடுவார்கள். அதற்கப்புறம் அங்கே யாரும் வர முடியாது. பெரியவாளுக்கு அகோபிலம் போகணும் என்று தோன்றிவிட்டது. ஆனால், போகிற வழியை உத்தேசித்து எங்களுக்கெல்லாம் எப்படிப் போவது என்று பயம் வந்துவிட்டது. பெரியவாளுக்கு அந்த பயம் எல்லாம் கிடையாது. அவருடைய தபஸ் அப்படி. அவருக்கு மட்டுமல்ல, அவரோடு வருகிறவர்களுக்கும் எந்த ஆபத்தும் நேராமல் பார்த்துக்கொள்ளும் மகா சக்தி அவரிடம் இருந்தது!” என்கிறார் லக்ஷ்மி நாராயணன்.

Deivathin Kural Part#2 Continued…..

 

ú‰Fò£õ‰îùˆF¡ Þîó Ü‹êƒèœ

«õîˆF™ ÜvFó‹, êvFó‹ â¡Á Þó‡´ õ¬è Ýòîƒèœ ªê£™ôŠ ð†®¼‚A¡øù. êvFó‹ â¡ð¶î£¡ 苹, Ü‹¹, ߆®, è¬î ºîô£ù Üê™ Ý»îƒèœ. ÜvFó‹ â¡ð¶ ÞŠð® Üê™ Ý»îñ£è Þ™ô£ñ™ â‰î å¼ õv¶¬õ»‹ ñ‰Fó ê‚Fò£™ Ý»îñ£è Ý‚A âŒõ¶. ñ‰Fóˆ¬î„ ªê£™L å¼ î˜Š¬ð¬ò«ò£, ¹™¬ô«ò£ ãM M†ì£™ Ãì ܶ Ý»îñ£AM´‹. êvFóƒè¬÷»‹ ÞŠð® ñ‰Fó ̘õñ£èŠ Hó«ò£AŠð¶‡´. ñ‰Fó̘õñ£è å¼ ðˆîˆ¬î ÜvFóñ£‚A ãM M†ì£™, âî¡«ñ™ M´A«ø£«ñ£ ܶ ï£êñ¬ì»‹. Þ¼ HøŠð£÷˜ â¡Â‹ Hó‹ñ - þˆKò- ¬õCò˜èœ HóFFùº‹ Í¡Á «õ¬÷»‹ ð‡í «õ‡®ò ÜvFóŠ Hó«ò£è‹ å¡Á Þ¼‚Aø¶. Üú§ó˜è¬÷, Üî£õ¶ «ô£èˆ¬î„ Å›‰¶œ÷ ªè†ì ê‚Fè¬÷, ï£ê‹ ð‡μõîŸè£è Þ‰î ÜvFóŠ Hó«ò£è‹ å¡Á Þ¼‚Aø¶. Üú§ó˜è¬÷, Üî£õ¶ «ô£èˆ¬î„ Å›‰¶œ÷ ªè†ì ê‚Fè¬÷, ï£ê‹ ð‡μõîŸè£è Þ‰î ÜvFóŠ Hó«ò£è‹ ð‡í «õ‡´‹. ÜvFó‹ â¡ø£™ 塬ø ñ‰Fó ̘õñ£è M†´ âPAøî™ôõ£? ܉î ÜvFó‹ â¶? â¬î M†ªìPAø¶? üùƒèÀ¬ìò ¹ˆF¬ò ÝCóJˆF¼‚Aø Üú§ó˜èœ ªî£¬ôò «õ‡´ªñ¡Á üôˆ¬î M†´ âPAø¶î£¡ ÜvFóñ£Aø¶. ޶ ú‰Fò£ õ‰îù ܘ‚èò‹. 'ð£ð‹, ªð£Œ ºîLò¬õ ªî£¬ôò «õ‡´‹. ë£ù ú¨Kò¡ Hóè£C‚è «õ‡´‹. ܶ Hóè£C‚è£ñ™ ð‡E‚ ªè£‡´ àœ«÷ Þ¼‚Aø HóFð‰îèƒèœ (Þ¬ìÎÁèœ) Gõ˜ˆFò£è «õ‡´‹' â¡Á ܉î ÜvFóŠ Hó«ò£è‹ ð‡í «õ‡´‹. 嚪õ£¼ ï£À‹ Í¡Á «õ¬÷ ð‡í «õ‡´‹.

â‰î‚ è£Kò‹ ð‡Eù£½‹ ð‡í£M†ì£½‹ Í„¬êŠ H®ˆ¶‚ ªè£‡´ Þ¬îŠ ð‡í «õ‡´‹. å¼ è£Kòˆ¬î Cóˆ¬îò£è å¼õ¡ ð‡Eù£™ 'Í„¬êŠ H®ˆ¶‚ ªè£‡´ ð‡μAø£¡' â¡Á ªê£™½A«ø£‹. õ£vîõˆF™ Þ‰î ܘ‚ò è£Kòˆ¬î«ò Í„¬êŠ H®ˆ¶‚ ªè£‡´ ð‡í «õ‡´‹! Fù‰«î£Á‹ Þ¬îŠð‡E õ‰î£™ ܉î ꈼ‚èœ ï£êñ£ŒŠ «ð£Œ M´õ£˜èœ. Þ¶ ð‡μõ ºîL™ Í„¬êŠ H®ˆ¶‚ ªè£œ÷ «õ‡´‹. Üî£õ¶ „õ£úˆ¬î Üì‚è «õ‡´‹. ÞŠªð£¿¶  Í‚¬è ñ†´‹  H®‚A«ø£‹. ê£vFó‹ 'ï£R裋 (Í‚¬è) Ýò‹ò' â¡Á ªê£™ôM™¬ô. 'Šó£í£¡ (Í„¬ê) Ýò‹ò' â¡Á ªê£™LJ¼‚Aø¶. Üî£õ¶ ªõÁ«ñ Í‚¬èŠ H®‚è£ñ™ Hó£í¬ù«ò 膴Šð£†®™ ªè£‡´õó «õ‡´‹. 'Šó£í£ò£ñ‹' â¡ð¶ 'Šó£í Ýò£ñ‹', Üî£õ¶ '„õ£ú‚ 膴Šð£´', 'Ýò‹ò' â¡ø£™ '膴Šð´ˆF'. â‰î‚ è£Kò‹ ð‡Eù£½‹ ñù¶ 弬ñŠðì «õ‡´‹. üôˆ¬î‚ ªè£‡´ ÜvFóŠ Hó«ò£è‹ ªêŒõ‹ ñù¶ 弬ñŠðì «õ‡´‹. ÜîŸè£èˆ  Í„¬êŠ H®‚è «õ‡´‹. 'Í„¬êŠ H®ˆî£™ ñù¶ âŠð® GŸ°‹?' â¡Á «è†èô£‹. ñù¶ GŸAø ªð£¿¶ Í„² GŸð¬îŠ 𣘂A«ø£«ñ! ªðKò Ý„êKò‹ à‡ì£Aø¶, ªðKò ¶¡ð‹ õ¼Aø¶, ªðKò ꉫî£û‹ ãŸð´Aø¶ â¡Á ¬õˆ¶‚ ªè£œ«õ£‹. ÜŠªð£¿¶ ñù²ôJˆ¶Š «ð£Œ ã裉îñ£è GŸAø¶; 'ý£!' â¡Á ªè£…ê «ïó‹ Í„²‹ G¡Á«ð£Œ M´Aø¶. ÜŠ¹ø‹ «õèñ£è å´Aø¶. ï£ñ£è ܬî GÁˆîM™¬ô; î£ù£è GŸAø¶. ñù² å¡P«ô ï¡ø£è ß´ð†ì¾ì¡ Í„² G¡ÁM´Aø¶. H¡¹ ªð¼Í„² M´A«ø£‹. âîŸè£è? º¡¹ Mì£î Í„¬ê»‹ «ê˜ˆ¶ M´A«ø£‹. ÞŠð® ñù¶ 弬ñŠð´Aø «ð£¶ Í„² GŸAøªî¡ø£™ Í„¬ê ï£ñ£è GÁˆFù£½‹ ñù¶ 弬ñŠð´‹ â¡Á ÝAøî™ôõ£? ÞîŸè£èˆî£¡ Hó£í£ò£ñˆî£™ Í„¬ê ÞÁ‚A, ÜŠ¹ø‹Ü˜‚èò‹ î¼õ¶.  ܘ‚Aò‹ M´‹«ð£¶ Cˆî äè£Kòˆ«î£´ (ñù 弬ñŠð£†«ì£´) Mì«õ‡´‹. Hó£í£ò£ñ‹ ð‡Eù£™ Cˆ¬î‚裂AKò‹ à‡ì£°‹. ܬî G¬øòŠð‡μõ¶ «ò£èˆFŸ° ÜõCò‹. ÜŠð® G¬øòŠ ð‡μõ¶ èwìñ£ù¶; àð«îêˆF¡ð® ªêŒò «õ‡®ò¶.

 ú‰Fò£õ‰îùˆF™ ÜFè ð†êñ£è å¼ ÞìˆF™ ðˆ¶ˆ îì¬õ ð‡μA«ø£‹. Í¡Á ð‡μ â¡Â‹ Cô ÞìˆF™ Þ¼‚Aø¶. CÁ õòF™ àðïòùñ£ù è£ô‹ ºîŸªè£‡´ Aóññ£è  «õ¬÷‚°Š ðˆ¶Š Hó£í£ò£ñ‹ ð‡E‚ªè£‡´ õ‰F¼‰î£«ô, Þˆî¬ù ï£O™ «ò£W„õóó£è ÝAJ¼Š«ð£‹. ð‡μAø¬î„ êKò£èŠ ð‡í «õ‡´ñ™ôõ£? ܬó GIû‹ „õ£úˆ¬î GŸèŠ ð‡í «õ‡´‹. ÜFèñ£è «õ‡ì£‹. Hó£í¡ G¡ø£™ ñù¶ GŸ°‹. ܉î G¬ôJ™ ܘ‚ò‹ ªè£´ˆî£™ õ£vîõñ£è‚ ªè†ì Üú§ó ê‚Fèœ å®Š«ð£°‹. ñùv G¡ø£™  M´Aø üô‹ ÜvFóñ£°‹. ܘ‚Aòñ£Aò ÜvFóŠ Hó«ò£èˆ¬îŠ ð‡í «õ‡´‹. H¡¹ è£òˆg ð‡í«õ‡´‹. Hó£í£ò£ñˆ¬î‚ îò õ¬óJ™ ð‡í«õ‡´‹. Í„¬ê‚ ªè£…ê‹ GÁˆ¶Aø¶, H¡¹ M´Aø¶ â¡ø Ü÷M™ Þ¼‰î£«ô «ð£¶‹. ÜFè‹ Üì‚è«õ‡ì£‹. úƒè™ð‹, ñ£˜üù‹, Hó£êù‹, ܘ‚òŠóî£ù‹, üð‹, v«î£ˆFó‹, ÜHõ£îù‹ Þšõ÷¾‹ ðó«ñ„õó¬ìò ܸ‚Aóý‹ ªðÁõîŸè£èŠ ð‡íA«øªù¡Á G¬ùˆ¶„ ªêŒò«õ‡´‹. ºîL™ ð‡μ‹ úƒè™ð‹ â¡ð¶ ܶ.

Ýó‹ð ºî™ è¬ìC õ¬óJ™ ðó«ñ„õ󣘊ðí‹ ð‡í«õ‡´‹. Þšõ÷¾‚°‹ Hó£í£ò£ñ‹ º‚Aò ܃è‹. FKè£ôƒèO½‹ Þ¬î võ™ðñ£õ¶ ð‡í«õ‡´‹. Fù‰«î£Á‹ Í¡Á «õ¬÷»‹ «ó£Awì¡ («ï£ò£O) ÃìŠ Hó£í£ò£ñ‹ ð‡í«õ‡´‹ â¡Á ê£vFóˆF™ Þ¼Šð àðˆFóõ‹ ªè£´‚Aø Ü÷¾‚° ÞF™ „õ£ú‚ 膴Šð£´ Þ™¬ô â¡Á ¹K»‹. ފ𮊠ð‡Eù£«ô «ó£èº‹ «ð£Œ b˜‚裻v à‡ì£°‹. Kû«ò£ b˜‚è ú‰ˆòˆõ£ˆ b˜‚èñ£»óõ£Š¸»:| Šóx룋 òê„ê W˜ˆF‹ ê Šóyñ õ˜êú«ñõ ê|| (ñ¸vI¼F, 4-94)

ÜHõ£îùˆF™ â‰î ñýKS»Â¬ìò ú‰îFJ™ Hø‰F¼‚A«ø£‹ â¡Á ªê£™A«ø£«ñ£ ܉î ñýKS ºî™ è£òˆg üH‚èŠð†´ õ¼Aø¶. Ü‰î «è£ˆFóˆF™ Hø‰îîŸè£õ¶ è˜ñ£¸wì£ùƒè¬÷„ ªêŒò «õ‡®ò¶ ïñ¶ èì¬ñ.  Ü‰î ºî™ KS‚° ÜŠ¹ø‹ âšõ÷«õ£ «ð˜ KSè÷£è Þ¼‰F¼‚Aø£˜èœ. ˆóò£˜«ûò‹, ð…꣘«ûò‹, ã裘«ûò‹ â¡Á ªê£™A«ø£‹. Üî£õ¶ ܉î Ü‰î «è£ˆFóˆF™ KSè«÷£, 䉶 KSè«÷£, å¼ KS«ò£ Þ¼‰F¼‚Aø£˜èœ â¡Á Þîù£™ ªîKòõ¼Aø¶. Üõ˜èœ ÜŠð® b˜‚裻v, ë£ù‹, ¹è›, Hó‹ñ«îüv ºîLò¬õ»œ÷ KSè÷£è Ýù‚ è£óí‹ Üõ˜èœ ªêŒî ú‰Fò£õ‰îù‹î£¡ â¡ð¶  ªê£¡ù (ñ¸ vI¼F) „«ô£èˆF¡ ܘˆî‹. ªî£ì˜„Cò£è õ‰î Þ‰î ó¬ò  ÜÁˆ¶ Mì‚Ã죶. Hó£í£ò£ˆ«î£´ Cˆ¬î‚裂AKòˆ«î£´ ñ‰Fó «ô£ð I™ô£ñ™ ðó«ñ„õ󣘊ðíñ£è ú‰Fò£õ‰îùˆ¬î GÁˆF Gî£ùñ£èŠ ð‡í«õ‡´‹. ܘˆîˆ¬îˆ ªîK‰¶ ªè£‡´ ð‡í«õ‡´‹. ñ«ù£-õ£‚-è£òƒè÷£™ ð£ð‹ ð‡EJ¼‚A«ø£‹. ܉î Í¡ø£½‹ ªêŒ»‹ è˜ñ£‚è÷£™ Ü‰îŠ ð£ðˆ¬îŠ «ð£‚A‚ ªè£œ÷«õ‡´ªñ¡Á º¡¹ ªê£™LJ¼‚A«ø¡. ú‰Fò£õ‰îùˆF™, õ£‚Aù£™ ñ‰Fó‹ ªê£™½A«ø£‹; è£òˆg üðˆ¬î ñùFù£™ Fò£Qˆ¶Š ð‡μA«ø£‹; ñ£˜üù‹ (¹«ó£Vˆ¶‚ ªè£œõ¶) ºîLò¬õè÷£™ è£ò²ˆF à‡ì£Aø¶. ܶ ñ†´I™ô£ñ™ è˜ñ«ò£è‹, ð‚F«ò£è‹, ë£ù«ò£è‹ Í¡Á‹ «ê˜‰îî£è¾‹ ú‰Fò£õ‰îù‹ Þ¼‚Aø¶. ú‰Fò£õ‰îù‹ ð‡í Üõóõ˜èœ îƒèœ îƒèÀ‚ªè¡Á ð£ˆFó‹ ¬õˆ¶‚ªè£œ÷«õ‡´‹. ú‰Fò£ õ‰îùˆ¬î Üõúóñ£èŠ ð‡í‚Ã죶 â¡ð¶ º‚Aò‹.

Arul 10: மாங்காடு Mangadu Temple Mr.Lakshmi Narayanan’s memories of Periyava:

 

பெரியவா’ என்றால், அது காஞ்சிப் பெரியவரைத்தான் குறிக்கும்.

விழுப்புரத்தில் பெரியவர் இருந்த காலந்தொட்டு அவருடன் கூடவே இருந்தவர் லக்ஷ்மிநாராயணன். தனது ஆறு வயது முதலே பெரியவாளுடன் நெருக்கமாகப் பழகி, அவருக்குச் சேவை புரிந்தவர். தற்போது 76 வயதாகும் இவர், பெரியவாளின் நினைவுகளை இப்போதும் நெஞ்சில் சுமந்துகொண்டிருக்கிறார். அந்தச் சிலிர்ப்பான நினைவுகளை பகிர்ந்து கொள்கிறார்...

முன்னுரை : (மாங்காடு ஸ்தல புராணம் http://www.mangadukamakshi.com)

சிவபெருமானும், தேவியும் கைலாயத்தில் ஒரு நாள் விளையாடும் பொழுதில், தேவியானவர்  விளையாட்டாக சிவபெருமானின் கண்ணை மூடி விளையாட, உலகம் முழுதும் இருண்டுவிட்டது!

தாயார் தன் தவறுக்கவருந்தி சிவனின் மன்னிப்பை கோர!, சிவபெருமான் தேவியை  பூலோகம் சென்று கடும் தவம் செய்ய பணித்தார்! தேவியாரும் பூலோகம் வந்து, இடது கால் பஞ்சாக்னியில் வைத்து, வலது காலை மடக்கி, இடது கையில் ஜபமாலையுடன் தலை மேல் தூக்கி, கடும் தவம் புரிய தொடங்கினார்.

தவம் முடிந்தபின், தாயார் கைலாயம் செல்லும் பொழுது, அக்னியை அணைக்காமல்

செல்ல, அந்த இடமே அக்னியின் சூட்டில் தவிக்க தொடங்கியது.. பின் அங்கு ஆதி சங்கரர் அங்கு வந்த பொழுது, அக்னியை அணைத்து, அங்கு ஒரு ஸ்ரீ ச்சக்கரம் நிறுவினார்...

மாங்காடு அம்மன் கோவில் புதுப்பணி மாங்காடு காமாட்சி அம்மன் ஆலயம் புதுப்பிக்கப்படுவதற்கும், அருகேயே இவர் ஒரு வேத பாடசாலை ஆரம்பிப்பதற்கும் காஞ்சிப் பெரியவர் காரணமாக இருந்ததை விவரிக்கிறார் லக்ஷ்மிநாராயணன்.

அது 1952-ஆம் வருஷம்.ஒவ்வொரு வியாழக்கிழமையும், பெரியவாளைப் பார்க்கக் காஞ்சிபுரம் வருவோம். அப்படி ஒரு வியாழக்கிழமையன்னிக்கு வந்தப்போ,

”நேத்திக்கு எனக்கு ஒரு சொப்பனம். ‘பஞ்சாக்னி ஜுவாலையால எனக்கு ஒடம்பெல்லாம் எரியறது. இங்கே புனருத்தாரணம் பண்ணணும்’னு அம்பாள் சொப்பனத்துல பேசினா. எங்கேயோ அம்பாள் கோயில் ஒண்ணு பாழடைஞ்சு கெடக்கு. கண்டுபிடிச்சு சொல்றியா?”ன்னு எங்கிட்ட கேட்டார்.

”ஒரு வாரம் டயம் கொடுங்கோ”ன்னேன். அடுத்த வாரம் அவரைப் பார்த்தப்போ, முதல் நாள் ராத்திரி மறுபடியும் அம்பாள் சொப்பனத்துல வந்ததா சொன்னார்.

அன்னிக்கு ஒரு யானை வந்து தும்பிக்கையால அவரைக் கைப்பிடிச்சு அழைச்சுண்டு போச்சு. பெரியவா அந்த யானையோடு கிளம்பிட்டா. அவருக்கு மட்டும் அது யானையா தெரி யலே. அம்பாளாத்தான் தெரிஞ்சிருக்கு. ரொம்ப நேரம், ரொம்ப தூரம் யானை பெரியவாளை அழைச்சுண்டு போச்சு. பெரியவாளும் அது பின்னாடியே நடந்து போயிண்டே இருந்தா. பல மணி நேரத்துக்கப்புறம் ஒரு மண் ரோட்டுல யானை திரும்பித்து. அங்கே கொஞ்ச தூரம் போனதும், யானை மறைஞ்சுடுத்து. அப்படின்னா, அந்தப் பாழடைஞ்ச அம்பாள் கோவில் இங்கேதான் எங்கேயோ இருக்கணும்னு பெரியவாளுக்குத் தெரிஞ்சுடுத்து. ராத்திரி பெரியவா அங்கேயே தங்கறதா தீர்மானம் பண்ணிட்டா. அங்கே ஒரு மாட்டுக் கொட்டகை மாத்திரம்தான் இருந்துது. பெரியவா அதனுள்ளே போய்ப் படுத்துண்டுட்டா.

அந்த ஏரியாவுக்கு அப்போ மணலி ராமகிருஷ்ண முதலியார்தான் நாட்டாமை. பெரியவா வந்திருக்கிற விஷயம் தெரிஞ்சு முதலியார் வந்து பார்த்தார். ”என்ன செய்யணுமோ, நான் செய்யறேன். பெரியவா கவலைப்படாதீங்கோ”ன்னார்.

”24 மணி நேரத்துல சம்ப்ரோக்ஷணம் பண்ணணும்”னு சொன்னா பெரியவா. மளமளன்னு காரியங்கள் ஆரம்பிச்சுது.

ஆளுக்கு ஆயிரம் ரூபாபோல போட்டா. புதரும், பாம்புப் புத்துகளுமா இருந்த அந்த இடத்தைச் சுத்தம் பண்ணினா. சின்ன கோபுரம் தெரிஞ்சுது.

”ஆதிசங்கரர் கர்ப்ப வாசம் இருந்த இடம் இதுதான்”னா பெரியவா.

கர்ப்ப வாசம்னா பத்து மாசம் ஓரிடத்திலே தங்கியிருக்கறது. ”அர்த்த மேரு இங்க பிரதிஷ்டை பண்ணியிருக்கு. அம்பாள் இங்கே உக்ரமா இருக்கா; அவளுடைய உக்ரத்தைத் தணிக்கணும்”னு சொன்னா.
இதையெல்லாம் செஞ்சு முடிச்சுட்டுப் பெரியவா மறுபடியும் காஞ்சிபுரம் போயிட்டா.

இடத்தை எல்லாம் சரி பண்ணி, கும்பாபி ஷேகம் நடத்தினோம். அப்போதைக்கு ஏகாம்பர குருக்கள்னு ஒருத் தரை பூஜை பண்ண நியமனம் பண்ணினோம். மாங்காடு கோயில் பத்தி அப்பல்லாம் யாருக்கும் தெரியாது.

பக்கத்துலயே பெரியவா தனக்கொரு இடம் வேணும்னு கேட் டிருந்தா. ”ஆகட்டும். முடிச்சுத் தரேன்”னேன். ஆனா, ஏதேதோ வேலையில் அது அப்படியே தள்ளிப் போயிடுத்து. 1965-லே மறுபடியும் ஒரு தரம், ”மாங்காட்டுல இடம் வாங்கித் தரணும்னு கேட்டேனே, மறந்துட்டியா?”ன்னு ஞாபகப்படுத்தினா பெரியவா. கூடவே, ”ஒருத் தர்கிட்டேயும் கடன் கிடன் வாங்கப்படாது. உன் கைக்காசைப் போட்டு வாங்கித் தரணும்”னு நிபந்தனை போட்டா. அதனால, அது முடியாமலே இருந்தது. பெரியவா அப்பப்போ ஞாபகப்படுத்திண்டே இருப்பா. ஒருவழியா 1976-ல இந்த இடத்தை வாங்கினேன். மூணரை கிரவுண்டு நிலம். அஞ்சு லட்சம் இருந்தாத்தான் கட்ட முடியும். என்னோட வீட்டை வித்து, மனைவியின் நகைகளை வித்து எப்படியோ புரட்டிப்போட்டு வாங்கிட்டேன்.
”இங்கே ஒரு அம்பாள் கோவில் கட்டணும். முதல்ல ஆதிசங்கரர் பாதுகையை வைக்கணும். அப்புறம் மேல கட்டலாம். 16 அடி அஸ்திவாரம் தோண்டி, உள்ளே 108 கோடி பஞ்சாட்சரம் எழுதிப் போடணும். அஞ்சு ஜட்ஜ் வந்துதான் ஃபவுண்டேஷன் போடணும்”னார். சுத்துப்பட்டு இருக்கிற பள்ளிக்கூடத்துப் பிள்ளைகள்கிட்டே 108 கோடி பஞ்சாட்சரம் எழுதி வாங்கினோம்.

ஜட்ஜ் பாலசுப்பிரமணிய அய்யர்கிட்ட ஃபவுண்டேஷனுக்குப் பெரியவாளே சொல்லிட்டா. அவர் ஆக்ஞை பண்ணினா, உடனே எடுத்துச் செய்யறதுக்குப் பெரிய மனுஷாள்ளாம் காத்திருந்தா.

1982-ஆம் வருஷம்… குரோம்பேட்டைல ஒரு சின்ன இடம் வாங்கி வீடு கட்டிண்டு போயிட்டேன். அப்போ நான் சிம்ஸன்லே அக்கவுன்ட்ஸ் செக்ஷன்லே வேலை பார்த் துண்டு இருந்தேன். வேலை முடிஞ்சதும், நேரே இங்கே வந்து கட்டட வேலைகளைக் கவனிச்சுட்டு, ராத்திரி குரோம்பேட்டை போயிடுவேன்.

வேலை இழுத்துண்டே போய், 1992-லதான் முடிஞ்சுது. இந்தக் கோவிலுக்குப் பெரியவா கையாலதான் கும்பாபிஷேகம் பண்ணணும்னு எனக்கு ஆசை. ”நான்தானே எல்லாம் பண்ணி வெச்சேன். இதுக்கும் ஏன் என்னையே கூப்பிடறே? ஜெயேந்திரரைக் கூப்பிட்டுக்கோ. கும்பாபிஷேகம் பண்ற காலம், குரு வாரமும் பஞ்சமியும் சேர்ந்து இருக்கணும்”னா. பெரியவாளோட நட்சத்திரம் அனுஷம்கிறதால, அனுஷமும் சேர்ந்திருந்தா நன்னாருக்கும்னார் ஜெயேந்திரர்.

1994 ஜனவரி 8-ஆம் தேதி… 12 மணிக்கு எனக்குத் திடீர்னு கடுமையான ஜுரம்! என் குடும்பத்தார் என்னை ஆஸ்பத்திரியில அட்மிட் பண்ணிட்டாங்க. ”உங்களுக்குக் கடுமையான ஹார்ட் அட்டாக் வந்திருக்கு”ன்னார் டாக்டர். மூணு நாள் ஐசியு-ல இருந்தேன். நாலாம் நாள், டாக்டர்களே ஆச்சரியப்படும்படியா நான் குணமாகிட்டேன். ”உங்களை டிஸ்சார்ஜ் பண்ணிடறோம். இருந்தாலும், 45 நாளைக்கு எங்கேயும் டிராவல் பண்ணவேண்டாம்”ன்னார் டாக்டர். பிற்பாடுதான் எனக்குத் தெரிய வந்துது… எனக்கு ஹார்ட் அட்டாக் வந்த அன்னிக்குதான் பெரியவா முக்தி அடைஞ்சுட்டாங்கிற விஷயம்.

அப்புறம், விஜயேந்திரர்தான் வந்து இங்கே கும்பாபிஷேகம் பண்ணி வெச்சார்.”இந்த இடத்திலே யஜுர் வேத பாடசாலை ஆரம்பிச்சு நடத்து”ன்னு சொல்லியிருந்தா பெரியவா. அதன் படி ஆரம்பிச்சு நடத்தினேன். முதல்லே ஆறு பேர் வெளியூர்ல இருந்து வந்தா. அப்புறம் பத்தாச்சு; பன்னிரண்டாச்சு. அப்புறம் வேதம் கத்துக்க வரவாளோட எண்ணிக்கை படிப்படியா குறைஞ்சுடுத்து.ஒண்ணரை வருஷமா யாரும் வரதில்லே. எனக்கு இது பெரிய குறை. பெரியவா ஆசைப்படி கட்டின கோயில் இது. வேத பாடசாலையும் அவர் உத்தரவின் பேரில் ஆரம்பிச்சதுதான். இது தொடர்ந்து நன்னா நடக்கணும் கிறதுதான் என் ஆசை!”- சொல்லும்போதே லக்ஷ்மிநாரா யணனின் குரலில் ஒரு தழுதழுப்பு!

Deivathin Kural Part#2 Continued…..

 

è£òˆg ñ‰Fó ñA¬ñ

Í¡Á î¬ôº¬øò£è è£òˆg¬ò M†´ M†ìõ¡ Hó£‹ñíù£è ñ£†ì£¡. ÜŠ«ð˜Šð†ìõ˜èœ Þ¼‚Aø ªî¼ Ü‚óý£ó‹ Ý裶. ܶ °®ò£ùõ˜ ªî¼î£¡. Ýù£™ ޡ‹ Í¡Á î¬ôº¬ø ÝèM™¬ôò£¬èò£™ ޡ‹ Šó£‹ñí˜èœ â¡Á ªðòó÷õ£¶ ªê£™ôô£‹ â¡Á G¬ù‚A«ø¡. Í¡Á î¬ôº¬ø ò‚ë‹ Þ™ô£M†ì£™ Üõ¡ ¶˜ŠŠó£‹ñí¡; ªè†´Š«ð£ù Šó£‹ñí¡.

ªè†ì£½‹ 'Šó£‹ñí¡' â¡ø «ðó£õ¶ Þ¼‚Aø¶! ñÁð®»‹ Hó£‹ñíù£õŠ Hó£ò„Cˆî‹ ªê£™ôŠ ð†®¼‚Aø¶. Ýù£™ è£òˆg¬ò Í¡Áî¬ôº¬øò£è M†´M†ì£™ Hó£‹ñíˆõ‹ Ü®«ò£´ «ð£Œ M´Aø¶. Üõ¡ ñÁð®»‹ Hó£‹ñíù£è ñ£†ì£¡. Üõ¡ Hó‹ñð‰¶î£¡; Üî£õ¶, Hó£ñí˜è¬÷ àø¾‚è£ó˜è÷£è à¬ìòõ¡î£¡! ÜŠð®«ò þˆKò¡ è£òˆg¬ò M†´M†ì£™ þˆKò ð‰¶õ£Aøù£¡; ¬õCò¡ ¬õCò ð‰¶õ£Aø£¡. ݬèò£™ Ü‰î ªï¼Š¹Š ªð£P¬ò áFŠ ªðK² ð‡í «õ‡´‹. C¡ù ªï¼Š¹Šªð£P â‹ àð«ò£èŠð죶. Ýù£™ àð«ò£èŠð´ñ£Á ªðKê£‚èŠ ð´õ ÜF™ Ýî£ó‹ Þ¼‚Aø¶. ݬèò£™ ë£JŸÁ‚Aö¬ñò£õ¶ ÌÈ™ àœ÷õ˜èœ ÝJó‹ è£òˆg ð‡í «õ‡´‹. è‡ì ÞìˆF™ è‡ì Ýý£óˆ¬î à‡íô£è£¶. Þ¶ õ¬ó‚°‹ Üï£ê£ó‹ ªêŒîŠ Hó£òCˆî‹ ð‡E‚ ªè£œ÷ «õ‡´‹. ÞQò£õ¶ è‡ì Ýý£óˆ¬î à‡í£ñ™, ñ‰Fóê‚F Þ¼Šð «îýˆ¬îŠ ðK²ˆîñ£è ¬õˆ¶‚ ªè£œ÷ «õ‡´‹. 'úývó ðóñ£ «îi êî ñˆò£ îê£õó£' ⡬ø (¬îˆFgò Üó‡òè õ£‚°Š) ð® ÝJó‹ ÝM¼ˆF üHŠð¶ àˆîñ‹; ËÁ üHŠð¶ ñˆòº‹; Üîñ ðþ‹ ðˆ¶. 裬ô ú‰F, ñˆFò£ù «õ¬÷, ñ£¬ô ú‰F â¡ø 嚪õ£¼ è£ôˆF½‹ ðˆ¶ è£òˆgò£õ¶ âˆî¬ù Ýðˆ¶ è£ôˆF½‹ üð‹ ð‡í«õ‡´‹. Þ‰î Í¡Á è£ôƒèÀ‹ ê£‰î‹ à‡ì£Aø è£ô‹. 裬ôJ™ ðV ºîLò Hó£EèÀ‹ ñQî˜èÀ‹ ⿉F¼‚°‹ è£ô‹. ÜŠªð£¿¶ ñù¶ ú£‰Fò£è Þ¼‚°‹. ú£òƒè£ô‹ ♫ô£¼‹ «õ¬ô¬ò º®‰¶ 匉F¼‚°‹ è£ô‹. ܶ¾‹ ꣉îñ£ù è£ô‹. ñˆFò£ù è£ôˆF™ ú¨Kò¡ à„CJ™ Þ¼‚Aø£¡. ÜŠªð£¿¶ ♫ô£¼‹ Üò˜‰F¼‚°‹ è£ô‹.  ÜŠªð£¿¶‹ ñù¶‚° ꣉îñ£ù è£ô‹. Þ‰î Í¡Á è£ôƒèO½‹ è£òˆg, ú£Mˆg, úóvõb â¡Á Í¡Á Hóè£óñ£è Fò£ù‹ ªêŒò «õ‡´‹. 裬ôJ™ Hó‹ñ£ ÏHEò£è¾‹, ñˆFò£¡ù‹ Cõ ÏHEò£è¾‹, ú£òƒè£ô‹ Mwμ ÏHEò£è¾‹ Fò£ù‹ ªêŒò«õ‡´‹.

è£òˆgJ™ úèô «õî ñ‰Fó ê‚F»‹ ÜìƒAJ¼‚Aø¶. ñŸø â™ô£ ñ‰FóƒèÀ‚°‹ ê‚F¬ò‚ ªè£´Šð¶ ܶ. ܬî üH‚è£M†ì£™ «õÁ ñ‰Fó üðˆFŸ°„ ê‚F Þ™¬ô. UŠï£®ú‹ â¡ðîù£™ ðô è£Kòƒè¬÷„ ªêŒAø£˜èœ. «ñ£þˆ¶‚°Š «ð£è à UŠï£®ú‹ â¡ðîù£™ ðô è£Kòƒè¬÷„ ªêŒAø£˜èœ. «ñ£þˆ¶‚°Š «ð£è à UŠï£®ú‹ è£òˆg ñ‰Fó‹!ݬê¬ò Üì‚A ü¡ñ‹ â´ˆîî¡ ðô¬ù ܬìò„ ªêŒAø UŠï£®ú‹ è£òˆg! «ô£è è£Kòƒè¬÷‚ °¬øˆ¶‚ ªè£‡´ Þ‰îŠ ªð£P¬ò á¶õ¬î ÜFèñ£è„ ªêŒò«õ‡´‹. Þ¬î å¼ Móîñ£è ¬õˆ¶‚ ªè£œ÷«õ‡´‹. Üï£ê£óˆF™ «ð£è£ñ™ «îèˆ¬î ²ˆîñ£è ¬õˆ¶‚ ªè£‡ì£™î£¡ Þ‰î å¼ ªð£Pò£õ¶ ܬíò£ñL¼‚°‹. ú‰Fò£õ‰îùˆF™ ܘ‚Aòº‹ è£òˆg»‹ º‚Aòñ£ù¬õ. ñŸø¬õèª÷™ô£‹ Ü ܃èñ£ù¬õ. Üê‚î˜è÷£J¼Šðõ˜èœ ܘ‚Aòˆ¬î‚ ªè£´ˆ¶M†´Š ðˆ¶ è£òˆgò£õ¶ üH‚è «õ‡´‹. '܉î Þó‡´ î£«ù º‚Aò‹? ܬõè¬÷ ñ†´‹ ªêŒ¶Mìô£‹' â¡ø£™ õóõó ܬõèÀ‚°‹ «ô£ð‹ õ‰¶M´‹. ÝðˆF½‹ Üê‚FJ½‹ ðˆ¶ è£òˆg «ð£¶‹ â¡ð ⊫𣶋 ފ𮊠ðˆ«î ð‡Eù£™, ܊𮊠ð‡μAøõ˜èÀ‚° ⊫𣶋 Ýðˆ¶‹ Üê‚F»ñ£èˆ  Þ¼‚°‹ â¡Á å¼ ð‡®î˜ «õ®‚¬èò£è„ ªê£¡ù£˜. ݬèò£™ ܃è¹wè÷ˆ«î£´ ⶾ‹ °¬øM¡P ªêŒ¶ õ‰î£™î£¡ º‚Aòñ£ù¶ ï¡ø£è GŸ°‹. Ýðˆ¶‚ è£ôˆF½ƒÃì ܬõè¬÷„ ªêŒ¶ õó«õ‡´‹. è£ô‹ îŠð£ñ™ ªêŒò«õ‡´‹.

ð£óî »ˆîˆF¡ «ð£¶ üô‹ ÜèŠðì£î«ð£¶Ãì ÉO¬ò (¹¿F¬ò) ¬õˆ¶‚ªè£‡´ è£ô‹ îõø£ñ™ «úù£ió˜èœ ܘ‚Aò‹ ªè£´ˆî£˜èª÷¡Á ªê£™ôŠð†®¼‚Aø¶. Üvîñù è£ôˆF½‹, àîòè£ôˆ¶‚° º¡¹‹, à„C‚è£ôˆF½‹ ܘ‚Aò‹ ªè£´‚è «õ‡´‹. Þ¬ì‚裆´„ Cˆî˜ â¡Á å¼õ˜ Þ¼‰î£˜. Rˆî˜èœ M«ï£îñ£ù è£Kòƒèœ ð‡μõ£˜èœ;¹Fó£èŠ «ð²õ£˜èœ. Þ¬ì‚裆´„ Cˆî˜ Ý´ «ñŒˆî£˜!Üõ˜, 'è£í£ñ™ «è£í£ñŸ 致 ªè£´!ݴ裇 «ð£°¶ 𣘠«ð£°¶ ð£˜! â¡Á ªê£™L Þ¼‚Aø£˜. "è£í£ñ™" â¡ø£™ ú¨Kò¬ù‚ 裇ð º¡¹ â¡ð¶ ܘˆî‹. Üî£õ¶ ú¨K«ò£¬îòˆFŸ° º¡ 裬ô ܘ‚Aò‹ªè£´‚è «õ‡´‹. "«è£í£ñ™" â¡ð ú¨Kò¡ î¬ô‚° «ï«ó Þ¼‚°‹ ªð£¿¶ â¡ð¶ ܘˆî‹. Üî£õ¶ ú¨Kò¡ «ñŸè£è ꣌õ º¡ à„C‚è£ôˆF™ ñ£ˆò£¡Qè ܘ‚Aò‹ ªè£´‚è «õ‡´‹. "致" â¡ð ú¨Kò¡ Þ¼‚°‹ «ð£¶ â¡Á ܘˆî‹. ú¨Kò¡ ÜvîIŠð º¡¹ ñ¬ô õ£JL™ Þ¼‚°‹ªð£¿«î ú£òƒè£ô ܘ‚Aò‹ ªè£´‚è «õ‡´‹. Þ‰î Mûòƒè¬÷ˆî£¡ ܉î Rˆî˜ «ôê£è„ ªê£™LJ¼‚Aø£˜. "Ý´" â¡ø£™ "có£´!" Üî£õ¶ "胬èJ™ vï£ù‹ ð‡μ" â¡ð¶ ܘˆî‹. "裇" â¡ø£™ "«ú¶ îKêù‹ ð‡μ" â¡ð¶ ܘˆî‹. "«ð£°¶ ð£˜" â¡ø£™ ˆKè£ô ú‰Fò£õ‰îùˆî£½‹ èƒè£ vï£ùˆî£½‹ «ú¶ îKêùˆî£½‹ ï‹ ð£ð‹ ªî£¬ô‰¶ «ð£Aø¬îŠ ð£˜!" â¡Á ܘˆî‹.

è£C‚°Š «ð£Œ 胬è¬ò â´ˆ¶‚ ªè£‡´, «ú¶õ£ù ó£«ñ„õ󈶂°Š «ð£Œ ó£ñï£î võ£I‚° èƒè£H«ûè‹ ð‡μ‹ ú‹Hóî£òˆ¬îˆî£¡ ªê£™LJ¼‚Aø£˜. è£òˆg¬ò úKò£èŠ ð‡Eù£™î£¡ ñŸø «õî ñ‰FóƒèO½‹ RˆF à‡ì£°‹. ܘ‚èòˆ¬î»‹ è£òˆg¬ò»‹ îõø£ñ™ ªêŒ¶ ªè£‡´ õó«õ‡´‹. ü¡ñˆF™ å¼ îóñ£õ¶ èƒè£vï£ùº‹ «ú¶ îKêùº‹ ð‡í«õ‡´‹. å¼õ‚° ªó£‹ð¾‹ xõó‹ õ‰î£™, Ãì Þ¼‚Aøõ˜èœ Üõ‚è£è ú‰Fò£ õ‰îù‹ ð‡Eˆ b˜ˆîˆ¬î xõó‹ õ‰îõ¡ õ£J™ Mì«õ‡´‹. ÞŠªð£¿¶ ïñ‚° GˆFòŠð® xõó‹ õ‰î¶ «ð£ôˆî£¡ Þ¼‚Aø¶ ! xõó‹ õ‰î£™ Ü ñ¼‰¶ ÜõCò‹; ܶ«ð£ô ݈ñ£¾‚° õ‰F¼‚Aø ð‰î‹ â¡ø xõó‹ «ð£è è£òˆg ñ¼‰¶ ÜõCòñ£ù¶. ܬî â‰î è£ôˆF½‹ Mì‚ Ã죶. ñ¼‰¬îMì ޶ º‚Aòñ£ù¶. å¼ ï£÷£õ¶ ú‰Fò£õ‰îùˆ¬î M†´ M†«ì£ªñ¡Á Þ¼‚è‚ Ã죶. è£òˆg üð‹ ð‡μõ¶ â™ô£ó£½‹ ÝAø è£Kò‰î£¡. ÞF«ô üôˆ¬îˆ îMó «õÁ FóMò‹ «õ‡ì£‹. êgó Hóò£¬ê»‹ Þ™¬ô. ô°õ£èŠ ðóñ C«óò¬úˆ  ú£îù‹. Ý»œ Þ¼‚Aøõ¬ó‚°‹ ú‰Fò£õ‰îùˆ¶‚° «ô£ð‹ õó£ñ™ ð‡í«õ‡´‹. è£òˆg¬ò ñ£ˆ¼ Ïðñ£è (õ®õñ£è) àð£R‚è «õ‡´‹. ðèõ£¡ â™ô£ Ïðñ£è Þ¼‰î£½‹ ñ£î£ Ïðñ£è õ‰î£™ ªó£‹ð¾‹ Uîñ£è Þ¼‚Aø¶. è£òˆg¬ò ÜŠð®Šð†ì ñ£î£ªõ¡Á «õî‹ ªê£™½Aø¶. ¹¼û‚°ˆî£¡ è£òˆg Þ¼‚Aø¶. vFg‚° â‰î è£òˆg Þ¼‚Aøªî¡ø£™ ¹¼û¡ è£òˆg¬ò ܸw®ˆî£«ô vFg‚° «þñ‹ à‡ì£°‹. Þ«î𣙠è£òˆg üðˆ¶‚° ÜFè£ó‹ ªðŸø Í¡Á õ˜íˆî£¼‹ ܬî Mì£ñ™ ªêŒõô«ò è£òˆgJ™ àK¬ñJ™ô£î ñŸø ü£FèÀ‚°‹ «þñº‡ì£°‹.  塬ø„ ªêŒò£ñL¼Šð îù‚° ñ†´«ñ ïwì‹ â¡ø£™ M†´Mìô£‹. Üîù£™ HøˆFò£Â‚° ïwì‹ â¡ø£™ ÜŠð® M†´Mì º®ò£¶. è£òˆg‚° ÜFè£óI™ô£î vFg, ňó˜èÀ‚°‹ trustee (î˜ñ蘈î£) ñ£FK Þ‰î ñ‰Fó ê‚F¬òŠ ªðŸÁˆîó «õ‡®òõ˜èœ Þ‰î‚ èì¬ñ¬òŠ ð‡í£M†ì£™ ܶ ðKý£ó«ñ Þ™ô£î «î£ûñ£°‹.

ðôMî ñ‰Fóƒèœ Þ¼‚A¡øù. ܬõè¬÷ üð‹ ð‡μõ º¡¹ Þ¡ù Þ¡ù ðô¬ù àˆ«îCˆ¶ ð‡μA«ø¡ â¡Á ªê£™½A«ø£‹. è£òˆg ñ‰FóˆF¬ìò ðô¡ Cˆî ²ˆF; ñù ñ£² Üè½õ¶ . ñŸø ñ‰Fóƒè÷£™ à‡ì£Aø ðô¡èª÷™ô£‹ è¬ìCJ™ Cˆî ²ˆF à‡ì£‚èˆî£¡ Þ¼‚A¡øù. ܶ«õ è£òˆK‚° «ïó£ù ðô¡; å«ó ðô¡. Þ‰î‚ è£ôˆF™ 裬ôJ½‹ ú£òƒè£ôˆF½‹ â™ô£¼‹ è£ô‰îõø£ñ™ ú‰Fò£õ‰îù‹ ªêŒòô£‹. Y‚Aó‹ Ýdú§‚°Š «ð£è«õ‡®òõ˜èœ ñˆò£¡ù «õ¬÷J™ i†®L¼‚è º®ò£î, Hó£çî‚ è£ô‹ ÝùH¡, Üî£õ¶ ú¨˜ò àîòˆFL¼‰¶ ÝÁ ï£N¬è (2ñE 24 Gºû‹) èNˆ¶ õ¼‹ ú£ƒ‚ò è£ôˆF™, Üî£õ¶ 8.30 ñE ²ñ£¼‚° ñ£ˆFò£¡Uè ܘ‚Aòˆ¬î ªè£´ˆ¶ üH‚è «õ‡´‹. Üî£õ¶ ï‹ñ£™ Ü®«ò£´ º®ò£ñŸ «ð£ù£ô¡P FKè£ô ú‰F«ò£ð£ú¬ù Þ™ô£ñ™ Þ¼‚è«õ Ã죶.Ü®«ò£´ º®ò£ñ™ xõó‹ õ‰î£™ ñŸøõ˜èOì‹ "è…C ªè£´, b˜ˆî‹ ªè£´" â¡Á ªê£™½õ¬îŠ «ð£™, "âù‚è£è ú‰Fò£õ‰îù‹ ð‡μ" â¡Á ªê£™ô «õ‡´‹. ñ‰Fó ê‚Fò£ù¶ ܬíò£ñ™ M¼ˆFò£è‚ A¼¬ð ªêŒò «õ‡´ªñ¡Á ðè¬õ¬ù â™ô£¼‹ Hó£˜FŠ«ð£ñ£è!

Arul 9 : துக்கிரிப்பாட்டி/ ராமநாம பாட்டி (Thukiri aka Rama Nama Patti)

 

காஞ்சிப்பெரியவரை தரிசிக்க மடத்திற்கு வந்திருந்தார். அந்த ஊரில் சிவன் கோயிலோ, பெருமாள் கோயிலோ கிடையாது. ஒரே ஒரு பிள்ளையார் கோயில் மட்டும் தான். வந்திருந்த பக்தர் தன்னுடைய ஊரைச் சொன்னதும், பெரியவர் அவரிடம், “”உங்கள் ஊர் பிள்ளையார் கோயிலை, ராமபிள்ளையார் கோயில் என்று தானே கூறுவார்கள்,” என்றார். அவரும்,””ஆமாம் சுவாமி!” என்று சொல்லி தலையசைத்தார்.

சிறிது நேர யோசனைக்குப் பின் பெரியவர் மீண்டும் பக்தரை அழைத...்து, “”உங்க கிராமத்தில் அந்த காலத்தில் துக்கிரிப்பாட்டி என்றொருத்தி இருந்தாள் தெரியுமா?” என்று கேட்டார். பக்தரும் பயபக்தியுடன்,””நான் கேள்விபட்டிருக்கிறேன்!” என்றார்.

“”உங்கள் ஊர் துக்கிரிப்பாட்டி பற்றி நானே உனக்குச் சொல்கிறேன்” என்று தொடர்ந்தார்.

“”அந்த காலத்தில் உங்கள் ஊர் பிள்ளையார் கோயிலில் தான் ராமநாமஜெபம் நடக்கும். அதனால் அக்கோயிலுக்கு “”ராம பிள்ளையார் கோயில் ” என்ற பெயர் வந்தது” என்றார். பெரியவர் பேச்சை பக்தர் மெய்மறந்து கேட்கத் தொடங்கினார். பெரியவர், ””அதுசரி! ராமபிள்ளையார் இருக்கட்டும்.

துக்கிரிப்பாட்டி கதைக்கு வருகிறேன்!” என்று தொடர்ந்தார். “ துக்கிரிப்பாட்டியின் இளவயதிலேயே கணவர் இறந்து விட்டார். அதனால், அவளை உலகம் பழித்துப்பேசியது. அவளைக் கண்டால் ஆகாது என்று எண்ணி “”அடி! துக்கிரி! துக்கிரி!” என்று திட்டித்தீர்த்தது. விதியின் கொடுமையை எண்ணிய அவள் தன் மனநிம்மதிக்காக ராமநாமாவைச் சொல்லத் தொடங்கினாள். அதுவே ஜபவேள்வியானது. ஆண்டுகள் உருண்டோடின. அவளும் பாட்டியாகிவிட்டாள். ஒரு சந்தர்ப்பத்தில், ஊர் பிரமுகரின் பிள்ளைக்கு உடம்புக்கு முடியாமல் போனது. வயிற்றுவலியால் குழந்தை துடித்தது. வைத்தியம் செய்தும் குணம் கிடைக்கவில்லை. விஷயத்தை அறிந்த துக்கிரிப்பாட்டி தானாகவே பிரமுகரின் வீட்டுக்கு கிளம்பி வந்தாள். ராமநாமத்தை ஜெபித்து, குழந்தையின் நெற்றியில் விபூதியிட்டு, “”பூரண குணம் உண்டாகும்” என்று சொல்லிச் சென்றாள். என்ன ஆச்சர்யம்! அன்றைக்கே வயிற்றுவலி குறைந்து பிள்ளை எழுந்து நிற்கும் அளவு சக்தி பெற்றான். இதன் பிறகு, ராமநாமம் ஜெபிக்கும் அவளை “”துக்கிரிப்பாட்டி” என்று அழைத்தோமே என ஊர்மக்கள் வருந்தினர். “”ராமநாம பாட்டி” என்று பக்தியோடு அழைக்கத் தொடங்கினர். பாட்டியும் செல்வாக்கோடு வாழத் தொடங்கினாள். நீயும் அந்த பாட்டிபோல சதாசர்வ காலமும் ராமநாமத்தை ஜெபித்துவா. எல்லாம் நல்லவிதமாக நடந்தேறும்,” என்று ஆசியளித்து அனுப்பினார். பெரியவரின் பேச்சைக் கேட்ட அனைவரும் ராமநாமத்தின் மகத்துவத்தை உணர்ந்தனர்.

Deivathin Kural Part#2 Continued…..

 

«õFòK¡ «îèˆ ÉŒ¬ñ

ñ‰Fóê‚F °¬øò£ñ™ Þ¼‚è «îýˆ¬î ²ˆFò£è ¬õˆ¶‚ ªè£œ÷ «õ‡´‹.

«î«ý£ «îõ£ôò: Šó‚«î£ põ: Š«ó£‚«î£ úï£îù:|

«îý‹ å¼ «îõ£ôò‹. ܉î Ýôòˆ¶‚°œ Þ¼‚Aø àJó£ù põ¡ ß„õóvõÏð‹. ÝôòˆF™ ܲˆF«ò£´ «ð£è‚Ã죶. ܃«è ܲˆîñ£ù ðˆîƒè¬÷ «ê˜‚è‚ Ã죶. ñ£‹ú‹, ²¼†´ ºîLò¬õè¬÷ ªè£‡´ «ð£ù£™ ܲˆî‹ à‡ì£°‹. Ýèñ ê£vFóƒèO™ b†«ì£´‹ «îý ܲˆîˆ«î£´‹ Ýôòˆ¶‚°Š «ð£è‚Ã죶 â¡Á ªê£™ôŠð†®¼‚Aø¶. ÜŠð®«ò ñQî «îý‹ å¼ «îõ£ôòñ£ù£™ ÜF½‹ ܲˆîñ£ù ðˆîƒè¬÷„ «ê˜‚è‚Ã죶. °PŠð£è, ñ‰Fóê‚F Þ¼‚è «õ‡®ò «îýˆF™ ܲˆîñ£ù¬õè¬÷„ «ê˜ˆî£™ ܶ ªè†´Š «ð£ŒM´‹.

i†´‚°‹ «îõ£ôòˆFŸ°‹ MˆFò£ú‹Þ¼‚Aø¶. Ýù£½‹ «îõ£ôòˆ¬îŠ «ð£ô Üšõ÷¾ è´¬ñò£è ܲˆî‹ õó£ñ™ ¬õˆ¶‚ ªè£œ÷ «õ‡®òF™¬ô. å¼ Í¬ôJô£õ¶ õ£Œ ªè£Š¹O‚辋, üô ñô Mú˜üùˆ¶‚°‹, ðUwì£ (ñ£îM죌) vFg‚°‹ Þì‹ ¬õ‚A«ø£‹. Flat system-™ è¬ìCJ™ ªê£¡ù¶ «ð£Œ, Üï£ê£ó ñòñ£A M†®¼‚Aø¶. Þè™ô£‹ ÝôòˆF™ ªè£…êƒÃì ÞìI™¬ôò™ôõ£? å¼ «îêˆF™ i´‹ «õ‡´‹, Ýôòº‹ «õ‡´‹. Ü«î ñ£FK üùêÍèˆF™ «ô£è è£Kòƒè¬÷„ ªêŒ»‹ i´ ñ£FKò£ù «îèƒèœ, ݈ñ è£Kòˆ¬î„ ªêŒ»‹ Ýôò‹ ñ£FKò£ù «îèƒèœ Þó‡´‹ «õ‡´‹. «îýƒèÀ‚° ݈ñ£¬õ óVŠð¬õ «îõ£ôòˆ¬îŠ «ð£ô ð£¶è£‚èŠðì «õ‡®ò Hó£‹ñí «îýƒèœ. «õî ñ‰Fó ê‚F¬ò óV‚è «õ‡®ò¬õè÷£îô£™ Ýôò‹«ð£™ ÜFè ðK²ˆîñ£è Ü‰î «îèƒèœ Þ¼‚è «õ‡´‹. ܲˆFò£ù ðˆîƒè¬÷ àœ«÷ «ê˜‚è‚ Ã죶. ñ‰Fó ê‚F¬ò óVˆ¶ Üîù£™ «ô£èˆ¶‚° ñ¬ò à‡ì£‚è «õ‡´õ¶ Hó£‹ñí¡ èì¬ñ. Üîù£™î£¡ Üõ‚° ÜFèñ£ù Gð‰î¬ùèœ MF‚èŠð†®¼‚A¡øù.

"ñŸøõ˜èœ ܶ ð‡μAø£˜è«÷, ‹ ã¡ ð‡í‚Ã죶?"â¡Á ܲˆF¬òˆ  è£Kòƒè¬÷ Hó£‹ñí¡ ð‡í‚Ã죶. Üõ˜èª÷™ô£‹ êgóˆ¬î ¬õˆ¶‚ ªè£‡´ ú‰«î£ûñ£ù ܸðõƒè¬÷ ܬìAø£˜è«÷ â¡Á Þõ¡ îù‚°ˆ îè£îõŸ¬ø„ ªêŒò‚Ã죶. "Hó£‹ñí‚° «îý‹ ú‰«î£ûˆ¬î ܸðMŠðîŸè£è ãŸð†ìî™ô. «ô£è àðè£óñ£è «õî óV‚è «õ‡®ò «îý‹ ܶ. ܶ ñý£ èwìŠðì«õ ãŸð†ì¶"â¡Á (õ£Rwì v‹¼F'J™) ªê£™LJ¼‚Aø¶:

"Šó£yñívò êgó‹ ¶ «ï£ð«ð£è£ò è™ð«î!Þý ‚«ôê£ò ñý«î".

«ô£è «þñˆFŸè£è ñ‰ˆóƒè¬÷ ÜŠòR‚è «õ‡´‹ â¡ðîŸè£è«õ ªêô¾ ð‡E  àðïòù‹ ºîLò¬õè¬÷„ ªêŒ¶ ªè£œõ¶. «õî ñ‰Fóƒè¬÷ óVŠðîŸè£è«õ- Üî¡ Íô‹ úèô põ ü‰¶‚è¬÷»‹ óVŠðîŸè£è«õ «îýˆ¬î ¬õˆ¶‚ ªè£œ÷ «õ‡´‹. '♫ô£¼‹ ªú÷èKòñ£ù ªî£N™ ð‡μAø£˜è«÷!㡠 ªêŒò‚ Ã죶?â¡Á Hó£‹ñí¡ G¬ù‚è‚ Ã죶. î¡Â¬ìò èì¬ñ¬ò ï¡ø£è„ ªêŒ¶M†´Š Hø°î£¡ põ«ù£ð£òˆ¬î G¬ù‚è «õ‡´‹. º¡¹ Þõ¡ Hó£‹ñí î˜ñƒè¬÷„ ªêŒî£«ô «ð£¶ªñ¡Á ó£ü£¾‹ úÍýº‹ Þõ‚° ñ£Qò‹, ú‹ð£õ¬ù ªêŒ¶ õ£ö õêF î‰î£˜èœ. ÞŠ«ð£¶ G¬ô¬ñ ñ£PM†ì, ð툶‚°‹ ªè£…ê‹ HóòˆîùŠðì «õ‡®ò¶î£¡. Ýù£™ Gó‹ðŠ ð투î ú‹ð£F‚è «õ‡´ªñ¡Á ݬêŠðì‚Ã죶. ÞîŸè£è Üï£ê£ó õNèO™ Hó«õC‚è‚ Ã죶. Hó£‹ñí˜èÀ‚° îKˆFó G¬ô «õ‡®ò¶î£¡. Þ¡ðƒè¬÷ˆ «îì£ñ™ è£ò‚ è£ò‚ Aì‰î£™î£¡ Þõ‚° ë£ùŠ Hóè£ê‹ à‡ì£°‹. Üîù£™ «ô£è‹ õ£¿‹. è‡ì «îêƒèÀ‚°„ ªê¡Á Ýê£ó ܸwì£ùƒè¬÷ M†´M†´ ú‹ð£F‚Aø ä„õ˜ò‹ Þõ‚° «õ‡ì£‹. ܶð® ú‹ð£F‚è£M†ì£™ å¡Á‹ º®ò£¶ â¡ð¶ Þ™¬ô. «ô£èˆF™ ñ‰Fó ê‚F¬ò‚ 裊ð£ŸP‚ ªè£‡´ î¡Â¬ìò î˜ñˆ¬î ܸw®Šð¶ ºî™ èì¬ñ. ú‹ð£FŠð¶ secondary(Þó‡ì£õ¶) . ñ‰Fó ê‚F â¡ø Ü‚AQ¬ò Þõ¡ 裊ð£ŸP‚ ªè£‡´ õ‰î£™ ܶ ♫ô£¼‚°‹ «þñˆ¬î à‡ì£‚°‹. «ô£èˆF™ âõ¼‚°‚ èwì‹ õ‰î£½‹ ܬî Gõ˜ˆF‚°‹ ê‚F Hó£‹ñí‚° ñ‰Fó ê‚FJ¡ Íô‹ Þ¼‚è «õ‡´‹. ò£ó£õ¶ èwì è£ôˆF™ õ‰¶ H󣘈Fˆî£™, "c ð‡μõ¬îˆî£¡ ï£Â‹ ð‡μA«ø¡, àù‚° Þ¼‚Aø ê‚F âù‚°‹ Þ¼‚Aø¶"â¡Á å¼ Hó£‹ñí¡ ªê£¡ù£™ Üõ¬ìò ü¡ñ£ i‡. ñ‰Fó ê‚Fò£Aò Ü‚AQ ÞŠªð£¿¶ ªð¼‹ð£½‹ ܬí‰F¼‚Aø¶. Hó£‹ñí «îý‹ Mè£ó‹ ÝAM†ì¶. ÜF™ ܲˆîñ£ù ðˆîƒèœ «ê˜‚èŠ ð´A¡øù. Ýù£™, å¼ ªð£P ñ†´‹ ܬíò£ñ™ Þ¼‚Aø¶. ܬî M¼ˆF ð‡í«õ‡´‹. ܊𮄠ªêŒî£™ ⊪ð£¿î£õ¶ ðŸP‚ªè£œÀ‹. Ü‰î ªï¼Š¹Š ªð£P è£òˆg. ܶ ðó‹ð¬óò£è õ‰F¼‚Aø¶.

Arul 8 : அப்பாவியின் பாட்டுக்கு, அபயம் கிடைத்தது (Appaviyin Pattuku Abayam )

 

ஸ்ரீ ரா. கணபதி அவர்கள் எழுதியதிலிருந்து....................................

அந்த பொன்னடிகள்தாம் பெயர் தெரியாத எத்தனை குக்க்ராமங்களில் பட்டு, பல காலம் கூட தங்கி, அவற்றை புனித ஸ்தலங்களாக புகழ் பெறவைத்திருக்கின்றன.

ஸ்ரீ பெரியவா, காட்டுப்பள்ளியில் 1965 ம் வருஷத்துக்கு முன், சந்தவேளூர் என்ற ஊரை, சிவலோகமாக்கினார்.அவ்வருஷ சிவராத்ரியை அங்கே நடத்தினார்.

பிற்பகல் நாலு மணி இருக்கலாம். பொக்கையும் போரயுமான படிக்கட்டுகளும், பாசியும் பசலையுமான தண்ணீரும் கொண்ட குளக்கரையில் இந்த நூற்றாண்டு கண்ட அந்த உண்மையான வேதகால சந்நியாசி அமர்ந்திருந்தார். விந்தையாக கழுத்தில் மலர் மாலை அணிந்திருந்தார்.சன்யாசிகள் மாலை அணியலாமா அன்று ஒரு வாதமே எழுந்ததுண்டு. அனால் பெரியவா மாலை அணியும் முறையை புரிந்து கொண்டு பார்த்தால் அதை தனக்கு அலங்காரமாக அவர் தரிக்கவேயில்லை என்று தெரியும். மாலையை அவர் கழுத்தில் போட்டுக்கொள்ளாமல்சிரசிலேயே வைத்து கொள்வது வழக்கம். சிரசில் குருமூர்த்தியான அம்பிகையின் பாதம் இருப்பதாக சாஸ்திரம். பெரியவாளுக்கோ அந்தசாஸ்திரம் அனுபவமே! அதனால் குரு அஞ்சலியாக அம்பாள் சரணத்திற்கு அலங்காரமாகத்தான் அவர் "அலங்கல் அணிந்தருள்வது" அப்புறம் அது நழுவி கழுத்தில் விழும்போது அவளது பிரசாதமேயன்றி சுய அலங்காரமல்ல. அப்படி கழுத்தில் சரிந்ததை உடனே களைந்து விடுவதேஅவரது பொது வழக்கம்.

இன்று வழக்கத்திற்கு மாறாக மாலையும் கழுத்துமாகவே மனோஹர தரிசனம் அளித்தார். இளைஞரொருவர் அவரது திருமுன்பாடிக்கொண்டிருந்தார். நான் செய்த பாக்கியம் பெரியவாளை தரிசித்தது மட்டுமல்ல; நான் போகும்போது பாடகர் பாட்டின் முடிவு பகுதிக்குவந்திருந்ததுதான்! அவர் சரணத்தின் பின்னிரு வரிகளுக்கு வந்து ஓரிரு நிமிஷத்திலேயே அதை முடித்தது என் பாக்கியமே! அப்பேர்ப்பட்ட"தேவ கானம்" !

"கராஜுனி ஹ்ருதய சரோஜவாசினி முராரி சோதரி பராசக்தி ந்னு" என்று அவர் திருப்பியபோது, நல்ல வேளை, என் கோபம் சிரிப்பாக மாறியது!

முந்தைய பாத இறுதியில் வரும் "த்யா" என்பதோடு இணைத்து  "த்யாகராஜுனி ஹ்ருதய சரோஜ" என்று பாட வேண்டியதைத்தான் அந்தபுண்ணியவான் "கராஜுனி" என்று அமர்க்களமாக தாளம் தட்டி சிதைத்து பாடினார்.

பெரியவாளின் பெருமைகள் அனந்தம் என்றால் உபசார வாக்கல்ல. சத்தியமாகவே அனந்தம்தான்! அந்த பெருமைக்கு இரு கண்மணிகள்அல்லது இரு சுவாச கோசங்கள் போல பொறுமையும், எளிமையும். மற்ற விஷயங்களை பொறுத்து கொண்டாலும் பொறுத்து கொள்ளலாம்; ஒரு தேர்ந்த ரசிகனால்,  ரசக்குறைவானதை பொறுத்து கொள்வது மாத்திரம் ரொம்ப ரொம்ப ஸ்ரமமானது! அந்த ஸ்ரமசாத்தியத்தைதான் நம்பெரியவா அனாயாசமாக சாதித்திருக்கிறார்! ஏனென்றால், இன்று 'பாட்டு பாடுதல்" என்ற அந்த பாடு படுதலுக்கு ராகம் மட்டுமின்றி,சாஹித்யமும் ஆளாயிற்று.  இசை கொலை பிளஸ் மொழி கொலை!

"வினாயகுநிவெல்லன்னு ப்ரோவவேனினு வினா வேல்புலேவரம்மா"

என்ற பல்லவியை எடுத்து, அதில் எத்தனை அக்ஷர பிழை, ஸ்வர பிழை செய்யலாமோ அவ்வளவும் செய்து, ஒரு வழியாக தலைகட்டினார்.பொறுமையின் அவதாரமான பெரியவா இனித்த முகமாகவே பாட்டை கேட்டு கொண்டிருந்தார்.  பாடி முடித்தவர் , "பாட்டு சரியா இருந்துதா?"  என்று கேட்டார்.

"என்ன தைரியம்?" என்று ஆச்சரியப்பட்டேன். பெரியவா என்ன சொல்ல போகிறார் என்று ஆர்வமாக கேட்டேன். அவர் சொன்ன பதில் மேலும்ஆச்சரியமாக இருந்தது.

"எனக்கு சரியா இருந்தது. ஒனக்கு வேண்டியது அதானே?" என்றார்.

"ஆமாம் பெரிவா, எனக்கு வேற ஒண்ணும் வேணாம்" என்று பாட்டுக்காரர் தண்டமாக விழுந்து கும்பிட்டார்.

அவரிடம் வேடிக்கையாக பேச ஆரம்பித்தார் பெரியவா.

"இது என்ன ராகம்?"

"மத்யமாவதி"

"மத்யமாவதியா? அபூர்வ ராகம்னே சிலதை சொல்றதுண்டோன்னோ, அப்படி அபூர்வம பாடினே"

"பெரிவா அனுக்ரகம்"

பாட்டுக்காரரிடம் என் கோபமும் சிரிப்பும் போய் பரிவு உண்டாயிற்று. 

நன்குபரிச்சயமான ராகத்தையே உருமாற்றி ஏதோ அபூர்வ ராகம் போல

அவர் பாடினார், என்பதையே அந்த பொல்லாத கிழவனார் குறும்பில் குத்தவதை புரிந்துகொள்ளாத அப்பாவியாக இருக்கிறாரே என்ற பரிவு.

இம்மாதிரி அப்பாவிகளிடம் பெரியவாளின் கருணை இரு மடங்காக பெருகும். பின் ஏன் குறும்பிலே குத்தினார் என்றால், அவர்கள் பெரும்கருணையில் பாதியளவே பெறுகின்ற "புத்திசாலி" களான நம்முடைய புத்திக்கும் வேடிக்கை வினோதம் காட்டத்தான்! குத்தல் நமக்குத்தான் தெரியுமே தவிர,  குத்தப்படுபவர்களுக்கு தெரியாது. அதுதான் அவர்கள் அப்பாவிகளாச்சே!  குழந்தையிடம் நாம்,அம்மா குத்து, திம்மா குத்து"விளையாடும்போது, பிறருக்குத்தான் மிகவும் பலமாக குத்துவது போல தெரியுமேயொழிய குழந்தையின் கையில் குத்து மெத்தாகத்தானேவிழும்! பரிஹசிப்பதாக நமக்கு காட்டும்போதே, "இவரை விட அழகாக உரையாட நவகண்டத்தில் ஒருவர் உண்டா"

எனத்தக்க நாயகர்.

"மத்யமாவதின்னா என்ன?" அப்பாவியை விடவும் அப்பாவி போல் கேட்டார்.

"ராகத்தின் பேரு" பாட்டுகாரரிடமிருந்து அப்பாவி பதில் வந்தது.

"அதுதான், நான் என்ன ராகம்னு கேட்டப்பவே மத்யமாவதின்னுட்டியே!

அதையேதான மறுபடியும் சொல்றே? மத்யமாவதின்ன என்னஅர்த்தம்?"

"மத்யமம்னா "நடு" இல்லியா? நடு பாகம் அவதியா இருந்த மத்யமாவதியா?" "பெரிவா எப்படி சொல்றேளோ அப்படி"

"புத்திசாலி"களான நாம், அந்த அப்பாவி போல அப்படி பெரியவா சொல்வதை வேதவாக்காக கொள்வோமா?

"எழுத்தாளன்"ன்னு என்னை கூப்பிட்டு,"மத்யமாவதிக்கு நான் குடுத்த

defenition கேட்டியோ?"

"பாட தெரியாதவா பாடினா........

மத்யமாவதி மத்யமத்துலே மட்டுமில்லாம

ஆரம்பம் - மத்யமம் அந்தம்

எல்லாமே அவதியாத்தான்இருக்கும்" என்றேன்.

சட்டென ஏதோ நினைத்து கொண்டார்ப்போல், பாட்டுக்காரரை பார்த்து, "நீ இந்த பாட்டு பாடினதுக்கு என்ன காரணம்?"

"அனாத ரக்ஷகி ஸ்ரீ காமாக்ஷி -ன்னு வரதுதான்"

"அதனால..." அடேயப்பா! அப்பாவியினும் அப்பாவியாக என்ன நடிப்பு!!

"பெரிவாளுக்கு காமக்ஷிதான் எல்லாம்; பெரிவாளே காமக்ஷிதான்-கிறதால" ஆஹா!! அப்பாவி என்ன போடு போட்டு விட்டார்? "புத்திசாலி"களால் இயலாத எத்தகைய சகஜ பாவத்துடன் சத்தியத்தை சொல்லி விட்டார்!

சற்றேனும் இது போல அந்த புத்திசாலிகள் சொன்னாலும், உடனே பேச்சை 'அபௌட்டர்ன்"  திருப்பி விடும் பெரியவா, அன்று அதை தாமும் சகஜமாக ஏற்று கொண்டு  "காமக்ஷிதான் எனக்கு எல்லாம், நானே காமக்ஷிதான் [ இப்படி அவர் இயல்பாக கூற கேட்டபோது உள்ளங்கால் முதல்உச்சந்தலை வரை ஜிவ்வென்று சிலிர்த்தது!] ..ங்கரையே...நீ என்ன கண்டு பிடிச்சியோ? எதை வெச்சு கண்டுபிடிச்சே?"

"பெரிவா" அப்பாவி தேம்ப ஆரம்பித்தார்,"கண்டு பிடிக்கல்லாம் எனக்கு ஒண்ணும் தெரியாது, பெரிவா! ரொம்ப பேர் அப்படித்தான் சொல்லியிருக்கா. எனக்கும் பெரிவாளை பாத்தா அப்பிடித்தான் தோணித்து"  என்று தேம்பலுக்கிடையே குழறி முடித்தார்.  அப்பாவி!  உன்பாக்யமே பாக்கியம்!!

பூலோகம் காணாத புஷ்ப்பமா பெரியவா உட்க்கார்ந்திருந்தார். தேம்பல் தேய்ந்தது. குறும்பு குத்தலில் மீண்டும் இறங்கினார் குருநாதர். "சரி......அனுபல்லவிலே "காமாக்ஷி"ன்னுனா இருக்கு? ஒரு வேளை பாட்டு பிள்ளையார் பேர்ல இருக்குமோ என்னமோ! நீ பாட்டுக்கு காமாக்ஷிபாட்டுன்னு பாடிட்டியே?"

"என்ன தப்பா இருந்தாலும் பெரிவா மன்னிச்சுக்கணும்" என்று அழ இருந்த பாட்டுக்காரரை, "அழாதேப்பா! அழாதேப்பா! என்று சந்தனமாகஆற்றி கொடுத்தார். "தப்பு ஒண்ணும் சொல்லலேப்பா! "விநாயக"ன்னு ஆரம்பிச்சுட்டு "காமாக்ஷி"ன்னு போறதேன்னு கேட்டேன்.அவ்வளவுதான். போகட்டும், பாட்டு என்ன பாஷை?" குறும்பு குத்தல்தான்! "தெலுங்கு" என்றார் பாட்டுக்காரர். "அப்படியா!"  என்ற பெரியவா ஒரு  "திம்திமா"  குத்தே விட்டார்!  அபூர்வ ராகம்பாடினாப்ல,  அபூர்வ பாஷையும் பாடரயோன்னுனா ஆச்சர்ரியப்பட்டேன்!"

"பெரிவா அனுக்ரகம்!" திம்திமாவையும் மெத்திலும் மெத்தாக ஏற்ற பதில்.பாட்டுக்காரர் குறித்து முதலில் கோபமுற்றவன், அப்புறம் சிரித்தவன்,

பின்னர் பரிவு கொண்டவன், இப்போது அழுதுவிடுவேன் போலாயிற்று! "பாக்யசாலி !" உன் அப்பாவித்தனம் எனக்கு வாய்க்குமா?"

"புரிஞ்சாலும் சரி, புரியாவிட்டாலும் போகட்டும் [குறும்பு குத்தல்]  பெரியவா பேசறா, கேட்டுண்டயிருப்போம்னு ஒக்காந்திருக்கியே...... பஸ்போய்ட போறதுப்பா! என்ன டைம்?" என்று பறந்தார். பாட்டுக்காரரை பற்றி சொன்னார். வலக்கை, இடக்கை தெரியாத ஆயப்பசங்களிடம் கீதையை தனக்குள் அடக்கி கொண்டிருந்த ஞானச்சாரியனுக்கு இருந்த அதே பரிவு.

பாட்டுக்காரருக்கு வேலூர் தாண்டி ஏதோ கிராமமாம். "ஸ்வல்ல்ப்ப பூஸ்திதி. அதுதான் ஜீவனோபாயம். படிப்பு பண்ற க்ருத்ரிமம் தெரியாம இருந்துண்டிருக்கான்  [படிப்பு ஏறாததை இத்தனை அழகாக ஏற்றம் கொடுத்து சொல்ல அந்த எளிமை தெய்வத்தால்தான் முடியும்.  இங்கே நம் அத்தனை பேருக்கும் குறும்பு குத்தல்]

விதந்து தாயாரும் ஒரே பிள்ளையான இவனுமா இருந்துண்டிருக்கா. 

கல்யாணத்தை பத்தி யோஜனை போகலையாம்.  அவா பாட்டுக்கு ஒரு கஞ்சியை, கூழை குடிச்சுண்டு ஒருத்தருக்கு ஒரு ஹானி செய்யாம நிம்மதியா இருந்திண்டுருக்கா.

பாட்டுன்னா இவனுக்கு கொழந்தை நாள்லேர்ந்து ஒரு ஆசையாம். சிக்ஷை சொல்லிக்க வசதி கெடயாது. யார் ஆத்திலயாவது,ஹோட்டல்லயாவது ரேடியோ, ரெகார்ட் வெச்சா ஓடி ஓடி போய் கேக்கறதாம். தனக்கு இருக்கற க்ராஹ்ய சக்தியிலே எவ்வளவு பிடிச்சுக்கமுடியறதோ பிடிச்சுக்கறதாம். லட்சியமும், மனோபாவமும்தான் முக்யமே தவிர, கார்யத்ல என்ன சாதிக்க முடியுங்கறதா முக்கியம்! அப்படி,அங்க இங்க ஓடி தன்னால முடிஞ்ச மட்டும் பாட்டு கத்துண்டு இருக்கான். என்ன பத்தி கேள்விபட்டதிலேந்து...[பாட்டுக்காரரை பார்த்து]எப்போப்பா கேள்விப்பட்டே?"

"கனகாபிஷேகம் நடந்துதே அப்போ"

"அதாவது, ஏழெட்டு வருஷமா, அம்பாள், கிம்பாள்" ன்னு என்னை பத்தி யாரோ சொல்லி கேட்டதுலேர்ந்து என்கிட்டே ஒரே பக்தி வந்துடுத்தாம்.எனக்கு பாடி காட்டணும் காட்டணும்..ன்னு ஆசையாம். "அதெல்லாம் நம்மை அல்லௌ பண்ணுவாளன்னும் பயமாம். அதோட, காஞ்சிவரம் வந்துட்டு போறதுன்ன ரெண்டு,  மூணு ஆகுமே,  அதுக்குகூட வசதி இல்லாத ஸ்ரமமாம்"....

பாட்டுக்காரரின் தேம்பல் பெரியவாளை இழுத்தது. அருள்மயமாக அவர் பக்கம் திரும்பி, "அழாதேப்பா! பணம் காசு வரும் போகும். நீஅதுக்காக பறக்காம இருக்கியே, இந்த மனசு யாருக்கும் வல்லே; வரது துர்லபம். ஐநூறு ஆயிரம் சம்பாதிக்கற இளம் பசங்ககூட [சொன்னது 40வருஷங்கள் முன்னால்] அமெரிக்காவுக்கு ஓடலாமான்னு பாக்கற நாள்ல, பசங்களை சொல்வானேன்? ஆயிரம், ரெண்டாயிரம் சம்பாதிச்சுரிடையர் ஆனவாகூட extension க்காக இல்லாத தில்லு முல்லு பண்ற இந்த நாள்ல, போறும்கிற எண்ணம் வரதே இல்லே...ஏதோ வர மாதிரிக்ஷணம் வந்தாலும் ஓடி போய்டறது. ஒனக்கு அது தன்னால வந்திருக்கு. அது போகவும் படாது. என்னை பாக்கறதுக்காக கூட பணம் காசுவந்தா தேவலையேன்னு நெனைக்காதே. நா... ஒன் கூடவேதான் இருக்கேன்னு வெச்சுக்கோ......."

யாருக்கு கிடைக்கும் அந்த சர்வகால சஹவாச வாக்குறுதி!

பாக்கிய அப்பாவி நெடுஞ்சாண்கிடையாக நமஸ்கரித்தார். "என்னை பத்தி கேட்டதுலேர்ந்து பாக்கணும், பாடணும்னு தவிக்கஆரம்பிச்சுட்டான்........ஏழெட்டு வருஷமா எனக்காக தவிச்சிருக்கான். தபஸ் இருக்காப்ப்லேயே........இப்பத்தான் வாழ்நாள்ல மொதல் தரமாsavings ன்னு ஒரு பத்து பதினஞ்சு கையிலே சேந்துதாம்.....அது அப்படியே பெரியவாளுக்குன்னு [பெரியவா அடக்கிகொண்ட போதிலும் அவரதுஉள்ளுருக்கம் அந்த வார்த்தைகளில் ஜாடை காட்டியது] பஸ் சார்ஜ் போக, மீதிக்கு எனக்கு புஷ்பம், பழம், இதோ மாலைபோட்டுண்டிருக்கேனே, இது எல்லாம் வாங்கிண்டு ஓடி வந்துட்டான் [ஓஹோ! மாமுனிவர் கழற்றாமல் அணிந்திருந்த மாலையின் ரகசியம்இதுதான?] திரும்பி போறதுக்கு சரியா என்ன பஸ் சார்ஜோ அவ்வளவுதான் கையிலே வேச்சுண்டிருக்கான்"

அடாடா! அப்பாவி! உன் பக்தி மட்டுமில்லை, அபரிக்ரஹமும், த்யாகமும்கூட எங்களுக்கு கனவிலும் வராது!

அந்த பாகியசாலிக்கு ஏதேனும் பணிபுரிய வேண்டுமென எனக்கு உந்துதல் ஏற்ப்பட்டதால், "ராத்திரி பூஜை பாத்துட்டு போறமாதிரிதான்வந்திருக்கேன். அதனால, அவரை எங்க வண்டியிலே கிராமத்துக்கு கொண்டு விட்டுட்டு வர சொல்லவா?"

உடனே பெரியவா பளிச்சென்று சொன்னார் "அந்த சவுகர்யத்துக்கேல்லாம் அவனை காட்டி கொடுக்காதே! [காட்டிகொடுக்காதே....என்ன அர்த்தபுஷ்ட்டியான பதப்ரயோகம்!]

"பாத்தியா.......பெரிய எழுத்தாளர் ஒன்கிட்ட எவ்வளவு பிரியமா இருக்கார்? அதுக்காக அவர் எழுதறது, எதையாவது படிச்சுட்டு திண்டாடாதே! அவர் பணம், காசு கொடுத்தா தொடாதே! கார் சவாரி பண்ணி வெக்கறேன்னாலும் ஒத்துக்காதே !"

பையன் சொன்னார் "நான் படிக்க மாட்டேன் பெரிவா! எனக்கு அதெல்லாம் புரியாது; காசும் யார்கிட்டேயும் வாங்கறதில்லே, பெரிவா; கார் சவாரிக்கேல்லாம் ஆசைப்படலை பெரிவா! பெரிவா ஆசிர்வாதந்தான் வேணும்"

"வேண்டியமட்டும் தரேன் " என்று வாரிவிட்ட வள்ளல் பாகியசாலியிடம் "ஒனக்கு நாழியாச்சு.....சட்னு போய் சந்திர மௌலீஸ்வரருக்கு நமஸ்காரம் பண்ணிட்டு வா, பிரசாதம் தரேன்"

"சந்திர மௌலீஸ்வரர்னா எந்த சுவாமி? எங்கே கோவில் இருக்கு?" என்று பெரியவாளையே கேட்டார், தன அறியாமையாலேயே கண்களை மல்க செய்த பாக்கியசாலி.

"சந்திர மௌலீஸ்வரர்தான் இந்த மடத்துக்கு சுவாமி. அதோ அங்கேதான் நாங்க அவரை வெச்சுண்டு தங்கி இருக்கோம். போய் நமஸ்காரம்பண்ணிட்டு ஓடி வா"

"மடத்து சுவாமி காமாக்ஷி அம்மன் இல்லியா?"

"அவளுந்தான். அவ மடத்துக்கு மட்டும் இல்லாம ஊர் உலகத்துக்கெல்லாம் பொதுவா காஞ்சிபுரத்ல பொது கோவில்லஇருக்கா........அவளேதான் இந்த மடத்தை பாத்துக்கறதுக்காக,  இந்த மடத்து சாமியார்கள் மட்டும் பூஜை பண்ணறதுக்காக - ஆனா மடத்துக்காக மட்டும் இல்லாம, லோகம் பூராவுக்குமாக பூஜை பண்றதுக்காக - சந்திர மௌலீஸ்வரர்ன்னு அவளோட ஆத்துக்காரர்  [ எளியவர்க்கேற்ற எளியபத பிரயோகம்] அவரை ஸ்படிக லிங்க ரூபத்திலே இங்கே அனுப்பிச்சு வெச்சு, அவர் பக்கத்திலே தானும் வேறே ஒரு மாதிரி ரூபத்திலே [ ஸ்ரீசக்ரம், மேரு என்றெல்லாம் சொல்லி அவரை திண்டாட வைக்காத அருமை பாருங்கள்]  இருக்கா. கவசமும் அலங்காரமும், புஷ்ப்பமுமாபோட்டிருக்கரதாலே ஒனக்கு லிங்கம், அம்பாள்ன்னு எல்லாம் ஒண்ணும் ஸ்பஷ்ட்டமா தெரியாது. அதுக்காக தேடிண்டு இருக்காதே! "இங்கேசுவாமி இருக்கார் ன்னு " நெனச்சுண்டு ஒரு நமஸ்காரத்தை பண்ணிட்டு ஓடி வா" அவர் போனதும் என்னிடம் "நீ அவனை கார்ல அனுப்பி வெச்சு கார், மோர் ன்னு போய் கிராமத்தல எறங்கரான்னு வெச்சுக்கோ, அப்பா ஒருமெதப்பு எண்ணம் வந்தாலும் வந்துடலாம். அவனுக்கு எதுக்கு அதெல்லாம்? அவனுக்கு வசதி வேண்டாம், சவுகர்யம் வேண்டாம்,

status,தோரணை ஒண்ணும் வேண்டாம். அறிவு, வித்வத்கூட வேண்டாம். ஆமாம், வேண்டாந்தான்! சொல்றேன் கேளு"

"சமீப காலமா வேலூர்லேர்ந்து ஒரு பாட்டு வாத்யார் என்கிட்டே வந்துண்டு இருக்கார். ஓரளவு விஷயம் தெரிஞ்சவர்; அதைவிட [குறும்பானசிரிப்புடன்] பொறுமைசாலின்னும் தெரியறது.........நான் சொன்னேன்னா.....இவனுக்கு ப்ரீயாவே கத்துக்கொடுப்பார். அப்படி பண்ண அவருக்குஅபிப்ராயமில்லேன்னு தெரிஞ்சாலும், நான் யார் தலையிலாவது கை வெச்சு அவனுக்காக சம்பளம் கட்டறதுக்கு ஈஸியா ஏற்பாடுபண்ணிடலாம்.......ஆனா அந்த மாதிரி எதுக்கும் அவனை நான் காட்டி கொடுக்க நெனைக்கலே .....சரியா பாடறதுங்கர சாமர்த்தியம் கூடஅவனுக்கு வேண்டாம். அவன் பாட்டுக்கு இருக்கறபடி இருக்கட்டும். இப்ப பாடறபடியே பாடிண்டு போகட்டும். தற்கால புத்திசாலி உலகத்திலேயும் தப்பி தவறி, இந்த மாதிரி அசடா இருக்கறவா,  நித்திய அசடாவே இருக்கட்டும். அவாளை கெடுக்க வேண்டாம்னே எனக்கு இருக்கு"

சந்திர மௌலீஸ்வரர் யாரென்று தெரியாமலே, நடமாடும் சந்திர மௌலீஸ்வரியால் இன்றைய புத்திசாலி உலகுக்கு மாற்று மருந்தாக போற்றப்பட்ட பாகியசாலி, அவர் சொன்னபடியே நமஸ்கரித்து விட்டு வந்தார்.

"நமஸ்காரம் பண்ணிக்கோ நாழியாச்சு!"

பிரிய மனமின்றி, கண்ணீரும் கம்பலையுமாக பாக்கியசாலி நமஸ்கரித்தார்...........நீ பாடினியே, அந்த விநாயகனை ரக்ஷிக்கராப்ல ஒன்ன அம்பாள் எப்பவும் ரக்ஷிசுண்டு இருக்கட்டும்" என்று ஆசிர்வதிக்கவே ஏற்ப்பட்டதிருக்கரத்தை தூக்கினார்.