Kanchi mahaperiava

Kanchi mahaperiava
mahaperiava

Welcome to My Blog.....

JAYA JAYA SHANKARA!! HARA HARA SHANKARA!! I welcome all of you to this blogspot which is dedicated in entireity to my JAGAT GURU. I pray to my Kanchi Mahan to shower the blessings for the successful creation of this blogspot. I am in the process of collecting all the available information, speeches, audios, videos, books from the ocean of WEB. I would like to extend my sincere gratitude to all the Original uploaders who provided the resources for me to gather and put the same in my blogspot. Please note that this site is regulary updated and request you to visit on regular basis to update on the happenings. I will leave you here...with Periavaa. JAYA JAYA SHANKARA!! HARA HARA SHANKARA!!

PLEASE LISTEN TO THE NEWLY UPLOADED SONGS ON SHRI MAHAPERIAVAA BY SHRI UDAYALUR KALYANA RAMAN

Friday, September 30, 2011

Pujya Sri Mahaswamy Divya Charitram Part#93

 

Sankara Mutt at Kumbakonam

It has been mentioned before that the 62nd Acharya of Kanchi Kamakoti Peetam, Sri Chandrasekarendra Saraswathi Swamigal had moved the mutt premises from Kanchipuram to Kumbakonam due to the Carnatic war happening near Kanchi. Tanjore was then ruled by Maratha kings. King Pratapasimha’s minister Dabeer Bandh built this mutt and four agraharams around it in the south banks of the Cauveri river. There used to be coconut trees in this place, before a skeleton mutt was built in a hurry to accommodate
the then Swamigal.

In the year 1820, then king Saraboji Maharaja built a sanctum sanctorum for then Swamigal’s puja behind that mutt. The document describing the event can still be found in the left frontal wall. The old buildings grew badly in need of repair with the passing years. Swamigal wished to renovate the mutt after the completion of the Thiruvanaikal mutt in the year 1923. The effort was spearheaded by the then mutt manager and lawyer K.Kuppuswamy Iyer. He was assisted by Theperumalnallur Sivan in this effort. Diwan D.N.Muthiah Chettiar of Pudukottai donated Rs.25,000/- for the renovation. Rs.75,000/- more was funneled from the mutt’s income and directed toward the renovation of the Kumbakonam mutt. The renovation task was completed in the year 1933 under the supervision of Sivan.

After six years, more construction was undertaken to a kitchen, a private room for Swamigal and Gosala. The key people involved in completing these tasks were Kumbakonam Dr.R.Mahalinga Iyer’s father Ex-Thasildar Ramamurthy Iyer and Gopala Iyer – son of Deputy Collector A.Krishnaswamy Iyer of Dabeer Road, Kumbakonam.

They were able to finish this with the help of donations from various devotees including Ramanathapuram Raja and Kollankodu Rani.

 

Thursday, September 29, 2011

Deivathin Kural Part#1 Continued….

 

ªîŒõˆF¡ °ó™ (ºî™ ð£è‹)

«îõî£Í˜ˆFèœ Üõî£ó ¹¼û˜èœ

Þó‡´ ó£ü£‚èœ ñý£Mμ eù£V¬ò ú§‰î«ó²õ󼂰 ó õ£ˆ¶‚ ªè£´ˆî£˜. ñ¶¬óJ™ Þ‰î äFyò‹ CŸðˆF™ ªõ° Üöè£è Þ¼‚Aø¶. ܋𣜠ðˆñï£ð ê«è£îKò£è¾‹, ðó«ñ²õó ê‚Fò£è¾‹ Þ¼Šð¬î ÜŠð®«ò è‡μ‚° º¡ù£™ ªè£‡´õ‰¶ 裆´Aø¶ Þ‰î„ CŸð‹. Þ¬îŠ ð£˜ˆ¶‚ ªè£‡«ìJ¼‰î£™ ï‹ ñùR™ ¬êõ ¬õwíõ «ðî ð£õ‹ «ð£«ò «ð£Œ M´‹.

Hó‹ñˆFù£™î£¡ ú˜õ ê‚F»‹ Þ¼‚Aø¶. ܉î ê‚Fò£™î£¡ êèô Hóð…ê è£KòƒèÀ‹ ïì‚A¡øù. Hó‹ñ«ñ ðó«ñ²õó¡. ê‚F«ò Ü‹ð£œ. Ü‰î„ ê‚Fò£™ ü般î â™ô£‹ ðKð£L‚Aøõ«ó ñý£ Mwμ â¡Á HKˆ¶„ ªê£¡ù£½‹, Þõ˜èÀ‹ è¬ìYJ™ å¼õ¼‚ªè£¼õ˜, MˆFò£ê«ñ Þ™ô£îõ˜èœî£¡ â¡Á ªîKAø¶. Hó‹ñ‹, Üî¡ ê‚F, Ü‰î„ ê‚F ªêŒAø è£Kò‹ â™ô£‹ «õÁ Þ™¬ô Ü™ôõ£?Ü«ïè ªîŒõƒèÀ‚°œ îƒèÀ¬ìò ðóñ£ˆñ võÏðˆF«ô«ò ⊫𣶋 Þ¼‚Aø º‹Í˜ˆFèœ - óˆù ˆóò‹ - Þ‹Íõ«ó â¡Á ÜŠ¬ðò bVî˜ G¬ô®J¼‚Aø£˜.

꣉îñ£è Þ¼‚Aø Hó‹ñ‹ Cõ¡, è£Kòƒèœ ªêŒ¶ ðKð£L‚Aøõ˜ ñè£Mwμ â¡Á ªê£¡ù£½‹, ÞŠð®Šð†ì MˆFò£ê‹ èŸHˆ¶Ãì º¿‚è„ êKJ™¬ô â¡Á à혈¶Aø õ¬èJ™ Þó‡´ ó£ü£‚è¬÷Š 𣘂A«ø£‹. å¼ˆî˜ óƒèó£ü£, ñŸøõ˜ ïìó£ü£. óƒèó£ü£ Þ¼‚°‹ ÿóƒèˆ¬îˆî£¡ ¬õwíõ˜èœ«è£J™ â¡Á ªê£™Aø£˜èœ. Ü«î ñ£FK ¬êõ˜èO¡ «è£J™ â¡ø£™ ܶ ïìó£ü£ Þ¼‚Aø Cî‹ðó‹î£¡. Þ‰î Þó‡´ ñý£ «þˆFóƒèO™ àœ÷ óƒèó£ü£, ïìó£ü£ Þó‡´ «ð¼‹ ªî¡F¬ê¬ò«ò 𣘈¶‚ ªè£‡®¼Šð¶ M«êû‹. ªîŸ° òñQ¡ F‚°. ïñ‚° ñóí ðòI™ô£ñ™ ñ Üñóñ£‚°Aø ͘ˆFè÷£îô£™ òñ‚° âF˜ ºè‹ 裆´Aø£˜èœ. óƒè‹ Ü™ô¶ Üóƒè‹ â¡ø£™ ê¬ð. Cî‹ðóˆF™ ïìó£ü£ Þ¼‚Aø ê‰GF¬ò ê¬ð â¡Á ªê£™A«ø£‹. ê¬ðJ™ îù‹ ªêŒõ¶î£¡ ªð£¼ˆî‹. Ýù£™ Þ‰î Þó‡´ ê¬ðèO™ 弈î˜î£¡ îù‹ ªêŒAø£˜. ꣉î G¬ôJ™ Hó‹ññ£è Þ¼‚èŠð†ìõ˜ â¡Á  ªê£™Aø Cõ¡î£¡ ïìó£ü£õ£è Ýù‰î‚ ÈAø£˜.

üèˆ ðKð£ôèó£ù ñý£Mwμ¬õ«ò£ F¼õóƒèˆF™ ðóñ ꣉îñ£è àøƒ°Aø£˜. Cõªð¼ñ£Â‚°‹ F¼ñ£½‚°‹  ðƒW´ ªêŒAø ªî£N™èO¡ð® 𣘈 Þ¶ î¬ôWö£è Ü™ôõ£ Þ¼‚è «õ‡´‹?ÞFL¼‰¶ â¡ù ªîKAø¶?ºˆªî£N™, 䉪î£N™ ⡪ø™ô£‹ HKˆ¶,  嚪õ£¡Á‚°‹ å¼ Í˜ˆF¬ò„ ªê£¡ù£½‹Ãì, Þ¶¾‹ ï‹ CŸøP¾‚° ↴õî£èŠ ðó£ê‚F â´ˆ¶‚ ªè£‡ì ðô «î£Ÿøƒèœî£¡. ܉î ͘ˆFèœ Ü®«ò£´ HK‰¶ HK‰¶ Þ¼Šðî£è G¬ù‚è‚Ã죶. Þ¬îˆî£¡ Þó‡´ ó£ü£‚èÀ‹ ïñ‚° à혈¶Aø£˜èœ. Þõ¼¬ìò è£Kòˆ¬î Þõ¼‹ ªêŒAø ñ£FK Þó‡´ ê¬ðèO™ ﮂAø£˜èœ. â™ô£õŸ¬ø»‹ å´‚A‚ ªè£œðõ˜ ݆ìñ£è Ý´Aø£˜. ݆® ¬õˆ¶Š ðKð£L‚è «õ‡®òõ«ó£ Ƀ°Aø£˜.

ªîŸ«è 𣘈¶‚ªè£‡®¼‚Aø Þ¡ªù£¼ˆî˜ îVí£Í˜ˆF. Þõ˜ ðóñë£ù ͘ˆF. è£KòI™ô£î ãèõv¶õ£ù ê£þ£ˆ Hó‹ñ võÏð‹. Üõ¼¬ìò Cˆ(ë£ù) ê‚F Ü‹ð£œ. Ü‰î ¬êî¡ò‹î£¡ Cõ Mwμõ£è º‹Í˜ˆFò£è÷£è, º‚«è£® «îõ¬îè÷£è, ¹™, ̇´, ð², ð†C, ñ¸wò˜èœ à†ðì êèôñ£è¾‹ ÝAJ¼‚Aø¶. ÞõŸP«ô °PŠð£è ð£óî «îê‹ Cõªð¼ñ£¡, F¼ñ£™ Þõ˜è¬÷ º¿ºî™ èì¾÷£è õNð´õ,  «ðî ¹ˆF Þ™ô£ñ™ ÞšM¼õ¬ó»‹ õNðì «õ‡´‹.  ñùR™ â‰ï£À‹ ñøõ£ñ™ ªð£Pˆ¶ ¬õˆ¶‚ ªè£œ÷ «õ‡®ò¶ â¡ùªõ¡ø£™, ðó£ê‚FJ¡ ñŸªø£¼ à¼õ«ñ F¼ñ£™;ðó£ê‚F¬ò M†´Š HK‚è º®ò£î Ýî£óŠ ªð£¼«÷ Cõ¡. â™ô£õŸÁ‚°‹ àœG¡Á Þò‚°Aø Ü‰î„ ê‚F¬ò  ð‚F ªêŒî£™, î£ò£è õ‰¶ ë£ùŠð£™ ªè£´ˆ¶ ñ óV‚Aø Ü‹ð£÷£Aø£œ. Üõ÷¶ ܸ‚Aóè‹ Þ™ô£M†ì£™,  êõˆ¶‚°„ êñ‹î£¡.  ªêŒAøî£è G¬ù‚Aø êèô è£KòƒèÀ‚°‹, â‡íƒèÀ‚°‹ Üõœ î¼Aø ê‚F è£óí‹. âõ¼‚°«ñ ï‹ ê‚FJù£«ô«ò è£Kòƒè¬÷„ ªêŒ¶ªè£œA«ø£‹ â¡Á Üè‹ð£õ‹ðì‚ ªè£…ê‹Ãì Gò£ò‹ Þ™¬ô. ñ ïìˆF ¬õˆ¶‹ Ü‰îŠ ðó£ê‚F¬ò G¬ùˆ¶, «î£Á‹ å¼ GIûñ£õ¶, â¡ CÁ ê‚F à¡QìI¼‰¶ ªîKˆî å¼ Fõ¬ô. Þ¬î à¡ CˆîŠð®«ò ïìˆF¬õò‹ñ£ â¡Á ܘŠðí‹ ð‡μ«õ£‹. Þ¶«õ ñ¸wò °íƒèO™ ºîô£õî£è„ ªê£™ôŠ ð´Aø ï¡P. Þ«î ̬ü; Þ«î vï£ù‹ - Üè‹ð£õ Ü¿‚¬èˆ ¶¬ìˆ¶ ï‹ àJ¬ó„ ²ˆîñ£‚°Aø vï£ù‹.

 

Wednesday, September 28, 2011

Pujya Sri Mahaswamy Divya Charitram Part#92

 

Mahamaga Vaibhavam

Every twelve years, in the lunar month of Masi, when Guru resides in Simha rasi and Chandran resides in Maga star, Mahamagam is celebrated in a manner similar to Kumba Mela in north India. Kumba Mela, Mahamela, Pushkaram are all celebrated in the banks of the Ganges, Godavari and Krishna. But in the Mahamagam, lakhs of people take a bath in one tank. There are eight holy theerthams at the bottom of this tank carrying the names of the eight Dig Balakas as well as Brahma Theertham. On the four sides of the tanks there are nine theerthams representing the nine rivers: Ganga, Yamuna, Godavari, Narmada, Saraswathi, Cauveri, Kumari, Payoshni and Sarayu. Sixty-six crores of theerthams sparkle in the middle of the tank in the form of small wells.

The legend says that Ganga and eight other holy rivers went to Kailasam, approached Paramasiva and complained that all the human beings on earth get rid of their sins by taking a bath in their holy waters, but how would they, the holy rivers, get rid of all the sins accumulated thus. Paramasiva asked them to go to the holy place of Kumbakonam, it being both a Siva and Vishnu Kshetram, and take a bath in the holy Mahamagam tank on the auspicious day of Maha Purnima. That will wash all their sins away. The nine rivers did not know the location of Kumbakonam. Therefore, Parameswara rode the rishabam with Parvathi and asked them to follow him. He reached Kumbakonam and sat down on the north shore of the tank while Ganga and the other rivers along with Devas, took a holy dip in the tank to dissolve their sins. There is a shrine of Kasi Viswanathar in the northern shore of the tank and the idols of the nine rivers can be seen there. This story can be found in Pavishyotra Puranam.

The credit for building stone steps to the tank, building sixteen mandaps around the tank and installing Sivalingams in them goes to the Maharaja Govinda Dikshithar who was minister to the first three Nayak kings of Tanjore. Adikumbeswarer will give darshan in the main mandap ‘Brahmatheerteswar mandap’ on the north side of the tank on the day of Maha magam as well as the magam every year.

With the intention of participating in the Mahamagam to be held in March,1933, our Swamigal left Chennai in the first week of February and arrived at Thiruvidamarudur two days before the auspicious day. Mahamagam was held on the twenty fifth day of the lunar month of Masi in the cyclic year Angirasa (8-3-1933). Swamigal was staying at the residence of R.Narayanaswamy Iyer, proprietor of Chennai Law Journal Publications.

Swamigal left Thiruvidamaruthur and went to Kumbakonam with many of his disciples. He had a holy dip in the presence of Adikumbeswarer and other deities around noon along with thousands of devotees. He later returned to Thiruvidamaruthur. He had resolved to undertake a journey to Kasi in the year 1919 before leaving the Kumbakonam
mutt. He did not want to go to the Sankara mutt at Kumbakonam without fulfilling the resolution.
The year when Mahamagam was held, there were no wars, droughts or floods in the country and it was a prosperous year. There was no lack of transportation facilities in the country. Southern Railways had arranged for special trains. The police had made effective arrangements for crowd and traffic control, enabling smooth movement of the people in and out of the city. It is estimated that around six lakh people came that day to take a holy dip in the tank. A quarter of them were estimated to have come into the city via bullock carts or on foot. The city officials had arranged for an exhibition on this occasion where there was music and dance. The businessmen advertised their goods in bright colors. Individuals and organizations had arranged for anna dhanam, out of which the biggest food donation was the one at Sankara Mutt arranged by Tepperumalnallur Sivan.

Tuesday, September 27, 2011

Deivathin Kural Part#1 Continued….

 

ªîŒõˆF¡ °ó™ (ºî™ ð£è‹)

«îõî£Í˜ˆFèœ Üõî£ó ¹¼û˜èœ

åŸÁ‹ à혈¶‹ àˆîñˆ îôƒèœ

Cõ - Mwμ Ü«ðîˆ¬î‚ è£†´‹ vîôƒèœ ðô àœ÷ù. F¼ªï™«õL„ Y¬ñJ™ êƒèó ï£ó£òí¡ «è£M½‹, (êƒèó ïJù£˜ «è£J™ â¡Á îŠð£è„ ªê£™Aø£˜èœ.) «ñŸ«è ýKýó «þˆFóˆF½‹ ÞšMó‡´ Í˜ˆFèÀ‹ å¡ø£è Þ¬í‰î H‹ðƒèœ àœ÷ù. °Ÿø£ôˆF™ Mwμ ͘ˆF«ò ÜèvFò ñýKS CõLƒèñ£è ñ£PJ¼‚Aø£˜. Þ¬õ Hóðôñ£ù vîôƒèœ. Þšõ÷¾ HóðôI™ô£î å¼ «þˆFóˆ¬îŠ ðŸP ªê£™A«ø¡.

F¼Šð£Ÿèì™ â¡Á å¼ á˜ Þ¼‚Aø¶. 装C¹óˆFL¼‰¶ «õÖ¼‚°Š «ð£Aø õNJ™ ޼𶠬ñL™ Þ¼‚Aø¶. ºîL™ Ü‰î «þˆFóˆF™ å¼ ªð¼ñ£œ «è£J™Ãì‚ A¬ìò£î£‹. ßvõó¡ «è£J™î£¡ Þ¼‰î. å¼ ÿ¬õwíõ˜ Ü«ïè «þˆFóƒèÀ‚°„ ªê¡Á Mwμ îKêù‹ ð‡E‚ ªè£‡´ õ¼Aø è£ôˆF™ ܉î ἂ° õ‰î£ó£‹. 嚪õ£¼ ï£À‹ ἂ°Š «ð£°‹ «ð£¶ Mwμ îKêù‹ ð‡í£ñ™, Üõ˜ Ýè£ó‹ ð‡μõF™¬ô â¡ø Gòñˆ¬î ¬õˆ¶‚ ªè£‡®¼‰î£˜. Üõ˜ F¼Šð£Ÿè콂° õ‰¶ ⃫è Mûμ Ýôò‹ Þ¼‚Aø¶?â¡Á 嚪õ£¼ «è£Jô£èŠ «ð£ù£˜. â™ô£‹ Cõ¡ «è£Jô£è«õ Þ¼‰îù. è¬ìCJ™ Mwμ Ýôòñ£èˆî£¡ Þ¼‚°‹ â¡Á G¬ùˆ¶ å¼ «è£M½‚°œ ¸¬ö‰î£˜. àì«ù ªõO«ò å® õ‰¶M†ì£˜. Ýè£ó‹ ð‡íM™¬ô. õJÁ ðCJ™ ¶®ˆî¶. ܬîMì ñùR«ô Þ¡¬ø‚° Mwμ îKêù‹ ð‡íM™¬ô«ò â¡Á ¶®¶®ˆ¶‚ ªè£‡®¼‰î£˜. ÜŠ«ð£¶ å¼ Aöõ˜ Üõ¼‚° º¡ù£™ õ‰¶ â¡ù võ£I!Mwμ îKêù‹ ð‡í õ¼Al˜è÷£?â¡Á «è†ì£˜. Þ‰îŠ Hó«ò£üùI™ô£î áK™ ⃫èŒò£ Mwμ «è£J™ Þ¼‚Aø¶ â¡Á «è†ì£ó£‹. Ü«î£ ªîKAø«î ܶ ê£þ£ˆ Mwμ «è£J™î£¡ â¡ø£ó£‹ Aöõ˜. Ü‰î «è£J½‚°œî£¡ Ü‰î ¬õwíõ˜ ¸¬ö‰î Hø° ßvõó¡ Þ¼Šð¬îŠ 𣘈¶M†´ å® õ‰F¼‚Aø£˜. Üîù£™, ã¡ ÜŒò£ ªð£Œ ªê£™Al˜?ܶ ßvõó¡ «è£J™ â¡ø£ó£‹. Þ™ô«õ Þ™¬ô. c˜î£¡ ªð£Œ ªê£™Al˜. ܶ ªð¼ñ£œ «è£J™î£¡. «õ‡´ñ£ù£™ àœ÷ õ‰¶ 𣼋 â¡Á Üõ˜ ªê£™ô, ÞŠ«ð£¶î£¡  𣘈«î¡ â¡Á Þõ˜ ªê£™ô, è¬ìYJ™ Aöõ˜ ð‰îò‹ 膴‹;âîŸè£èŠ ªð£Œ ªê£™Al˜?â¡Á ÿ¬õwíõKì‹ Ü®î®„ ꇬ산Š «ð£Œ M†ì£ó£‹. Þœ áK™ Þ¼‰îõ˜èÀ‚° Þ¶ ªîK‰î¶. Üõ˜èÀ‚°œ ñˆFòvî‹ ªêŒ¶¬õ‚è õ‰î£˜èœ. âîŸè£è ÞŠð® ê‡¬ì «ð£†´‚ ªè£‡®¼‚è «õ‡´‹. ♫ô£¼‹î£¡ «ð£Œ ⶠªñŒªò¡Á 𣘂èô£«ñ?â¡Á ᘠüùƒèœ ªê£¡ù£˜èœ.  Ü‰î «è£J½‚°œ ¸¬öò ñ£†«ì¡ â¡Á Mwμ ð‚î¡ ªê£¡ù£ù£‹. õó£M†ì£™ Mì º®ò£¶. âŠð®  ªê£™õ¶ Þõ˜ ªð£Œ â¡Á Þõ˜ 𣘂è£ñ™ ªê£™ôô£‹?ò£˜ ªð£Œ â¡Á 𣘈¶Mì «õ‡´‹. â¡Á Ü‰î‚ Aöõ˜ i‹¹ ð‡E‚ ªè£‡´, Mìñ£†«ì¡ â¡Á ñ™½‚° G¡ø£˜. è¬ìCJ™, ᘠñˆFòvîˆF¡ «ðK™ Þõ˜èœ ♫ô£¼‹ «è£M½‚°œ ªê¡ø£˜èœ. õ£vîõˆF™ ܃«è «ð£ŒŠ 𣘈 CõLƒè‹ ñ£FK Þ¼‰î¶. W› Hóñ‹ dìñ£Aò ݾ¬ìò£˜ Þ¼‰î¶. ݾ¬ìò£¼‚° ï´ML¼‰¶ å¼ Í˜ˆF â¿‹Hò ÜêŠH™ CõLƒèñ£FK«ò «î£¡Pò¶. Ýù£™ õ£vîõˆF«ô£ ݾ¬ìò£¼‚° «ñ«ô ªîK‰î¶ Lƒèñ™ô. LƒèˆF¡ vî£ùˆF™ ªð¼ñ£œ G¡Á ªè£‡®¼‰î£˜. Ü¬îŠ ð£˜ˆî¾ì¡, Üìì£! ãñ£‰¶ «ð£ŒM†«ì£«ñ- ñý£Mwμ Ü™ôõ£ Þƒ«è Þ¼‚Aø£˜?â¡Á ܉î Mwμ ð‚î˜ I辋 ñù‹ à¼A, Ü«ïè v«î£ˆFóƒèœ ð£®ù£ó£‹. AöõKì‹ ñ¡QŠ¹‚ «è†´ˆ F¼‹Hù£™, Ü‰î‚ Aöõ«ó Mwμ ͘ˆF‚°œ èô‰¶ M†ì£˜. ªð¼ñ£«÷ Aöõó£Œ õ‰F¼‚Aø£˜. F¼Šð£Ÿèì™ â¡Â‹ ἂ°Š «ð£ù£™ ÞŠ«ð£¶‹ 𣘂èô£‹. ݾ¬ìò£˜ Þ¼‚°‹. Ü«ñ™ Lƒè‹ Þ¼‚Aø ÞìˆF™ ªð¼ñ£œ G¡Á ªè£‡®¼‚Aø£˜. Þ‰î «þˆFóº‹ ïñ‚° ßvõó¡ «õÁ ñý£ Mwμ «õÁ Þ™¬ô â¡ø õˆ¬î M÷‚°Aø¶.

 

Monday, September 26, 2011

The Only Way to Promote Secularism
The place was the Shankaracharya Temple in Satara in the rugged hinterland of Maharashtra, in the proximity of the Samadhi of Samarth Ramdas, the spiritual preceptor of Chhatrapati Shivaji Maharaj.
The participants in this holy Satsang with the Paramacharya, Poojyapada Jagadguru Sri Chandra-sekharendra Saraswati of Kanchi Kamakothi Peetha included the venerable Dada Dharmadhikari (one of the closest associates of Mahatma Gandhi, Acharya Vinoba Bhave and Lok Nayak Jayaprakash Narayan), Shri C. Subramaniam (former Union Minister and presently Vice-President of the Bhavan), Shri V. S. Page (veteran freedom fighter and former Chairman of Maharashtra Legislative Council) and presently blessed were we to have been in communion with the Paramacharya for nearly two and a half hours, from 7.45 a.m. to 10.15 a.m.
With the sweet resonance of Vedic hymns chanted by dozens of learned pandits blending with the pealing of temple bells, the atmosphere was serene and soul-elevating. We virtually seemed to have stepped into another world. We found His Holiness doing his Sadhana in the corner of a room, just behind the main temple. The place, like the lone occupant of the room, had an austere look. There were no furniture, no gaddi, no dari, no mat, not even any sizeable number of books which are normally associated with the living place of a scholarly saint.
What struck me most was a quietly burning oil lamp and the singular absence of electric lights. As the room was only dimly lit when we entered it, two kerosene lanterns were hurriedly brought. It was in such a solemn atmosphere of old-world simplicity and charm and quiet and dignified beauty that we had the long audience with His Holiness. We all prostrated before the sage.
We then reverentially offered at the feet of His Holiness, a Kashmir shawl, some fresh and dry fruits, a set of Bhavan’s latest publications including “Adi Sankara: His Life and Times” (the English rendering by Dr. T.M.P. Mahadevan of His Holiness’ discourses on the subject), the Bhavan’s Culture Course Readers for children and a collection of Tamil devotional kirtans by Periaswamy Thooran, including a composition on Adi Sankaracharya and two on the Kanchi Paramacharya.
With a benign smile and gentle wave of his hand, His Holiness signified his acceptance of our humble offering and thumbed through some of the books.
I reproduce below some of the important points of the interview, which was initiated by Shri C. Subramaniam.
C. Subramaniam: The national scene is distressing. Communalism, casteism, regionalism and other divisive forces are again on the prowl...indiscipline and lethargy are also rampant. They appear to be poised to threaten the very existence of India. Pray, give guidance to root out these evils. Kindly suggest ways and means to restore national unity and health.
His Holiness: Are you referring to the recent riots at Moradabad, Srinagar and other places?
Dada Darmadhikari: Yes, besides the loss of several innocent lives and destruction of public property, this time the quarrel is not merely intercommunal but it seems to be a determined challenge to the executive arm of the State itself - in Moradabad to the police and in Srinagar to the military.
H..: In which party are you now?
C.S.: I have given up party politics, I no more belong to any party. I have, however, not given up public life. I am now striving to do some public service as a nonparty man.
H.H: I am glad you are no more attached to any political party. You are going through a process of purification for wider service. Who are the other well-known figures, who are non-attached to political parties like you?
C.S.: Acharya Vinoba Bhave, Acharya Kripalani, Shri Achyut Patwardhan, Dr. R. R. Diwakar, Dr. Chintaman Deshmukh are some of the seniors among them. Dada Dharmadhikari and Shri V. S. Page who are with us here, also belong to this category.
H.H.: Communalism, regionalism, corruption and all-round indiscipline are indeed grave dangers to our national unity. But communalism is the worst among them. The root cause for the re-emergence of communalism, even after the heart-rending partition of India, is the short-sighted, selfish approach of politicians and political parties. Those who genuinely love India and are earnest about ridding the body-politic of communalism, must unreservedly refuse to forge alliance with communal parties for the sake of gaining or retaining power. We have so far failed in eliminating communalism because all-India parties woo them for votes.
C.S.: Which parties does your Holiness consider communal?
H.H.: Well, there are, in the first category, parties like the Hindu Mahasabha, Muslim League and the Akali Dal and their offshoots.
C.S.: These parties are in existence for a long time. They have a large following. It may not be easy to bring about their dissolution.
H.H.: The question of dissolution does not arise. These parties have a rightful role to play. But they should confine their activities to social service and social reform and the dissemination of the values of their respective religions and the teachings of their saints. They should also teach their co-religionists that Indian secularism does not mean Godlessness or deprecating and reviling other religions. True secularism is equal respect for all religions.
D.D.: How to make these parties work within the parameters your Holiness has indicated?
H.H.: We are a secular state. In view of the unhappy experience after the advent of freedom, and the damage communal parties have done to the national fabric, it is time that the Government should, if need be, and if constitutionally permissible, prohibit by law communal parties contesting elections by themselves or in alliance with recognised national political parties. In any event, national political parties should refuse to have any alliance with these parties. The Constituent Assembly (Legislature) had passed a resolution in 1948 in this regard.
C.S.: Yes, I remember. We hope, with your Holiness’ grace, this wholesome change will someday come about.
V.S. Page: Pls indicate as to how we should proceed?
H.H.: Subramaniam, you and other like-minded friends all over India should get together and help the Government in this regard. First, do your part of the job; then the grace of God and the Godly would follow as a matter of course.First, get in touch with Acharya Vinoba Bhave for his advice and guidance. Thereafter, in consultation with him, you should draw up a list of non-party leaders of high probity and unimpeachable integrity. All of you should then discuss the problem in all its aspects. Thereafter, some of you should form into a team and personally contact the Prime Minister and all the important leaders of the national political parties and convince them of the imperative need to abjure alliance with communal forces in the larger interest of the nation. Your team should also meet the leaders of the communal parties and prevail upon them to give up political activities.
C.S.: We shall certainly do so. But will this bring immediate result?
H.H.: Nation-building is a long-drawn-out and never-ending process. It requires sincere and persevering efforts. Right means will alone lead to right ends. If you start the work in right earnest, I am sure, it will be successfully accomplished - maybe it may even take two or three decades. But you must start on this vital task without delay.
D.D.: We shall certainly make an effort.
by S.Ramakrishnan
Published on Aug 15,1988

Sunday, September 25, 2011

Deivathin Kural Part#1 Continued….

 

ªîŒõˆF¡ °ó™ (ºî™ ð£è‹)

«îõî£Í˜ˆFèœ Üõî£ó ¹¼û˜èœ

裬ôJ™ F¼ñ£™, ñ£¬ôJ™ ñý£«îõ¡

Cõªð¼ñ£¡, F¼ñ£™ Þó‡´ «ð¬ó»‹ àð£RŠð c‡ìè£ôñ£è å¼ MF Þ¼‚Aø¶. «ô£è Mõè£óƒè¬÷  Üöè£è, î˜ññ£è ï숶õ üèˆ ðKð£ôèó£ù ñý£Mwμ¬õ»‹, Þ‰î Mò£ð£óƒèOL¼‰¶ ñù¬úˆ F¼ŠH Ýî£ó õv¶M™ å´ƒ°õ ê‹ý£ó ͘ˆFò£ù ðó«ñ²õó¬ù»‹ Fò£Q‚è„ ªê£™LJ¼‚Aø£˜èœ. ÞèŸð ªõOJ«ô 𣘈‹ ñý£Mwμõ£ù F¼¹õù ê‚èóõ˜Fò£è Þ¼‚Aø£˜. ðó«ñ²õó«ù£ ݇®ò£è H„꣇®ò£è Þ¼‚Aø£˜. Þ¼õK캋 Þ¼‚Aø ªê£ˆ¶‚è¬÷‚ ªè£…ê‹ è킪贈¶Š 𣘊«ð£‹.

CõQì‹ ê£‹ð™, ⼂è‹Ì, ¶‹¬ðŠ«ð£, áñˆ¬î, ñ‡¬ìå´, ò£¬ùˆ«î£™, 𣋹 - Þ¬õ Þ¼‚A¡øù. Þè™ô£‹ ò£¼‹ M¬ô ªè£´‚èñ£†ì£˜èœ. M¬ô«ð£è£î õv¶‚èœî£¡ CõQì‹ àœ÷ù. ñý£MwμMì«ñ£ Agì °‡ìôƒèœ, º‚î£ ý£óƒèœ, dðó‹, ªè÷v¶Šð ñE â™ô£‹ Þ¼‚A¡øù. ÞõŸÁ‚°‹ âõ¼‹ M¬ô G˜íJ‚è º®ò£¶. CõQì‹ àœ÷ M¬ô ñFŠ¹ Þ™¬ô. (valueless) MwμMì‹ àœ÷«î£ M¬ôñF‚è º®ò£î¶(invaluable) â™ô£õŸÁ‚°‹ «ñô£è ñý£ ôzI«ò Þ¼‚Aø£œ. ðóñCõQì‹ Þ¼‚°‹ Ü‹ð£À‚«è£ Üð˜í£ â¡Á ªðò˜. å˜ Þ¬ô (ðóí‹) Ãì Þ™ô£îõœ â¡Á ܘˆî‹. Þ¬ô¬ò‚Ãì à‡í£ñ™ ðóñ Fò£Aò£èˆ îðv ªêŒîõœ Üð˜í£. ÞFL¼‰¶ «ô£èªñ™ô£‹ î˜ñªñ™ô£‹ ꉫî£ûñ£è Þ¼Šð ñý£Mwμ¬õ»‹, ¬õó£‚Aò‹ õ¼õŠ ðó«ñ²õó¬ù»‹ Ýó£FŠðF™, ªð£¼ˆî‹ Þ¼Šð¶ ªîK»‹. ñè£Mwμõ£™ ë£ù‹ îóº®ò£¶ â¡«ø£, ðó«ñ²õóù£™ «ô£è Mò£ð£ó‹ ï¡ø£è ïì‚è ܸ‚Aóè Þòô£¶ â¡«ø£ ܘˆîI™¬ô. Þó‡´ Í˜ˆFè¬÷ õNð´Aø«ð£¶, ÞŠð® Þó‡´ MîƒèO™ Ýó£FŠð¶ 嚪õ£¼ MîˆF™ 嚪õ£¼õKì‹ Cˆî 弬ñŠð£´ (ä裂Kò‹) ªè£œõ à.

Þ‰î Ü®Šð¬ìJ™î£¡ M®òŸè£¬ôJ™ 嚪õ£¼ õ¼‹ ⿉î¾ì¡ ýKï£ó£òí ýKï£ó£òí â¡Á ªè£…ê è£ô«ñ‹ vñóí‹ ªêŒò «õ‡´‹ â¡Á‹, ê£òƒè£ôˆF™ Cõ Cõ â¡Á CP¶ ªð£¿«î‹ vñK‚è «õ‡´‹ â¡Á‹ ªðKòõ˜èœ MFˆF¼‚Aø£˜èœ. ªõ° ²ôðñ£ù ê£îù‹. ♫ô£¼‹ Þ¬î ÜõCò‹ ªêŒò «õ‡´‹. 裬ôJ™ «ô£è‹ º¿‚èˆ É‚èˆFL¼‰¶ M´ð†´ ñô˜„C ܬìAø¶. ÅKò¡ ðôðô âù àF‚Aø£¡. àôè è£Kòƒèœ â™ô£‹ ªî£ìƒ°A¡øù. âù«õ °O˜‰î ¬õè¬øŠ «ð£F™ c¼‡ì «ñ苫𣙠°O˜‰î üèˆ ðKð£ôèó£ù MwμM¡ ï£ñƒè¬÷ à„êK‚è «õ‡´‹. ñ£¬ôJ™ Üõóõ¼‹ «õ¬ô º®ˆ¶ i´ F¼‹¹Aø£˜èœ. ñ£´èœ ªè£†®½‚° F¼‹¹A¡øù. ð†Cèœ Ã†®‚°ˆ F¼‹HM´A¡øù. ÅKò‹ ñ¬ôõ£J™ Þøƒ°Aø£¡. ÞŠð® «ô£è Mò£ð£óƒèœ å´ƒèˆ ªî£ìƒ°Aø ܉ð£¿F™, ï‹ Ý†ìƒè¬÷ªò™ô£‹ å´‚A ܬñF î¼Aø ë£ù͘ˆFò£ù ðó«ñ²õóQ¡ ï£ñ£¬õ à„êK‚è «õ‡´‹.

Ü‡ì‹ H‡ì‹ Þó‡´‹ Ü®Šð¬ìJ™ å«ó êó‚è£ù, ªõO àôè ï승‚°‹ ï‹ Üè à혾èÀ‚°‹ ê‹ð‰î‹ Þ¼‚Aø¶. àôA™ ܼ«í£îòˆ¶‚° º¡¹ ð†C ü£ôƒèœ MNˆ¶‚ ªè£‡´ Ãõˆ ªî£ìƒ°Aø «õ¬÷J™, «ô£èªñ™ô£‹ ï¡ø£è Þ¼‚è «õ‡´‹ â¡ø â‡íˆ¬î ñùR™ ï¡ø£è ðFò ¬õˆ¶‚ ªè£‡´, ú£þ£ˆ ÿñ‰ ï£ó£òí¬ù Fò£QŠð¶ âOF™ ¬èõ¼‹. ޫ𣙠ªõO¾ôè‹ å´ƒAˆ î¡ñòñ£A, Þ¼œ èM‰¶ õ¼Aø Ü‰î «õ¬÷J™, Þ‰FKòƒè¬÷ å´‚A, ꣉îñ£è Cõªð¼ñ£Q¡ Fò£ùˆF™ ÜI›õ¶ êèüñ£è¾‹ ²ôðñ£è¾‹ Þ¼‚°‹. ¬ìò ñ«ù£ð£õˆ¬îŠ ªð£Áˆ¶, ÞŠð® Þó‡´ MîˆF™ àð£Rˆî£½‹ Þó‡´ Í˜ˆFèÀ‹ å¡«ø â¡ø G¬ùŠ¹ «ð£è‚Ã죶. 裬ôJ™ ð…êè„ê‹ è†®‚ ªè£‡´ ê‰Fò£õ‰îù‹ ªêŒî Ü«î ñQî˜, ðèL™ ú¨† «ð£†´‚ªè£‡´ Ýdú§‚°Š «ð£Aø£˜. ªõš«õÁ è£KòƒèÀ‚è£è ªõš«õÁ «õûƒè¬÷Š «ð£†´‚ ªè£‡ì£½‹ Ýê£I 弈î˜î£¡. võ£I»‹ 弈î˜î£¡.

 

Saturday, September 24, 2011

Devotee's experience with Paramacharya (Mahaperiyava)
R.Krishnan, I D.A.S.(Retd.)
On 10.10.57, I was to leave for Pune to join duty in Defence Accounts Department as an Upper Division Clerk. It was by chance I came to know that Paramacharya was camping at Ramakrishnapuram in west Mambalam. I was dressed in pant and shirt. I just took a chance and on 9.10.57 I went for darshan. I removed my shirt and did 'Pranam'. I proceeded to Pune with His blessings. Now I have retired as a Class I Officer.
During 1968 my sister was in a very serious condition and had been admitted in the Tanjore Medical Hospital. On my way back from Tanjore to Pune I went to have the darshan of Paramacharya who was observing silence. Through His assistants I handed over some fruits as homage and told Him about my sister's plight. Paramacharya took one orange and asked me to give it to my sister. When I told him that I was not going back to Tanjore He asked me to make juice of the orange and drink it for the welfare of my sister. On reaching Pune I got a letter saying my sister was better and was being discharged from the hospital. This was a surprise as on the day I left Tanjore, the doctors never gave any hope about her life.
In 1985 when I was entering my 50th year, I had the darshan of Paramacharya along with my wife and my mother-in-law. My wife's grandfather, Navaneetham Sarangapani Iyengar, Advocate of Kalyanapuram was a trusted devotee of Paramacharya in Kumbhakonam Matha in the 20's. When my wife just mentioned his name, there was a pause. Then to our surprise He called her and narrated many instances involving Sarangapani Iyengar and enquired about everyone and blessed us. This really is a surprise as Paramacharya has thousands of devotees and to remember one after a lapse of 50 years is something hard to believe.

Friday, September 23, 2011

Deivathin Kural Part#1 Continued…

 

ªîŒõˆF¡ °ó™ (ºî™ ð£è‹)

«îõî£Í˜ˆFèœ Üõî£ó ¹¼û˜èœ

Üó¬ù ñø«õ™ ; F¼ñ£½‚° Ü®¬ñ ªêŒ

âK‰î ñó‹ èKò£Aø¶. Ü‰î‚ èK»‹ ºF˜‰î£™ ðOƒèñ£è, ¬õóñ£è ÝAø¶. àôè‹ Þ¼‰î«ð£F½‹ Üî¡ ñ£¬ò ªîKAø«ð£¶, ï‹ Ü…ë£ù‹ âK‰¶ èKò£èŠ«ð£ù G¬ôJ™ Þ¼‚A«ø£‹. F¼ñ£½‹ Þîù£«ô«ò è¼ñ£ô£è Þ¼‚Aø£˜. èK ¬õóñ£Aø¶ «ð£¡ø G¬ô‚° - vð®èñ£Aø G¬ô‚° - ²ˆî vð®è úƒè£êñ£ù ðó«ñ²õó¡ ªîŒõñ£è Þ¼‚Aø£˜. èK»‹ ¬õóº‹ «õÁ «õÁ Ü™ô. Þ¶«õ ܶõ£J¼‚Aø¶. ñý£ Mwμ¾‹ ðó«ñ²õó‹ 弈î«ó.

àôèˆF¡ Ýð£êƒèœ. ÞõŸÁ‚°‚ è£óíñ£ù ñ£¬ò ÝAòõŸP¡ ï£ù£Mîñ£ù õ˜í ݆ìƒèœ Þ¼õKìˆF½‹ Þ™¬ô. ñý£MwμM¡ èÁŠ¹, CõQ¡ ªõÀŠ¹ Þó‡´«ñ úò¡vð® ã¿ õ˜íƒèO™ «êóM™¬ô. êˆFòñ£ù õ‹ ñ£¬òò£™ «õÁ Mîñ£ù ñ£Pˆ ªîKAø«ð£¶î£¡ õ˜íƒèœ à‡ì£A¡øù. Þ¼Šð¬îŠ ªð£Œò£è ñ£ŸP„ ªê£™õ¬î ÞƒAhS™ Coloured Version â¡«ø ªê£™Aø£˜èœ Ü™ôõ£?èô˜ õ‰¶M†ì£™ ªð£Œ‚° õ‰¶M†«ì£‹ â¡Á ܘˆî‹. èô˜èO™ «êó£î èÁŠ¹ MwμMì‹ ªõœ¬÷ CõQ캋 ñùˆ¬î ¬õ‚Aø õ¬óJ™ êˆFòˆ«î£«ì«ò 冮‚ ªè£‡®‚ªè£‡®¼‚A«ø£‹. ÞÁFò£ù ªõ‡¬ñ‚° ܬìò£÷ñ£è«õ èK¬ò»‹ âKˆî H¡ A¬ì‚Aø MÌF„ ꣋ð¬ôˆ ¬êõ˜èœ îK‚Aø£˜èœ. â¡Á‹ GŸð¶ ⶫõ£ ܶ«õ cÁ;F¼cÁ.

Mwμ ñòñ£ù àô舶‚° ܬìò£÷‹ ñ‡, ñó‹, ªê®, ªè£® â™ô£«ñ ñ‡E«ô Hø‰¶ ñ‡E«ô õ÷˜‰¶ º®M™ ñ†A ñ®Aø«ð£¶ ñ‡«í ÝA¡øù. âù«õ ñ‡μ‹ º®õ£ù G¬ô‚° ܬìò£÷ñ£è Þ¼‚Aø¶. Þîù£™î£¡ ¬õwíõ˜èœ F¼ñ‡ Þ†´‚ ªè£œAø£˜èœ. F¼cÁ‹ F¼ñ‡μ‹ å«ó õˆ¬îˆî£¡ 裆´A¡øù. ýK-ýó «ðî‹ Þ™ô£î¶ «ð£™, Üõ˜èÀ¬ìò C¡ùƒèO½‹ «ðîI™¬ô. üèˆF™ Þ¼‰¶ªè£‡«ì «ñ™ «ï£‚AŠ «ð£†´‚ ªè£œAø£˜èœ. â™ô£‹ êññ£A M†ì Cõ«ò£è G¬ôJ™, MÌF¬ò àòóõ£†®™ «ð£ì£ñ™ ªïŸPJ™ °Á‚«è îKˆ¶‚ ªè£œAø£˜èœ.

Cõ‚°‹ F¼ñ£½‚°I¬ì«ò «ðî‹ èŸHŠð¶ ªè£…ê‹Ãì„ êKJ™¬ô. ¬õwíõ Ý›õ£˜èÀ‹, ï£ò¡ñ£˜èÀ‹ àè‰î ð‚F G¬ôJ™ Þó‡¬ì»‹ å«ó võÏðñ£è‚ ªè£‡´ ð£®J¼‚Aø£˜èœ. "H¬ø  ê¬ìò£¬ù õôˆ«î ¬õˆ¶"â¡Á Ý›õ£˜ ð£®ù£™, ܬî ÜŠð®«ò âFªó£O‚Aø ñ£FK, "°ìñ£†®¬ò Þìˆ«î ªè£‡´"â¡Á ¬êõˆ F¼º¬ø ð£´Aø¶. («è£H¬èè«÷£´ °ìˆ¬î ¬õˆ¶‚ªè£‡´ îù‹ ªêŒî A¼wí ðóñ£ˆñ£ˆî£¡ °ìñ£®.) îI›ï£†®™ ÝFè£ô‹ ºîŸªè£‡´ Þ‰î úñóú ð£õ‹ Þ¼‰¶ õ‰F¼‚Aø¶. Üîù£™î£¡ Þ¼ðˆFã¿ ïþˆFóƒèÀ‚°œ Cõ‚°Pò ÝF¬ó, Mwμ¾‚°Pò åí‹ ÝAò Þó‡´‚° ñ†´‹ 'F¼'â¡ø ªè÷óõ ܬìªñ£N «ê˜ˆ¶ˆ F¼õ£F¬ó, F¼«õ£í‹ â¡Á ªê£™A«ø£‹. °ö‰¬îò£è Þ¼‰î«ð£«î Þ‰î úñóê à현C ãŸðì«õ‡´‹ â¡ð Üš¬õŠð£†® ݈F„²®J™ 'Üó¬ù ñø«õ™'â¡Á‹, 'F¼ñ£½‚° Ü®¬ñ ªêŒ'â¡Á‹ àð«îê‹ ªêŒAø£œ. å«ó ªîŒõˆ¬î Þwì ͘ˆFò£è‚ ªè£‡´ õNð´õ«î Cˆî 弬ñŠð£†´‚° àî¾õî£èˆ «î£¡øô£‹. ÞF™ Gò£ò‹ à‡´. Þîù£™ 嚪õ£¼ ͘ˆF¬òˆ õ£è â‡í‚Ã죶. îƒèœ Þwì ªîŒõˆ¬î«ò, ðó‹ð¬óò£è õ‰¶ °ô ªîŒõˆ¬î«ò àð£R‚èô£‹. Ýù£™ ÜŠ«ð£¶‹, ÏðñŸø ðóñ£ˆñ£¬õ«ò  Þ‰î ÏðˆF™ õNð´A«ø£‹. âù«õ Þ‰î ͘ˆF ðóñ£ˆñ£î£¡. ܉î ðóñ£ˆñ£ ñŸø ÏðƒèÀ‹ â´ˆ¶‚ ªè£œ÷ º®»‹. Üî£õ¶ ï‹ ªîŒõ«ñ ñŸø ªîŒõƒè÷£è¾‹ à¼õ‹ ªè£‡®¼‚Aø¶ â¡ø ÜP¾‹ ãŸðì«õ‡´‹. ï‹ ªîŒõ«ñ  ñŸø ªîŒõƒè÷£è¾‹ àœ÷¶ â¡Á G¬ùˆ¶M†ì£™, ïñ‚° ܉î ÏðƒèO™ H®Š¹ à‡ì£è£M†ì£½‹Ãì, ܬõ ï‹ ªîŒõˆ¬î Mìˆ î£›‰î¶ â¡ø â‡í‹ õó«õ õó£¶. êñò„ ꇬìèÀ‹ à‡ì£è£¶. ♫ô£¼‹ å«ó ðóñ£ˆñ£M¡ °ö‰¬îè÷£è Ü¡«ð£´ ü‚AòŠð´õîŸè£è ãŸð†ì ñîˆF™, ªîŒõƒèO¡ ªðòó£«ô«ò ꇬ컋, ¶«õûº‹ à‡ì£Aø G¬ô ñ¬ø‰¶, ªú÷ü¡òº‹, ꣉F»‹ Gô¾‹.

 

Thursday, September 22, 2011

Experience of Andhra devotees
A few devotees built a temple for Lord Siva somewhere in Andhra. When they tried to carry the sculpted Linga made of stone to the sanctum,they could not move IT even an inch. Anxiety writ large on their faces,they came to report the matter to Maha Periyava. After a few minutes’ pause, Maha Periyava. asked them to bring one Sri Vaidyanatha Sastri from somewhere near Trichy. Maha Periyava whispered something into his ears and advised the Andhra devotees to take him along with them to their town.
On reaching their place, Sri Sastrigal was doing Japa for hours together after his daily anushtanams. The devotees were perplexed as they expected this Sastrigal to advise them something useful to allay their predicament. Nonetheless, they
just kept and did not disturb Sri Sastrigal.
On the 21st day of his stay there, after his Japa, Sri Sastrigal asked them to shift the Lingam. Lo ! They were able to do it in no time!
They told Sri Sastrigal that the Lingam which earlier weighed so much not allowing them to move IT by even an inch was now like a mass of cotton, so light and easy to move.
They requested him to explain the miracle to them. Sri Sastrigal told them he too did not know,except that Maha Periyava asked him to do the Panchakshara Japam for 21days devotedly,sitting in front of that Lingam, -that’s all!
Maha Periyava’s Tapomahima could demonstrate in the 20th Century what Appar Swamigal did centuries ago to prove the efficacy of Siva Panchaksharam!
Appar (Tirunavukkarasar) Swamigal’s absolute faith in the efficacy of ‘NamaSivaya’ manthram which came to his rescue to float him on the waters. This happened when the Jain King sought to punish him by tying him on a big stone and throwing him in the deep water to make sure he would drown.
Jaya Jaya Sankara Hara Hara Sankara!

Wednesday, September 21, 2011

Deivathin Kural Part#1 Continued……

 

ªîŒõˆF¡ °ó™ (ºî™ ð£è‹)

«îõî£Í˜ˆFèœ Üõî£ó ¹¼û˜èœ

Cõ ñò‹ ; ú˜õ‹ Mwμñò‹ üèˆ

â™ô£ «îõ¬îèÀ‹ å«ó ðóñ£ˆñ£î£¡. Cõ‹ Mwμ¾‹ °…ê‹Ãì «õP™¬ô. Ýù£½‹ Þó‡¬ì»‹ õNð´Aø«ð£¶, ªè£…ê‹ HKˆ¶ ð‚F ªêŒî£™ ÜF½‹ å¼ óú‹ Þ¼‚èˆî£¡ ªêŒAø¶. ðôõ£èŠ HKˆ¶‹ åŸÁ¬ñ»ì¡ Þ¼Šð¶î£¡ (Unity in diversity) ï‹ ñîˆF¡ ú£ó‹. ÞŠð®«ò Cõ¡, Mwμ â¡Aø Þó‡´ Í˜ˆFè¬÷ õN𴋫𣶠ê£ó£‹úˆF™ ܬõ å¡«ø â¡ø à현C Þ¼‰î£½‹, 嚪õ£¼ ͘ˆF¬ò 嚪õ£¼ õˆ¶‚°‹ Ïðèñ£è ¬õˆ¶‚ ªè£‡´ ð‚F ªêŒõF™ å¼ ¼C Þ¼‚èˆî£¡ ªêŒAø¶. ފ𮄠ªêŒ»‹«ð£¶, Cõ¬ù â™ô£õŸÁ‚°‹ Ü®Šð¬ìò£ù, ãèõv¶õ£ù ë£ùñ£è ð£M‚èô£‹;܉î äè õv¶¬õ ï£ù£Mîñ£è‚ 裆® ü般î ï숶‹ ê‚Fò£è Mwμ¬õ ð£M‚èô£‹. Üî£õ¶ Cõˆ¬îŠ ðóŠHó‹ññ£è¾‹ Mwμ¬õŠ ðó£ê‚Fò£è¾‹ ¬õˆ¶‚ ªè£œ÷ô£‹. Ü‹H¬è»‹ Mwμ¾‹ ê«è£îó˜èœ â¡Á ªê£¡ù£½‹, Üõ˜èœ å¡«ø â¡ð¶ ðóñ ë£QèO¡ ܸðõ‹. 'ÜKòô£™ «îM Þ™¬ô üò¡ üò£øù£˜‚«è'â¡Á ÜŠð˜ võ£Ièœ ð£®J¼‚Aø£˜. êƒèó ï£ó£òí õ®õˆ¬î»‹ ܘˆî ï£g²õó õ®õˆ¬î»‹ 𣘈 Þ‰î à‡¬ñ ªîK»‹. Þ󇮽‹ õôŠð‚è‹ ðó«ñ²õó¬ìò¶. å¡P«ô ÞìŠ ð‚è‹ Mwμ;Þ¡ªù£¡P™ Ü«î Þì¶ ¹ø‹ Ü‹ð£À¬ìò¶. Þ¼‚Aø å¡«ø 塬ø, Þ™ô£î ðôõ£è‚ 裆´Aø ê‚F«ò ܋𣜠ܙô¶ Mwμ. Üî£õ¶ üèˆ º¿¶‹ Mwμ võÏð‹. M„õ‹ Mwμ: â¡Á úývóï£ñ‹ Ýó‹H‚Aø¶. ú˜õ‹ Mwμ ñò‹ üèˆ â¡Aø õ£‚°‹ Þ¼‚Aø¶.

àôè ðKð£ôù‹ Mwμ‚°Pò¶ â¡Á ªê£™A«ø£‹. àôèˆF«ô Þ¼‚Aø Ýù‰îƒè¬÷, à현Cè¬÷ â™ô£‹ ªîŒMèñ£‚°Aø ð‚F ñ£˜‚躋 Mwμ ê‹ð‰îñ£è«õ ÜFè‹ «î£¡ÁAø¶. ýKè¬î, ýKï£ñ êƒW˜ˆîù‹ ⡪ø™ô£‹ ªê£™õ¶ «ð£ô ýó è¬î, ýó W˜ˆîù‹ â¡Á ªê£™õF™¬ô. è¬î 𣆴 Þ‰î Ýù‰îªñ™ô£‹ MwμMì«ñ ÜFè‹. ð£èõî˜ â¡ø£™ ðèõ£¬ù„ «ê˜‰îõ˜ â¡«ø ܘˆîñ£J‹ ªð£¶õ£è, ð£èõî˜ ð£èõî‹ â¡ªø™ô£‹ ªê£¡ù£™ Mwμ ð‚î˜, MwμM¡ è¬î â¡«ø â´ˆ¶‚ ªè£œA«ø£‹. Hóð…ê ªê÷‰îKòƒè¬÷ªò™ô£‹ ¬õˆ¶Š ̬ü, ð‚F, ðü¬ù, è¬î ªêŒõªî™ô£‹ Mwμ ê‹ð‰îñ£J¼‚Aø¶. Ýù£™ Þ‰îŠ Hóð…ꈬî M†´, Þ Ýî£óñ£ù ꣉îˆF™ F¬÷‚°‹«ð£¶ Cõê‹ð‰î‹ ÜFè‹ «î£¡ÁAø¶. Cõë£ù‹, Cõ«ò£è‹ â¡Á ªê£™Aø ñ£FK Mwμ ë£ù‹, Mwμ «ò£è‹ â¡ðù è£íŠðìM™¬ô.

ðôõ£è Þ¼‚Aø àôè¬ùˆ¶‹ Mwμ â¡ð 'ú˜õ‹ Mwμ ñò‹ üèˆ'â¡ø õ£‚° «î£¡PJ¼‚Aø¶. ðôõ£è‚ 裇Aø¶ «ð£ù£™ ú˜õ‹ «ð£Œ M´‹. ãè‹î£¡ Þ¼‚°‹. ãè‹ Þ¼‚°‹«ð£¶ ú˜õ‹ â¡ø õ£˜ˆ¬î‚° Þì‹ ã¶?Ü«ïè ܉î ã般î ܸðM‚Aøõ¬ùˆ îMó üè‹ â¡Aø å¡Á‹ îQò£è Þ™¬ô. ü舶‹ Ü®ð†´Š«ð£„². Þîù£™î£¡ Cõñò‹ â¡«ø ªê£™Aø£˜èœ. VIBGYOR- â¡ø ã¿ GøƒèO™ ªõÀŠ¹‹ «êóM™¬ô. èÁŠ¹‹ «êóM™¬ô. à‡¬ñJ™ ªõœ¬÷„ Cõ¡, èKò F¼ñ£™ Þ¼õ¼«ñ Hóð…ê õ˜íƒèO™ (ªô÷AèˆF™) «êó£îõ˜èœî£¡. â¬î âKˆî£½‹ ºîL™ ܶ èÁŠ¹ ÝAø¶. Ýù£™ ÜŠ«ð£¶‹ âKð†ì õv¶¾‚° Gø‹ ñ£Pù£½‹ Ïð‹ ÜŠð®«ò Þ¼‚°‹. GÎv «ðŠð¬ó‚Ãì‚ ªè£ÀˆFM†´ àì«ù ܬ툶M†ì£™ ܶ º¿‚è‚ èÁŠð£ù£½‹, Ü‰î‚ èÁŠ¹‚°œ«÷«ò ܬîMì‚ èÁŠð£è ⿈¶‚èÀ‹ ªîK»‹. ¶E»‹ ÞŠð®«ò ñ®Š¹Ãì‚ è¬ôò£ñ™ ªï¼ŠH™ è¼°õ¶‡´. º¿‚è cŸÁŠ«ð£Œ à¼õ‹ Þ¬öŠð ºŸð†ì G¬ô Þ¶. ޶ ú˜õ‹ Mwμ ñò‹ üèˆ'. Þ‰î G¬ôJ™ üèˆ Þ¼Šð¶«ð£™ Þ¼‚Aø¶. Ýù£½‹ Þ‰FKò «êw¬ìèœ âK‰¶ «ð£ŒM†ìù. à현Cèœ Ýù‰î‹ â™ô£‹ Þ¼Šð¶«ð£™ «î£¡Pù£½‹ ªô÷Aèñ£è Þ™ô£ñ™ ªîŒMèñ£è ð‚F ÏðˆF™ Þ¼‚A¡øù. «ò£èˆF½‹ ë£ùˆF½‹ «ñ½‹ Ý¡ñ£¬õŠ ¹ì‹ «ð£†ì£™ ܶ¾‹ cŸÁŠ «ð£Œ ðvðñ£AM´‹. âKAø õv¶‚èœ ºîL™ èÁŠð£ù£½‹, è¬ìY õ¬óJ™ âKˆî£™ â™ô£«ñ ªõœ¬÷ ªõ«÷ªó¡Á cø£A¡øù. ޶ Cõñò‹.

Tuesday, September 20, 2011

Sangeetha Mummoorthigal

 

நமஸ்தே,

1990 ஆம் ஆண்டு நான் சங்கீத வித்வத் சபையில் உள்ள இசைக் கல்லூரியில் முதலாம் ஆண்டு மாணவி. என்னுடன் படித்தவர்களில் பெரும்பான்மையோர் தெலுங்கைத் தாய் மொழியாகக் கொண்டவர்கள்.

ஒரு நாள் எங்களுக்குள் ஒரு சிறு விவாதம் வந்தது. அப்போது அவர்கள், "சங்கீத மும்மூர்த்திகள் 3 பேருமே...சம்ஸ்க்ருதம் & தெலுங்கில்தான் பாடி இருக்கிறார்கள்.எனவே தெலுங்கும் சம்ஸ்க்ருதமும் இல்லை என்றால், சங்கீதமே இல்லை என்று தெலுங்கர்கள் கூறினார்கள்.தமிழ் சுத்த waste என்றார்கள். சாதாரணமாக நான் மொழிகளிக்கிடையில் எந்த வித்யாசமும் பார்ப்பதில்லை. ஆனால், அவர்கள் இப்படி சொன்னதும் எனக்கு மனதுக்கு மிகவும் கஷ்டமாக இருந்தது.

ஆகையால் நானும் பதிலுக்கு ஏன்? தமிழில் தேவாரம், திருவாசகம் எல்லாம் இல்லையா? பழந்தமிழர் இசை எல்லாம் இல்லையா என்று வாதாடினேன்.அவர்களுக்கு பெரும்பான்மை பலம் இருந்ததால், தனியே வாதாடிக் கொண்டிருந்த என் வாதம் ஈடு படவில்லை.

அதற்குள் கல்லூரி முடிந்து அன்று சோர்ந்து போய் கிட்டத்தட்ட அழுத நிலையில் வீட்டுக்குப் போனேன்.

என் முக வாட்டத்தைக் கண்ட என் தாயார், என்ன விஷயம் என்று விசாரித்தார்கள். நானும் சொன்னேன். ஆனால், இதை ஒரு பொருட்டாகவே மதிக்காக என் அம்மா, " நாளைக்கு காஞ்சீபுரத்துக் போய் பெரியவாளை தரிசனம் பண்ணப் போறேன். நாளைக்கு காலேஜுக்கு லீவ் போட்டுவிட்டு நீயும் வா என்றார். எனக்கோ மன சங்கடம். நம் வருத்தத்தைப் பற்றி அம்மா கொஞ்சம் கூட கவலையே படவில்லையே....என்று. அன்று இரவு முழுவதும் தூக்கமே வரவில்லை. எனவே அடுத்த நாள், கல்லூரிக்குச் செல்லாமல் காஞ்சீபுரம் செல்வது என்று தீர்மானித்தேன்.

எனக்கு ஓவியம் வரைவதில் ஆர்வம் உண்டு. எனவே நான் வரைந்த சங்கீத மும் மூர்த்திகளின் (தியாக ராஜர், முத்து சுவாமி தீட்சிதர், சியாமா சாஸ்த்ரிகள்) ஓவியங்களை மஹா சுவாமிகளுக்கும் காட்டி ஆசீர்வாதம் வாங்கிக் கொள்ள வேண்டும் என்பதில் மிகவும் ஆர்வமாக இருந்தேன்.

மறுநாள் நானும் என் அம்மாவும் மஹா சுவாமிகளின் தரிசனத்துக்காகக் காத்திருந்தோம். தரிசனமும் நன்றாகக் கிடைத்தது. நான் கொண்டு சென்றிருந்த ஓவியங்களை, சுவாமிகளின் அருகில் இருந்த உதவியாளர் மூலமாக, சுவாமிகளிடம் கொடுத்தேன். அந்த மூன்று படங்களையும் பார்த்த பெரியவர், இதெல்லாம் யார் வரைஞ்சா? என்றார். அந்த உதவியாளர், என் பெயரையும் ஊரையும் கேட்டார். சொன்னேன். அப்படியே பெரியவாளிடம் சொன்னார். உடனே பெரியவா, அந்த குழந்தையை, என் முன்னாடி வர சொல்லு, என்றார். நானும் அம்மாவும் போனோம். எங்களை உட்கார சொன்னார்.

அதற்கு முன் அவரை அவ்வளவு கிட்டத்தில் பார்த்ததோ அவருடன் பேசியதோ இல்லை என்பதால், ஆச்சர்யம் சந்தோஷம் பயம் என பலவித உணர்சிகளுடன் எதிரே அமர்ந்திருந்தேன்.

என்னுடைய படிப்பு பற்றி எல்லாம் விசாரித்தார். நானும் சங்கீதக் கல்லூரியில் படிப்பதாகக் கூறினேன். அப்போது ஒரு க்ஷண நேரம் முதல் நாள் நடந்த வாக்கு வாதத்தைப் பற்றி பெரியவாளிடம் சொல்லி அதற்கு ஒரு தீர்வு கேட்கலாமா என்று தோன்றியது. அப்படி செய்தால், அதிகப் பிரசங்கி என்று நினைத்துவிடப் போகிறார்களே என்று என்னை நானே அடக்கிக் கொண்டுவிட்டேன்.

ஓவியங்களைப் பார்த்த பெரியவர், சங்கீத மும் மூர்த்திகளின் கீர்த்தனைகளைப் பாட சொன்னார். மூன்று பேருடைய கீர்த்தனைகளிலும் ஒவ்வொன்று பாடினேன்.

பிறகு அந்த ஓவியங்களைப் பற்றி விசாரித்தார்.

அதில் முத்து சுவாமி தீட்சிதரின் . கையில் உள்ள வீணையில் நான் ஒரு தவறு செய்திருந்தேன்.

முத்து சுவாமி தீட்சிதரின் வீணை மற்ற வீணைகளைப் போல் இல்லாமல், யாளி மேல் பக்கமாக இருக்கும். ஆனால், எவ்வளவு முயன்றும் ஏனோ அந்த இடம் மட்டும் எனக்கு சரியாகவே வரைய வரவில்லை. ஆகையால், எல்லா வீணைகளையும் போல் யாளியைக் கீழ்ப் பக்கமாகவே வரைந்திருந்தேன்.

அந்தத் தவறை சுட்டிக் காட்டிய பெரியவா, அந்த வீணை தீட்சிதருக்கு சாக்ஷாத் கங்கா தேவியே அனுக்ரஹம் பண்ணிக் கொடுத்தது. அதை மாத்தறது தப்பு. அடுத்த தரம் வரும் போது அதை சரியா வரஞ்சு எடுத்துண்டு வா. என்றார்.

பிறகு, "இவளோட ஜீவிய சரித்ரம் தெரியுமோ உனக்கு?" என்றார். நானும், " ஓரளவுக்குத் தெரியும் பெரியவா" என்றேன். தெரிஞ்சமட்டும் சொல்லு...என்றார்.

இவா மூணு பேரும் திருவாரூர்லே பிறந்தா.....என்று நான் ஆரம்பித்ததுதான் தாமதம். உடனே நிறுத்து என்று சைகை செய்த பெரியவர் தொடர்ந்தார். அவர் வாக்கிலேயே சொல்கிறேன்.

"தர்சநாத் அப்ர சதஸி ஜனநாத் கமலாலையே

காச்யாம் து மரணான் முக்தி: ஸ்மரணே அருணாச்சலே"

இதுக்கு என்ன அர்த்தம்னா....

சிதம்பரம் நடராஜ மூர்த்தியை தரிசனம் பண்ணினா முக்தி, சிதம்பரத்தை அப்ர சதஸ் ன்னே சொல்லி லிருக்கு. சபைன்னா, சித் சபைதான். சபாபதின்னா நடராஜ மூர்த்திதான். ருத்ரத்துலே கூட சபாப்யோ சபாபதிப்யச்சவோ நமோ நமோ...ன்னு சொல்லி இருக்கு.

இப்பேர் பட்ட மஹா சபையான பொன்னம்பலத்தை தரிசனம் பண்ணிக்கணும்.

அடுத்தது, ஜனநாத் கமலாலையே....

இதுக்கு கடைசிலே வரேன்.....

காச்யாம்து மரணான் முக்தி: ன்னா...காசியிலே போய் ஜீவனை விட்டா, மோக்ஷம்...இது நம் எல்லாருமே கேள்விப் பட்டுருக்கற சமாச்சாரம்தான்.

ஸ்மரணே அருணாச்சலே.... சிதம்பரம் நடராஜ மூர்த்தியை தரிசனம் பண்ணிண்ட முக்தின்னா....இங்கே அருணாசலேஸ்வரரை நினைச்சுண்ட தத் க்ஷணத்திலே (அந்த நிமிஷத்திலேயே) முக்தி.

இப்போ கமலாலயம் சமாசாரத்துக்கு வருவோம்.

ஜனநாத் கமலாலையே ன்னா திருவாரூர்லே பிறந்தால் முக்தி. அந்த ஓவியங்களைக் காட்டி, இவா -மூணு பேருமே திருவாரூர்லே பிறந்திருக்கா. அங்கே பிறந்ததுனாலேயே ஜீவன் முக்தாள் ஆய்ட்டா.

இப்போது என்னிடம்.....

"ஆமா...உனக்கு ஒரு சமாசாரம் தெரியுமோ.....

இந்த திருவாரூர்...நம்ப தஞ்சாவூர் ஜில்லாலதான் இருக்கு....

ஆமாம் என்பது போல் நான் தலையை ஆட்டினேன்.

அவா எந்த பாஷையிலே பாடி இருந்தாலும் அவா பிறந்த இடம் நம் தமிழ்நாடுதான். அப்படி பார்த்தா....சந்கீதத்தினுடைய பிறப்பிடமே நம் தமிழ் நாடுதான்னு சொல்லலாம் இல்லையா.( மீண்டும் ஆமாம் என்ற பாவனையில் தலை ஆட்டினேன்.)

தமிழ் நாடு இல்லேன்னா சங்கீதமே இல்லை ன்னு சொல்லிடலாமே இல்லையா....

பாஷைங்கறது நம் மனசுலே நினைக்கறதை வெளிப் படுத்தற ஒரு கருவிதான். அதனாலே....அவா தமிழ்லே பாடலயேன்னு நாம் ஒண்ணும் வருத்தப் பட்டுக்க வேண்டாம்.....

முதல் நாள் கல்லூரியில் நடந்த வாக்கு வாதத்திற்கு ஒரு அருமையான விளக்கம் நான் கேட்க்காமலேயே கிடைத்தது.

பெரியவாளின் மேற்படி விளக்கத்தைக் கேட்டு நான் எப்படிப்பட்ட உணர்ச்சியில் இருந்தேன் என்பதை விவரிக்கத் தெரியவில்லை.

என் கண்களில் கரகரவென்று கண்ணீர் வந்துவிட்டது.

சங்கீத மும்மூர்த்திகள் பலவிதமான தெய்வங்களை பற்றிப் பாடி இருக்கிறார்கள். அது எந்த தெய்வத்தைப் பற்றி இருந்தாலும் ஒவ்வொரு முறை நான் பாடும் போதும் நான் நினைத்துக் கொள்ளும் ஒரே தெய்வம் நம் கருணைக் கடலாம் காஞ்சி மகான் ஒருவர்தான்.

Source: by Srimathi.Srividhya Thru Shri Kalyanasundaram ramachandran

Paramacharya Devotees Who Sought Jnana
appAlum aDi sArndhAr (The beyond who are united with the Foot)
Author: PANAmpaTTu KaNNan (in Tamil)
Compiler: T.S. Kothandarama Sarma
Source: Maha PeriyavaL - Darisana AnubhavangaL vol. 4, pages 1-5
Publisher: Vanathi Padhippaham
As narrated by the author:
A bank director in the country of France. He was keen on having a darshan of PeriyavargaL, having heard about him. Dr. Raghavan used to receive frequent phone calls (from the bank director). He would ask if he could come and have a darshan of PeriyavargaL. Dr. Raghavan (who was a Sanskrit professor in the Madras University) would inform PeriyavargaL about the request. Even though he had told, "He is very keen to have darshan of PeriyavargaL; he bothers me frequently", PeriyavargaL did not give his consent. Some years passed in this way.
Suddenly one day Dr. Raghavan received tidings that said, 'I have arrived at Bombay. I shall come over to Madras and meet you. Should please arrange for the darshan.'
At that time our Acharyas were staying in Mylapore Sanskrit College. One evening Dr. Raghavan was waiting to have darshan of PeriyavargaL. PeriyavargaL called him and inquired. When told about the Frechman's proposed visit to Chennai, PeriyavargaL said, "Alright, bring him."
Before he sat for the upanyAsam after the puja, PeriyavargaL called me and said, "If any European turns up, seat him on a chair, as he would not be able to sit on the floor. I shall see him after the upanyAsam."
When the upanyAsam was over and PeriyavargaL was about to get inside, he asked, "Did anyone turn up?" "No one turned up", I replied. At that time a man wearing a dhoti and towel came to the front and prostrated to PeriyavargaL four times. (The sampradaya is to always prostrate to sannyAsis four times.) Behind the man came Dr. Raghavan and SankaraNarayana Aiyer (professor of Philosophy at Mylai Vivekananda College). Since that European came in dhoti and towel I was misled. PeriyavargaL told me, "Ask him how did he knew about prostrating four times." The Eurpoean said, "I did as everyone did here."
PeriyavargaL told me, "Bring only the Frenchman." I said, "I wouldn't understand the English he speaks. It would be better if Dr. Raghavan or SanakaraNarayana Aiyer is present."
"The English you know would suffice. You bring him," quipped PeriyavargaL. Dr. Raghavan and SankaraNarayana Aiyer stood outside the thatti (a coconut leaf weaved sheet of cover).
The Frenchman who came inside and sat spoke: "I am studying Vedanta for sometime now. Suddenly one day I felt that my entire body had gone numb, that I was residing outside the body, and my figure was extended from the earth to the sky. I also saw universes hanging from my body. It was very blissful at that time. There was no trace of sorrow. After this incident, nothing bothers my mind in my daily life. My wife deceased. My son too was dead. These occasions did not create any ripple in my mind. I was always blissful.
"People in the bank think I am insane, looking at this mental state of mine. So I have an inherent fear that one day they might put me behind the bars (of a hospital)."
PeriyavargaL asked him, "What is inside? And what is outside? Aren't all things inside four walls?"
This question created a big change in him. He requested PeriyavargaL, "You should be always with me." Finally, he asked PeriyavargaL about some upadesham.
PeriyavargaL said, "What you are doing now (meditation), you continue. I shall be with you till your attainment." He tore a piece of the vastram he was wearing then and gave it to the Frenchman with the words, "Keep this always with you as my prasAdam." Such a heap of anugraha for him on that day. He took leave with immense happiness, having received the grace.
Coming outside, the Frenchman prostrated to Dr. Raghavan and said, "It was only because of you I got this much bhAgyaM."
PeriyavargaL went to bed after they were gone. After he retired, I asked him about a doubt in my mind.
Without replying anything to me, PeriyavargaL lapsed into sleep. He called me the next morning before he started his one hour japam. He asked me, "Do you know how many are the Nayanmars?"
I replied, "The Arupatthu Moover Utsavam is held (every year)! So, only sixty-three."
"Go to the Kapali temple, count and come back," he said. When I did it, I counted sixty-seven. I told this to PeriyavargaL.
"Who are those four people in excess?" he asked me.
I went back to the temple, inqured and came back. "One of them is the 'appAlum adi sarndharukku adiyAr!'" I said.
PeriyavargaL graced me with the knowledge, "appAl is those who are beyond desam and kAlam. Since the element of time is involved, it also refers to the adiyArs to be born in the hereafter. This man is beyond desam. He has just four janmas left."
Though PeriyavargaL who was such a jnani is not among us now, he is always living in his figure of grace and giving us abhayam.

Monday, September 19, 2011

Deivathin Kural Part#1 Continued….

 

ªîŒõˆF¡ °ó™ (ºî™ ð£è‹)

«îõî£Í˜ˆFèœ Üõî£ó ¹¼û˜èœ

Cõ, Mwμ Ü«ðî‹

°íƒèœ Í¡Á Mî‹, úˆõ‹, óüv, î‹v â¡ðù ܬõ.

úˆõ‹ â¡ð¶ úñG¬ô. ꣉î‹, Ü¡¹, Üî¡ Gø‹ ªõ‡¬ñ. ªõœ¬÷ ªõ«÷ªó¡Á õv¶¬õŠ 𣘈ô ñùR™ ãŸð´Aø ðK²ˆî ñô˜„C úˆõ‹.

óüv â¡ð¶ «õè‹. ÞF™ ï™ô¶ ªè†ì¶ â¡ø Þó‡´‹ èô‰F¼‚°‹. Þî¡ Gø‹ C芹 Ü™ô¶ ªê‹ñ…êœ. ªê‚è„ ªê«õ™ â¡Á Þ¼ŠðF™ Üö°‹ à‡´. è‡¬í‚ °ˆ¶Aø ñ£FK ðòŠð´Aø F²‹ à‡´. àîò ÅKò¬ù»‹ ªê‹ð¼ˆF¬ò»‹ 𣘈 C芫ð Üöè£J¼‚Aø¶. óˆîˆ¬îŠ 𣘈 ðòñ£J¼‚Aø¶.

îñv â¡ð¶ º¿‚辋 ªè†ì °í‹. «ê£‹ð™, É‚è‹ â™ô£‹ ÞõŸ¬ø„ «ê˜‰î¬õ. Þî¡ Gøñ‹ 輊¹. Üî£õ¶ Ü…ë£ù Þ¼œ ñòñ£ù¶.

úˆõ - ó«ü£ - î«ñ£ °íƒèO™î£¡ â™ô£ ñQî˜èÀ‹ 膴‡´ Þ¼‚A«ø£‹. â™ô£‹ å«ó ðóñ£ˆñ£Mì‹ Þ¼‰¶ õ‰î, úˆõ‹, óüv, îñv ÞõŸÁ‚°‹ Ïðèñ£è ðóñ£ˆñ£M¡ Í¡Á ͘ˆF «ðîƒè¬÷„ ªê£™Aø£˜èœ.

üùù‹ â¡ðF™ ï™ô¶‹ ªè†ì¶‹ èô‰¶ Þ¼‚Aø¶. è£ñ «õèˆFù£™î£¡ HøŠ¹ à‡ì£Aø¶. âù«õ, C¼w®‚ªè™ô£‹ è£óíñ£J¼‚Aø Hó‹ñ£¬õ ðóñ£ˆñ£M¡ ó«ü£ °í͘ˆF â¡Á ¬õˆî£˜èœ. ÜF™ ò£¼‚°‹ ÜHŠHó£ò «ðîI™¬ô.

Hó‹ñ£ ñ…êœ CõŠð£è Þ¼‚Aøõ˜. ðKð£ôù‹ ªêŒ¶ úˆõ °íˆî£™ ïìŠð¶, ñè£ ð£õ‹ ªêŒAø ïñ‚°, 弫õ¬÷ «ê£Á ªðø‚Ãì ô£ò‚A™¬ô. ÜŠð®J¼‰¶‹ ß âÁ‹HL¼‰¶ êèô põó£CèÀ‚°‹ àí¾ A¬ì‚°‹ð® ªêŒ¶ óVŠðõ˜ ñý£Mwμ. Þõ¬ó êˆõ ͘ˆF â¡Á ¬õˆî£˜èœ.

ú‹ý£ó‹ â¡ð¶ ÜNŠð¶. ÜN‚Aø °í‹ îñ¬ú„ «ê˜‰î¶. Þîù£™î£¡ ú‹ý£ó͘ˆFò£Aò Cõ¬ùˆ î«ñ£ ͘ˆF â¡ø£˜èœ.

ÞFL¼‰¶î£¡ ¬êõ - ¬õwíõŠ Hí‚°ò£¾‹ õ‰î¶ «ð£L¼‚Aø¶. ñý£MwμM¡ ðKð£ôùˆ¬î úˆõ‹ â¡Á ¬êõ˜èœ 効‚ ªè£œ÷ñ£†ì£˜èœ. Þ‰î G¬ôòŸø Þè«ô£è õ£›‚¬è¬òŠ ðKð£LŠð¶ â¡ð¶ ñQî¬ù «ñ½‹ «ñ½‹ Ü…ë£ùˆF™ îœÀAø è£Kò‹î£¡. ÞF™ úˆõ‹ Þ™¬ô. Cõ¡î£¡ Ü…ë£ù‹ cƒè 룫ù£ð«îê‹ ªêŒðõ˜. Þ‰î ë£ùð«îꈶ‚°Š ð‚°õñ£è Þ™ô£îõŸè¬÷‚Ãì, Üõ˜ ðóñ‚A¼¬ð«ò£´ ÜšõŠ«ð£¶ è˜ñ‚ 膮L¼‰¶ M´Mˆ¶, 匾 î¼õè ê‹ý£ó‹ ªêŒAø£˜. HøMèÀ‚° ï´«õ ê‹ý£óˆF¡ Íô‹ M„ó£‰F î¼Aø è¼í£ ͘ˆF«ò Cõªð¼ñ£¡. Þˆªî£N™ îñv Ü™ô. úˆõ«ñ. ðóªîŒõñ£ù ðó«ñ²õó¡ Ý‚¬ëŠð®î£¡ Mwμ ðKð£ôù‹ ªêŒAø£˜ â¡Á Cõ ð‚î˜èœ ªê£™Aø£˜èœ. ¬õwíõ˜è«÷£, ñý£ Mwμ Þš¾ôèˆ¬îŠ ðKð£ôù‹ ð‡μõ£˜. Ýù£™ ܶ ñ†´I™¬ô. Üõ«ó ðóñðîñ£ù «ñ£þº‹ î¼õ£˜. Üõ«ó º¿ºîŸ è쾜. ðóñCõ¡ Üõ¼‚°‚ W›Šð†´ˆî£¡ ê‹ý£ó‹ ªêŒAø£˜ â¡Aø£˜èœ.

ÿ ÝFêƒèó ðèõˆð£î˜èO¡ Cˆî£‰îˆ¬î ãŸÁ‚ ªè£‡®¼‚Aø  ♫ô£¼‹ ¬êõ¼‹ Ü™ô. ¬õwíõ¼‹ Ü™ô. ïñ‚° vñ£˜ˆî£˜ â¡Á ªðò˜. vI¼Fèœ â¡Aø î˜ñ ê£vFóƒèœ ªê£™õ¬î ܸêK‚Aøõ˜è«÷ vñ£˜ˆî˜èœ. ïñ‚° Cõ¡ Mwμ ޡ‹ e÷ â™ô£ˆ ªîŒõº«ñ å«ó ðóñ£ˆñ£M¡ ªõš«õÁ Ïðƒèœî£¡. ÞF™ ãŸøˆ «õ Þ™¬ô. ÞŠð®  ªê£¡ù£™ ñŸøõ˜èœ M´õ£˜è÷£? îƒèœ îƒèœ ªîŒõˆF¡ ªî£N¬ô„ ªê£™L ޶ù ú˜õ ͘ˆF â¡Á «è†Aø£˜èœ. úˆõ ͘ˆF¬òˆî£¡ õNðì «õ‡´‹? Þîù£™î£¡ â¡Á ¬õˆ¶M†ì Hó‹ñ£¾‚°‚ «è£M«ô£ õNð£†«ì£ Þ™¬ô.  ï´ G¬ôJ™ G¡Á «ò£Cˆ¶Š 𣘊«ð£‹.

Hó‹ñ£M¡ ªî£N™ óüv. Gøº‹ óüv!. Üõ˜ õC‚Aø î£ñ¬ó»‹ CõŠð£è ó«ü£ ê‹ð‰îñ£è«õ Þ¼‚Aø¶. Ýù£™ Cõ¬ù»‹, Mwμ¬õ»‹ 𣼃èœ. ðKð£ôù‹ â¡Aø úˆõˆ ªî£N¬ô„ ªêŒAø Mwμ ªõÀŠð£èˆî£«ù Þ¼‚è «õ‡´‹? Ýù£™ Þõ«ó£ èKòõó£è Þ¼‚Aø£˜. Þ¶ îñR¡ Gø‹. ܫÃì Þõ˜ ÝF«êû¡ «ñ™ c÷ ªï´èŠ 𣘈¶‚ ªè£‡´, ⊫𣶠𣘈‹ ɃA‚ ªè£‡®¼‚Aø£˜. ɂ躋 îñ¬ú„ «ê˜‰î¶î£¡.

Cõ¬ùŠ 𣘊«ð£‹. ÜN¾ â¡Aø î«ñ£ ¶íˆªî£N¬ô„ ªêŒAø Þõ˜ 輊ð£è Þ™¬ô! ²ˆî vð®è úƒèè£ê‹ â¡øð® ²ˆî úˆõ ªõœ¬÷ò£J¼‚Aø£˜. Þõ˜ Þ¼‚Aø ðQñ¬ôò£ù ¬èô£úº‹ ÜŠð®«ò Þ¼‚Aø¶. MÌFŠÌ„², Kûð õ£èù‹ â™ô£‹ å«ó ªõÀŠ¹. Þõ˜ ɃèM™¬ô. å¡Á ꣉î îVí£ Í˜ˆFò£è Þ¼‚Aø£˜. Ü™ô¶ ïìó£üù£ù Ýù‰î‚ ÈAø£˜. Þªî™ô£‹ úˆõñ£è«õ Þ¼‚Aø¶.

ÞFL¼‰¶ â¡ù ãŸð´Aø¶? Cõ‹ Mûμ¾‹ îQˆîQò£è úˆõ͘ˆF, î«ñ£ ͘ˆF â¡Á HK‰F¼‚èM™¬ô. Þ¼õK캋 úˆõ‹, îñv è£KòˆF™ úˆõ‹, Þ¡ªù£¼ˆî˜ ÏðˆF™ úˆõ‹, è£KòˆF™ îñv, è£Kò úˆõˆ¬î ¬õˆ¶ ¬õwíõ˜ Mwμ¬õ õ탰Aø£˜èœ. võÏð úˆõˆî£™ ¬êõ˜ Cõ¬ù«ò ªîŒõñ£èè‚ ªè£‡ì£´Aø£˜èœ. ð†êð£îI™ô£ñ™ «ò£Cˆî£™, Þ¼ °íƒèÀ‹ Þ¼ ͘ˆFèO캋 èô‰F¼Šð ú£ó£‹êˆF™ Þó‡´‹ å¡«ø â¡Á ªîKòô£‹. Þó‡¬ì»‹ Ü¡«ð£´ ð‚F ªê½ˆF õNðìô£‹.

" ÜK»‹ Cõ‹ å‡μ! " ¹ó£íƒè¬÷Š 𣘈 CõQì‹ Mwμ «î£ŸÁŠ «ð£ùî£è„ Cô ÞìƒèO™ Þ¼‚Aø¶. Cõ¡ MwμMì‹ «î£ŸÁŠ«ð£ùî£è¾‹ õóô£Áèœ Þ¼‚A¡øù. Cõ¡ Mwμ¬õŠ ÌTˆî£˜ â¡Á æ˜ ÞìˆF™ 𣘂A«ø£‹. Cõ¬ù Mwμ ÌTˆî£˜ â¡Á Þ¡«ù£˜ ÞìˆF™ 裇A«ø£‹. CõQ¡ Ü®¬ò‚ è£í º®ò£ñ™ Mwμ «î£ŸÁŠ «ð£ù£˜ â¡ð¶ F¼õ‡í£ñ¬ô, äFyò‹. "Mwμ Cõ¡ Þõ˜èO™ ò£˜ ðôê£L, â¡ðîŸè£è «îõ˜èœ ¬õˆî «ð£†®J™, Cõ¡ MwμMì‹ «î£ŸÁŠ «ð£ù£˜. ÜŠ«ð£¶ vî‹Hˆ¶Š «ð£ù Cõî² üùèKì‹ õ‰¶, Hø° ܬî ó£ñ˜ ºPˆ¶Š «ð£†ì£˜" â¡Á ó£ñ£òíˆFL¼‰¶ ªîKAø¶. Cõ‚° Mwμ ̬ü ð‡μ‹«ð£¶ å¼ Ì °¬øò, àì«ù î‹ è‡¬í«ò å¼ èñôñ£è‚ è¼FŠðPˆªî´ˆ¶ ܘ„Cˆî£˜ â¡Á F¼iNIö¬ôŠ ¹ó£í‹ ªê£™Aø¶. Þƒ«è Cõ‚° «ïˆó£˜Šð«í²õó˜ â¡«ø ªðò˜. Cõ‚° Šó‹ñ£M¡ î¬ô¬ò‚ AœOò Hó‹ñýˆF «î£û‹ ãŸðì, Ü¬îŠ «ð£‚A‚ ªè£œ÷ Mwμ¬õ Üõ˜ ̬ü ªêŒ¶, MwμM¡ ܸ‚Aóèˆî£™ «î£ûˆ¬îŠ «ð£‚A‚ ªè£‡ì£˜ â¡Á F¼‚臮ÎK™ äFyò‹ Þ¼‚Aø¶. Þƒ«è ªð¼ñ£À‚° ýóê£ð M«ñ£êù˜ â¡«ø ªðò˜.

ÞŠð® ãèŠð†ì è¬îèœ Cõ àˆè˜ûˆ¬î»‹, Mwμ àˆèˆûˆ¬î»‹ è£†ì„ ªê£™ôô£‹. Cõ‹ Mwμ¾‹ å¡Á â¡Al˜è«÷! å«ó võ£I î¡Âì«ù«ò ê‡¬ì «ð£†´‚ ªè£œ÷º®»ñ£? ù«ò ÌTˆ¶‚ ªè£œ÷ º®»ñ£?â¡Á «è†d˜èœ. àƒèÀ‚° êñ£î£ù‹ ªê£™A«ø£¡.

«ñ«ô ó£ñ¡ ºPˆî Cõî¸¬êŠ ðŸP„ ªê£¡«ù¡ Ü™ôõ£? Þ‰î‚ è¬î¬ò ó£ñ‚«è ªê£¡ùõ˜ ðó²ó£ñ˜î£¡. nî£ è™ò£í‹ º®‰¶ ♫ô£¼‹ Ü«ò£ˆF‚°ˆ F¼‹¹‹«ð£¶, ó£ñ¬óŠ ðó²ó£ñ˜ õN ñP‚Aø£˜. Cõ Mwμ »ˆîˆF™ ñ‚裘 ªêŒî ¼ˆóú à¬ìˆ¶Š ªðKò «ð˜ õ£ƒA M†ì£òì£! ÜŠ«ð£¶ ܬî üJˆî MwμM¡ M™ Þ«î£ â¡Qì‹ Þ¼‚Aø¶. Þ¬î íŸPŠ 𣘠â¡Á ó£ñQì‹ ê‡¬ì‚° õ¼Aø£˜ ðó²ó£ñ˜. Þ‰îŠ ðó²ó£ñ˜ ò£˜? MwμM¡ Üõî£ó‹î£¡. å«ó MwμM¡ Üõî£óƒèœ Þƒ«è ê‡¬ì «ð£†´‚ ªè£œ÷M™¬ôò£? ÞF™ å˜ Üõî£ó‹ (ðó²ó£ñ˜) Þ¡«ù£˜ Üõî£óˆFì‹ (ó£ñ˜) «î£ŸÁŠ «ð£Aø¶.

Cõ¬ù üJˆî Mw μM¡ M™¬ô íŸP, Ü¬î ¢ MwμM¡ Üõî£óñ£ù ðó²ó£ñ¬ó 冮ò Þ¡«ù£˜ Üõî£óñ£ù ó£ñê‰Fó ͘ˆF, Hø° Þ«î Cõ‚° Lƒè‹ ¬õˆ¶Š ̬ü ªêŒ¶, ó£«ñ²õóˆ¬î à‡ì£‚AJ¼‚Aø£˜.

üùƒèÀ‚° ð‚F à‡ì£‚è «õ‡´ñ£ù£™, Ü‹ ðèõ£«ù õN裆´Aø£˜. âŠð®? ñ ð‚îù£è Þ¼‰¶ õN裆´Aø£˜. ÞîŸè£èˆî£¡ Cô ÞìƒèO™ Cõ¡, ð‚îó£è Þ¼‰¶ Mwμ¬õŠ ÌT‚Aø£˜. Cô ÞìƒèO™ Mwμ, ð‚îù£è Þ¼‰¶ Cõ¬ùŠ ÌT‚Aø£˜. Þó‡´‹ å¡Á. ýó¡ ýK â¡ø ªðò˜è«÷ å¡ø£èˆî£¡ Þ¼‚A¡øù. Þó‡´‚°‹ «ê˜ˆ«î ýK ýó¡, êƒèó ï£ó£òí¡ â¡ªø™ô£‹ úñóú ð£õˆ¬î õ÷˜‚Aø ͘ˆFè÷£è Þ¼‚A¡øù. Ý›õ£˜èœ ªð¼ñ£¬ù«ò ýKýóù£èˆî£¡ è‡ì£˜èœ. ê¬ì»‹ - c‡º®»‹; å‡ñ¿¾‹ - ê‚èóº‹ Å›Üó¾‹ - ªð£¡ ï£μ‹ «î£¡Áñ£ù£™ - Å¿‹ F¼‡ì¼M 𣻋 F¼ñ¬ô«ñ™ ≬ Þó‡´¼¾‹ å¡ø£Œ ެꉶ â¡Á Þó‡®ó‡ì£è, ÜF½‹ ºîL™ Cõ Ü‹êƒè¬÷»‹, Þó‡ì£õî£è Mwμ Ü‹êƒè¬÷»‹ ªê£™L «õƒèìóñí võ£I¬òŠ ð£´Aø£˜ «ðò£›õ£˜.

ªõš«õÁ à¼õ‹ Þ¼‰î£½‹ å¼õ¡ Þ¡ªù£¼ˆîQ™ Þ¼‚Aø£¡ â¡Á ªê£™L, Þƒ°‹ ºîL™ Cõ¬ù«ò ð£´Aø£˜ ªð£Œ¬è Ý›õ£˜. ªð£¡Fè¿ «ñQŠ ¹Kê¬ìò‹ ¹‡Eò‹ G¡Áôè‹ î£ò ªï´ñ£½‹ - â¡Á‹ Þ¼õóƒèˆî£™ FKõ«ó‹ å¼õ¡ å¼õ¡ ܃航îùÁ‹ à÷¡. ªðKò èM è‹ð«ù£, Üó¡ ÜFè¡ àôè÷‰î ÜK ÜFè¡ â¡Á¬ó‚°‹ ÜPM«ô£˜‚°Š ðóèF ªê¡Á ܬìõ¶ ÜKò ðK² â¡Á ªê£™LM†ì£˜. ñè£ ªðKòõ˜èœ ªê£¡ù¶ Þ¼‚膴‹. C¡ù‚ °ö‰¬îèœÃì, ÜK»‹ Cõ‹ å‡μ. ÜPò£îõ¡ õ£J™ ñ‡μ â¡Aø¶. Þ‰î‚ °ö‰¬î õ£‚° ÝJó‹ ðFù£ó£Jó‹ õ¼ûñ£è Þ¼‰¶ õ‰F¼‚Aø¶. °®¬ê «ð£†ì£™ åK쇴 õ¼ûˆF™ ð£ö£Aø¶. ªêƒè™ iì£ù£™ ËÁ õ¼û‹ Þ¼‚Aø¶. ð£ø£ƒè™L™ 膮ù£™ ÝJó‹ õ¼û‹ Þ¼‚Aø¶. ÜŠð®«ò àœðô‹ Þ™ô£î õ£˜ˆ¬îèÀ‹ è£ô ªõœ÷ˆF™ Ü®ð†´Š «ð£A¡øù. Ýù£™ Þ‰î‚ °ö‰¬î„ ªê£™ è£ôˆ¬î‚ è쉶 GŸAø¶. ÞF™ Þ¼‚Aø ú£óˆFù£™î£¡ õˆFù£™î£¡ GŸAø¶.

 

Sunday, September 18, 2011

Vedam Sathyam
Transalation of a tamil article wriiten by Sri Ramani Anna in Sakthi Vikadan
Tiruvidaimarudoor, near Kumbakonam in Tanjore district is famous for a Siva Temple, Sri Maha Linga Swami.
Many years ago, on a Chitra Pournima day, an Abhishegam for Sri Maha Linga swami was performed with the chanting of Rudra Japa. It was a grand success. With 11 Vedic Pundits, it started at 8am and finished by 1pm. Sri Narayanaswami Iyer (NI), the head of the village (Mirasudar), an ardent Maha Periyava devotee, organised the whole event.
Very eager to offer the Rudra-Prasad to Maha Periyava, NI reached Kanchi the very next day. He had packed the Prasad in a plantain-leaf covered with a new silk shawl.
At Kanchi, after finishing the daily Puja, Sri Maha Periyava was giving dharshan. A lot of people were waiting for the dharshan. When his turn came, NI was shivering and lost his voice. He did a sashtanga namaskaram. Maha Periyava looked at him and raised his brows, meaning “Whats the news?”
NI opened his prasad packet, kept it in a plate and offered it to Maha Periyava – still shivering in reverence. The Prasad offering had vibhuthi, Kumkum, chandan, vilva leaves, 2 half coconuts, and bananas.
Maha Periyava: “ This prasad is from which Kshetram?”
NI: “ Periyava, I organized a Rudra abhishegam yesterday in Tiruvidaimarudoor for Maha Linga Swami. I brought this Prasad for Periyava from there. I am offering it for Periyava’s anugraham”.
MahaPeriyava was looking at that plate containing the Prasad. And then asked him: “Narayanaswami, you are a rich man; still did you share the expense with someone else for this Abhishegam?”
NI: “No Periyava…I bore all the expenses myself”
Maha Periyava was smiling after hearing the emphasis on “I, myself”.
Maha Periyava: “You performed this abhishegam for Loka Kshemam?”
NI: “No Periyava…for the last 2 or 3 years we are not getting good harvest from the fields…..some lands have not yielded anything…..Muthu Josiyar asked me to conduct a Rudra Abhisegam on Chitra Pournima day for the best yields….I did that after believing him, Periyava”
The Acharya still has not accepted the Prasad. “ This means that you did not do it for aathmaartham or Loka Kshemam….!”, saying this, Maha Periyava closed his eyes and meditated for 15 minutes. When He opened His eyes, one could understand that He was very clear as to what had happened.
Maha Periyava: “Ok. How many Brahmmanals were there?”
NI: “Eleven Pundits were there, Periyava”
“ Who are they, you only organised them, right? From which place are they ?” this was Maha Periyava.
By now the devotees around were wondering why Sri MahaPeriyava was so inquisitive. NI took out a paper and read out the names. ".......Tiruvidaimarudoor Venkatrama Sastrigal, Srinivasa Ganapadigal, Rajagopala Swouthigal…..” MahaPeriyava intervened, “ Oh… all of them are great Vedic Pundits….just see in your list, if you have Thepperumanallur Venkatesa Ganapadigal”.
NI was very happy to find that name in his list. He exploded: “yes, yes, Periyava, he was there yesterday….”
Mahaperiyava : “besh….besh…..Venkatesa Ganapadigal was also there…Very good. He is a great Vedic Pundit! He is getting very old now. Nowadays he chants Rudra Japam with great difficulty.”
As if he got the point, NI immediately said: “ You are very correct, Periyava. He did not do the Rudra Japam properly. Most of the times he was sitting with his eyes closed without chanting…..and the number of Japams got reduced because of that……I was wondering why I invited him”.
Maha Periyava got annoyed with NI. “ Just because you have money, you cannot assume you can say anything! Do you know the qualification of Thepperumanallur Venkatesa Ganapadigal? You are not even comparable to the dust in his feet. How can you say that about him? Now I understand what happened yesterday. Now you answer me. When he was sitting with his eyes closed, did you not go to him and shout at him saying ‘ For the money you are getting, why is your mouth keeping shut?’
There was absolute silence there. The devotees were stunned. NI, who was at ease a minute ago, started shivering again, fell down on his knees, got up, closed his mouth with his palm and with tears in eyes said, “ I was wrong, Priyava…please, please forgive me. To Ganapadigal, I said exactly what you just now described. Please forgive me”
“ Wait, that is not it. There is more. Did you give dhakshina to every Pundit? How much did you give?” – Maha Periyava.
“ I gave ten rupees to each of them” – NI, with great difficulty.
“ I know everything….tell me again. Did you give ten rupees to everyone?” – Maha Periyava.
NI was quiet. But Maha Periyava did not leave him. “ You are ashamed to tell me. I will tell you what happened. You offered the ten rupee sambhavana to each Pundit. When you came near the Thepperumanallur Ganapadigal, you reduced the sambhavana to seven rupees since you thought he did not do the Japams continuously. You felt vindicated by this! And you were happy! But the Ganapadigal did not care. He smiled at you and took it……Tell me all this is true?”
The devotees did not know how Maha Periyava knew all this. NI was stunned and silent. He repeatedly pleaded guilty and said he would never ever do such things in future.
While Narayanaswamy Iyer was feeling ashamed and was pleading guilty, Maha Periyava did not stop there.
While Narayanaswamy Iyer was feeling ashamed and was pleading guilty, Maha Periyava did not stop there. “Wait…I would have been happy if it ended here. Did you organise lunch for all of them at Ramachandra Iyer’s house?”
“Yes, Yes, Periyava” – NI.
“ You served very well……the Chakra Pongal was like Amrut, made with a lot of cashews and raisins; overflowing with ghee… was served personally by you. Right?” – Maha Periyava.
“ Yes Periyava, I served the Chakra Pongal myself” – NI was pleased to say this.
“While serving, did you do it with clear conscience and follow the proper etiquette and decorum? “ – Maha Periyava.
No response from NI. “OK. I will tell you. Since it tasted very good, all the Pundits enjoyed it and asked for more Chakra Pongal. You also served them more and more. But when you saw Thepperumanallur Ganapadigal asking for more, not once but many times, you pretended as if you did not even hear him! So many times he asked for more! Yet, not once did you respond. Is this dharma? You cheated him off….You played so dirty. You deceived him, you betrayed him, you insulted him!”. Acharya looked very upset and sad.
NI was standing there, fully ashamed of himself. Maha Periyava changed his position and sat straight as if Lord Parameshwara was sitting there. After 15 minutes of silence and meditation, Maha Periyava opened His eyes. “Mirasudarvaal, you must understand one thing. The Ganapadigal is now 81. He has been chanting Rudra Japam from the age of 16 at many Siva temples. Sri Rudram is embodied in every nerve of his, and runs in his breadth and his blood. He is such a Maha Purush. What you displayed was absolute sin. Nothing but sin”. Maha periyava could not talk any more. After a while, He continued.
Maha Periyava continued: “The insult you heaped on him affected him thoroughly. Do you know what he did? He did not go back to his village. Yesterday evening he went straight to Maha Linga Swami temple. After three pradhakshinas, he stood in front of the Swami and do you know what he prayed for?”
Maha Periyava had difficulty talking. He continued after some time…”with tears rolling down his cheeks, ‘Appa Jothi Maha Lingam! You know I am your ardent devotee. You have heard my Rudra Japams so may times in your Sannidhi, from my young years. I am now 81. Am very strong at heart, but the strength in my voice has diminished. You are well aware of what happened during lunch today. That Chakra Pongal.... was so tasty…. And leaving aside my shame, I was pleading for some more….so many times. That Mirasudaar just pretended as if he did not hear me and went away. You know I like Chakra Pongal so much….I felt so bad that he did not serve me more in spite of my pleading. But later on, I realised that I should not have that kind of attachment to a mere dish. That’s why I am standing in front of you. When people go to Kasi, they give up a vegetable and a fruit. You are the same Lingam in Kasi as well. That’s why I am promising you that from this minute on, till my jeevan leaves this body, I am giving up not just Chakra Pongal, but any sweet dish. I will not touch. Maha Lingam, this is my promise… I am taking leave of you’. So saying, with more tears from his eyes, the Ganapadigal left for his village. Now you tell me, Narayanaswamy Iyarvaal, was it not a sin you committed? Will Maha Linga Swami accept your actions?”
Maha Periyava stopped here. It was 3pm. He refused the Biksha for the day. No one left that place. Tears in everyone’s eyes.
NI fell on Maha Periyava’s feet. He was sobbing, uncontrollably. Unable to speak, but still managed to say, “ Periyava, I feel very very ashamed. I made a big mistake. I will never do this mistake in my life. Please pardon me. Please, Periyava. Please tell me that you forgive me….Please take this Maha Linga Prasad and pardon me. Please Periyava”. Even then Maha Periyavaa didn't touch the Prasadams brought by NI but firmly said
“ Wait for a while, that Maha Linga Swami himself will give me anugraham for Prasadam”.
Just then a Pundit aged around 65, looking fresh with rudraksha around his neck holding a plate arrived there. He told Maha Periyava: “ My name is Maha Lingam. I am the Archagar in Tiruvidaimarudoor temple.
The Pundit continued: ”Yesterday there was a Rudra Abhishegam for Maha Linga Swami. I came to offer the Prasad to Periyava and take His blessings”.
When he was going to do Namaskaram, Maha Periyava stopped him saying “ those who got Siva Dheeksha should not do Namaskaram to me”. MahaPeriyava took the Prasadam and offered Matam’s ‘return gift’ – prasad. By then the Archagar saw NI and said, “ Periyava, he is Narayanaswamy Iyer. He was the one who organised the Abhishegam yesterday.” Then the Archagar took leave from Maha Periyava and left.
NI told Maha Periyava repeatedly that he made a big mistake and asked for Prayaschittam- ‘how can I wash this sin?’
Acharyal got up and said, ” I cannot tell you the Prayaschittam for this. Only Thepperumanallur Venkatesa Ganapadigal can tell you”. “But will he tell me, after whatever I did?” asked NI. In a loud voice, Maha Periyava said: “ If you have the Praaptham he will tell you”. So saying, He went inside to His room.
Maha Periyava did not come out for long. NI now decided to meet the Ganapadigal. He took a bus and reached Thepperumanallur next day. He wanted to plead for pardon from the Ganapadigal, get his blessings and then only go back to his place. When he reached the Ganapadigal’s house, he saw a lot of people there………the Ganapadigal left for his heavenly abode early that morning! What Maha Periyava said hit his head: “ If you have the Praaptham, he will tell you”.
He said to himself, “Maha Periyava knew I did not have the Praaptham – what a big sinner am I”. However, he did Namaskaram to the Ganapadigal’s body and left for his village back.
Later on, Narayanaswamy Iyer did a lot of service for the Mutts in the North and obtained Mukhti in Kasi.
Please dont criticise Veda Brahmanal or Vedi Pandits or Priests.......... I am telling you for your and family's good future
Jaya Jaya Sankara Hara Hara Sankara.

Saturday, September 17, 2011

Deivathin Kural Part#1 Continued…..


ªîŒõˆF¡ °ó™ (ºî™ ð£è‹)
«îõî£Í˜ˆFèœ Üõî£ó ¹¼û˜èœ
Cõó£ˆK
Ü«ïèñ£è â™ô£ Cõ£ôòƒèO™ 蘊ð‚ AóýˆF¡ ²õK™ «ñŸ°Š ð£èˆF™ Lƒ«è£ˆðõ ͘ˆFJ¡ H‹ð‹ Þ¼‚°‹. (Cô «è£J™èO™ ñ†´‹ Þ‰î ÞìˆF™ ñý£ Mwμ Þ¼‚Aø£˜) Lƒ«è£ˆðõ ͘ˆF â¡ð¶ ðó«ñ²õó¬ìò ÜÁðˆF ° ͘ˆFèÀ‚°œ å¡Á. M¼ûð£Ïì˜, ܘˆîï£g²õó˜, ýKýó˜, ïìó£ü˜, è£ñ£K, ¬ðóõ˜, îVí£Í˜ˆF, «ú£ñ£vè‰î˜, è£ô ú‹ý£ó˜, ÞŠð® ÜÁðˆ¶ ï£¡° ͘ˆFèœ ðóñCõ‚° à‡´. ܬõèÀ‚°œ å¡Á Lƒ«è£ˆðõ ͘ˆF. ܉î ͘ˆF Cõ£ôòˆF½œ÷ Lƒèˆ¶‚°Š H¡¹ø‹ è£íŠð´Aø¶. ÜF™, Lƒèˆ¶‚°œ å¼ FšMò ͘ˆF Þ¼‚°‹. Üî¡ üì£ ñ°ì‹ Lƒè õ†ìˆ¶‚°œ º®ò£ñ«ô Þ¼‚°‹. Üî¡ ð£îº‹ LƒèˆF¡ Ü®J™ º®Aø õ¬ó‚°‹ ªîKò£¶. Þ‰î ͘ˆF‚°‚ W«ö å¼ õó£è ͘ˆF Þ¼‚°‹. «ñ«ô ý‹ú ÏðˆF™ å¼ Í˜ˆF Þ¼‚°‹. Þ‰î Lƒ«è£ˆðõ˜ ò£˜? ÿ ¼ˆó£Hûè‹ ð‡μõ º¡¹ å¼ ²«ô£è‹ ªê£™LM†´, ÜŠ¹ø‹î£¡ ÜHûè‹ ð‡μõ¶ õö‚è‹. Ü‰î ²«ô£è‹. Ýð£î£ô ïð: vîô£‰î ¹õù Šóyñ£‡ìñ£ Mv¹óˆ x«ò£F: vð£®è Lƒè ªñ÷L Môúˆ ̘«í‰¶ õ£‰î£‹¼¬î: Üv«î£è£Š½î‹ ãè‹ Üê‹ ÜGê‹ ¼ˆó£¸õ£è£¡ üð¡ ˆò£«òˆ ߊRî Rˆî«ò (Ü) ˆ¼îðî‹ MŠ«ó£ IS…«êˆ Cõ‹ II Þ‰î v«ô£èˆF™ â¡ù ªîK»ñ£ ªê£™LJ¼‚Aø¶?. ð£î£÷ ºî™ Ýè£ê ðKò‰î‹ ♬ôJ™ô£î «ü£F võÏðñ£èŠ Hóè£C‚Aø vð®è Lƒèˆ¶‚° ÜH«ûè‹ ð‡í«õ‡´‹ â¡Á ªê£™LJ¼‚Aø¶. vð®è Lƒèˆ¶‚° å¼ õ˜íº‹ ªê£™ô º®ò£¶. â‰î õv¶¬õ ÜF™ ¬õ‚A«ø£«ñ£ Üî¬ìò õ˜íˆ¬î ܶ HóFðL‚°‹. °í-«î£û‹ Þ™ô£î¶ ܶ. ë£ù‹ âŠð®Š ðK²ˆîñ£è Þ¼‚Aø«î£, ÜŠð® ܉î vð®èLƒè‹ Þ¼‚Aø¶. Üî¡ H¡ ð„¬ê M™õˆ¬î ¬õˆî£™, Lƒè«ñ, ð„¬êò£èˆ «î£¡Á‹. CõŠð£ù ÜóO¬ò ¬õˆî£™ CõŠð£èˆ «î£¡Á‹. ܶ G˜Mè£óñ£ù¶. ðóŠ Hó‹ñ võÏð‹ G˜Mè£óñ£è Þ¼‰î£½‹, ¬ìò ñ«ù£ð£õˆ¬î âŠð® ¬õ‚A«ø£«ñ£ ܊𮈠«î£¡Á‹ â¡ðˆ F¼w죉îñ£è, Þ‰î vð®è Lƒè‹ Þ¼‚Aø¶. ܶ â¬î»‹ ñ¬ø‚裶. ÜŠ H¡ù£™ àœ÷ õv¶‚è¬÷»‹ Üî¡ H¡ù£™ àœ÷ õv¶‚è¬÷»‹ Üî¡ õNò£èŠ 𣘂èô£‹. ðóñ ²ˆîñ£è Gwè÷ƒè F¼w죉î‹. G¬ù‚Aø Ïðñ£è Þ¶ ªîK»‹. «ñ«ô ªê£¡ù ²«ô£èŠð®, Üî¡ CóR™ Ìóí ê‰Fó¡ Þ¼‚Aø¶. ̘«í‰¶ â¡Á ²«ô£èˆF™ õ¼õ¶. 'Ìóí Þ‰¶!': Þ‰¶ â¡ø£½‹ ê‰Fó¡ â¡ø£½‹ å¡Á. ßvõó¡ ü¬ì»‹, 胬軋, è‡,裶,Í‚°, ¬è, 裙 ºîLò ÜõòƒèÀ‹ ªè£‡ì "úè÷" ÏðˆF™ õ¼Aø«ð£¶, Üõ˜ Í¡ø£‹ H¬ø¬ò ¬õˆ¶‚ ªè£‡´ ê‰Fó ªñ÷Lò£è Þ¼‚Aø£˜. Ïð«ñ Þ™ô£î ðóñ£ˆñ£ Gwèœ îˆõñ£JÁ‚Aø«ð£¶, ܃«è ê‰Fó¡ 胬è ⶾ‹ Þ™¬ô. ÜÏðñ£»‹ Þ™ô£ñ™, võÏðñ£»‹ Üõòƒè«÷£´ Þ™ô£ñ™, Lƒèñ£è êè÷ - Gwè÷ñ£è Þ¼‚Aø«ð£¶ Üõ˜ Ìóí ê‰Fó¬ù à„CJ™ ¬õˆF¼‚Aø£˜. ÜFL¼‰¶ ÜI˜è«ñ 胬è ñ£FK ªè£†´Aø¶. «ò£Aèœ îñ¶ C󲂰œ úývó£ó èñôˆF™ àœ÷ ê‰Fó ñ‡ìôˆF™, x«ò£F võÏðˆ¬îˆ Fò£ù‹ ð‡μõ£˜èœ. Ü‰î„ ê‰Fó H‹ðˆFL¼‰¶ ÜI¼î‹ å¿°‹. Üîù£™ Üõ˜èÀ‚°Š ðóñ£ù‰î‹ à‡ì£Aø¶. úñvî võÏðñ£ù x«ò£F˜ Lƒè‹ °O˜‰î£™, «ô£èªñ™ô£‹ °O¼‹. Þîù£™î£¡ Cõ Lƒèˆ¶‚° åò£ñ™ ÜH«ûè‹ ªêŒõ¶. ¼ˆFó ÜH«ûè‹ ªêŒõ¶. ¼ˆFó ÜH«û舶‚° º¡¹ ªê£™½‹ v«ô£è‹, Þ¬î â™ô£‹ ÜP¾¼ˆ¶õ¶. Lƒè‹ ã¡ õ†ìõ®õñ£J¼‚Aø¶? õ†ìñ£ù võÏðˆ¶‚°ˆî£¡ Ü® º®J™¬ô. ÝFJ™¬ô. ܉îºI™¬ô. ñŸøõ˜èÀ‚° à‡´. º‚«è£íˆ¶‚°, ê¶óˆFŸ° à‡´. ÝFò‰î‹ Þ™ô£î õv¶ Cõ‹ â¡ð¬î Lƒè£è£ó‹ 裆´Aø¶. êKò£ù õ†ìñ£ù (circle) Þ™ô£ñ™, Lƒè‹ c÷ õ†ìñ£è (ellipse) Þ¼‚Aø¶. Hóð…ê«ñ â™LŠ®‚è£èˆî£¡ Þ¼‚Aø¶. ï‹ ÅKò ñ‡ìôˆ¬î (Solar System) â´ˆ¶‚ ªè£‡ì£½‹ AóýƒèO¡ Üòù‹ cœõ†ìñ£èˆî£¡ Þ¼‚Aø¶. â¡Á ïiù M…ë£ùˆF™ ªê£™õ¶‹, Hó‹ñ£‡ìº‹ ÝMv¹óˆ â¡Á ê£vFó‹ ªê£™õ¶‹ Lƒè Ïðˆ¶‚° I辋 åŸÁ¬ñò£è Þ¼‚Aø¶.
ò£ó£õ¶ ð‰¶¬õ G¬ù‚A«ø£‹. ꉫî£ûñ£J¼‚Aø¶. Üõ¼¬ìò àÁõˆ¬î»‹ 𣘈 ꉫî£û‹ Ìóíñ£Aø¶. Üšõ£«ø àÁõñŸø Cõº‹ å¼ à¼õˆ«î£´ õ‰¶ ܸ‚Aóè‹ ð‡Eù£™î£¡ ªó£‹ð ꉫî£ûñ£è Þ¼‚°‹. ë£QèÀ‚° ñ†´«ñ ðóñ£ˆñ võÏðˆF¡ Gó£è£ó (ܼõ) à‡¬ñ ¹K»‹. à¼õˆ¬îŠ 𣘈¶ Ýù‰î‹ ܸðM‚Aø ïñ‚° à¼õˆ«î£´ è‡ì£™î£¡ Ýù‰î‹ à‡ì£°‹. ÜîŸè£èˆî£¡ àÁõñŸø ðó«ñ²õó¡, ܼ¾¼õ£ù Lƒèñ£ù«î£´ G™ô£ñ™, ܉î Lƒèˆ¶‚°«÷«ò FšMò Ïð‹ 裆´‹ Lƒ«è£ˆ ðõ ͘ˆFò£è Þ¼‚Aø£˜. ÞŠð® Ïðˆ¬î‚ 裆®ù£½‹, õ£vîõˆF™ îñ‚° Ü®»‹ Þ™¬ô. Üî£õ¶ ÝF»‹ ܉ ÜŸø Ýù‰î õv¶«õ  â¡Á à혈¶õîŸè£è, «ñ«ô Lƒè õ†ìˆ¶‚°œ ü죺® º®ò£ñ½‹, W«ö ܉î ñ£FKˆ î‹ ð£î‹ Üœ Üìƒè£ñ½‹ Þ¼Šðî£è‚ 裆´Aø£˜. Ü®º® ♬ô Þ™ô£ñ™, Üõ˜ x«ò£F võÏðñ£è G¡ ¢ø£˜. x«ò£F˜Lƒèñ£è, Ýè£òˆ¶‚°‹ ÌI‚°ñ£è ðóñCõ¡ àˆðMˆî Þó«õ Cõó£ˆFKò£°‹. ÜŠð® x«ò£FvõÏðñ£èŠ ðó«ñ²õó¡ G¡ø ªð£¿¶, Mwμ Üõó¶ ð£îˆ¬îŠ 𣘂è ð£î£÷ˆ¶‚°Š «ð£ù£˜. ÌI¬ò‚ 虽‹ võð£õ‹ õó£ýˆFŸ° à‡´. âù«õ, ܉î Ïðˆ¬î â´ˆ¶‚ ªè£‡ì£˜. Hó‹ñ£ ý‹ú võÏðñ£ùõ˜. ð†C‚°Š ðøŠð¶ võð£õ‹. ð†Cò£èŠ ðø‰¶ «ü£F˜LƒèˆF¡ º® «î®Š«ð£ù£˜. Þó‡´ «ð¼‚°‹ «î®Š «ð£ù¬õ ÜèŠðìM™¬ô. ý‹ú‹ õ‰î¶.  致 M†«ì¡ âùŠ ªð£Œ ªê£™Lò¶. Üîù£™î£¡ Hó‹ñ£¾‚°Š HóˆF«ò£èñ£èŠ ̬ü Þ™ô£ñ™ «ð£Œ M†ì¶. ðKõ£óñ£è ñ†´‹ ¬õˆ¶Š ̬ü ªêŒõ¶‡´. ¹ó£í äFyòˆF™ ÞŠð® Þ¼‚Aø¶. Hó‹ñ£ ý‹úÏðñ£èŠ «ð£ŒŠ 𣘈 Cõ ªð¼ñ£Q¡ Cóv ÜèŠðìM™¬ô â¡Á‹ ªê£™õF¡ ðKò‹ â¡ùªõ¡ø£™, ðóñ£ˆñ˜ ÝF ܉î qùñ£ù õv¶ â¡ð¶î£¡. C¼w®, ðKð£ôù‹ â™ô£õŸ¬ø»‹ èì‰î õv¶ ܶ â¡ð¶î£¡. ÞŠð® Ü® º® «î® Hó‹ñ£¾‹ Mwμ¾‹ ªðø º®ò£î õ¬ó«ò, â¡ ê£ñ˜ˆFòˆî£™ ÜPò º®»‹ â¡Aø Üèƒè£óI™ô£ñ™ Ü¡«ð£´ ð‚F ªêŒ¶ à¼Aù£™, ªõ° ²ôðˆF™ Üõ˜ ïñ‚° ÜèŠð†´M´õ£˜. Ü¡Hù£«ô IèIè F¼ŠF ªðŸÁ ܸ‚AóAŠðõ˜ Cõªð¼ñ£¡ â¡ðô«ò, Üõ¼‚° ݲ«î£S â¡Á å¼ ªðò˜ Þ¼‚Aø¶. Ýû§«ì£w ºè˜T â¡Á å¼ Y˜F¼ˆî (Reformist) º‚Aòvî¬ó„ ªê£™õ£˜èœ. ݲ«î£S Ýû§«ì£w â¡ø£JŸÁ. ݲèM â¡ø£™ «è†ì¾«ù«ò èM ð£´Aøõ˜ Ü™ôõ£? ÞŠð®«ò vñKˆî ñ£ˆFóˆF™ ꉫî£Sˆ¶ ܸ‚Aóè‹ ð‡μAø õœ÷œî£¡ ݲ«î£S. êèô Hóð…꺋 ÜìƒAJ¼‚Aø Lƒè Ïðñ£ù¶ ÝM˜ðMˆî Cõó£ˆFK ñè£ ê¶˜ˆîC ÞóM™, Üõ¬ó ÜŠð®«ò vñKˆ¶ vñKˆ¶ Üõ¼‚°œ  ÜìƒAJ¼‚è «õ‡´‹. ܬîMì Ýù‰î‹ Þ™¬ô.

Friday, September 16, 2011

1. கருணை தெய்வம் காஞ்சி மகான் - 25
clip_image001
'காமாட்சிதாசன்’ சீனிவாசன், கிரகஸ்தர்தான். ஆனால் முறையே வருமானம் ஏதும் தொடர்ந்து வருவதில்லை. அதேநேரம், கடந்த 50 வருடங்களாக, தினசரி பூஜைக்கு ஒரு குறையும் இல்லை!
தேவி மகாத்மியம் பாராயணம் (700 ஸ்லோகம்), ஸ்ரீலலிதா சகஸ்ரநாமம் (300 ஸ்லோகம்) மற்றும் நவாவர்ண அர்ச்சனை, ஸ்ரீமடத்தில் செய்வது போலவே ஸ்ரீருத்ரம், சமகம், தினமும் மூன்று கால பூஜை என அமர்க்களப்படும், அவரின் இல்லம்.
அவரின் வீடு ஸ்ரீகாமாட்சியின் அருளால் நிரம்பியிருந்தது; அவரின் மனம் பெரியவாளின் நினைவுகளிலேயே மூழ்கியிருந்தது. உணர்ச்சி மேலிட, சம்பவம் ஒன்றை நினைவுகூர்ந்தார் காமாட்சிதாசன் சீனிவாசன்...
''ஒருமுறை, உத்தமதானபுரத்துக்கு ஒன்பது சந்நியாசிகள் வந்திருந்தாங்க. அவங்க எல்லாருமே கையில் தண்டம் வைச்சிருப்பாங்க. சந்நியாசிகளின் அனுஷ்டானங்களில், தண்டம் வைச்சுக்கறதும் ஒண்ணு. அது சாதுர்மாஸ்ய காலம்! ஒன்பது சந்நியாசிகளும், மத்தியான நேரத்துல அம்பாளைத் தரிசனம் பண்றதுக்காக வந்தாங்க.
'எங்களை மகாபெரியவா அனுப்பிச்சு வைச்சார். 'சின்ன பையன் ஒருத்தனுக்குப் பூஜை பண்ணி வைச்சிருக்கேன். உங்களுக்கு ஏதோ சந்தேகம்னு சொன்னேளே, அவன்கிட்ட கேளுங்கோ, நிவர்த்தி பண்ணி வைப்பான்’னு அவர் சொன்னார்’ன்னாங்க.
எனக்குத் தூக்கிவாரிப் போட்டுச்சு. சின்னவ னான எங்கிட்ட, இந்த சந்நியாசிகளைப் பெரியவா அனுப்பி வைச்சிருக்காரேன்னு பயம் வந்துடுச்சு! இருந்தாலும், 'என்ன சந்தேகம்? கேளுங்கோ’ன்னேன்.
அவர்கள் தங்களது சந்தேகத்தைச் சொன்னார்கள். ஆனால், அவர்கள் என்ன கேட்டார்கள்; நான் என்ன பதில் சொன்னேன்னு எதுவுமே எனக்கு நினைவில்லை! ஏதோ, மனப்பாடம் பண்ணி கடகடன்னு ஒப்பிக்கற பள்ளிச்சிறுவன் மாதிரி, தடதடன்னு பதில் சொல்லிட்டேன்.
அப்புறம் அந்த ஒன்பது சந்நியாசிகளும், பெரியவாகிட்டப் போய், நான் சொன்ன பதில்களைச் சொல்லியிருக்கா. 'எங்களுக்குப் பரம திருப்தி’ன்னு காஞ்சி மகானை நமஸ்காரம் பண்ணியிருக்கா.
இது எதுவுமே தெரியாம, அடுத்த மாசம் பெரியவாளைத் தரிசனம் பண்றதுக்காகப் போயிருந்தேன். அப்ப பெரியவா, 'உன்னைப் பார்க்கச் சொல்லி, ஒன்பது சந்நியாசிகளை அனுப்பி வைச்சேனே! உன்னை வந்து பார்த்தாளா?’ன்னு கேட்டார்.
எனக்கு உடம்பே நடுங்கிடுச்சு. தப்பா எதுவும் உளறிக் கொட்டிட் டோமோன்னு புரியாம மலங்க மலங்க முழிச்சேன். 'ஆமாம் பெரியவா... வந்திருந்தாங்க; அவங்க கேட்டதுக்குப் பதிலும் சொன்னேன், பெரியவா’ன்னு திக்கித் திக்கிச் சொன்னேன்.
'அவா எல்லாரும் இங்கே வந்து, நீ சொன்னதையெல்லாம் எங்கிட்ட தெரிவிச்சா. சரியாத்தான் சொல்லியிருக்கே! உனக்குக் காமாட்சியோட அனுக்கிரகம் இருக்கு. நீ எப்படித் தப்பா சொல்லுவே? சரியாத்தான் சொல்லுவே!’ன்னு மெள்ளச் சிரிச்ச பெரியவா, கைதூக்கி ஆசீர்வாதம் பண்ணினார். அப்படியே சிலிர்த்துப் போச்சு உடம்பு!'' எனக் கண்களில் ஆச்சரியம் பொங்க விவரித்தவர், இன்னொரு சம்பவத்தையும் தெரிவித்தார்.
சர்வ தீர்த்தக் கரை. அங்கே பெரியவா காஷ்ட மௌனத்துல இருந்தார். உடம்பு ஒடிசலாக, ஒல்லியாக இருந்தது. 'பெரியவா தூத்தம் (தண்ணீர்) கூடக் குடிக்கலை’ என அருகில் இருந்தவர்கள், வருத்தத்துடன் தெரிவித்தனர்.
அன்றைய தினம், காஞ்சிபுரத் துலதான் இருந்தேன். திடீர்னு ஒரு சேதி... 'பெரியவா உத்தரவு, உடனே வா’ன்னு தகவல். பறந்தடிச்சுண்டு பெரியவாளைப் பார்க்க ஓடினேன்.
அன்னிக்குதான், புஷ்பங்களால மகா பெரியவாளை அலங்கரிக்கிற மாதிரி பாட்டு ஒண்ணு எழுதினேன். அந்தப் பாட்டையும் பெரியவாளோட அழைப்பையும் மனசுல நினைச்சுண்டே, அங்கே போய் நின்னேன்.
'அவனை உள்ளே கூப்பிடு’ன்னு பெரியவாளோட குரல் நன்னாக் கேட்டுது, எனக்கு. உள்ளே நுழைஞ்சு, காஞ்சி மகானைப் பார்த்ததும் எனக்கு ஆச்சரியம், குழப்பம், வியப்பு, சந்தோஷம், பயம்னு எல்லாம் மாறிமாறி வர்றது. அங்கே... புஷ்பங்களால, பெரியவாளைப் பிரமாதமா அலங்காரம் பண்ணியிருந்தாங்க. அவரோட பீடத்துலேருந்து அவர் சிரசுல இருக்கற கிரீடம் வரை, எல்லாமே பூக்களால அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்துது.
தடால்னு விழுந்து நமஸ்காரம் பண்ணினேன்; கண் லேருந்து ஜலம் அருவியாக் கொட்றது, எனக்கு! 'இப்போ எனக்குப் பண்ணியிருக்கிற அலங்காரத்தை, நீ எழுதியே வைச்சுட்டியே! மனசுக்குள்ளே எப்பவும் என்னையே பாத்துண்டிருக்கியோ?!’னு கேட்டார்.
'அடியேனுக்குக் காமாட்சியும் பெரியவாளும் ஒண்ணுதான், பெரியவா’ன்னு சொல்லிண்டே, திரும்பவும் நமஸ்காரம் பண்ணினேன்; கரகரன்னு அழுகை அதிகமாயிருந்தது எனக்கு.
'சரி.. என்ன எழுதியிருக்கேனு படி!’ என்று பெரியவா சொல்ல... கண்கள் மூடி, பரவசத்துடன் அந்தப் பாட்டைச் சொன்னேன். அதன் அர்த்தம் இதுதான்...
'எந்த மகானுடைய பாதாரவிந்தங்கள் காமாட்சி அம்பாளின் சரணங்களாக விளங்குகின்றனவோ, எந்த மகானுடைய சரீரம் முழுவதும் ஒரே புஷ்பமயமாக அலங்கரிக்கப்பட்டு விளங்குகிறதோ, எந்த மகானுடைய சிரசில் புஷ்ப மகுடம் சோபித மாக விளங்குகிறதோ, எந்த மகானுடைய ஞானப்பிரதானமான யோக தண்டம் முழுதும் புஷ்பத்தினால் சுழற்றப்பட்டு விளங்குகிறதோ, எந்த மகானுடைய மார்பினில் கதம்ப மலர்களால் ஆன மாலைகளுடன் துளசி, வில்வ மாலைகளும் சர்வோத்திருஷ்டமாக விளங்குகிறதோ, எந்த மகானுடைய பாதாரவிந்தங்கள் புஷ்பமயமான பாதுகைகளின் மேல் வைக்கப்பட்டு ஞானப் பிரதானமாகி விளங்குகிறதோ- அப்படிப்பட்ட காஞ்சி மகா சுவாமிகளின் பாதார விந்தங்களை, அடியேனின் சிரசில் சதா வைத்துக்கொள்வதில் பரமானந்த நிலை அடைகிறேன்!’
நான் பாட்டைச் சொல்லி முடிச் சதும், குவியலாக இருந்த பூக்களைக் கொஞ்சம் எடுத்துத் தன் சிரசின் மீது தூவிக்கொண்டார், பெரியவா.
பெரியவாளுக்கும், அவர் எப்போதும் வைத்திருக்கிற தண்டம் முதலானவற்றுக்கும் நான் வர்ணித்திருந்தது போலவே அலங்கரித்திருந்தனர். யாரோ ஒரு பெண்மணியின் நேர்த்திக்கடனாம் இது!
இப்படியரு மலர் அலங்காரத்தில் பெரியவாள் திருக்காட்சி தந்ததும், அதற்கு முன்னமேயே அப்படியரு பாடலை அடியேன் எழுதியதும்... ஸ்ரீகாமாட்சியம்மையின் பெருங் கருணையன்றி வேறென்ன?! மகாபெரியவா என்னை அழைத்ததும், அங்கே புஷ்ப அலங்காரத்தில் காட்சி தந்ததும் என் பாக்கியம்! வேறென்ன சொல்றது?!'' - நெகிழ்ச்சியுடன் சொல்கிறார் காமாட்சி தாசன் சீனிவாசன்.

Thursday, September 15, 2011

Deivathin Kural Part#1 Continued….


ªîŒõˆF¡ °ó™ (ºî™ ð£è‹)
«îõî£Í˜ˆFèœ Üõî£ó ¹¼û˜èœ
«îõ˜èœ
võ£I å¼õ˜î£«ù. àƒèÀ‚° ñ†´‹ â¡ù ºŠðˆ¶ º‚«è£® «îõ¬îèœ? â¡Á ñŸø ñîvî˜èœ ñŠ ðKý£ó‹ ªêŒAø£˜èœ. võ£I å¼õ˜î£¡. Üõ¬óˆî£¡  «ð„² õö‚A™ ªîŒõ‹, ªîŒõ‹ â¡A«ø£‹. MF â¡ð¶ võ£I ïñ‚°ˆ î¼Aø è˜ñ ðô¡î£¡. Ý  võ£I â¡ø ܘˆîˆF«ô«ò ªîŒõ‹ â¡ø ðî àð«ò£A‚A«ø£‹. ܫ, Ü‰î ªîŒõº‹ «îõ˜èÀ‹ å¡Á â¡Á G¬ùˆ¶‚ ªè£‡´, ºŠðˆ¶ º¡Á «è£® ªîŒõñ£ù¶ â¡Á ‹ ñŸø ñîvî˜è«÷£´ «ê˜ˆ¶‚ ªè£‡´ «èLò£è â‡μA«ø£‹.
ªîŒõ‹ (võ£I) «õÁ. «îõ˜èœ «õÁ. võ£I å¼õ˜î£¡ â¡ð«î ïñ¶ ñî‹. Üõ«ó Í¡Á Ïðƒè¬÷ â´ˆ¶‚ ªè£‡´ Hó‹ñ£õ£è C¼w®‚Aø£˜. Mwμõ£èŠ ðKð£L‚Aø£˜. ¼ˆFóù£è ê‹ý£ó‹ ªêŒAø£˜. à‡¬ñJ™ Þõ˜èÀ‹ «õÁ «õÁ Þ™¬ô. «è£˜†´‚°Š «ð£°‹«ð£¶ î£C™î£˜ ú§† «ð£†´‚ ªè£‡®¼‚Aø£˜. ̬ü ªêŒ»‹«ð£¶ Üõ«ó ð…êè„ê‹ è†®‚ ªè£œAø£˜. ðˆFQ ÜèˆF™ Þ™ô£ñ™ Üõ«ó ê¬ñ‚è «ï˜‰î£™ ÜŠ«ð£¶ ¶‡¬ì ñ†´‹ Þ´ŠH™ ²ŸP‚ ªè£œAø£˜.  ê£ñ£Qò põ˜èœ. «õ¬ô‚°ˆ î‚èð® à´Š¬ð ñ†´‹ ñ£ŸP‚ ªè£œA«ø£‹. ê˜õ ê‚îù£ù võ£I «õ¬ô‚° ãŸð Ïðˆ¬î»‹ ñ£ŸP‚ ªè£œõ£˜. ð£˜‚èŠ «ð£ù£™ êgó‹ â¡ð«î ݈ñ£¾‚° å¼ à´Š¹ ñ£FK. W¬îJ™ ðèõ£¡ ÞŠð®ˆî£¡ ªê£™LJ¼‚Aø£˜. Ü™ð ê‚î˜è÷£ù ïñ‚° ªõš«õÁ è£ôˆF™ ªõš«õÁ «õûƒèœ ãŸð´A¡øù. ê˜õ ê‚îó£ù võ£I å«ó êñòˆF™ ðô è£KòƒèO™ ß´ð†´Š ðô «õûƒè¬÷»‹ «ð£´õ£˜.  å¼ êñòˆF™ å¼ «õ¬ô ªêŒA«ø£‹. ™õ£I å«ó êñòˆF™ êèô «õ¬ôè¬÷»‹ ªêŒõ â™ô£ «õûº‹ «ð£†´‚ ªè£‡®¼‚Aø£˜. ÞõŸ¬ø ªõš«õÁ ªîŒõ õ®õƒè÷£è„ ªê£™A«ø£‹. Þ‰î ªîŒõ ÏðƒèO™ ñè£ Mwμ, ß²õó¡, Ü‹ð£œ, M‚«ï²õó˜, ú§ŠHóñEò˜ «ð£¡øõ˜èœ å¼ êñòˆF™ ã«î£ å¼ ñ£FK è£Kò‹ ñ†´‹ ªêŒî£½‹Ãì Üõ˜èÀ‚° àœÀ‚°œ î£ƒèœ º¿ºî™ võ£I â¡Á ªîK»‹. Üîù£™ Üõ˜èœ ð‚î˜èÀ‚° «ñ£þðKò‰î‹ â™ô£ ݸ‚Aó舶‚°‹ ªêŒõ£˜èœ.
Ýù£™, «îõ˜èœ ò£õ¼‹ ÞŠð® º¿ võ£Iò£èˆ îƒè¬÷ˆ ªîK‰¶ ªè£‡®¼‚Aø ªîŒõ õK¬ê¬ò„ «ê˜‰îõó™ô. Üõ˜èœ ò£˜ â¡Á ªê£™A«ø¡. võ£I C¼w®ˆ¶œ÷ â‡E º®ò£î ܇ìƒèO™ Þ¼‚°‹ Hó£EèÀ‚ªè™ô£‹ Þ¼‚è Þì‹, à‡í àí¾ ºîLòù «õ‡®J¼‚A¡øù. Ýè£ò‹, 裟Á, b, c˜, ñ‡ Þ‰î ð…ê Ìîƒè¬÷Š ðôMîƒèO™ èô‰«î Üõ˜ Þˆî¬ù Hó£EèÀ‚°‹ õ£›¾‚è£ù àðèóíƒè¬÷ˆ î‰F¼‚Aø£˜. Ý«ø ²¬õ‚°œ Ü샰‹ êó‚°è¬÷ ¬õˆ¶‚ ªè£‡´  ÝJó‚èí‚è£ù ð†êí F²è¬÷„ ªêŒõ¶ ñ£FK, 䉫î Ìîƒè¬÷Š ðôMîƒèO™ èô‰¶ â™ô£ àJ˜èÀ‹ põ«ù£ð£ò‹ î¼Aø£˜ võ£I. ð…êÌîƒèÀ‹, ÜõŸP¡ FÂê£ù èô¬õ (Mixture) èÀ‹ Hó£EèÀ‚° Uîñ£è ܬñ‰¶ Üõ˜è¬÷ óV‚è «õ‡´‹. ÞšMî‹ ÜõŸ¬ø ïñ¶ õ£›¾‚° ܸÃôñ£‚Aˆ  ªð£ÁŠ¬ð «îõ˜èœ â¡ø Þùˆ¶‚° võ£I ÜOˆF¼‚Aø£˜.
ÞŠ«ð£¶ ñ¸wò Þù‹, ðV Þù‹, MôƒAù‹, î£õó Þù‹ â¡Á ªê£™A«ø£ñ™ôõ£? ܶ ñ£FK å¼ põ ó£C «îõ˜èœ. ªô÷Aèñ£èŠ Hó£Eè¬÷ óV‚°‹ ó£ü£ Ü™ô¶ ó£ü£ƒè‹, ðô ÜFè£Kè¬÷ ¬õˆ¶‚ ªè£‡´ óþí‹ î¼õ¶ «ð£™, «îõ˜èœ â¡ø ÜFè£Kè¬÷‚ ªè£‡´ ê˜õ «ô£èƒè¬÷»‹ ݇´ óþí‹ ªêŒAø£˜ võ£I. å¼ ó£ü£ Ü™ô¶ ó£ü£ƒè‹ ð…ê ÌîƒèO™ îù‚°Kò ÌI. èì™ Hó«îê‹, õ£ùªõO ÞõŸ¬ø‚ 裊ð£Ÿøˆ î¬óŠð¬ì, èŠðŸð¬ì, Mñ£ùŠð¬ì ÞõŸ¬ø ¬õˆF¼Šð¶ «ð£™, ßvõó‹ ð…ê Ìîƒè¬÷‚ 裊ð£Ÿø «îõ˜èO¡ ¬ê¡Qòˆ¬î ¬õˆF¼‚Aø£˜. ïñ¶ ó£ü£ƒèˆF™ ¬ê¡Qòˆ¬îˆ îMó, c˜Šð£êù‹, ñó£ñˆ¶, «ð£‚°õóˆ¶ ÞõŸÁ‚ªè™ô£‹ ÜFè£Kèœ Þ¼Šð¶«ð£™, ß²õó ꣋ó£xTòˆ¶‚°‹ üùƒèÀ‚°ˆ ܸÃôñ£‚Aˆ î¼õîŸè£èŠ, ðôMîñ£ù «îõ˜èœ ÜFè£ó‹ õA‚Aø£˜èœ. ï‹ àôA™ üô ꊬ÷ Mûòˆ¬î‚ èõQˆ¶, ªõœ÷‹ õ‰î£™ ªõ†® M쾋, õø†C ð£F‚è£ñ™ ܬí è†ì¾‹ â¡Tmò˜èœ Þ¼‚Aø£˜è÷™ôõ£. Ýù£™, üôˆ¬î Þõ˜è«÷ C¼w®‚è º®ò£¶. võ£I  C¼w®‚Aø üôˆ¬î «ô£èƒèO™ ðƒW´ ªêŒò â…Cmò˜èª÷‚ªè™ô£‹ â¡Tmòó£è õ¼í¬ù ¬õˆF¼‚Aø£˜. Þ«î ñ£FK ªï¼Š¬ð‚ èõQˆ¶ ܬî ñ‚èÀ‚° ܸÃôñ£‚°ðõ¡ Ü‚Q. 裟¬øŠ Hó£EèÀ‚° ܸÃôñ£‚Aˆ î¼ðõ¡ õ£». ފ𮊠ðô «îõ˜èœ. Üõ˜èÀ‚ªè™ô£‹ ÜFðF Þ‰Fó¡.
àJKùƒèO™ ðô õ¬èè¬÷  «ï¼‚° «ï˜ è‡í£™ ð£˜A«ø£‹.  ñQî Þù‹. ޡ‹ MôƒAù‹, ¹œOù‹, î£õó Þù‹ â¡Á ðôõŸ¬øŠ 𣘂A«ø£‹. C¼w®J™ W«ö «ð£èŠ «ð£èŠ AKò£ ê‚F ÜFè‹. ò£¬ù, Cƒè‹ «ð£¡ø ðô‹ ñQî‚° Þ™¬ô. å¼ °¼M¬òŠ «ð£ô«õ£, «îQ¬òŠ«ð£ô«õ£ ôè†ì Þõ‚°ˆ ªîKòM™¬ô. ÝJ‹ ÜõŸ¬øMì ñQî‚° ë£ù ê‚F ÜFè‹. AKò£ ê‚F, ë£ù ê‚F Þó‡´«ñ Iè ÜFèñ£èŠ ð¬ìˆî àJóùˆ¶‚°ˆ «îõ˜èœ â¡Á ªðò˜. ñQî˜èÀ‚°œ«÷«ò c‚«ó£ Þù‹. ñƒ«è£™ Þù‹(race) ⡪ø™ô£‹ Þ¼Šð¶«ð£™ «îõ˜èÀ‚°œÀ‹ A¡ùó˜, A‹¹¼û˜, òþ˜, Rˆî˜, ê£óí˜, ú£ˆò˜, è‰îõ˜ â¡Á ðôõ¬èèœ à‡´. «îõ˜è¬÷ áù‚ è‡í£™ ð£˜‚è º®òM™¬ô. Üîù£™, Þ™¬ô â¡Á ªê£™LMì‚Ã죶. 裟Á è‡μ‚°ˆ ªîKò£î¶«ð£™, Üõ˜èœ ªîKò£ñ™ Þ¼‚Aø£˜èœ. Ýù£™, MCP‚ ªè£‡ì£™ 裟¬ø  ܸðMŠð¶«ð£™, è˜ñ£¸wì£ùƒè¬÷„ ªêŒî£™ «îõ˜èO¡ ܸ‚Aó般î ܸðõˆF™ G„êòñ£èŠ ªðøô£‹.
 è˜ñ£¸wì£ù‹ ªêŒõ‹, «îõ˜èÀ‚°‹ â¡ù ê‹ð‰î‹ Þ¼‚Aø¶ â¡Á «è†d˜èœ. ªê£™A«ø¡. ó£ü£ƒè‹ GòIˆ¶œ÷ ÜFè£KèÀ‚° ó£ü£ƒè‹ ê‹ð÷‹ î¼Aø¶. Ýù£™, ê‹ð÷‹ î¼õ ó£ü£ƒè‹ âƒA¼‰¶ ðí‹ ªðŸø¶. Hó¬üèOìI¼‰¶î£¡ õKò£èŠ ªð¼Aø¶. ÜŠð®«ò võ£I ¬ìò è˜ñ£¸wì£ùƒèOL¼‰«î «îõ˜èÀ‚° «õ‡®ò Ýè£óˆ¬îŠ HKˆ¶ˆ î¼Aø£˜. ïñ‚° ð…ê Ìîƒè¬÷ ܸÃôñ£‚Aˆ  «îõ˜èÀ‚°Š HóFò£è  ò£è‹, ò‚ë‹ ªêŒ¶ Ýè£ó‹ î¼A«ø£‹. è˜ñ£¸wì£ù õK ªê½ˆFù£«ô «îõ ÜFè£KèO¡ êè£òˆ¬îŠ «ðø º®»‹. ðôMîñ£ù àJóùƒèO™ ¹¿¾‚°‹ ñQî‚°‹ âˆî¬ù MˆFò£ê‹ Þ¼‚Aø¶. ñQî¬ìò ðö‚èƒè¬÷Š ¹¿ ¹K‰¶ ªè£œ÷ º®»ñ£. ÜŠð®«ò «îõ˜èO¡ õNº¬øè¬÷  ¹K‰¶ ªè£œ÷ º®ò£¶. «îõ ê‚F¬ò„ «ê˜‰îõ˜èÀ‚° ñŠ «ð£™ ÍŠ¹, ñóí‹ Þ¬õ Þ™¬ô. Üõ˜èÀ‚° ñMì ê‚F I辋 ÜFè‹. Þ¼‰î£½‹ Üõ˜èœ ï‹IìI¼‰«î Ýý§ªðÁñ£Á ðèõ£¡ ¬õˆF¼‚Aø£˜.
àJóùˆF¡ à„C G¬ôJ™ àœ÷ Þ‰îˆ «îõ˜èÀ‚° Í¡Á Ïðƒèœ à‡´. «îõ«ô£èˆF™ 嚪õ£¼ «îõ¬î»‹ Fšò êgóˆ¶ì¡ Þ¼Šð¬î ÝF ¬îMè Ïð‹ â¡ð£˜èœ. ñQî˜èœ îðRù£™ ªðKò ê‚F ªðŸÁM†ì£™, Þ‰î «îõ Ïðƒè¬÷Š 𣘈¶Š «ðê º®»‹. «îõ˜èœ «îõ «ô£èˆF™ Ïðˆ¶ì¡ Þ¼Šð¶ ñ†´I™¬ô. ï‹ Ì«ô£èˆF™ ð…ê ÌîƒèO™ è¬ó‰¶‹ ÜÏðñ£è Þ¼Šð£˜èœ. Þ ÝF ªð÷Fè Ïð‹ â¡ð£˜èœ. â™ô£ üôˆF½‹ õ¼íQ¡ ÝF ªð÷Fè Ïð‹ è¬ó‰F¼‚Aø¶. âù«õ ⃫è  üôˆ¬î ܲˆî‹ ªêŒî£½‹ Üõ‚°ˆ ªîK‰¶ M´‹. ï‹ ó£ü£ƒè ÜFè£KèÀ‚°‹, ßvõóQ¡ ÜFè£Kè÷£ù «îõ˜èÀ‚°‹ Þ¶ ªðKò MˆFò£ê‹.  ªð†®û¡ ªè£´ˆî£™î£¡ ó£ü£ƒè ÜFè£KèÀ‚°‚ °Ÿø‹ ªîK»‹. Ýù£™, â‰î ÞìˆF™ â‰îŠ ð£ð‹ ªêŒòŠð†ì£½‹, ܶ ݃裃° è¬ó‰F¼‚Aø °PŠH†ì «îõ¬îèÀ‚° àì«ù ªîK‰¶M´‹. ï‹ àì‹H«ô«ò å¼õ˜ AœOù£™, Þ¡ªù£¼õ¡ ªð†®û¡ ªè£´ˆî£ ܶ ïñ‚°ˆ ªîKò «õ‡´‹. ܶ«ð£ô! Gô‹ º¿õ‹ å¼ «îõ¬î. c˜ Gô‹ º¿õ‹ å¼ «îõ¬î. ÞŠð®«ò ªï¼Š¹, 裟Á 嚪õ£¡Á‚°‹ å¡Á. ÞõŸP™ â ⃫è  Üð„ê£ó‹ Þ¬öˆî£½‹ ܉î‰î «îõ¬î‚° ܶ ªîK‰¶ M´‹ â¡Á ªê£¡ù£™, Þªî™ô£‹ üìõv¶‚è÷£èˆî£«ù ªîKA¡øù. ÞõŸÁ‚° ⃫è àJ˜ Þ¼‚Aø¶. ê£vFó‹ ªõÁ‹ ¹óO ð‡μAø¶. â¡Á «î£¡øô£‹. ªè£…ê‹ «ò£Cˆ¶Š 𣘂èô£‹. ï‹ êgó‹ Þ¼‚Aø¶. Þœ«÷«ò 𣂯Kò£‚èœ, °Š Ì„C ñ£FK Cô A¼Ièœ, ¹¿‚èœ à‡ì£A ï‹ ñ£Iúˆ¬îˆ F¡«ø pM‚A¡øù. Þ¬õ ⃫è U‹¬ú ªêŒî£½‹ ïñ‚°ˆ ªîK‰¶M´Aø¶. Ýù£™ ÞŠð® ïñ‚°ˆ ªîK»‹ â¡ð¶ Ü‰îŠ A¼I‚°ˆ ªîK»‹ â¡Á âŠð®„ ªê£™ô º®»‹?  Gôˆ¬î»‹ c¬ó»‹ ðŸP G¬ù‚Aø ñ£FK, ܶ Üîù÷M™, å¼ àôè‹ ñ£FK ªðKê£è Þ¼‚Aø ï‹ êgóˆ¬î»‹ 꺈Fó‹ ñ£FK Þ¼‚Aø ï‹ óˆîˆ¬î»‹ ªõÁ‹ üì õv¶‚èœ â¡Á‹, ÞõŸÁ‚°œ å¼ àJ˜ Þ¼‚Aøªî¡Á‹ ªîK‰¶ ªè£œ÷£ñ«ô Þ¼‚èô£‹. ÞŠð®ˆî£¡  Ì«îM à‡ì£? õ¼í¡ â¡Aø 꺈Fó ó£ü£ à‡ì£? â¡Á «è†ð¶‹.
ï‹ êgóˆF™ ⃫è å¼ A¼I ªè´î™ ªêŒî£½‹  ñ¼‰¶ ꣊H†´ ܬî åNˆ¶ M´A«ø£‹.  ð…ê Ìî‹, M¼þ‹, ð˜õî‹ â¡Á â‚ ªè´î™ ð‡Eù£½‹, ÜPò «îõ¬îèœ ï‹¬ñˆ îƒèÀ¬ìò ªê£‰î ê‚Fò£«ô«ò Šð£˜èœ. ú˜«õ„õó¡ Üõ˜èÀ‚° ÜŠð®Šð†ì ê‚F î‰F¼‚Aø£¡. àì«ù vÉôñ£è õ‰¶ ‚è£ñ™, HŸð£´ ⊫ð£«î£ Šð£ù£™ ïñ‚° Þ¶ ªîKòM™¬ô.
݈ò£ˆIè‹ â¡Á‹ «îõ˜èÀ‚° Í¡ø£õî£è å¼ Ïð‹ à‡´. Üî£õ¶ ܇ìˆF½œ÷ªî™ô£‹ H‡ìˆF™ àœ÷¶ â¡øð®, Hó£EèO¡ 嚪õ£˜ ܃èƒèO½‹ 嚪õ£¼ «îõ¬î îƒèÀ‚° õ£úvî£ù‹ ¬õˆF¼‚Aø£˜èœ. ÅKò¡ ï‹ è‡E™ Þ¼‚Aø£¡. Ü‚Q ï‹ õ£‚A™ Þ¼‚Aø£¡. Þ‰Fó¡ ï‹ ¬èJ™ Þ¼‚Aø£¡. ÞŠð®«ò â™ô£ «îõ¬îèÀ‚°‹, ï‹ êgóˆFL¼‰«î Þ¼ŠHì‹ Þ¼‚Aø¶. ñQî¡ Þ¬ö‚Aø °ŸøƒèÀ‚° Ý÷£°‹ ð…ê ÌîƒèO™ Þ¼Šð«î£´, °Ÿø‹ ªêŒAø ñQîQ¡ ܃èƒèÀ‚°œÀ‹ «îõ˜èœ Þ¼Šð, Üõ˜è¬÷ ãñ£Ÿø«õ º®ò£¶. î˜ñƒè¬÷ eø£ñ½‹, è˜ñƒè¬÷ ܸwì£ù‹ ð‡E‚ ªè£‡´‹  Þ¼‚Aøõ¬óJ™î£¡ Üõ˜èœ ñ óVŠð£˜èœ. Þ™ô£M†ì£™ CV‚è«õ ªêŒõ£˜èœ. «îõ¬î â¡ðõ‹ å˜ àJ˜î£¡. ïñ‚° Ýè£ó‹ Þ™ô£M†ì£™ âŠð®‚ èwì«ñ£, ÜŠð®ˆî£¡ «îõ˜èÀ‚°‹  Ýè£ó‹ îó£M†ì£™ èwì‹î£¡. Üîù£™î£¡ ¬õFè è˜ñ£¸wì£ùƒèœ °¬ø»‹«ð£ªî™ô£‹, Üõ˜èœ võ£IJì‹ º¬øJ†ìî£è¾‹, võ£I ÜõîKˆîî£è¾‹ ¹ó£íƒèœ 𣘂A«ø£‹.
«îõ˜è¬÷Š ðŸP ޡ«ñ Cô Ëî¡ Mûòƒèœ ªê£™A«ø£¡. «îõ¬îèÀ‚° «õî ܈òòù‹, ò‚ë‹ ºîLò è˜ñ£¸wì£ùƒèœ A¬ìò£¶. ã¡ ªîK»ñ£?  «îõ¬îè¬÷‚ °Pˆ¶ «õî ú¨‚îƒè¬÷ å¶A¡«ø£‹. ò£èƒèœ ªêŒA¡«ø£‹. «îõ˜èœ ò£¬ó‚ °Pˆ¶ ÞõŸ¬ø„ ªêŒõ£˜èœ?  Þ‰Fó¬ù»‹, ÅKò¬ù»‹ àð£RŠð¶«ð£™, Þ‰Fó‹, ÅKò‹ îƒè¬÷«ò àð£Rˆ¶‚ ªè£œ÷ º®ò£î™ôõ£? Üîù£™î£¡ Üõ˜èÀ‚° ¬õFè è˜ñ£M™ ÜFè£óI™¬ô. «õî ï‹ «ð£™ ܈òòù‹ ªêŒò£M†ì£½‹, Üõ˜èÀ‚° «õî‹ î£ù£è«õ ªîK»‹. Üîù£™î£¡, ï‹ «õî ñ‰Fóˆ¬î„ ªê£¡ù£™ ܸ‚Aóè‹ ªêŒò õ‰¶M´Aø£˜èœ. e¡ °…²‚°Š HøMJ«ô«ò c‰¶‹ ê‚F Þ¼Šð¶«ð£™, «îõ˜èÀ‚°Š HøMJ«ô«ò «õî ë£ù‹ à‡´. Þîù£™ Üõ˜èÀ‚° 'võò‹ HóF ð£Fî «õî˜èœ â¡Á å¼ ªðò˜ à‡´. «îõ˜èÀ‹ ݈ñ Mê£ó‹ ªêŒ¶ ܈¬õî ë£ùˆ¬î ܬ쉶 Hó‹ñˆ¶ì¡ ä‚Aòñ£èô£‹. è˜ñº‹ àð£ú¬ù»‹ Þ™ô£M†ì£½‹, Üõ˜èÀ‚°‹ ë£ù ñ£˜‚èˆF™ ß´ð´õ ÜFè£ó‹ à‡´ â¡Aø£˜ ÿ ÝFêƒèó˜.
võ£I â¡ø ðó«ñ²õó¡ Þ™ô£î ÞìI™¬ô. ïñ‚°œ Þ¼‚°‹ ðó«ñ²õó¡ «îõ˜èÀ‚°œÀ‹ Þ¼‚Aø£¡. Ýù£™ ïñ‚°œ ßvõó¡ Þ¼Šð¬î  àíó£î¶ «ð£ôˆî£¡ «îõ˜èO™ ªð¼‹ð£«ô£˜ Þ¼‚Aø£˜èœ.
¬ìò ÜFè£KèO™ ªð¼‹ð£«ô£¼‚° ó£ü£¬õ (Ü™ô¶ ó£wìðF¬ò) «ïK™ ªîKò£î™ôõ£? ÞŠð®«òˆî£¡ «îõ˜èO™ ðô¼‚°‹ ðó«ñ²õó¬ùŠ ðŸPˆ ªîKò«õ ªîKò£¶. ݈ñ Mê£ó‹ ªêŒî£™ ïñ‚° ßvõó«ù ï‹I™ ï£ñ£è Þ¼Šð¶ ªîK»‹. ÜŠ Hø° «îõ˜è÷£™ ïñ‚° Ýè «õ‡®ò¶ ⶾ‹ Þ™¬ô. ⊫𣶠â™ô£‚ è£Kòº‹ ñ M†´M´‹. Ýù£™, ܶõ¬ó «îõ˜è¬÷ àˆ«îCˆî è˜ñƒè¬÷  ªêŒòˆî£¡ «õ‡´‹. ï‹ Ì˜õ è˜ñ£ b˜‰¶, Cˆî ²ˆF à‡ì£õè, «îõ¬îè¬÷ àˆ«îCˆî «õî è˜ñ£‚è¬÷  ªêŒî£è «õ‡´‹.

Wednesday, September 14, 2011

இது துவக்கற கல் இல்லே… சிவலிங்கம்! — மகாபெரியவா
clip_image001
சென்னை மீனம்பாக்கம் பகுதிக்கு வரும்போதெல்லாம், பழவந்தாங்கலில் தான் முகாமிடுவார் காஞ்சி மகாபெரியவா. அப்படித் தங்குகிறபோது, அந்த ஊரின் மையத்தில் உள்ள குளத்தில் நீராடுவதை வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தார்.
ஒருநாள்… அதிகாலைப் பொழுதில், குளத்தில் ஸ்நானம் செய்வதற்கு மகாபெரியவா வந்தபோது, அங்கே சிலர் துணி துவைத்துக் கொண் டிருந்தனர். அவர்களில் ஒருவர், அங்கேயிருந்த கல்லில் துணிகளை அடித்துத் துவைத்துக் கொண்டிருக்க, அதைக் கண்ட காஞ்சி மகான் நெக்குருகியவராய், ‘இது துவைக்கற கல் இல்லே; லிங்கம்… சிவ லிங்கம். இதுல துவைக்காதீங்கோ’ என்று சொன்னார்.
அவ்வளவுதான்… குளத்தைச் சுற்றியிருந்தவர்கள் தபதபவெனக் கூடினர்; சிவலிங்கத் திருமேனியைச் சுற்றி நின்றனர். இதையறிந்த ஊர் மக்கள் பலரும் விழுந்தடித்துக்கொண்டு, குளக்கரைக்கு வந்தனர். அடுத்து காஞ்சி மகான் என்ன சொல்லப்போகிறார் என்று அவரையே மிகுந்த பவ்யத்துடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர்.
மெள்ளக் கண்மூடியபடி இருந்த மகாபெரியவா, விறுவிறுவெனக் குளத்தில் இறங்கிக் குளித்தார். அங்கேயே ஜபத்தில் ஈடுபட்டார். பிறகு கரைக்கு வந்தவர், சிவலிங்கத்துக்கு அருகில் வந்தார். ”இது அர்த்த நாரீஸ்வர சொரூபம். சின்னதா கோயில் கட்டி, அபிஷேகம் பண்ணி, புஷ்பத்தால அர்ச்சனை பண்ணுங்கோ! இந்த ஊர் இன்னும் செழிக்கப் போறது” என்று கைதூக்கி ஆசீர்வதித்துச் சென்றார்.
clip_image002
clip_image003பெரியவாளின் திருவுளப்படி, குளத்துக்கு அருகில் சின்னதாகக் குடிசை அமைத்து, சிவலிங்க பூஜை செய்யப்பட்டது. பிறகு கோயில் வளர வளர… ஊரும் வளர்ந்தது. பழவந்தாங்கலின் ஒரு பகுதி, இன்னொரு ஊராயிற்று. அந்த ஊர் நங்கைநல்லூர் எனப்பட்டு, தற்போது நங்கநல்லூர் என அழைக்கப்படுகிறது.
சென்னை, பழவந்தாங்கல் ரயில்வே ஸ்டேஷனில் இருந்து சுமார் 1 கி.மீ. தொலைவில் உள்ளது ஸ்ரீஅர்த்தநாரீஸ்வரர் திருக்கோயில். காஞ்சி மகாபெரியவாள் சுட்டிக்காட்டிய இடத்தில் அற்புதமாக அமைந் திருக்கிறது ஆலயம். சுமார் 50 வருடங்களுக்கு முன்பு, பெரியவா அருளியதால் உருவான இந்தக் கோயில், இன்றைக்கு ஸ்ரீநடராஜர் சந்நிதி, பட்டீஸ்வரத்தைப் போலவே அமைந்துள்ள ஸ்ரீதுர்கை, அர்த்த நாரீஸ்வர மூர்த்தத்துக்கு இணையாக, ஸ்ரீஅர்த்தநாரீஸ்வரி திருவிக்கிரகம் எனச் சிறப்புற அமைந்துள்ளது.
பிரதோஷம், சிவராத்திரியில் நவக்கிரக ஹோமம், புஷ்ப ஊஞ்சல், சுமங்கலிகளுக்கு மஞ்சள் சரடு, வசந்த நவராத்திரி விழா, சிறப்பு ஹோமங்கள், விஜயதசமியில் சண்டி ஹோமம் என ஆலயத்தில் கொண்டாட்டங்களுக்கும் வைபவங்களுக்கும் குறைவில்லை! இன்னொரு சிறப்பு… மகாபெரியவாளின் திருநட்சத்திரமான அனுஷ நட்சத்திர நாளில் (மாதந்தோறும்) சிறப்பு பஜனைகள், ஜயந்தியின் போது பிரமாண்ட பூஜை மற்றும் பஜனைகள் ஆகியன விமரிசையாக நடைபெறுகின்றன. நங்கநல்லூருக்கு வந்து ஸ்ரீஅர்த்தநாரீஸ்வரரை வணங்குங்கள்; குருவருளும் திருவருளும் கிடைக்கப் பெறுவீர்கள்!
–நன்றி சக்தி விகடன்

Subscribe through Email

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner

back to top