புராணங்கள் – காஞ்சி ஸ்ரீ ஜகத்குரு பரமாசாரியர்கள் அருளுரை:

புராணம் என்றாலே அந்த காலத்தில் மிகவும் மட்டமாகத் தோன்றுகிறது. அதைக்காட்டிலும் ஸ்தல புராணம் என்றால் மிகவும் மட்டமாக தோன்றுகிறது. மிகச் சமீப காலத்தில், பொழுது போகாதத்ற்க்காகச் சிலர் இப்படி கட்டி விட்ட கதைகள் என்றுகூட ஆராய்ச்சி பண்ணுகிறவர்களுக்கு அபிப்ராயம். புராணங்களில் பதினெண் புராணங்கள் என்று வகை உண்டு. கூர்ம புராணம், ஸ்காந்த புராணம் என்பவை போன்றவை. இவற்றை எல்லாம் கொஞ்சம் பழயவை என்கின்ற காரணத்தால் ஓப்புக்கொள்வோம். ஷேத்திர புராணம். ஸ்தல புராணம் இல்லை என்றால் கொக்ஞ்சம் கூட மதிப்பில்லை. எனக்கு என்னவோ அதிகாசத்தை காட்டிலும் ஸ்தல புராணங்களில் அதிகத் தத்துவம் எருக்கிறது என்று தோன்றுகிறது.  கிடைகக்கூடிய ஒன்றிரண்டு ஸ்தல புராண்ங்களை பார்கின்ரபோது, ஒன்றுக்கொன்று சம்பந்தம் உடையதாகவும் தெரிகிறது. மற்ற புராண்ங்களுக்குக் கூட இது உபகாரம் சேய்வதாக தோன்றுகிறது.

புராண்ங்கள், ஸ்தல புராண்ங்கள் எல்லாவற்றையும் அந்த காலத்தில் ஏட்டுச் சுவடியில் தான் எழுதி வைத்திறுக்கிறார்கள். பெரியவர் காலத்திலிருந்து தலைமுறை தலைமுறையாக அவற்றை ரட்சித்து வந்தார்கள். வீட்டில் உள்ள சுவடிகளில் உள்ளவற்றை எல்லாம் எழுதிக்கொள்வது. அப்புரம் பழைய சுவடிகளை சப்பரத்தில் வைத்துப் பதினனெட்டாம் பெருக்கு அன்றைக்கு காவேரிக்கு இழுத்துக் கொண்டு போய் விடுவது என்பது வ்ழக்கம். அப்புற்ம் அச்சுப் போட்ட புஸ்தகங்கள் வர ஆரம்பித்து விட்டன. க்ரந்த எழுத்தும் நமக்குத் தெரியாமல் போய்விட்டது. இப்படி எல்லாம் ஆனது காரமாக அனெகமாக எல்லா புத்தகங்களையுமே ஆற்றில் இழுத்து வீட்டு விட்டார்கள். அங்கங்கே புத்தக சாலைகளில் சேகரித்து வைத்திருக்கும் சுவடிகளிலும் ஸ்தல் புராணங்கள் இல்லவே இலலை. இவர்களும் ஸ்தல் புராணத்தைச் செகரிக்காமல் விட்டுவிட்டார்கள். அவை அடியோடு பொய் விட்டன என்றே சொல்லிவிடலாம். எனக்கு என்னவோ ஸ்தல புராணங்களில்தான் அதிகமான சமாச்சாரம், தத்துவம் இருந்திருக்கவேண்டும் என்று தோன்றுகிறது. , ஒன்றுக்கொன்று சம்பந்தம் உடையதாகவும் தெரிகிறது. மற்ற புராண்ங்களுக்குக் கூட இது உபகாரம் சேய்வதாக தோன்றுகிறது.

கிடைகக்கூடிய ஒன்றிரண்டு ஸ்தல புராண்ங்களை பார்கின்ரபோது

ராமேசுவரைத்தை பற்றி கவநனித்தால் ப்ரம்மகத்தி தோஷம் போவதற்காக ராமர் ஈசுவரனை அந்த இடத்தில் பிரதிஷ்டை பண்ணி புஜை செய்தார் என்று தெருகிறது.  ப்ரம்ம குலத்தில் பிறந்தவனைக் கொன்றால், அது ஒரு தோஷந்தான். ஆணால் அநேக அக்கிரமங்களைப் ப்ண்ணின அவனை கொல்வது தவிர்க முடியாததாக இருந்தது.

சாதுக்களை ரட்சிக்கத்தான் கொல்லனவேண்டி வந்தது என்றாலும், கொன்ற பிறகு அந்த தோஷத்திதுக்கு நிவர்த்தி தேடிக்கொள்வது அவசியம் என்பதைப் பகவான் அந்த இடத்தில் காட்டியிருக்கிறார்.

பெரிய வீரனாக இருந்தால், அவனை சம்ஹாரம் பண்ணிணாலும், தோஷம் உண்டு. மகாவீரன் என்றால் உலகம் அவனை ம்றக்கவே மறக்காது. நேல்சன் மறைந்து விடுவான். நேப்போலியன் போற் மறைவதிலை. அப்படி மாவீரனாக இருந்த ராவணனை ஸம்ஹாரம் பண்ணின வீரஹத்தி தோஷத்திற்காக ஒர் இடத்தில் ராமர் ஈசுவரப் பிரதிஷ்டை பண்ணிப் பூஜித்தார் என்று இருக்கிறது.

அதேமாதிரி சாயாஹத்தி தோஷம் என்று ஒன்று.  ஓரு வீரனிடைய உருவத்தைஅழிப்பதோடுகூட அவனுடைய நிழல்போல் அவனுக்கு இருந்த பேர் புகழ் எல்லாவற்றையும் அழிப்பதைச் சாயாஹத்தி தோஷத்திற்காக. ஓர் இடத்தில் ஈசுவரப் பிரதிஷ்டை பண்ணி ராமர் பூஜித்ததாக இருக்கிறது. இப்படி ஸ்தல புராணங்கள் எல்லாம் ஒன்றுக்கொன்று சம்பந்தம் உடையனதாகவே இருக்கின்றன

“நம்ம நாட்டோட தர்ம சாஸ்திரங்களோட சக்தி“