Deivathin Kural Part#2 Continued….

 

«îõ «ô£è‹ Ü™ô¶ ݈ñ ë£ùˆ¶‚° õN

Þ‰î «ô£è õ£›‚¬èJ™ ú‰«î£û‹, ¶‚è‹ Þó‡´‹ èô‰¶ èô‰¶ õ¼A¡øù. Cô¼‚° ú‰«î£û‹ ÜFèñ£è Þ¼‚Aø¶. Cô¼‚° ¶‚è‹ ÜFèñ£è Þ¼‚Aø¶. ñù¬ú‚ 膴Šð£†®™ ªè£‡´ õ‰¶, âˆî¬ù ¶‚èˆF½‹ CKˆ¶‚ ªè£‡´ ú‰«î£ûñ£J¼Šðõ˜èœ ⃫èò£õ¶ Ü̘õñ£è Þ¼‚Aø£˜èœ. ú‰«î£ûŠðì âˆî¬ù«ò£ Þ¼‰¶‹ F¼ŠFJ™ô£ñ™ Ü¿ðõ˜è«÷£ G¬øò Þ¼‚A«ø£‹. °¬øJ¼‚Aø¶ â¡ø£™ ¶‚è‹ â¡Á ܘˆî‹. ⊫𣶋 ú‰«î£ûñ£J¼‚è «õ‡´‹  ܈î¬ù põó£CèÀ‹ M¼‹¹õ¶.

⊫𣶋 ú‰«î£ûñ£J¼‚Aø Þìƒèœ Þó‡´ à‡´. «îõ«ô£è‹ Ü™ô¶ võ˜‚è‹ â¡ð¶ å¡Á. Þ¡ªù£¡Á ݈ñ ë£ù‹. ݈ñ£ ú‰«î£û«ñ õ®õ£ù¶. Ýù‰î«ñ Hó‹ñ‹ â¡Á àðGûˆ ªê£™Aø¶. Ü‰îŠ Hó‹ñ‹  ݈ñ£. ÞŠð® ªîK‰¶ ªè£‡´ M†ì£™ ꣄õî ú‰«î£û‰î£¡. Ýù£™ Þ¶ Þ‰FKòƒè÷£½‹ ñùú£½‹ ܸðM‚Aø ú‰«î£û‹ Ü™ô. Þ‰FKò‹, ñùv â™ô£õŸ¬ø»‹ è쉶, 'êgó‹ ï£Q™¬ô, ¹ˆF ï£Q™¬ô, Cˆî‹ ï£Q™¬ô' â¡Á ð‡E‚ ªè£‡ì à„ê£E G¬ô ܶ. Þ‰FKòƒè÷£½‹ ñùú£½‹ ú‰«î£ûˆ¬î ú‹ ܸðMˆ¶‚ ªè£‡®¼‚Aø Þì«ñ «îõ«ô£è‹. 𣆴, ȶ, è‰î˜õ è£ù‹, ó‹¬ð-«ñù¬è îù‹, è™ðè M¼þ‹, è£ñ«îÂ, ï‰îùõ‹ â™ô£‹ Þ¼‚Aø à™ô£ú ÌI ܶ. ܃«è úî£ Ýù‰î‹, Ýù£™ ݈ñ ë£QJ¡ ú‰«î£ûˆ¶‚°‹ Þ‹ MˆFò£úƒèœ à‡´. «îõ «ô£èˆF™ úî£ ú‰«î£û«ñ îMó, ܃«è «ð£Aøõ‚° Þ™¬ô. ãªù¡ø£™ «îõ«ô£èˆF™ Þõ‚° ꣄õî õ£ú‹ A¬ì‚裶. ªó£‹ðŠ ¹‡Eò‹ ð‡Eù£™, Ü ðôù£è ï™ôî£ù Ü´ˆî ü¡ñ£ î¼õº¡¹ ªè£…ê è£ô‹ Þõ‚° «îõ«ô£è õ£ú‹ A¬ì‚°«ñ îMó, «îõ«ô£èˆF«ô«ò Þõ‚° Gó‰îó õ£ú‹ A¬ì‚裶. ¹‡ò ðô¬ù Þõ¡ ܸðMˆ¶ M†ì£¡ â¡Á èí‚° 𣘈î¾ì¡ Þõ¬ù võ£I Ì«ô£èˆ¶‚«è ༆® M†´M´õ£˜. ñ¸wò˜è÷£è Þ¼‰¶ ªó£‹ð¾‹ G¬øòŠ ¹‡Eò‹ ªêŒî «îõ˜è÷£è«õ ÝA «îõ«ô£è õ£ú‹ ªðŸø Cô¬óŠ ðŸP»‹ ¹ó£íƒèO™ Þ¼Šð¶ õ£vîõ‰î£¡.

Ýù£™ «îõ˜èÀ‚°«ñÃì «îõ«ô£èˆF™ Gó‰Fó õ£úI™¬ô â¡Á‹ Ü‰îŠ ¹ó£íƒè«÷ ªê£™A¡øù. «îõ˜è¬÷ Åóðˆñ¡ Ü®ˆ¶ˆ ¶óˆFù£¡, ñUû£ú§ó¡ Ü®ˆ¶ˆ ¶óˆFù£¡, Þ‰Fó¡ àœðì «îõ˜èœ Ì«ô£èˆF«ô õ‰¶ F‡ì£®ù£˜èœ ⡪ø™ô£º‹ ¹ó£íˆF™ Þ¼‚Aø¶. Üîù£™ «îõ«ô£èˆF™ ⊪𣿶‹ Þ¼‚è º®‰î£™ ꣄õî ú‰«î£ûñ£è Þ¼‚°‹ â¡Á hypothetical-Ýè «õ‡´ñ£ù£™ ªê£™ôô£«ñ îMó ÜŠð® ò£¼‹ Þ¼‰îF™¬ô; Þ¼‚辋 º®ò£¶ â¡Á ªîKAø¶. Þ‰FKòˆî£™ ú‰«î£û‹ â¡Aø«ð£¶ ªõOJ«ô àœ÷õŸ¬ø ܸ«ð£è‹ ð‡μõ ܶ A¬ì‚Aø¶. ªõOJ«ô Þ¼Šð¬î âŠð® ⊫𣶋 ï‹Iì‹ î‚è ¬õˆ¶‚ªè£œ÷ º®»‹? ܶ ¬è¬ò M†´Š «ð£ù£½‹ «ð£°‹î£¡. è£ñ«î¾‹, è™ðè M¼þº‹, äó£õ, Þ‰Fó£E»«ñ Ãì Þ‰Fó¡ ¬è¬ò M†´Š«ð£Œ, Üõ¡ îQò£èˆ îMˆî ú‰î˜Šðƒèœ Þ¼‰F¼‚A¡øù. ݬèò£™ ªõOJL¼Šð¬î depend ð‡μAø (꣘‰F¼‚A¡ø) «îõ«ô£è Þ‰FKò ªú÷‚Aò‹ GüˆF™ ꣄õî«ñJ™¬ô. ªõO-àœ â¡Á ⶾ«ñ Þ™ô£ñ™ ݈ñ£M«ô«ò, vFî Hó‚ë¡ â¡Á ðèõ£¡ (W¬îJ™) ªê£¡ù¶ «ð£™ ÝE Ü®ˆî ñ£FK á¡PM´Aøõ‚°ˆî£¡ úî£ù‰î‹. Þ‰FóQ¡ Ýù‰îº‹ Þ‰î ݈ñ£ù‰î ñý£úºˆFóˆF™ ¶OJ½‹ ¶O â¡Aø£˜ Ý꣘ò£œ.

òˆ ªú÷‚ò£‹¹F «ôê «ôêî Þî«ñ ê‚ó£î«ò£ G˜š¼î£ (ñcû£ ð…êè‹) Þ‰FKòƒè¬÷»‹ ñù¬ú»‹ ðJ˜ˆî‡®L¼‰¶ ߘ‚¬è ༾Aø ñ£FK à¼MŠ «ð£†´M†´ ݈ñ£õ£è«õ Þ¼‰¶ M†ì£™ Þ‰î úî£ù‰î‹ A¬ìŠðî£è àðGûˆ ªê£™Aø¶. Ü ªó£‹ð¾‹ ¬îKò‹ «õ‡´‹. 'êgó‹ ï£Q™¬ô, Üî¡ ú§è¶‚è‹ âù‚A™¬ô' â¡Á ܬî àJ«ó£´ Þ¼‰¶ ªè£‡®¼‚°‹«ð£«î AœO M´õ ªó£‹ð¾‹ ¬îKò‹ «õ‡´‹. Cˆî ²ˆF ãŸð†ì£ªô£Nò Þ¶ õó£¶. Cˆî‹ ²ˆFò£õˆî£¡ è˜ñ ܸwì£ù‹. å¼ põ¬ù «õî ñ‰Fóƒè÷£™ ÞŠð® ðK²ˆF ð‡E, ܉î ñ‰Fóƒè«÷£´ «ê˜‰î è£KòƒèO™ ߴ𴈶õîŸè£è«õ ð¶ ú‹vè£óƒèœ Þ¼‚A¡øù. Üî£õ¶ ܈¬õî º‚F‚° ºî™ð®ò£è Þ¬õ àœ÷ù. Þ‰î è˜ñ ܸwì£ùˆî£™ Cˆî ²ˆF¬ò ú‹ð£Fˆ¶‚ ªè£œõ«î ôzòñ£è Þ¼‚è «õ‡´‹. ÜŠ¹ø‹ ²ˆîñ£ù ܉îçèóíˆ¬îŠ ªðŸÁM†ì põ¡ ݈ñ Mê£ó‹ ªêŒ¶ úî£ù‰îñ£ù ݈ñ ú£þ£ˆè£óˆ¬î ܬìò«õ‡´‹ â¡ð¶ ÿ êƒèó ðèõˆ ð£î˜èO¡ ªè£œ¬è. Þ‰î ôzò‹ Þ¼‰¶‹, è˜ñ£¬õ‚ è¬ìC ñ†´‹ Mì£ñ«ô, ú‰Gò£Rò£A ë£ù Mê£ó‹ ªêŒò£ñ«ô Þø‰¶ «ð£ù£™ Üõ¡ Hó‹ñ «ô£èˆ¶‚°Š «ð£Aø£¡ â¡Á‹, ñý£Š Hó÷òˆF™ Hó‹ñ£ Hó‹ñˆ«î£´ ä‚òñ£Aø«ð£¶ Þõ‹ ܈¬õî º‚F ܬ쉶M´Aø£¡ â¡Á‹ ªê£™Aø£˜. ÞŠð®Šð†ì ô†Cò‹ Þ™ô£ñ™ è˜ñ£¾‚è£è«õ è˜ñ£ ð‡Eù£™ «îõ«ô£è‹ A¬ì‚°‹. Ýù£™ ܶ Gó‰îó‹ Þ™¬ô. Þ¼‰î£½‹ Ì«ô£è Üõv¬î¬òMì, ªè£…ê è£ôñ£ù£½‹ «îõ«ô£è õ£ú‹ Cô£‚ò‹î£«ù? ܃«è ÜŠ¹õ¶‹ ú‹vè£óƒèœî£¡.

Deivathin Kural Part#2 Continued….

 

ú‹vè£ó‹

«ñ«ô ú‹vè£ó‹ â¡ø õ£˜ˆ¬î¬ò„ ªê£¡«ù¡. Ýù£™ Ü„ ªê£¡ù ܘˆî‹ è ê£vFóŠð®ò£ù¶. Impression on memory (å¼ Mûò‹ ͬ÷‚°œ ðF‰F¼Šð¶) â¡ð¶ Þ‰î ÞìˆF™ ܘˆî‹ â¡Á ªê£¡«ù¡. ªð£¶õ£è ú‹vè£ó‹ â¡ø£™ ÞŠð® ܘˆî‹ ªêŒò ñ£†ì£˜èœ. 'ú‹-ï¡ø£è;è£ó‹ Ý‚°õ¶: "塬ø ï¡ø£è Ý‚°õ«î ú‹vè£ó‹" â¡ð¶î£¡ ªð£¶õ£ù ܘˆî‹. Þ‹ñ£FK å¼ põ¬ùŠ ðóñ£ˆñ£Mì‹ «ê˜‚Aø Ü÷¾‚° ï¡ø£è ²ˆîŠð´Aø ú‹vè£óƒè¬÷«ò î˜ñ ê£vFóƒèœ ïñ‚° M«êûñ£è„ ªê£™A¡øù. è™ð ú¨ˆóƒèO™ ªê£¡ù¬î ܸúKˆ¶ å¼ põ¡ Þ‰î põ ò£ˆF¬óJ™ (å¼ ü¡ñ£M™) ªêŒò «õ‡®ò ð¶ ú‹vè£óƒè¬÷ MKõ£è î˜ñ ê£vFóƒèOL¼‰«î ÜPA«ø£‹. ð¶ ú‹vè£óƒèœ ⡪ù¡ù â¡Á ªè£…ê‹ ªîK‰¶ ªè£œ÷ô£‹.

Arul 7 : கர்ண யக்ஷிணி காதில் சொன்னதோ (Karna yakshini Kathil)

Varagoor Narayanan அவர் அனுமதியுடன் மறு பதிப்பு செய்யப்பட்டது

புதுக்கோட்டையில் முகாம். மெயின் ரோடில் இருந்த பெரிய சத்திரத்தில் தங்கியிருந்தா பெரியவா. இரவுகால பூஜை முடிந்ததும் தனக்கு கைங்கர்யம் பண்ணும் நாகராஜனைக் கூப்பிட்டு " அப்பா நாகு! நாளக்கி விடிகாலம்பர மூணரை மணிக்கெல்லாம் நான் ஏந்திருந்து ஸ்நானம் பண்ணியாகணும்...........நீ ஞாபகம் வெச்சுக்கோ!" என்றார்.

"உத்தரவு பெரியவா. சரியா மூணரை மணிக்கு "ஹர ஹர சங்கர ஜய ஜய சங்கர" ன்னு நாமாவளி கோஷம் பண்ணறேன் பெரியவா" என்றான் பவ்யமாக.

நமுட்டு சிரிப்பு சிரித்துக் கொண்டே "மூணரை மணிக்கு ஒங்கள எழுப்பி விட்டுடறேன்...ன்னு சொன்னா, அவ்வளவு நன்னா இருக்காதுங்கறதால....."ஹர ஹர சங்கர ஜய ஜய சங்கர" சொல்லறேன்னு சொல்லறியாக்கும்? சரி அப்பிடியே பண்ணு"

ராத்திரி பதினோரு மணி. எல்லோரும் படுத்துக் கொண்டாயிற்று. பெரியவாளும் சயனத்துக்கு போய் விட்டார். நாகுவுக்கு ஒரே கவலை! அங்கே எங்கேயும் கடிகாரமே இல்லை! அவனிடம் இருப்பதோ, அவனுடைய மாமா "பூணூல்" கல்யாணத்துக்கு பிரசன்ட் பண்ணின பழைய வாட்ச்! அதுகூட பழைய டிரங்க் பொட்டிக்குள் இருக்கு. ஏனென்றால் பெரியவாளுடன் இருக்கும் போது கட்டிக் கொள்ளவது அவ்வளவு நன்றாக இருக்காது என்பதால்தான். தானும் படுத்து தூங்கிவிட்டால், பெரியவாளை எப்படி எழுப்ப முடியும்? என்ன பண்ணுவது?

நேராக போய் தன் பொட்டியில் இருந்த வாட்சை எடுத்துக் கொண்டான். சத்தமில்லாமல் விஷ்ணு சஹஸ்ர நாம பாராயணம் பண்ண ஆரம்பித்தான். பல தடவை பண்ணினான். சரியாக மணி 3 . 30 ! கைகளை கட்டி கொண்டு பெரியவா சயன அறை வாசலில் நின்று கொண்டு சன்னமாக "ஹர ஹர சங்கர ஜய ஜய சங்கர" என்று நாமாவளி போட்டான். சிறிது நேரத்தில் சாக்ஷாத் பரமேஸ்வரனான பெரியவா மந்தஹாசத்தோடு வெளியே வந்து அவனுக்கே அவனுக்கு மட்டும் "விஸ்வரூப" தரிசனம் குடுத்தார். எப்பேர்ப்பட்ட பாக்யம்!! ஸ்நானத்துக்கு ஏற்பாடு பண்ணினான் நாகு. அடுத்தடுத்த நாட்கள் இதே மாதிரி இரவு முழுக்க பாராயணம், சரியாக மூணரை மணிக்கு "ஹர ஹர சங்கர ஜய ஜய சங்கர" நாமாவளி, பெரியவாளுடைய காணக் கிடைக்காத விஸ்வரூப தரிசனம் என்று நாகு திக்கு முக்காடித்தான் போனான்! ஆனால், பெரியவாளின் மேல் இருந்த ப்ரேமை அவனுக்கு பலத்தை குடுத்தது.

நான்காவது நாள் இரவு, வேஷ்டியில் வாட்சை சொருகிக் கொண்டு சஹஸ்ரநாம பாராயணம் பண்ணிக் கொண்டிருந்தவன், பாவம், தன்னை அறியாமல் தூங்கி விட்டான்! "ஹர ஹர சங்கர ஜய ஜய சங்கர" மதுரமான தெய்வீக த்வனி, அவனை எழுப்பியது! தூக்கிவாரிப் போட்டபடி எழுந்தான்! எதிரே கருணை ததும்ப சிரித்தபடி, அவனை தேடி வந்து விஸ்வரூப தரிசனம் தந்தான் அந்த பரமேஸ்வரன்!!!

மிகுந்த வாத்சல்யத்துடன் "கொழந்தே! மணி சரியா மூணரை ஆறதுடா........ப்பா! அசதில பாவம் நீ தூங்கி போயிட்டே போலருக்கு! பாவம்.......ஒனக்கும் நாள் பூர கைங்கர்யம்..சரீர ஸ்ரமம் இருக்குமோன்னோ?" சிரித்தபடியே சொல்லிவிட்டு வாசல்பக்கம் போனார். வாட்சை பார்த்தால் மூணரை! இவனுக்கோ ஒரே ஆச்சர்யம்! வாட்சைப் பாக்காமலேயே பெரியவா எப்படி கரெக்டா மூணரை..ன்னு சொன்னார்!!

மறுநாள் பக்கத்தில் ஒரு பித்தளை சொம்பில் ஜலத்தோடு அமர்ந்தவன், கண்ணில் ஜலத்தை விட்டு அலம்பிக் கொண்டு பாராயணம் பண்ணிக் கொண்டிருந்தவன் ரெண்டரை மணி வரை ஒட்டிவிட்டான். பாவம். தன்னையறியாமல் தூங்கிவிட்டான். முந்தின நாள் போலவே பெரியவா வெளியில் வந்து இவன் தூங்குவதையும், பக்கத்தில் சொம்பில் ஜலம் இருந்ததையும் கண்டு சிரித்துக் கொண்டே நாமாவளி போட்டு அவனை எழுப்பினார். மணி சரியாக மூணரை!!ஆச்சர்யத்தின் உச்சிக்கே போய் விட்டான் நாகு! அன்று மத்தியான்னம் மெதுவாக பெரியவா முன்னால் போய் நின்றான். " என்னடா....நாகு! நமஸ்காரம் பண்ணிட்டு நிக்கறதைப் பார்த்தா, ஏதோ எங்கிட்ட கேக்கணும் போல இருக்கே!! என்ன தெரியணும்? கேளு..."

"அதெல்லாம் ஒண்ணுமில்லே பெரியவா..........."

"எனக்கு தெரியும். ரெண்டு நாளா நாம தூங்கிப் போயிடறோமே..........பெரியவா எப்டி அவ்வளவு கரெக்டா மூணரை மணிக்கு எழுந்துண்டு வரார்? அவர்கிட்ட கடிகாரம் கூட கெடையாதே!......எப்பிடி முழுசுக்கறார்...ன்னுதானே கொழம்பிண்டு இருக்கே? இல்லியா பின்னே?"

"ஆமா பெரியவா. என்னன்னே தெரியலை...........ரெண்டு நாளா என்னையும் அறியாம தூங்கிடறேன். பெரியவாதான் சரியா மூணரைக்கு ஏந்து வந்து என்னையும் எழுப்பி விடறேள்...எனக்கு ரொம்ப வெக்கமா இருக்கு. மூணரை மணி....ன்னு சரியா எப்டி பெரியவா.........."

அவன் முடிப்பதற்குள் "ஏதாவது கர்ண யக்ஷிணி எங்..காதுல வந்து "மணி மூணரை " ன்னு சொல்லறதோன்னு சந்தேகமோ ஒனக்கு?" கடகடவென்று சிரித்தார்.

"எங்..காதுல ஒரு யக்ஷிணியும் வந்து சொல்லலே.........மணி மூணரைன்னு எங்..காதுல வந்து சொன்னது "பஸ்". அதுவும் மதுரை டி.வி.சுந்தரம் ஐயங்காரோட டி.வி.எஸ் பஸ்!! ஆச்சர்யப்படாதே!! மொத நாள் சரியா மூணரைக்கு நீ "ஹர ஹர சங்கர ஜய ஜய சங்கர" சொல்லி எழுப்பினேல்லியோ?.....அப்போ வாசப் பக்கம் வந்தேனா...........அப்போ ஒரு பஸ் சத்திர வாசலை தாண்டி, டவுனுக்குள்ள போச்சு! அடுத்த ரெண்டு நாளும் அதே பஸ்ஸை மூணரைக்கு பாத்தேன். அப்புறமா விஜாரிச்சா.......அது டி.வி.எஸ் கம்பெனியோட பஸ் ! மதுரைலேர்ந்து புதுக்கோட்டைக்கு விடியக்காலம் வர மொதல் பஸ்ஸுன்னும் சொன்னா..சத்திர வாசலை அந்த பஸ் விடியக்காலம் சரியா மூணரைக்கு தாண்டிப் போறது...ஒரு செகண்ட் அப்டி....இப்டி மாறல்லே...டி.வி.எஸ் பஸ் ஒரு எடத்துக்கு வர டயத்த வெச்சுண்டே......நம்ம கடியாரத்த சரி பண்ணிக்கலாம்னு சொல்லுவா...அது வாஸ்தவம்தான்! மூணு நாள் செரியா பாத்து வெச்சுண்டேன்! நாலாம் நாள்லேர்ந்து அந்த பஸ்ஸோட சத்தம் கேட்ட ஒடனேயே தானா.. எழுந்துட்டேன்........வேற பெரிய ரகஸ்யம் ஒண்ணுமே இல்லேடா...ப்பா நாகு!" பெரியவா மிகவும் ரசித்துச் சிரித்தார்.

ஒரு பஸ் போவதைக் கூட கவனிச்சு அதுவும் ஒருநாள் இல்லை, விடாமல் தினமும் கவனிச்சு, அதையும் ஸ்லாகித்துக் கூறும் நுணுக்கமான பேரறிவு, பெரியவாளுக்கு இருப்பதில் ஆச்சர்யம் இல்லை...... ஏனென்றால், பெரியவா என்றாலே பேரறிவுதானே!! P for "Perfection " - என்பதைவிட P for Periyava என்று சொல்லலாம்! நாமும் இந்த குணத்தில் துளியையாவது நம்முடைய தினசரி வாழ்க்கையில் கடைப்பிடிக்க பெரியவா அனுக்கிரகம் பண்ண பிரார்த்திப்போம்.

Deivathin Kural Part#2 Continued…..

 

«õî«ñ vI¼FèÀ‚° Ü®Šð¬ì

ªðKò Ýî£ó‹ ñý£èMJ¡ õ£‚°‚°ˆî£¡. ¬ìò ñî vî£ðè˜èœ ò£õ¼‹ - êƒèó˜, ó£ñ£¸ü˜, ñˆõ˜ â™ô£¼‹ - î˜ñ ê£vFóƒèœ «õî ܸúKŠð¬õ«ò â¡Á â´ˆ¶„ ªê£™LJ¼‚Aø£˜èœ. Ýù£™ Þ¶ ïñ‚°Š ªðKò Ýî£ó‹ â¡Á ªê£™ôº®ò£¶. Þ‰î ñî£ê£Kò˜èÀ‚ªè™ô£‹ ªè£œ¬èŠ H®ñ£ù‹ à‡´. ú‹Hóî£òˆ¬î óV‚è «õ‡´‹ â¡ø ôzò‹ à‡´. Üîù£™ Þõ˜èœ ñó¬ð ePŠ «ðêñ£†ì£˜èœ. Ýù£™ èM Mûò‹ ÞŠð®J™¬ô. Üõ‚° å¼ ªè£œ¬è¬ò»‹ G¬ô ´Aø Hìñ£ù‹, H®õ£î‹ Þó£¶. ªè£œ¬è„ ꣘H™ô£ñ«ô îù‚° úˆòñ£èŠ ð´õ¬îªò™ô£‹ ªê£™L‚ªè£‡´ «ð£Aøõ¡ Üõ¡. ÞŠð®Šð†ì ñý£èMèO™ º‚Aòñ£ù è£Oî£ú¡ 'ó°õ‹ú'ˆF™ åKìˆF™ vI¼Fè¬÷Š ðŸP„ ªê£™Aø£¡. ó£ñ‚°ˆ îèŠðù£˜ îêóî˜. îêóìò îèŠðù£˜ Üü¡. Üü¬ìò îèŠðù£˜ ó°. Üîù£™î£¡ ó°ó£ñ¡ â¡ø ªðò«ó - ªè£œÀˆî£ˆî£M¡ ªðò«ó- ó£ñ‚° õ‰î¶. 'î£êóF'â¡Á îèŠðù£K¡ ªðò¬ó Þó‡«ì£˜ ÞìƒèO™î£¡ ªê£™LJ¼‚°‹.

ªð£¶õ£èˆ î£M¡ ªðò¬óˆî£¡ «ðó‚° ¬õŠð¶. Ýù£™ î£ˆî£ «ðó£ù Üü¡ â¡ð¶ ó£ñ‚°‚ A¬ìò£¶. ªè£œÀˆî£ˆî£M¡ «ð«ó Þõ¼‚° ÜFè‹. Üšõ÷¾ W˜ˆFò£è, «ð¼‹ ¹è¿ñ£è ó° õ£›‰¶ ªè£‡®¼‰î£˜. ó£èõ¡ â¡ø£½‹ ó° °ôˆ«î£¡ø™ â¡«ø ܘˆî‹. ó°M¡ îèŠðù£¼‚° Fhð¡ â¡Á ªðò˜. Fhð‚° ªõ°ï£œ Hœ¬÷«ò Þ™ô£ñ™ Þ¼‰î¶. Fhð¬ìò °ô°¼ õRwì˜. õRwìKìˆF™ Fhð¡ «ð£Œ, "võ£I, âù‚°‚ °ö‰¬î«ò Þ™¬ô. â¡ õ‹ê‹ M÷ƒè cƒèœî£¡ ܸ‚Aóè‹ ªêŒò «õ‡´‹"â¡Á H󣘈î¬ù ªêŒ¶ ªè£‡ì£˜. õRwì˜ i†®™ å¼ ð² ñ£´ Þ¼‰î¶. ܶ è£ñ«îÂM¡ ªð‡. ï‰FQ â¡Á ªðò˜. ܉î ï‰FQ¬ò FhðQìˆF™ ªè£´ˆ¶, c Þ¬î‚ °OŠð£†®, «ñŒˆ¶, I辋 Cóˆ¬î»ì¡ ÌTˆ¶ õ÷˜ˆ¶‚ ªè£‡®¼. àù‚°Š Hœ¬÷ Hø‚°‹" â¡Á õRwì˜ Ü¸‚Aóý‹ ªêŒî£ó£‹. ó£ü£¬õŠ 𣘈¶ ÞŠð® ñ£´ «ñŒ‚è„ ªê£¡ù£˜ â¡ø£™ Üõ¡ âˆî¬ù Mïòñ£è Þ¼‰F¼‚è«õ‡´‹? Ü¡¬øò FùˆFL¼‰¶ Fhð ñý£ó£ü£¾‹ å¼ ñ£†´‚è£ó¬ùŠ «ð£ô«õ Fùº‹ ܉î ï‰FQ¬ò‚ 裆´‚° 冮‚ªè£‡´ «ð£õ¶, «ñŒŠð¶, °OŠð£†´õ¶, ÞŠð® I辋 ð‚F Cóˆ¬î»ì¡ óVˆ¶‚ ªè£‡®¼‰î£ó£‹. 裆´‚° ñ£†¬ì 冮‚ ªè£‡´ «ñŒ‚èŠ «ð£Aø«ð£¶, ¶wì ü‰¶‚è÷£™ ñ£†´‚° Ýðˆ¶ õó£ñ™ Þ¼‚è å¼ î², å¼ ð£í‹ ñ£ˆFó‹ â´ˆ¶‚ ªè£‡´ ñ£†®¡ H¡ù£«ô«ò «ð£õ£ó£‹. Ü¬î„ ªê£K‰¶ ªè£´‚Aø¶, Ü¬î «ñŒ‚Aø¶, ܶ G¡ø£™ Þõ¼‹ 𴈶‚ªè£œõ¶, ܶ ïì‰î£™ Þõ¼‹ ïì‚Aø¶ - ÞŠð® Üî¡ H¡ù£«ô«ò Þõ˜ «ð£Œ‚ ªè£‡®¼‰î£˜. å¼ Gö™ âŠð® Þ¼‚°«ñ£  à†è£˜‰î£™ Gö½‹ à†è£¼Aø¶, G¡ø£™ GŸAø¶, å®ù£™ å´Aø¶ ÜŠð®, ꣫òõ  ÌðFó‰õè„êˆ| Gö™«ð£™ ܉î Üóê˜ ï‰FQ â¡ø ð²ñ£†¬ì óVˆ¶ õ‰î£˜ â¡Á è£Oî£ú¡ ªê£™Aø£¡.

ÞŠð® Fùº‹ i†®L¼‰¶ Fhð¡ ñ£†¬ì «ñŒ‚è 冮‚ ªè£‡´ «ð£Aø è£ôˆF™ Fhð¬ìò ñ¬ùM ú§îV¬í»‹ ªè£…ê Éó‹ H¡ù£®«ò ï쉶 «ð£Œ õNòŠHM†´ ÜŠ¹ø‹ F¼‹H õ¼õ¶ õö‚è‹. ªõ° Gò£òñ£è i†®™ Þ¼‰¶ªè£‡´ ð˜ˆî£¬õ ÜŠH ¬õŠð¶, ê£ò‰Fó‹ 裆®L¼‰¶ Üõ˜ ð²ñ£†«ì£´ ⊫𣶠F¼‹H õ¼õ£˜ â¡Á 𣘈¶‚ ªè£‡®¼Šð¶ - ÞŠð® ú¨îV¬í»‹ ðF‚° ²²Ï¬û ªêŒ¶ ªè£‡®¼‰î£œ. Þõ˜ ï‰FQ¬ò Gö™ «ð£™ H¡ðŸPù£˜ â¡ø£™ Þõ¬ó ú§îV¬í Gö™ ñ£FK ܸúKˆî£œ. ðFšóî£ î˜ñˆ¬î üùè«ó nî£ è™ò£íˆF¡ «ð£¶ ÞŠð®ˆî£¡ ªê£¡ù£˜. ó£ñ¬ùŠ 𣘈¶ "â¡ °ö‰¬î nî£ à¡¬ù Gö™ «ð£ôˆ ªî£ì˜‰¶ õ¼õ£÷Šð£!꣫òõ ܸèî£"â¡ø£˜. ÞŠð® õ£™eA ó£ñ£òíˆF™ Þ¼‚Aø¶. õ£™eA ªê£¡ù ó£ñ¬ìò êKˆFóˆ¬î‚ è£Oî£ú‹ ªê£™ô õ‰î£¡. ó£ñ‚° H¡ù£® õ‰î ôõ °ê˜è¬÷Š ðŸP»‹ ªê£™Aø£¡. ó£ñ‚° º‰F ó°õ‹ê‹ Þ¼‚Aø«î- ó£ñ¬ìò º¡«ù£˜èœ- Üõ˜è¬÷Š ðŸP»‹ â¿FJ¼‚Aø£¡. ÞŠð® ó£ñ£òí‹ ªê£™ô õ‰îõ¡, ܉î àˆîññ£ù õ‹êˆF™ º¡Â‹ H¡Â‹ àœ÷ ê‰îFè¬÷Š ðŸP»‹ ªê£™L, ó£ñ‚° ò£¼¬ìò ªðò˜ õ‰î«î£ ܉î ñè£ W˜ˆF õ£Œ‰î ó£ñ¬ìò ªè£œÀˆ î£ˆî£ ªðò¬ó«ò "ó°õ‹ê‹"â¡Á ܉î ñý£è£Mòˆ¶‚° ¬õˆî£¡. àˆîññ£ù õ‹êˆ¬îŠ ðŸP ªê£¡ù£«ô ° ðMˆFóñ£°‹ â¡ð¶ «ð£™ ªê£™LJ¼‚Aø£¡.

ÞF«ô, ú§îV¬í ñ£´ «ñŒ‚èŠ «ð£°‹ Fhð¬ùˆ ªî£ì˜‰¶ «ð£Aø¬î„ ªê£™Aø«ð£¶î£¡ KSèœ â™ô£¼‹ vI¼Fè¬÷ âŠð® ð‡Eù£˜èœ â¡ð¬î„ ªê£™Aø£¡. Þ¬î„ ªê£™ô «õ‡´‹ â¡Á ªè£œ¬è 膮‚ ªè£‡´ ªê£™ôM™¬ô. ÞîŸè£è„ ªê£™Aø ñ£FK»‹ õL‰¶ ªê£™ôM™¬ô. â¡ù«õ£ Üõ¬ìò Fø‰î ñùR™ ðO„ªê¡Á ð†´, ܬî ÜŠð®«ò ªê£™LM†ì£¡ â¡Á «î£¡ÁAø gFJ«ô vI¼Fè¬÷ŠðŸP„ ªê£™Aø£¡.

â¡ù ªê£™Aø£¡?

ú§îV¬í ñ£†®¡ H¡ù£™ ªè£…ê Éó‹ âŠð®Š «ð£ù£œ â¡Á õ¼E‚Aø£¡. ï‰FQ º¡ù£® «ð£Aø¶. Þõœ «õÁ ⃰‹ 𣘂裶, ܉î Ü®„ ²õ†®¡ õNJ«ô«ò ïì‰î£œ â¡Á ªê£™ô õ¼Aø£¡. ï‰FQ ïì‚°‹«ð£¶ Üî¡ °÷‹¹èœ ð´Aø ÞìˆF™ ªè£…ê‹ ÉC A÷‹¹Aø¶. ÞŠð® A÷‹¹‹ð®ò£ù ðMˆóñ£ù ÉC Þ¼‚Aø«î, Ü‰îˆ ÉC¬òŠ 𣘈¶‚ ªè£‡´, Ü‰î„ ²õ†¬ì ܸúKˆ¶ ú§îV¬í ªè£…ê‹ Éó‹ ïì‰î£œ â¡Á è£Oî£ú¡ ªê£™Aø£¡. ñŸø èMè¬÷‚ 裆®½‹ è£Oî£ú¡ ªõ° Üöè£è àðñ£ù‹ ªê£™õ£¡. ܶ ÜõQìˆF½œ÷ M«êû‹. åš«õ£˜ èM‚° åš«õ£˜ Ü‹êˆF™ M«êû‹. "àðñ£ è£Oî£úvò"- àõ¬ñ‚°‚ è£Oî£ú¡. ÜŠð® àðñ£ùˆ«î£´ ú§îV¬í ï‰FQ‚°Š H¡ ï쉶 «ð£Aø¬î„ ªê£™Aø «ð£¶î£¡ «õî vI¼F H¡ ªî£ì˜õ¶ àõ¬ñò£è õ¼Aø¶:

îvò£:°ó‰ò£ú ðMˆó ð£‹ú§‹ Üð£‹ú§ô£ï£‹ ¶K W˜ˆîcò£| ñ£˜è‹ ñ¸w«ò„õó î˜ñðˆc „¼«îKõ£˜ˆî‹ vñ¼Fó‰õè„êˆ||

'ð£‹ú§'â¡ø£™ ÉC. ï‰FQ °÷‹¹ ¬õ‚Aø ÞìˆF™ ÉC A÷‹¹Aø¶. '°ó'â¡Á °÷‹¹‚°Š ªðò˜. '°ó‰ò£ú'- °÷‹¹ ¬õˆîFù£«ô; 'ðMˆó ð£‹ú§‹'-A÷‹¹Aø ðMˆFóñ£ù ÉC¬òŠ 𣘈¶‚ ªè£‡´ «ð£ù£œ. ð²M¡ ð£î ÉC Iè M«êûñ£ù¶. ܶ â‰î Þ숬 ðK²ˆî‹ªêŒ¶ M´‹. ú£î£óíŠ ð²M¡ ÉC«ò ðMˆó‹ ªêŒ¶ M´‹. ú£î£óíŠ ð²M¡ ÉC«ò ðMˆó‹ â¡ø£™, è£ñ«î ¹ˆFKò£ù ï‰FQJ¡ ð£î ÉC âˆî¬ù àò˜‰îî£J¼‚°‹?ÜŠ ð£ˆFóñ£ù ú§îV¬í«ò£ Þò™ð£è«õ ðóñ ðMˆóñ£ù ÉCð®ò£î êKˆFóˆ¬î à¬ìòõœ. Üð£‹ú§ô£ï£‹ ¶K W˜ˆîcò£ 'Üð£‹ú§'å¼ ÉC Þ™ô£îõœ! ò£ªî£¼ ðN«ò£ è÷ƒè«ñ£ Þ™ô£î ü¡ñ‹. ÜŠ«ð˜Šð†ì àˆîññ£ù ú§îV¬í, ï‰FQJ¡ °÷‹¹ ð´õîù£«ô â¿‹¹Aø ðMˆFóñ£ù ÉC¬ò ܸúKˆ¶, ²ˆîñ£ù ñ£˜‚般î ܸúKˆ¶ è£ô® â´ˆ¶ ¬õˆ¶ ïì‰î£œ. ܶ âŠð®J¼‰î¶ â¡ø£™ «õîˆF¬ìò („¼FèÀ¬ìò) ܘˆîˆ¬î ܸúKˆ¶ ñýKSèœ ªêŒF¼‚°‹ð®ò£ù vI¼Fèœ âŠð®„ ªê¡P¼‚A¡øù«õ£ ÜŠð®J¼‰î¶ â¡Aø£¡ è£Oî£ú¡.

„¼F- vI¼F ; „ªó÷î‹-vñ£˜ˆî‹ „¼F-v‹¼FèÀ‚A¬ì«ò «ðî‹ èŸHŠð¶ . „¼F -vñ¼F ¹ó£í‹ Í¡Á‹ å«ó tradition (ñó¹) . '„¼F-v‹¼F-¹ó£í£ù£‹ Ýôò‹'â¡Á ðèõˆ ð£î£¬÷„ ªê£™A«ø£‹. Þ¬õ å¡Á‚ªè£¡Á Mˆò£úñ£ù¬õò£è Þ¼‰î£™ âŠð® 弈îKì«ñ Í¡Á‹ «ê˜‰F¼‚°‹? Ý꣘ò£O¡ õN¬ò ܸúKŠðõ˜èÀ‚° vñ£˜ˆî˜èœ â¡ð¶ ªðò˜. 'vñ£˜ˆî˜'â¡ø£™ 'vI¼Fè¬÷Š H¡ðŸÁõAøõ˜'â¡ð«î ܘˆî‹. «õî G¬ô ì«õ Ý꣘ò£œ ÜõîKˆî£˜ â¡Á ªê£™LM†´, Üõó¶ õNJ™ «ð£Aøõ˜è¬÷ vñ£˜ˆî˜ â¡ø£™ «õ vI¼F»‹ å¡Á â¡Á ù ÝAø¶? ÞŠ«ð£¶, «õîˆF«ô šò‚îñ£è (ªõOŠð¬ìò£è)„ ªê£™ô£ñ™ vI¼FèO™ ªê£™L»œ÷ ܸwì£ùƒè¬÷ vñ£˜ˆî è˜ñ£ â¡Á‹, «õîñ£ù „¼FJ«ô«ò šò‚îñ£è„ ªê£¡ù ܸwì£ùƒè¬÷ „ªó÷î è˜ñ£ â¡Á‹ ªê£™A«ø£‹. Þîù£™ „ªó÷îMì vñ£˜ˆî‹ Wö£ù¶ â¡Á G¬ùˆ¶ Mì«õ Ã죶. A¼ývî‚° I辋 º‚òñ£ù å÷ð£úù‹, i†®«ô Þõ¡ ªêŒò «õ‡®ò ÜF º‚òñ£ù (domestic) ‚¼yò è˜ñ£‚èœ, ¬õFè è˜ñ£‚èO™ ªó£‹ð¾‹ ÜõCòñ£ùî£ù Hˆ¼ Có£ˆî‹ Þ¬õ»‹, ð£è ò‚ëƒèœ â¡ø ã¿ «õœMèÀ‹ vñ£˜ˆî è˜ñ£‚èœî£¡. ÞõŸPªô™ô£‹ «õî ñ‰Fóƒè«÷ Hó«ò£üùñ£A¡øù. ݬèò£™ „¼FJ¡ àœð£õˆ¬î ï¡ø£èŠ ¹K‰¶ ªè£‡«ì ÞõŸ¬ø vI¼Fè£ó˜èœ ãŸð´ˆFJ¼‚Aø£˜èœ â¡Á ªîKAø¶.

ݬèò£™ „¼F¬ò Mì vI¼F Wö£ù¶, vI¼F¬ò MìŠ ¹ó£í‹ Wö£ù¶ ⡪ø™ô£‹ G¬ù‚è£ñ™ â™ô£õŸ¬ø»‹ å¡ø£è «ê˜ˆ¶, integrated -Ýè G¬ù‚è «õ‡´‹. «õî î˜ñƒè¬÷Š ¹ó£í‹ è¬îò£è„ ªê£™Aø¶. «õî î˜ñƒè¬÷»‹ è˜ñƒè¬÷»‹ v‹¼Fò£ù¬õ è¬îJ™ô£î àð«îêƒè÷£è, MFè÷£èˆ î¼A¡øù. è˜ñ£‚èO¡ õNº¬øè¬÷»‹ î¼A¡øù.

«õî‹ ºQõ˜èÀ‚° intuition-™ (àœÀí˜M™) ðkªó¡Á ªîK‰î¶. ܬî Üõ˜èœ ªêŒòM™¬ô. ªõÁ«ñ 致 ªè£‡ì£˜èœ. Þƒ«è Üõ˜èÀ¬ìò ͬ÷‚° «õ¬ô«ò Þ™¬ô. „¼F‹ ð„ò‰F ºùò: "«õîˆ¬î ºQõ˜èœ ªõÁ«ñ 致 ªè£‡ì£˜èœ"â¡Á ªê£™ôŠð†®¼‚Aø¶. ܊𮂠自초îF™ îƒèœ ͬ÷¬ò„ ªê½ˆF, üùƒèÀ‚° î˜ñƒè¬÷»‹ è˜ñƒè¬÷»‹ ð£°ð´ˆF, õ¬è ªî£¬èò£è îó«õ‡´‹ â¡ø â‡íˆF™ G¬ù¾ ð´ˆF‚ ªè£‡´ «è£ˆ¶‚ ªè£´ˆî«î vI¼F.

vI¼F â¡ø£™ G¬ù¾ â¡Á º¡«ð ªê£¡«ùù™ôõ£? «õî‹ «î£¡Pò¶ î£ù£è à‡ì£ù ܸðõ‹. ÜFL¼‰¶ KSèœ G¬ùõ£™ à‡ì£‚Aò¶ î˜ñ ê£vFó‹ âùŠð´‹ vI¼Fèœ. "ú‹vè£ó ü¡ò‹ ë£ù‹ v‹¼F:"â¡Á, Gò£ò ê£vFóˆF™ vI¼F‚° ôþí‹ ªê£™LJ¼‚Aø¶. ú‹vè£óˆFL¼‰¶ Hø‚°‹ ÜP«õ v‹¼F â¡Á ܘˆî‹. Þ‰î ÞìˆF™ 'ú‹vè£ó‹'â¡ð 'Üb‰FKò‹'â¡Á‹ Þ¡ªù£¼ «ð˜ ªê£™LJ¼‚Aø¶. Þ¶ â¡ù?

è£C‚°Š «ð£Œ «ïK«ô Ü‰î «þˆóˆ¬îŠ 𣘈«î£‹. «ïK«ô ð£˜ˆî¶ Ü¸ðõ‹. ἂ°ˆ F¼‹H õ‰¶ ªó£‹ð  èNˆ¶‚ «è£J½‚°Š «ð£Aø «ð£¶, Þ‰î àœÙ˜‚ «è£JL½‹ 'è£C Mvõï£î˜ ú‰GF' â¡Á Þ¼ŠðŠ «ð£A«ø£‹. àì«ù è£CJ«ô  ܸðMˆî M„õï£î îKêù‹ ë£ðè‹ õ¼Aø¶. ï´«õ ðô  Þ‰î G¬ù¾ Þ™¬ô. Ü«ïè‹ «ð¬óŠ 𣘂A«ø£‹. Hø° G¬ùŠðF™¬ô. ñÁð® 𣘈 ñ†´‹, 'å«ý£, º¡«ù 𣘈F¼‚A«ø£«ñ!â¡Á ð¬öò ë£ðè‹ õ¼Aø¶. Þ¬ìJ«ô G¬ù¾ Þ™¬ô. ÜŠð® Þ¬ìJ™ Þ¼‚Aø G¬ô ú‹vè£ó‹ Ü™ô¶ Üb‰FKò‹ â¡ð¶. ÜF«ô ܸðMˆî¡ impression (ðF¾) àœÙó Þ¼‚Aø¶. Þ‰î 'Þ‹Šªóû¡' ÜŠ¹ø‹ 'â‚vŠªóû'ù£è ªõOŠð´õ¶î£¡ vI¼F (G¬ù¾). Ýè ܸðõ‹, ܉î ܸðMˆF™ ãŸð†ì àœ Þ‹Šªóûù£ù ú‹vè£ó‹ â¡ø Þó‡¬ì»‹ ªè£‡«ì vI¼F â¡ø G¬ù¾ à‡ì£Aø¶. ܸðõñ£ù «õî‹ G¬ùõ£ù vI¼Fò£è, î˜ñ ê£vFóñ£è õ‰F¼‚Aø¶. «õî Íô‹ Þ™¬ô â¡ø£™ vI¼F â¡ø «ð«ó . . Þ‰î vI¼F‚° ⶠÝî£óñ£ù ܸðõ‹ â¡ø£™ «õî‹î£«ù?ÜŠð®ªò£¼ Ýî£óI™ô£M†ì£™ "G¬ù¾‚ °PŠ¹"â¡Á ªð£¼œð´‹ð®Š «ð˜ ¬õˆF¼Šð£˜è«÷£? 㟪èù«õ Ýî£óI™ô£ñ™ ¹Fî£èˆ «î£¡Áõ¬î ë£ðè‚ °PŠ¹ â¡Á ò£ó£õ¶ ªê£™õ£˜è÷£? «ïó£è „¼FJ«ô«ò ªê£¡ù „ªó÷î‹ ú‰«îýˆ¶‚° ÞìI™ô£ñ™ ïñ‚° 100%Hóñ£í‹ â¡ðF™ ò£¼‚°‹ Þó‡ì£õ¶ ÜHŠó£òI™ô£I™¬ô. ÜîŸè£è ÜŠð® «ïó£è „¼FJ™ Þ™ô£ñ™ vI¼FJ«ô«ò àœ÷ vñ£˜ˆî‹ Þó‡ì£‹ ð†ê Hóñ£í‹ â¡Á ܘˆîI™¬ô. „ªó÷‚° Ý«þðñ£è, ñ£ø£è vñ£˜ˆî‹ «ðꣶ. „ªó÷‚° ÜFèñ£è«õ Cô¬î ܶ ªê£™Aø¶. Þ¬õ»‹ ïñ‚°Š Ì˜íŠ Hóñ£í«ñ. ãªù¡ø£™ „¼FJ¡ inner spirit-ä (àœ ð£õˆ¬î)Š ¹K‰¶ ªè£‡«ì ÞõŸ¬ø vI¼F ªê£™Aø¶. ñý£¹ó£íƒèO½‹, ÞFý£úƒèO½‹ M†´Š «ð£ù¬î»‹ vîô ¹ó£íƒèœ â´ˆ¶„ ªê£™L Þ†´ GóŠ¹Aø ñ£FK, „ªó÷îˆF™ M†´Š «ð£ù¬î«ò vñ£˜ˆîˆF™ ªê£™LJ¼‚Aø¶. ݬèò£™ '„¼F Hóñ£í‹', 'vI¼F Hóñ£í‹' â¡ø Þó‡´ õ£˜ˆ¬îèœ Ü®ð´õ¬îŠ 𣘈¶, ÞõŸÁ‚A¬ìJ™ Mˆò£ú«ñ£, ãŸøˆî£›«õ£ èŸH‚è‚ Ã죶.

Arul 6: மது அருந்தியவன் மனிதனா

சேத்திரங்கள் பலவற்றுக்கும் சென்று, அங்கு உறைந்திருக்கும் இறைவனை தரிசிக்க வேண்டும்; புண்ணிய நதிகளில்- தீர்த்தங்களில் நீராட வேண்டும் என்ற ஆசை பலருக்கும் உண்டு. மகாமகம், கும்பமேளா போன்ற புண்ணிய காலங்களில் லட்சக்கணக் கான பக்தர்கள் புனித நதிகளில் நீராடுவதை இன்றைக்கும் காணலாம்! புண்ணிய நதிகளில் நீராடினால்… பாவங்கள் நீங்கி, மனதுள் நிம்மதி பெருகும்!

‘கடலைக் காண்பதே விசேஷம். இதைப் பார்ப்பதே புண்ணியத்தைத் தரும்’ என்பர். ஆனால், சாதாரண நாளில், கடலில் நீராடக் கூடாது. ஆடி மற்றும் தை அமாவாசை, கிரகணம், மாசி மகம் போன்ற புண்ணிய காலங்களில் மட்டுமே கடலில் நீராடலாம். ஆனால் ராமேஸ்வரம், திருப்புல்லாணி, வேதாரண்யம், தனுஷ்கோடி ஆகிய தலங்களில் உள்ள கடலில் எப்போது வேண்டுமானாலும் நீராடலாம்; புண்ணியம் பெறலாம்.

காஞ்சி மகா பெரியவர், தமிழகம் முழுவதும் யாத்திரை மேற்கொண்டிருந்தார். ஆடி அமாவாசை புண்ணிய காலம் நெருங்குவதையட்டி, வேதாரண்யத்தில் ஸ்நானம் செய்ய முடிவு செய்தார் பெரியவாள்! அதற்கு தக்கபடி தனது யாத்திரையை அமைத்துக் கொண்டார் ஸ்வாமிகள். ஸ்ரீராமபிரான், காரண-காரியம் இல்லாமல் எந்தவொரு வார்த்தையையும் பேச மாட்டார்; செயல்பட மாட்டார் என்பர். மகான்களும் அப்படித்தான்… வெட்டிப் பேச்சுகளும் வீண் செயல்களும் அவர்களிடம் இருக்காது!

யாத்திரையின்போது, வழியில் உள்ள சில ஊர்களில் முகாமிட்டுத் தங்கி, பூஜைகளை முடித்துக் கொண்டு பிறகு பயணத்தைத் தொடர்ந்தார் ஸ்வாமிகள். இப்படி ஓர் ஊரில் முகாமிட்டிருந்தபோது, அங்கு பசியால் வாடிய நிலையில், ஒருவர் வந்தார்.

அவரைக் கண்டதும் மடத்து மேனேஜரை அழைத்த ஸ்வாமிகள், ”இவருக்கு ஆகாரம் கொடு; அப்படியே நல்ல வேஷ்டி- துண்டும் கொடு” என்றார். மேனேஜரும் அப்படியே செய்தார்.

பிறகு பெரியவாளிடம் வந்து, ”தங்களின் உத்தரவுப்படி உணவும் உடையும் கொடுத்தாச்சு. அவரை அனுப்பிடலாமா?” என்று கேட்டார்.

உடனே பெரியவாள், ”மடத்துக்கு முக்கிய பிரமுகர்கள் வந்தால் அவர்களை எப்படி கவனிப்பீர்களோ… அதேபோல இவரையும் கவனியுங்கள்; ராஜோபசாரம் செய்யுங் கள்” என்றார்.

மேனேஜருக்குக் குழப்பம்! இருப்பினும் பெரியவாளின் உத்தரவுப்படி, யாத்திரையில் புதிய நபரும் உடன் வந்தார்.

தினமும் மேனேஜரிடம், ‘அவருக்கு சாதம் போட்டாயா?’, ‘அவரை நன்றாகக் கவனித்துக் கொள்கிறாயா?’ என்று விசாரித்துக் கொண்டே இருந்தார் ஸ்வாமிகள்.

நாட்கள் நகர்ந்தன. அந்த புதிய ஆசாமி, திடீரென மது அருந்தி விட்டு வந்தார். கடவுளைத் திட்டினார்; மடத்து ஊழியர்களைக் கண்டபடி ஏசினார்; தனக்கு உணவு மற்றும் உடை தந்து ஆதரித்த பெரியவாளையும் இஷ்டத்துக்குத் திட்டித் தீர்த்தார்.

இதைக் கண்டு பொறுமை இழந்த மேனேஜர், ஓடோடி வந்து, பெரியவாளிடம் விவரம் முழுவதும் சொன்னார். ‘இந்த ஆசாமியை அனுப்பி விடுங்கள்’ என்று வேண்டினார்.

இதைக்கேட்டு வாய்விட்டுச் சிரித்தார் பெரியவாள். இம்மியளவு கூட அந்த ஆசாமி மீது கோபமே வரவில்லை ஸ்வாமிகளுக்கு!

”ஸ்வாமி! அந்த ஆசாமியை அனுப்பிடட்டுமா?” என்று மீண்டும் கேட்டார் மேனேஜர். ஆனால், பெரியவாள் மறுத்துவிட்டார்.

ஆடி அமாவாசை! இந்த நாளில் காஞ்சி மகா பெரியவாள், வேதாரண்யத்தில் சமுத்திர ஸ்நானம் செய்யப் போகிறார் எனும் தகவல் அறிந்து சுற்றியுள்ள பல ஊர்களில் இருந்தும் ஏராளமான பக்தர்கள் வேதாரண்யத்துக்கு வந்து சேர்ந்தனர்.

ஆடி அமாவாசை நாளில் கடலில் நீராடுவது புண்ணியம்; அதிலும் காஞ்சி மகானுடன் நீராடுவது பெரும் பேறு என்று எண்ணியபடி பெருங் கூட்டமாக கடற் கரைக்கு வந்திருந்தனர். வயதான மூதாட்டிகளும் ஆர்வத்துடனும் பக்தியுடனும் கரையில் காத்திருந்தனர்!

ஸ்வாமிகள் கடற்கரைக்கு வந்தார்; அவரை அனைவரும் நமஸ்கரித்தனர்; நீராடுவதற்காக கடலில் இறங்கினார் பெரியவாள்! அவரைத் தொடர்ந்து மூதாட்டிகள் உட்பட எண்ணற்ற பக்தர்கள் பலரும் தபதபவென கடலில் இறங்கினர்.

அவ்வளவுதான்! மூதாட்டிகள் சிலரை அலை இழுத்துச் செல்ல… பலரும் செய்வதறியாமல் தவித்து மருகினர்.

அப்போது… ஆரவார அலைகளைப் பொருட் படுத்தாமல் பாய்ந்து சென்று, மூதாட்டிகளை இழுத்து வந்து, கரையில் சேர்த்தார் ஒருவர். அவர் வேறு யாருமல்ல… பெரியவாள் உட்பட அனைவரையும் மது போதையில் ஏசினானே… அந்த ஆசாமிதான்!

இவற்றைக் கவனித்த ஸ்வாமிகள், மேனேஜரைப் பார்த்து மெள்ள புன்னகைத்தார். உடனே அவர் ஓடோடி வந்து பெரியவாளை நமஸ்கரித்தார். மகான்கள் தீர்க்கதரிசிகள்!

அவர்களது செயல்பாடுகளில்… அவர்களின் ஒவ்வொரு பார்வையிலும் கூட ஆயிரமாயிரம் அர்த்தங்கள் பொதிந்திருக்கும். இதை உணர்ந்து செயல்பட்டால், மகான்களது ஆசிர்வாதம் பரிபூரணமாக கிடைக்கும்.

மகான்களின் பூரண ஆசி கிடைத்து விட்டால், வாழ்நாளெல்லாம் திருநாள்தானே!

மகாபெரியவா திருவடிகள் சரணம் ஹர ஹர சங்கர ஜெய ஜெய சங்கர

Deivathin Kural Part#2 Continued…..

 

vI¼Fèœ ²î‰Fó Ë™èœ Ü™ô

vI¼Fèœ â¡Aø î˜ñê£vFóƒè¬÷ ñKò£¬î à현C»ì¡ 𣘂Aø ðôKìˆF™Ãì ÜõŸ¬øŠ ðŸP å¼ îŠð£ù ÜHŠó£ò‹ Þ¼‚Aø¶. Üî£õ¶ vI¼Fè¬÷Š ð‡Eùõ˜è«÷ ²î‰Fóñ£è Þ‰î î˜ñƒè¬÷, MFè¬÷ õ°ˆF¼‚Aø£˜èœ â¡Á G¬ù‚Aø£˜èœ. vI¼Fè£ó˜è¬÷ (vI¼Fè¬÷ â¿Fòõ˜è¬÷) law-givers â¡Á ªê£™Aø£˜èœ. Üî£õ¶ Üõ˜è÷£è«õ îƒèœ ÜHŠó£òŠð® ÞõŸ¬ø ê†ì‹ (law) â¡Á «ð£†®¼‚Aø£˜èœ â¡Á G¬ù‚Aø£˜èœ. ê†ì G¹í˜èœ ðô˜ å¡Á «ê˜‰¶ ï‹ «îêˆF™ ÞŠð®JŠð® Þ¼‚è «õ‡´‹ â¡Á '裡v®†Îû¡'(ÜóCò™ Góíò ê£úù‹) ªêŒF¼‚Aø£˜è«÷, ܶ «ð£ôˆî£¡ î˜ñ ê£vFóƒè¬÷»‹ â¿FJ¼‚Aø£˜èœ â¡Á G¬ù‚Aø£˜èœ.

vI¼Fèœ ²î‰Fóñ£è«õ ÜHŠó£ò‹ ªê£™ð¬õ â¡Á G¬ù‚Aø£˜èœ. ÞŠð® G¬ùŠð Þ¡ªù£¡Á‹ Þ¬îˆ ªî£ì˜‰¶ «î£¡ÁAø¶. ÞŠ«ð£¶ 裡Œ®†Îû¡  ï¬ìº¬øJ™ ªêŒò M¼‹¹Aø Cô è£KòƒèÀ‚° Þì‹ ªè£´‚è£ñL¼‚Aø «ð£¶, ïñ‚° ú£îèñ£è Ü¬îˆ F¼ˆFM´õ¶ (amend ð‡μõ¶) â¡Á ¬õˆ¶‚ ªè£‡®¼‚Aø£˜èœ Ü™ôõ£? Þ«î ñ£FK, ð¬öò ê†ìƒè÷£ù î˜ñ ê£vFóƒè¬÷»‹ ¬ìò Þ‚è£ô‚ ªè£œ¬è‚° ãŸøð® ñ£ŸP M†ì£™ â¡ù â¡Á «è†Aø£˜èœ. â¡Qì«ñ ðô «ð˜ «è†®¼‚Aø£˜èœ, "è£ôˆ¬î ܸúKˆ¶ ê£vFóˆ¬î ã¡ ñ£Ÿø‚ Ã죶?"â¡Á. "ú˜‚裘 ê†ìƒè¬÷ ñ£ŸøM™¬ôò£?"â¡Á Ýî£ó‹ 裆´Aø£˜èœ. ⡬ù«ò ªó£‹ð v«î£ˆFó‹ ð‡Eù KSèœ ñ£FK Þ‰î‚ è£ôˆF™ cƒèœ Þ¼‚Al˜èœ. Üîù£™ cƒèœ ñù² ¬õˆî£™ ê£vFóƒè¬÷ Þ‰î‚ è£ôˆ¶‚°ˆ  «ð£™ ñ£ŸP Mìô£‹"â¡Aø£˜èœ. "ï£ƒèœ Ý¬êŠ «ð£™ ñ£ŸP Mìô£‹"â¡Aø£˜èœ. "ï£ƒèœ Ý¬êŠ ð´Aø ñ£FK cƒèœ ê£vFóˆ¬î ñ£ŸPˆ ƒèœ"â¡ð¬î«ò ÞŠð® ªè÷óõñ£è„ ªê£™Aø£˜èœ!

vI¼Fèœ Ü‰î‰î vI¼F蘈î£M¡ ªê£‰î ÜHŠó£ò‹î£¡ â¡ø£™ Þõ˜èœ G¬ùŠðF½‹ «è†ðF½‹  Þ™¬ô. Ýù£™ ªó£‹ðŠ «ð¼‚° - î˜ñ ê£vFóƒèOì‹ ñFŠ¹í˜„C àœ÷õ˜èÀ‚°‚Ãì- â¡ù ªîKòM™¬ôªò¡ø£™, Þ‰î vI¼Fèœ ÜõŸ¬ø„ ªêŒîõ˜èO¡ ªê£‰î ÜHŠó£ò«ñ Þ™¬ô. 㟪èù«õ «õîƒèO™ ªê£™LJ¼‰îõŸ¬ø«ò Üõ˜èœ ªî£°ˆ¶‚ ªè£´ˆF¼‚Aø£˜èœ. «õî õ£‚¬è å¼è£½‹ â‰î ê‰î˜ðˆF½‹ ñ£Ÿø‚ Ãì£î£¬èò£™, Þ‰î î˜ñ ê£vFó MFè¬÷»‹ ñ£ŸÁõè Þ™¬ô. ê£vFóŠð®«ò cƒèœ ïì‚°‹ð®Š ð‡í âù‚° ê‚F«ò£, «ò£‚ò¬î«ò£ Þ™ô£ñ™ Þ¼‚èô£‹. Ýù£½‹ ܬî ñ£ŸÁõ¶ G„êòñ£è â¡ è£KòI™¬ô. ⡬ù Þƒ«è (ñìˆF™) à†è£˜ˆF ¬õˆF¼Šð¶ «õî î˜ñƒè¬÷ üùƒèœ ðKð£ôù‹ ð‡μ‹ð®ò£è„ ªêŒõˆî£¡. Ý꣘ò£œ Ý‚¬ë ܶ . Üîù£™ Þ‰î‚ è£ôˆF¡ ªú÷èKòˆ¶‚°, ¹¶‚ ªè£œ¬è‚°‹ «ð£‚°èÀ‚°‹ ú£îèñ£è ê£vFóˆ¬î ñ£ŸP‚ ªè£´Šð âù‚° authority(ÜFè£ó‹) Þ™¬ô. KSè÷£è Þ‰î vI¼Fè¬÷ â¿F ¬õˆF¼‚Aø£˜èœ â¡ø£™ ܬî  ÜŠð®«ò 効‚ªè£œ÷ «õ‡´‹ â¡ð«î Þ™¬ô. «õ‡ì£‹ â¡ø£™ É‚A âP‰¶ ïñ‚°„ ªê£™LJ¼‚Aø£˜èœ, ã«î£ è÷£è«õ àˆ«îCˆ¶ ÞŠð® ÞŠð® Þ¼‰î£™î£¡ ï™ô¶ â¡Á õ¬óòÁˆ¶ ¬õˆF¼‚Aø£˜èœ  â¡ø£™ ܬõ ïñ‚° «õ‡®òF™¬ô. ܊𮊠𣘈 Ü«ïè‹ «ð˜ îƒèÀ‚°ˆ «î£¡Pò¬î â¿F ¬õˆF¼‚Aø£˜èœ; ïñ‚°ˆ «î£¡Áõ¬î»‹ ñ â¿F ¬õˆ¶‚ ªè£‡´ Mìô£«ñ! à‡¬ñJ™ vI¼Fèœ «õî õ£‚Aòƒè¬÷«ò ܸúKˆ¶„ ªê£™LJ¼Šðîù£™î£¡ Þ‰î vI¼Fè¬÷  Þ¡¬ø‚°‹ ⡬ø‚°‹ Ýî£óñ£è ¬õˆ¶‚ ªè£‡®¼‚è «õ‡´‹. "êK, ÜŠð®ªò¡ø£™ «õîˆF™ Þ¼Šð¬î«ò Þõ˜èœ Hóñ£íñ£è„ ªê£™LJ¼‚Aø£˜èœ â¡ð â¡ù Ýî£ó‹?"

Arul 5: மகான் - முதல்வர் எம் ஜி ஆர் சந்திப்பில் (Meeting with MGR)

திரு பிச்சாண்டி  I.A.S., அவர்கள் சொல்லகேட்டு ரா . வேங்கடசாமி

கஞ்சி மகானின் சங்கர மடத்தில் அவ்வப்போது அபூர்வ நிகழ்சிகள் நடப்பதுண்டு திரு எம் ஜி ஆர் முதல்வராக இருந்தபோது அவருடைய நேர்முக உதவியாளராக திரு பிச்சாண்டி இருந்தார்

முதல்வருக்கு உடலில் ஏற்பட்டிருந்த கோளாறு காரணமாக அவரால் சரியாக பேச முடியவில்லை . திரு எம் ஜி ஆருக்கு ஆன்மீக விஷயங்களில் உறுதுணையாக இருந்தவர் "இதயம் பேசுகிறது " திரு மணியன் அவர்கள் . முதல்வர் மகானை தரிசிக்க விருப்பம் கொண்டவுடன் , திரு மணியன் அவர்கள் அதற்க்கு செயல் வடிவம் கொடுத்தார் .

முதல்வர் அவரது துணைவியார் மணியன் மூவரும் புறப்பட ஆயத்தமானார்கள் ஆன்மீக விஷயமானதால் திரு பிச்சாண்டி அவர்கள் முதல்வருடன் செல்ல தயங்கினார் ஆனால் முதல்வர் விடவில்லை தனது உதவியாளர் எந்த சந்தர்பத்திலும் தன்னுடன் இருக்க வேண்டும் என்று நினைத்து அவரையும் உடன் அழைத்து சென்றார் .

ஸ்ரீ மடத்திற்கு முதல்வரின் வருகை முன்னதாக அறிவிட்டபட்டது மகானுக்கு சற்றே உடல் நலம் பாதிப்பு இருந்த போதிலும் முதல்வரை பார்க்க அனுமதி அளித்தார் , முதல்வரும் மகானுக்கு உடல் நலம் சரியில்லை என்று கேள்விப்பட்டுத்தான் இந்த சந்திப்புக்கு திட்டமிட்டார் .

மகான் அமர்ந்திருக்க அவருக்கு சற்று எதிரே முதல்வர் தன் துணைவியாருடன் அமர்ந்திருந்தார்

செயலாளர் பிசாண்டியோ சற்று தள்ளி போலீஸ் வளையத்திற்கு அப்பால் நின்றிருந்தார்  , இதை கவனித முதல்வர் அவரை சைகை கட்டி அருகே வருமாறு அழைத்தார் , காவலர்கள் உள்ளே விட மறுத்ததும் முதல்வர் அழைத்ததால்தான் செல்கின்றேன் என்று கூறி முதல்வர் அருகே சென்று அமர்ந்தார் .

மகான் பிச்சாண்டியை பார்த்து இவர் உங்கள் பி ஏ வா என்று கேட்க , முதல்வர் அமாம் என்றதும் அங்கிருந்த படியே பிச்சாண்டி தன் வணக்கத்தை தெரிவிக்க , மகானும் அவரை தனது திருக்கரத்தை உயர்த்தி ஆசிர்வதித்தார்

பிறகு முதல்வர் மகானை பார்த்து  "உங்கள் தேகம் எப்படி இருக்கிறது?"  என்று கேட்டார்

"தேகம்" என்று அவர் கேட்டது , "தேசம்" என்று மகான் செவிகளில் ஒலிக்க

தேசத்திற்கு என்ன நன்றாகத் தானே இருக்கிறது என்றார் மகான்

முதல்வர் பிச்சாண்டியை திரும்பி பார்க்க , அவர் மகானிடம் விளக்கினார்

"தங்களது தேகம் எப்படி இருக்கின்றது" என்று முதல்வர் கேட்கிறார்

அதற்கென்ன நன்றாகத் தான் இருகின்றது என்றார் மகான் லேசாக புன்முறுவல் செய்தபடி , இடையில் மடத்து சிப்பந்திகள் பெரியவாளுக்கு உடம்பு ரொம்ப முடியல மருந்தே சாபிட மாட்டேன்கரா , முதல் மந்திரிதான் சொல்லணும் என்றார்.

உடனே முதல்வல் சொல்லுங்கள் நான் என்ன செய்யவேண்டும்? மகானிடம் கேட்கிறார் . அப்போதும் மகான் தன் உடம்பை பற்றி அவரிடம் பேசவில்லை

"எனக்கு நீங்கள் மூன்று காரியங்களை செய்வதாக வாக்குறுதி தரவேண்டும்" என்றார்

"சொல்லுங்கள் செய்கிறேன் " முதல்வர் உணர்ச்சிவசப்பட்டு பதில் சொல்கிறார்

"முதல் விஷயம்  - தமிழ் நாட்டிலே பல கோவில்களில் விளக்கே எரியறது இல்லை . விளக்கு எரிய நீங்கள் ஏற்பட்டு பண்ணனும் , முதல்வர் தலையாட்டுகிறார்

இரண்டாவதாக , பல கோயில்கள் மிகவும் மோசமான நிலையில் இருக்கு அதெல்லாம் ஒழுங்கு படுத்தி கும்பாபிஷேகம் நடத்தனும்".

"செய்துவிடுகிறேன் "

மூன்றாவது விஷயம் என்ன என்பதை சொல்ல மகான் சற்றே தயங்குகிறார்

முதல்வரும் மகானின் முகத்தை உற்று பார்த்தவண்ணம் இருக்கிறார்

"நாகசாமியை மன்னிச்சுருங்கோ " என்கிறார் ,

(நாகசாமி யார் என்பதை பற்றி சொல்லியாகவேண்டும்) .

பழங்கால கோவில்கள் , சின்னங்கள் போன்றவைகளைப் பற்றி ஆராய்ந்து புதிய புதிய தகவல்களை சேகரித்து வந்த தொல்பொருள் ஆரைசித்துரையை சேர்ந்தவர் . அவர் கண்டுபிடிக்கும் பல பழமையான விஷயங்களை , நேரடியாக பத்திரிகைகளுக்கு தொகுத்து கொடுத்து விடுவார் . பத்திரிகைகளை பார்த்துத் தான் முதல்வரே அவைகளைப் பற்றி அறிந்து கொல்வார் .

முதல்வருக்கு இது தம்மை உதாசீனப்படுத்தும் செயல் என்கிற எண்னம் . அரசுக்கு சொல்லிவிட்டு தானே அதை வெளியில் சொல்லவேண்டும் , இதனால் முதல்வர் நாகசாமியை தற்காலிக பதவி நீக்கம் செய்துவிட்டார் , அதை நாகசாமி மகானிடம் சொல்லவும் இல்லை , முதல்வரிடம் கேட்கவும் இல்லை . முதல்வர் ஒரு நிமிடம் மௌனம் சாதிப்பதைக் கவனித மகான் பேசினார்

" நாகசாமி பல கோவில்களைப் பத்தி விவரமாக ஆராய்ச்சி செய்து எவ்ளவோ விஷயங்களை நாட்டுக்காக தெயர்யப்படுதி இருக்கார் , அவர் ஆராய்ச்சி பண்ணலேன்னா பல விஷயங்கள் வெளியில தெரியாமலேயே போய் இருக்கும்   "மன்னித்து விடுகின்றேன் " என்பது போல் முதல்வர் தலையை ஆட்டினார்

மிகவும் சிறப்பு வாய்ந்த இந்தச் சந்திப்பில் தமிழ் நாட்டுக் கோயில்களுக்கு நிறைய நன்மைகள் ஏற்பட்டன , தனது உடல் நிலையை பற்றி கவலைப்படாமல் வேறு விஷயங்களை பற்றி எவ்வளவு கவலைப்படுகின்றார் என்று வியந்தார் முதல்வர்

Deivathin Kural Part#2 Continued…..

 

C¡ùƒèœ

 Þ‰î ñîˆ¬î„ «ê˜‰îõ¡ â¡ø£™ Ü Cô ªõO ܬìò£÷ƒèœ, C¡ùƒèœ à‡´. 'vªè÷†'(ê£óí˜)èÀ‚°ˆ îQ à´Š¹ Þ™¬ôò£?ݘI (î¬óŠð¬ì), «ïM (èŠðŸð¬ì) 嚪õ£¡P™ Þ¼Šðõ¼‚°‹ «õÁ «õÁ ªõO ܬìò£÷ƒèœ Þ¼‚A¡øù. «ð£hR«ô«ò ðô HK¾èÀ‚°Š ðô FÂú£è Þ¼‚A¡øù. Þõ˜èœ ®ªóv¬ú»‹, ð£†x ºîô£ùõŸ¬ø»‹ ñ£ŸP‚ ªè£œõ Þõ˜èœ ªêŒAø è£Kò‹ å¡Á‹ ñ£PM죶. Þ¼‰î£½‹ ÜŠð® ñ£ŸP‚ ªè£œ÷‚ Ã죶 â¡Á è†ì£òñ£è MF Þ¼‚Aø¶. «ð£hvè£ó¡ ªî£ŠH¬ò «ïM‚è£ó¡ ¬õˆ¶‚ ªè£œ÷‚ Ã죶. ÜŠð®«ò Þõ¡ ªî£ŠH¬ò Üõ¡ ¬õˆ¶‚ ªè£œ÷‚Ã죶. âF½‹ 膴Šð£´, 心° (discipline, orderliness) Þ¼‚è «õ‡´‹. Þ‰î ®RŠO¡, Ý˜ì˜ ñ‚°‹ «õ‡´ñ™ôõ£?Üîù£™î£¡ ðô «õÁ ü£F‚ è£ó˜èœ, ªõš«õÁ ÝCóñ‚è£ó˜èœ ÝAò 嚪õ£¼ˆî¼‚°‹ MˆFò£úñ£ù C¡ùƒè¬÷, è£Kòƒè¬÷‚ ªè£´ˆF¼‚Aø¶. 'ÞŠð® «õw® 膮‚ ªè£œÀ, ÞŠð® ¹ì¬õ 膮‚ ªè£œÀ, Þ‰î ñ£FK ªïŸP‚° Þ†´‚ ªè£œÀ ⡪ø™ô£‹ Ï™è¬÷ î˜ñ ê£vFó‹ ªê£™Aø¶. Þ¶ ªõÁ‹ êÍè‚ è†´Šð£†´‚è£è ñ†´‹ ªê£¡ùî™ô. Þ¬õ 嚪õ£¡P½‹ põ¬ùŠ ðK²ˆF ð‡μAø ņ²ññ£ù ܋꺋 à‡´.

è„«êKJ™ «úõèù£J¼Šðõ‚° ìõ£L à‡´. ÜFè£K‚° ܶ A¬ìò£¶. ã¡ ÞŠð® â¡Á  «è†ðF™¬ô. Ýù£™ ê£vFóˆF™ Üõóõ˜ ªî£N½‚°‹ °ô£ê£óˆ¶‚°‹ ãŸøî£è «õÁ «õÁ ܬìò£÷ƒè¬÷„ ªê£¡ù£™ ñ†´‹ ݆«êH‚A«ø£‹. úñˆõ‹ (equality) â¡Á êˆî‹ «ð£´A«ø£‹. úñvî üï úÍèˆF¡ «þñˆ¶‚è£è¾‹ è£KòˆF™ ðôõ£èŠ HK‰F¼‰î «ð£F½‹, y¼îòˆF™ å¡ø£è «ê˜‰F¼‰î ¬ìò êºî£ò ܬñŠH™ Ýê£ó ܸwì£ùƒè¬÷»‹, ܬìò£÷ƒè¬÷»‹ HKˆ¶‚ ªè£´ˆî¶ Üõóõó¶ °í-è˜ñ£‚èÀ‚° ܸÃô‹ ð‡μõˆî£¡ â¡ð¬î ñø‰¶, ÞF«ô õ£vîõˆF™ Þ™ô£î àò˜¾ ¾è¬÷‚ è™Hˆ¶‚ ªè£‡´ ê‡¬ì «ð£´A«ø£‹.

ÞŠ«ð£¶ è¬ìCJ™ 弈°‹ å¼ ñî„ C¡ùº‹ Þ™¬ô â¡Á Ý‚A‚ ªè£‡®¼‚A«ø£‹. "â™ô£‹ ú¨ð˜v®û¡"â¡A«ø£‹. Y˜F¼ˆî‹ â¡Á Ýó‹H‚A«ø£‹. ފ𮄠ªê£™L‚ ªè£‡«ì, Y˜F¼ˆî‚è£ó˜èœ â¡Á ܬìò£÷‹ ªîKõîŸè£è å¼ °™ô£ «ð£†´‚ªè£œA«ø£‹;Ü™ô¶ ãî£õ¶ å¼ èôK™ ì, ¶‡´ «ð£†´‚ªè£œA«ø£‹. ÞõŸÁ‚° ªîŒõˆ¶‚°‹ «ñô£ù º‚òˆ¬îˆ î¼A«ø£‹.

Arul 4 : உபநயனம் (Poonool for an orphan boy…)

 

திருச்சி ரயில்வே அலுவலகத்தில் பணி, இரண்டு பையன்கள்,ஒரு பெண்.
மகா சுவாமிகளிடம் அபார பக்தி.

பெரியவாள் எங்கே முகாமிட்டிருந்தாலும் வருடத்துக்கு
நாலைந்து முறைகள், குடும்பத்தோடு தரிசனத்துக்கு வருவார்.
மின்னல் வேக தரிசனம் இல்லை.ஓரிரு நாள்கள் தங்கி
பெரியவாளின் நெருக்கத்தை நிதானமாக அனுபவித்து
விட்டுத்தான் போவார்.

"இந்தப் பையனுக்கு ஒன்பது வயதாயிடுத்து, உபநயனம் நடத்தணும்"
என்று பெரியவாளிடம் விக்ஞாபித்துக் கொண்டார்,ஒரு முறை. "செய்யேன்..."

"பையனின் கோத்திரம்...சூத்திரம் தெரியல்லே..." பெரியவாள் நிமிர்ந்து பார்த்தார்கள். "உன்னோட....பையன்தானே?"

இல்லை! பையனின் கர்ப்பவாச காலத்திலேயே தகப்பனார்
சிவலோகம் போய்ச் சேர்ந்தார். இரண்டு மாதக் குழந்தையை
விட்டு விட்டு தாயாரும் போய்ச் சேர்ந்து விட்டாள்.கிராமத்தில்
குழந்தையைப் பராமரிக்கும் பொறுப்பை யார் ஏற்பார்கள்?"
"நாங்கள் குழந்தையை எடுதுண்டு வந்தோம்.ஊர்,பெயர்,
பந்து, ஜனங்கள் தெரியலை,திருநெல்வேலி பக்கம் ஏதோ அக்ரஹாரம் என்று மட்டும் கேள்வி..."

பெரியவாள் முகத்தில் அசாதாரணமான புன்னகை.
அருகிலிருந்த தொண்டர் கண்ணனிடம், "பாரு....

ஓர் அநாதைக் குழந்தையை எடுத்துண்டு வந்து,வளர்த்து,
பூணூல் போடப் போறார்!என்ன மனஸ்,இவருக்கு.." கண்ணன் சொன்னார்:"அவரோட..சொந்தப் பிள்ளைனுதான் நாங்களும் நினைத்துக் கொண்டிருன்ந்தோம்!"

பெரியவாள் மனசுக்குள்ளே ஆனந்தப்பட்டுக் கொண்டு
சொன்னார்கள்"

"கோத்திரம் தெரியாவதர்களுக்கு,காசியப கோத்திரம்;

ஸூத்திரம் தெரியாதவர்களுக்கு,போதாயன ஸூத்திரம்

என்று கேள்விப்பட்டிருக்கேன்.

அது மாதிரி சொல்லி, பூணூல் போடு,ஆனா,குழந்தையை அந்நியமா
நினைச்சுடாதே.உன் பையன்தான்." பிரசாதம் பெற்றுக்கொண்டு மன நிறைவுடன் நகர்ந்தார்கள்.

 

Arul 3: பென்ஷன் (Pension for Kainkaryam)

 

Varagooran Narayanan

‎1952 வரை மடத்தில் கைங்கர்யம் பண்ணிக் கொண்டிருந்த ஒரு பெரியவரின் பெயர் பஞ்சாபகேசன். பெரியவாளுடைய கைங்கர்யம்தான் வாழ்கை! என்று இருந்த பெரிய பக்தர். தள்ளாமையினால் மடத்திலிருந்து ஓய்வு பெற்றுக் கொண்டு பெரியவாளை பிரிய மனசில்லாமல் தஞ்சாவூரில் உள்ளே பிள்ளையிடம் வந்தார். உடல்தான் தஞ்சாவூரில் இருந்ததே ஒழிய, மனஸ் பூரா பெரியவாதான்! எனவே தஞ்சாவூரிலும் ஏதோ பெரியவா கைங்கர்யம் என்று பண்ணிக் கொண்டிருந்தார். பிள்ளையாண்டான் கேட்டான் " ஏம்பா! உங்களுக்கு எப்போப்பார்த்தாலும் பெரியவா சேவைதானா? நீங்க படிச்ச படிப்புக்கு, அப்போவே ஏதாவது சர்கார் உத்தியோகம் பார்த்துண்டு இருந்தா.........இப்போ பென்ஷனாவது வந்துண்டிருக்கும்......உங்க செலவுக்கு அது useful ஆக இருக்கும் இல்லியா?" என்றான்.

பஞ்சாபகேசன் பதறிப் போனார்!! "சிவ சிவா!!" அவருடைய உடல் ஒருமுறை நடுங்கியது. பேசக் கூட முடியலை. ....."பெரியவாளுக்கு கைங்கர்யம் பண்ண குடுத்து வெச்சிருக்கணும்டா!......நேக்கு அந்த பாக்யம் கெடச்சது. அவர் பக்கத்துலேயே இருந்து கைங்கர்யம் பண்ணினேன். நான் ஒண்ணு கேக்கறேன்.....அதுனால, நீங்கள்ளாம் என்ன கேட்டுப் போய்ட்டேள்? எல்லாரும் life ல நன்னாத்தானே இருக்கேள்? நமக்கெல்லாம் என்ன கொறை? சொல்லு.....இப்பிடி ஒரு குறையும் இல்லாமப் பாத்துக்கறதே என் பெரியவாதாண்டா........" ஆவேசமாகச் சொன்னார்.
"இல்லேப்பா.......சர்கார் உத்யோகம்னா, பென்ஷன் வந்திருக்குமேன்னு ஒரு ஆதங்கத்ல சொன்னேன்" பையன் பேச்சை முடித்தான்.
கொஞ்சநாள் கழித்து, ஏதோ கார்யமாக காஞ்சிபுரம் போனான் மகன். வரிசையில் இவன் முறை வந்ததும், "நீ பஞ்சாபகேசன் புள்ளைதானே?" என்றார் பெரியவா.

"ஆமா........பெரியவா"
"ஒன் தோப்பனார் நன்னா இருக்காரா? என்கிட்டே அவருக்கு எவ்வளவு ஆத்மார்த்தமான ப்ரியம், பக்தி தெரியுமோ? அவர நன்னா......வெச்சுக்கோ! என்ன செய்வியா? இந்த மடத்ல கைங்கர்யம் பண்ணறவாளுக்கெல்லாம் நெறைய பண்ணனும்னு எனக்கு ஆசைதான்......ஆனா, என்னால ஜாஸ்தி பண்ண முடியறதில்லை. குடுக்கறவா என்ன குடுக்கறாளோ, அத வெச்சுண்டு இந்த மடத்த நடத்த வேண்டியிருக்கு. இது "சர்க்கார்" ஆபீஸ் இல்லேல்லியோ? அதுனால, எல்லாரும் நன்னா இருக்கணும்னு அனவரதமும் காமாக்ஷியை ப்ரார்த்திச்சுக்கறதைத் தவிர என்னால வேற என்ன செய்ய முடியும்? ஆனா....ஒன் தோப்பனார் இந்த மடத்ல பண்ணின கைங்கர்யத்துக்கும், பக்திக்கும் அவருக்கு எதாவுது பண்ணனும்னு எனக்கு ஆசை.. அதுனால மாஸாமாசம் 25 கலம் நெல்லு அவருக்காக அவர் இருக்கற கிராமத்துக்கே வரதுக்கு ஏற்பாடு பண்ணியிருக்கேன்.....'பென்ஷன்'......னா!!" என்று முடித்தாரோ இல்லையோ, மகன் தடாலென்று பெரியவா முன் சாஷ்டாங்கமாக விழுந்து கதறி விட்டான்.

"சர்வேஸ்வரா ! எங்கப்பாகிட்ட ஒரு ஆதங்கத்துலதான் பேசினேனே ஒழிய, அவரோட கைங்கர்யத்தைப் பத்தி நான் கொறையே சொல்லலை பெரியவா....என்னை மன்னிச்சுடுங்கோ!"

"ஒன்னை நான் கொறையே சொல்லலை........ப்பா ! என்னால பெருஸா எந்த ஒதவியும் பண்ணமுடியலை...ன்னுதான் இந்த சின்ன ஒத்தாசைக்கு வழி பண்ணினேன்"

அப்பா பண்ணிய சேவையை "போறும்" என்று கூறிய மகன், அது முதல் பெரியவாளுக்கே அடிமையாகி, அவர் கைங்கர்யமே மூச்சாக வாழ ஆரம்பித்தார்!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
பெரியவா அருகில் இருந்து பண்ணும் சேவையும் பாக்யம்தான்! எல்லாரும் அவர் அருகிலேயே இருந்துவிட்டால்............? எப்போதும் நம் உள்ளே இருக்கும் அந்தர்யாமியான மஹா பெரியவாளுக்கு, ஸத்யம், சகல ஜீவதயை, பக்தி என்ற கைங்கர்யத்தை பண்ணுவதும் பாக்யம்தான்.

Arul 2 : குதிரை வண்டிக்காரனுக்குக் கொடுத்த புடவை

 

தீபாவளி தினம், ஒரு குதிரை வண்டிக்காரன் வந்து பெரியவாளுக்கு நமஸ்காரம் செய்துவிட்டுக் கையைப் பிசைந்து கொண்டு நின்றான். 'என்ன' என்று ஜாடையால் கேட்டார்கள்,பெரியவா.

"வேட்டி..." என்று இழுத்தான்,வண்டிக்காரன்.

பெரியவாள்,பக்கத்திலிருந்த சிஷ்யரிடம், "அவனுக்கு ஒரு வேஷ்டி-துண்டு வாங்கிக்கொடு" என்றார்கள்.
சிஷ்யர் வேஷ்டி-துண்டு கொண்டு வந்து கொடுத்த பின்னர் வண்டிக்காரன் நகரவில்லை.
"சம்சாரத்துக்குப் பொடவை..."

அந்தச் சமயத்தில், புடவை ஏதும் கையிருப்பில் இல்லை. ஆனால், பெரியவாளோ," அவனுக்கு ஒரு புடைவை கொண்டு வந்து கொடு" என்று சிஷ்யனுக்கு ஆக்ஞையிட்டார்கள். சிஷ்யர் பாடு திண்டாட்டமாகப் போய்விட்டது.
பெரியவாள் தரிசனத்துக்காகப் பல பேர் வந்திருந்தார்கள். அவர்களில் ஓர் அம்மாள், தொண்டரின் இக்கட்டைப் புரிந்து கொண்டார். உடனே, சற்றுத் தொலைவில் ஒரு மறைவான இடத்துக்குச் சென்று,தான் கட்டிக் கொண்டிருந்த புதுப் புடைவையைக் களைந்து விட்டு,ஒரு பழைய புடவையைக் கட்டிக்கொண்டு வந்தார்.அந்தப் புதுப் புடைவையையும் சீட்டி ரவிக்கைத் துண்டையும் வண்டிக்காரனிடம் கொடுத்து அனுப்பி விட்டார்.

பெரியவாளுக்கு உடம்பெல்லாம் கண்கள் போலும். புடவை மாற்று விவகாரம் அவர்களுக்குத் தெரிந்து விட்டது. சற்றைக்கெல்லாம் ஒரு தம்பதி தரிசனத்துக்கு வந்தார்கள். "பெண்ணுக்குக் கல்யாணம்,..பெரியவா அனுக்ரஹம் பண்ணணும்.."
"கல்யாணப் புடைவைகள், காஞ்சிபுரம் கடைத் தெருவிலே வாங்கினேளா?"
"ஆமாம்,..கூறைப் புடைவை, சம்பந்திக்குப் புடைவை, பந்துக்களுக்குப் புடைவைன்னு.. ஏகப்பட்ட புடைவைகள்..."

"பந்துக்களுக்குன்னு வாங்கியிருக்கிற புடைவையிலே ஒரு புடைவையை ஸ்ரீ மடத்துக்குக் கொடுப்பியோ?" தம்பதிக்கு மகிழ்ச்சி கரை புரண்டது.பெரியவாளே கேட்கிறா..
உயர்ந்த புடைவை ஒன்றை பெரியவாள் திரு முன்னிலையில் சமர்ப்பித்தார்கள்.
தொண்டரைக் கூப்பிட்டு, "அதோ நிற்கிறாளே...ஒரு..மாமி, அவாகிட்டே இந்தப் புடைவையைக் கொடு.....தீபாவளி புதுப் புடைவையை வண்டிக்காரனுக்குக் கொடுத்துட்டு பழசைக் கட்டிண்டு நிற்கிறா...." என்றார்கள்,பெரியவாள்.
"தனியே, ரகசியமாக நடந்த அந்தச் சம்பவத்தை எந்த யட்சிணி போய் பெரியவா திருச்செவியில் போட்டது?" என்று ஆச்சர்யப்பட்டுப்போனார், சிஷ்யர்.
ஆமாம் அந்த அம்மையாரும்தான்!

Deivathin Kural Part#2 Continued…..

 

²«ò„¬ê»‹ 膴Šð£´‹

Þƒ«è å¼ ªð£¶õ£ù Mûò‹ ªê£™ô«õ‡´‹. âšõ÷¾î£¡ ÜôC ÜôC MKõ£è â¿Fù£½‹ Ëø£Jó‹ êñ£ê£óƒèœ õ‰¶ «ê˜Aø ñ¸wò õ£›‚¬èJ™ 嚪õ£¼ ܋꺋 ÞŠð®ˆî£¡ â¡Á â¿F¬õˆ¶ G˜íò‹ ð‡í º®ò£¶. ⿈F«ô G˜ˆî£óí‹ ªêŒõ¶ ê†ì‹ ñ£FK G˜Šð‰îñ£èˆî£¡ «î£¡Á‹. ï¡ø£è‚ 膴Šð£´ ªêŒAø ê†ì MFèœ «õ‡´‹î£¡. ï‹ ê£vFóƒèO™ ÞŠð® G¬øò Þ¼‚èˆî£¡ ªêŒA¡øù. ²î‰Fó‹, üùï£òè‹ â¡Á ªðKê£è„ ªê£™õªî™ô£‹ òˆîˆF™ ñù‹ «ð£ùð® ïìŠðî£è¾‹, ܲˆîñ£ù ï™ôõ˜è¬÷ ðLwìó£ù ºóì˜èœ võ«ò„¬êò£è Üì‚A å´‚A‚ èwìŠð´ˆ¶õî£è¾«ñ Þ¼Šð¬îŠ 𣘂A«ø£‹. ݬèò£™, MFè¬÷Š «ð£†´ üùƒè¬÷‚ 膴Šð´ˆîˆî£¡ «õ‡´‹. Ýù£½‹ ÞF½‹ å¼ LI† «õ‡´‹. 膴Šð£´ ð‡μõ‹ å¼ è†´Šð£´ «õ‡´‹. Þ™ô£M†ì£™ ñ¸wò võð£õŠð®, å«óò®ò£è„ ê†ì‹ «ð£†´ ªïKˆî£™ àˆú£è«ñ «ð£ŒM´‹. ªó£‹ð¾‹ 膴Šð´ˆFù£«ô ªó£‹ð¾‹ ÜÁˆ¶‚ ªè£‡´ åìˆ «î£¡Á‹. Þîù£™ ï‹ ê£vFóƒèO™ â™ô£õŸ¬ø»‹ â¿F ¬õˆ¶ ê†ìñ£èˆ FE‚è£ñ™, ðô MûòƒèO™ ªðKòõ˜èœ ð‡μAø¬îŠ 𣘈«î ñŸøõ˜èœ ñùªñ£ŠH, è÷£è, võ«ò„¬êò£è Ü«î ñ£FK ªêŒ»‹ð® M´Aø£˜èœ.

⡬ù cƒèœ ªðKòõ¡ â¡Á ¬õˆ¶‚ ªè£‡´ M†ì£™, ⡬ùŠ 𣘈¶  ð‡μAø ñ£FK cƒèÀ‹ ªïŸP‚° Þ†´‚ ªè£œ÷ «õ‡´‹, ̬ü ð‡í «õ‡´‹, ð†®Q Aì‚è «õ‡´‹ â¡Á võ«ò„¬êò£è Ýó‹H‚Al˜èœ Þ™¬ôò£?Þ‰î ñ£FK Cô Mûòƒè¬÷ personal example (Þ¡ªù£¼ˆîK¡ õ£›‚¬è àî£óí‹), tradition (ñó¹), «îê õö‚è‹ (local custom), °´‹ð õö‚è‹ ÞõŸ¬øŠ 𣘈«î ð‡μ‹ð®ò£è M†ì£™î£¡ ð£‚A‚°„ ê†ì‹ «ð£†´ MFè÷£è ⿈F™ â¿F ¬õ‚Aø«ð£¶ ÜõŸ¬ø üùƒèœ Cóˆ¬î»ì¡ ܸúK‚è M¼‹¹õ£˜èœ. õ£›‰¶ 裆® HøˆFò£¬ó»‹ ܊𮄠ªêŒò ¬õŠð¶ ªó£‹ð àêˆF. ÜŠ¹ø‹ õ£Œ õ£˜ˆ¬îò£èŠ «ðC, compulsion(G˜ð‰î‹) Þ™ô£ñ™ võ«ò„¬êò£è ãŸAø ñ£FK persuasion Íô‹ ð‡í ¬õŠð¶ Þó‡ì£‹ ð†ê‹. è¬ìC ð†ê‹î£¡ MFò£è â¿F ¬õˆ¶‚ è†ì£òŠð´ˆ¶õ¶. úývó‹ õî ; ãè‹ ñ£ Lè â¡Á õêù‹ Ãì à‡´. 'ÝJó‹ Mûòˆ¬î õ£Œ õ£˜ˆ¬îò£è„ ªê£™;Ýù£™ ÜF™ 塬ø‚ Ãì â¿F ¬õˆ¶ G˜Šð‰î‹ ð‡í£«î'â¡ð¶ Þˆ ðKò‹. ÞŠ«ð£¶ â´ˆîè™ô£‹ written laws (⿈¶ Íô‹ ê†ì‹)!¬èJ™ «ðù£ A¬ìˆîõªù™ô£‹ î¡ ÜHŠó£òˆ¬î â¿F ðŠOw ð‡EM´Aø£¡! ñ¸wò‚° ²î‰Fó«ñ îó£ñ™ U‰¶ î˜ñê£vFóƒèœ ÝJó‹ ê†ì‹ «ð£´A¡øù â¡Á Þ‚è£ôˆîõ˜ 臮ˆî£½‹, ÜF«ô Þ‰î ²î‰Fóˆ¬î ñFˆ¶Š ðô Mûòƒè¬÷ M†´ˆî£¡ ¬õˆF¼‚Aø¶. põ¡ ÞwìŠð® «ð£Œ, î£Â‹ ªè†´ «ô£èˆ¬î»‹ ªè´‚è£ñL¼‚è «õ‡´ñ£ù£™ â™ô£ MûòˆF½«ñ å¼ G˜íò‹ Þ¼‚èˆî£¡ «õ‡´‹ â¡Á ï‹ ê£vFó è˜ˆî£‚èœ è¼FJ¼‚Aø£˜èœ. Ýù£™ ÞŠð®Šð†ì G˜íòƒèœ â™ô£õŸ¬ø»‹ üùƒèœ ⿈¶ Íô‹ ê†ìñ£è â´ˆ¶‚ ªè£œõî£ù£™ ªó£‹ð¾‹ 膮 ¬õ‚Aø ñ£FK G¬ùŠð£˜èœ. ݬèò£™, CôõŸ¬ø ñ†´«ñ ⿶«õ£‹;ð£‚A¬ò Üõ˜è«÷ ²î‰Fóñ£è Cwì˜è¬÷Š 𣘈¶‹, ñó¬ðŠ 𣘈¶‹, «îê °ô Ýê£óˆ¬îŠ 𣘈¶‹ ܸw®‚膴‹'â¡Á M†®¼‚Aø£˜èœ.

'ê£vFó MF'â¡Â‹«ð£¶ «î£¡Á‹ G˜ð‰î â‡í‹ ªðK«ò£˜ õN, ñó¹ â¡Â‹«ð£¶ «î£¡ÁõF™¬ô. °ô õö‚è‹, ᘠõö‚è‹ ºîLòõŸ¬ø å¼ ²ò ÜHñ£ùˆ«î£´ ãŸÁ‚ªè£œA«ø£‹. ÞõŸ¬ø‚ è¬ìC î˜ñê£vFó Ëô£ù ¬õˆòï£î bVbò‰î£¡ ªðKò ñù«ú£´ 効‚ ªè£‡ì¶ â¡P™¬ô. ̘õ Aó‰îƒèÀ‹ Þ«î ÜHŠó£òˆ¬î‚ ªè£‡ì¬õ. ªð¼‹ð£ô£ó£™ H¡ðŸøŠð´Aø 'Üî£K®'vî£ù‹ ªðŸø - Ýðvî‹ð ú¨ˆFóˆF«ô«ò ñýKS Ýðvî‹ð˜ º®M™, " Þ‰î ê£vFóˆF™ â™ô£ î˜ñƒè¬÷»‹ ªê£™LMìM™¬ô. eF âšõ÷«õ£ Þ¼‚A¡øù. vFgèOìI¼‰¶‹, ï£ô£‹ õ˜íˆîõKìI¼‰¶ƒÃì‚ «è†´ˆ ªîK‰¶ ªè£œ÷ «õ‡®ò¬õ Ü«ïè‹ Þ¼‚A¡øù. Üõ˜è¬÷‚ «è†´ˆ ªîK‰¶ ªè£œÀƒèœ" â¡Aø£˜.

ÞFL¼‰¶ 'vFgè¬÷Š ¹¼û˜èœ Üì‚A ¬õˆî£˜èœ;Hó£ñíó™ô£î£¬ó Hó£ñí˜èœ W«ö îœOJ¼‰î£˜èœ'â¡Á °Ÿø‹ ªê£™õªî™ô£‹ âšõ÷¾  âùˆ ªîKAø¶. ªðKò î˜ñ ê£vFó Ýî£ó ËL«ô«ò vFK-ňó˜èO¡ Iè ë£ùˆ¬î ñFˆ¶, Ü ÜFè£ó̘õñ£ù vî£ù‹ ªè£´ˆF¼‚Aø¶. è™ò£íƒèO™ ÝóˆF â´Šð¶, ð„¬ê ̲õ¶ â¡Á Ü«ïè Mûòƒèœ ªð‡èœ ªê£¡ùð® ªêŒò «õ‡´‹ â¡«ø Ý„õô£òù˜ ºîô£ù ªðKò 'åKTù™'ú¨ˆóè˜ˆî£‚èœ ªê£™LJ¼‚Aø£˜èœ. ð‰îŸè£™ ï´õ ñ‰Fó‹ Þ¼‰î£½‹Ãì, ܶ Mûòñ£èŠ ð‰î™ «ð£´Aø «õ¬ô‚è£ó¡ å¼ äFè‹ ªê£¡ù£™ ܬ «è†èˆî£¡ «õ‡´‹. ÞŠð®ªò™ô£‹ ê£vFóƒèO™ å«ó ªè´H®‚ è†ì£ò‹ ð‡í£ñ™ â™ô£¼‚°‹ ªè£…ê‹ üùï£òè ²î‰Fó‹ ªè£´ˆ¶ˆî£¡ Þ¼‚Aø¶. ï£ô£‹ õ˜íñ£ù ňFó˜èÀ‚° àœ÷ ú‹vè£óƒè¬÷»‹ ܸwì£ùƒè¬÷»‹ î˜ñ ê£vFóƒèœ ªê£™LJ¼‚A¡øù. ܉î ü£F¬ò Üô†Cò‹ ð‡í«õ Þ™¬ô. bSbòˆF™ õ˜í£„óñ 裇ìˆF½‹, Ý¡Uè 裇ìˆF½‹, Có£ˆî 裇ìˆF½‹ Þ¬õ àœ÷ù. ªð£¶õ£è, î˜ñ ê£vFóƒèO™ Ýê£ó 裇ì‹, Mòõý£ó è£‡ì‹ â¡Á Þó‡´ à‡´. å¿‚èƒè¬÷ Ýê£ó‹ â¡ð£˜èœ. ÜõŸ¬ø ï¬ìº¬øJô£ù ªõO‚è£KòƒèO™ H¡ðŸÁõ«î Mòõý£ó‹.

Arul 1: தினம் தினம் திருநாளே!

 

ஜயேந்திர ஸரஸ்வதி ஸ்வாமிகள் மடத்துக்கு வந்து சேர்ந்த புதிது. ஒரு முறை, காஞ்சி பரமாச் சார்ய ஸ்வாமிகளும், ஜயேந்திரரும் புதுக்கோட்டையை அடுத்துள்ள இளையாற்றங்குடி எனும் கிராமத்தில் தங்கியிருந்தனர்.
பரமாச்சார்யாளின் பூஜைக்குத் தேவையான அனைத்து கைங்கர்யங்களையும் ஜயேந்திரரே செய்வது வழக்கம். ஜயேந்திரருக்கு நியாய சாஸ்திரம் விஷயமாகச் சொல்வதற்கு ஆந்திராவில் இருந்து மாண்டரீக வேங்கடேச சாஸ்திரி என்ற பண்டிதர் ஒருவர் வரவழைக்கப்பட்டார்.
மாண்டரீக வேங்கடேச சாஸ்திரி, வித்வான் மட்டுமல்ல; பரம்பரை தனவந்தரும்கூட. ஆந்திராவில் இருந்து சென்னைக்கு வந்து, அங்கிருந்து ரயில் ஏறினார். அவர், திருமயம் ரயில் நிலையத்தில் இறங்கி, அங்கிருந்து இளையாற்றங்குடிக்குச் செல்ல வேண்டும்.
ஆனால், வேங்கடேச சாஸ்திரிக்குத் தமிழ் தெரியாது. சாஸ்திரிகள் பயணித்த அதே பெட்டியில் வைதீக ஆசாரத்துடன் கூடிய வேறு ஒருவரும் பயணித்தார். அவரைக் கண்டதும், ‘இவரும் இளையாற்றங்குடி மடத்துக் குத்தான் செல்கிறார் போலும்!’ என்று எண்ணிய வேங்கடேச சாஸ்திரி மெள்ள அவரை அணுகி, வட மொழி யில் பேச ஆரம்பித்தார்.
இளையாற்றங்குடியில் காஞ்சி காமகோடி பீடாதிபதிகள் தங்கியிருப் பது பற்றியும் பெரியவாளின் அழைப்பின் பேரில், தான் அங்கு செல்வதையும் விவரித்தார்.அத்துடன், ”தமிழ் மொழியோ… தமிழகத்தில் உள்ள ஊர்களைப் பற்றியோ எனக்கு எதுவும் தெரியாது. தாங்கள் உதவ வேண்டும்!” என்றும் கேட்டுக் கொண்டார்.
ஆனால், அந்த வைதீக- ஆசார ஆசாமி, தனக்கு எதுவும் தெரியாது என்று அலட்சியமாகக் கூறியது டன், வேறு ஓர் இடத்தில் சென்று அமர்ந்து கொண்டார். இதைக் கண்டு, மேலும் பேச்சை வளர்க்கவோ, தனக்கு உதவவோ அந்த ஆசாமிக்கு விருப்பம் இல்லை என்பதை தெளிவாக புரிந்து கொண்டார் வேங்கடேச சாஸ்திரி.
இதையடுத்து, ஒவ்வொரு ரயில் நிலையத்திலும் பெயர்ப் பலகையில் ஹிந்தியில் எழுதப்பட்டிருப் பதைப் படித்து, அந்தந்த ஊர்களின் பெயர்களைத் தெரிந்து கொண்டார் வேங்கடேச சாஸ்திரி. திருமயம் ரயில் நிலையம் வந்ததும் அங்கு இறங்கிக் கொண்டவர், ஒருவழியாக இளையாற்றங்குடிக்கு வந்து சேர்ந்தார்.
ஸ்ரீமடத்துக்கு வந்த வேங்கடேச சாஸ்திரிக்கு அதிர்ச்சி! ரயிலில் பயணித்த அதே வைதீக- ஆசார ஆசாமியும் அங்கு இருந்தார். மடத்தில் இருந்தவர்களிடம் அந்த ஆசாமியைச் சுட்டிக்காட்டி வேங்கடேச சாஸ்திரி விசாரித்தபோது, ”இவர் ஸ்ரீமடத்தில் முக்கியப் பொறுப்பில் உள்ளார்” என்று தெரிவித்தனர்.
இதைக் கேட்டதும் வேங்கடேச சாஸ்திரி மிகவும் வேதனை அடைந் தார். ‘இவரிடம் பொன்- பொருளா கேட்டோம். வாய் மொழியாக ஒரு உதவிதானே கேட்டோம். மடத்தில் பெரிய பொறுப்பில் உள்ளவர், இப்படி இருக்கிறாரே!’ என்று வருந்தினார் வேங்கடேச சாஸ்திரி.
அவரின் முக வாட்டத்தைக் கண்டவர்கள், அதற்கான காரணத்தைக் கேட்டனர். சாஸ்திரியும் தனக்கு நேர்ந்த அனுபவத்தை மன வருத்தத்தோடு விவரித்தார். உடனே அங்கிருந்த ஒருவர், வேங்கடேச சாஸ்திரியை அழைத்துக் கொண்டு, நேரே மகா பெரியவாளிடம் சென்றார்.
அப்போது, மகா பெரியவாள் அங்குள்ள குளத்தில் இறங்கி நீராட தயாராகிக் கொண் டிருந்தார். அவருடன் மடத்து ஆட்களும் பக்தர்கள் பலரும் இருந்தனர். இவர் களைக் கண்டதும் ‘என்ன விஷயம்?’ என்பது போல் பார்த்தார் மகா பெரியவாள்.
‘இத்தனை பேர் இருக்கும்போது எப்படிச் சொல்வது’ என்று இரு வரும் தயங்கி நின்றனர். ஆனால் பெரியவா விடவில்லை. வந்த விஷயத்தைச் சொல்லும்படி வலியுறுத்தினார். வேறு வழி யின்றி, அனைத்தையும் விவரித் தார், சாஸ்திரியைக் கூட்டி வந்தவர்.
இதைக் கேட்டதும் மகா பெரியவாளின் முகம் மலர்ந்தது. ”புகார் புரிகிறது. நமது மடத்துக்கு நம் அழைப்பின் பேரில் பாடம் சொல்ல வந்திருப்பவர் இவர். இவருக்கு, நமது மடத்தில் முக்கிய பதவியில் உள்ள ஒருவரே உதவ மறுத்துட்டார் என்பதுதானே வருத்தம்? இந்தச் சிறு உதவியைக்கூட செய்ய மனசில்லாமல், இவ்வளவு மோசமானவராக இருக்கிறாரே என்றுதானே நினைக்கிறாய்? ஆனால், எனக்கு என்னவோ… அவரைப் போல நல்லவரே இல்லை என்றுதான் தோன்றுகிறது” என்று சொல்லி நிறுத்தினார் மகா பெரியவாள்.
இதைக் கேட்டதும் வேங்கடேச சாஸ்திரி, புகார் தெரிவித்த ஆசாமி உள்ளிட்ட அனைவரும் எதுவும் புரியாமல் மகா பெரியவாளையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர்.
ஆனால் அவரோ புன்னகைத்தபடி, ”வேறொண்ணுமில்லே… நம்ம பண்டிதரை (வேங்கடேச சாஸ்திரி) வேறு ஒரு ரயில் நிலையத்தில், ‘இதுதான் திருமயம்’ என்று இறக்கி விடாமல், ‘எனக்குத் தெரியாது’ என்று ஒதுங்கிக் கொண்டாரே… அதுவே பெரிய உதவி இல்லையா?” என்றார் மகா பெரியவாள்.
இதைக் கேட்டு அங்கிருந்த அனைவரும் கண்களில் நீர் மல்க, மகா பெரியவாளை நமஸ்கரித்தனர். ‘இது போல் உலகத்தைப் பார்க் கிற பக்குவத்தை எங்களுக்கும் அருளுங்கள்’ என்று வேண்டினர்.
இதுபோல நாமும், எல்லோரையும்- எல்லாவற்றையும்… நல்லவர்களாக- நல்லவை யாகவே பார்க்கக் கற்றுக் கொண்டால், தினம் தினம் திருநாள்தான் இல்லையா

Deivathin Kural Part#2 Continued…..

 

¬õˆòï£î bVbò‹

îI›ï£†®™ î˜ñ ê£vFó‹ â¡ø£™ ¬õˆòï£î bVbò‹î£¡. ªè£…ê‹ ð£û£ë£ù‹ Þ¼‰î£½‹ Þ¶«ð£¡ø î˜ñ ê£vFóˆ¬îŠ 𮈶Š ¹K‰¶ªè£‡´ Mìô£‹. «õî ܈òòù‹ ð‡Eù£™Ãì ñ‰F󈶂° ܘˆî‹ ªîKò£î ñ£FK, Þ¶ èwì‹ Þ™¬ô. ¬õˆòï£î bVbòˆ¬îŠ ªðKòõ˜èœ ï¡ø£èˆ îIN«ô«ò ªñ£N ªðò˜ˆ¶ Ü„²Š «ð£†®¼‚Aø£˜èœ. ¬õˆòï£î bSî˜ â¿Fò ¹vîèñ£îô£™ Þ ފ𮊠ªðò˜ ªê£™A«ø£‹. Üõ˜ މ˽‚°, ¬õˆî ªðò˜ "v‹¼F º‚î£ðô Gð‰îù ‚ó‰î‹"â¡ð¶. Þ‰îŠ ðóñ àðè£óñ£ù ˬô â¿Fò ¬õˆòï£î bVî¬óŠ ðŸP ïñ‚°‚ ªè£…ê«ñ ªîKò õ‰F¼‚Aø¶.

Þ¼ËÁ õ¼ûƒèÀ‚° º¡¹ Üõ˜ Þ¼‰F¼‚è «õ‡´‹. Cò£˜ «è£M½‚° úeðˆF½œ÷ 臮óñ£E‚èˆ¬î„ «ê˜‰îõ˜ â¡Á ªîKAø¶. â¿Fò«î£´ ñ†´I™ô£ñ™ Üõ«ó úèô è˜ñƒè¬÷»‹, î˜ñƒè¬÷»‹ ܸw®ˆ¶‚ 裆®ù£˜. ªðKò ò£èƒèœ ªêŒî£˜ â¡Á ÜPA«ø£‹. «ñî£FF, M‚룫ù„õó˜, «ýñ£ˆK ºîLòõ˜èO¡ àò˜‰î Gð‰îù Aó‰îƒè¬÷»‹Mì ¬õˆòï£î bVbò«ñ C«ówìñ£ùî£è‚ è¼îŠð´Aø¶. å¼ MûòƒÃì M†´Š «ð£è£ñ™ ÞF™ õ˜í (ü£F) î˜ñ‹, (Hó‹ñê˜ò‹ ºîô£ù) Ý„óñ î˜ñ‹, ݪê÷ê‹, Có£ˆî‹, Hó£ò„Cˆî‹, vFg î˜ñ‹, î£òð£è‹, FóMò ²ˆF ºîô£ù úèôˆ¬î»‹ ̘íñ£è„ ªê£™LJ¼‚Aø¶.

î˜ñ ê£vFó‹ ̘Mèñ£ù H¶ó£˜Tî ªê£ˆ¬î âŠð® ò£¼‚° MG«ò£A‚è «õ‡´‹ â¡ð¬î‚Ãì õ¬óòÁ‚Aø¶. Hindu Code Bill ºîô£ù¬õ ²î‰Fó Þ‰Fò£M™ ªè£‡´õóŠð†ì«ð£¶ Cô «ð˜ ê£vFóŠð®î£¡ ªê£ˆ¶K¬ñ îó«õ‡´‹ â¡Á õ£î‹ ªêŒî£˜èœ. Þ‰î Mûò‰î£¡ î£òð£è‹ â¡ð¶. (ñ¼ñ‚èˆî£ò‹ â¡«ø ñ¬ôò£÷ˆF™  ñ£ñ¡- ñ¼ñ£¡ õNò£è„ ªê£ˆ¶ MG«ò£èñ£õ¬î„ ªê£™Aø£˜è÷™ôõ£? 'î£ò£F'â¡ø ªðò¼‹ 'î£ò'ˆFL¼‰¶ õ‰î«î.) Gð‰îù Aó‰îƒèO™ bVbò«ñ è¬ìCJ™ õ‰î èò£™ º‰¬îò â™ô£ î˜ñ ê£vFó Ë™è¬÷»‹ ÜôC, Ý󣌉¶, â™ô£ Mûòƒè¬÷ ªè£´‚Aø¶.

Þ º‰F «î£öŠð˜ ªêŒî Gð‰îù‰î£¡ îVíˆF™ åó÷¾‚° ï™ô Hóê£óˆFL¼‰î¶. bVbò‹ «î£¡PòFL¼‰«î vñ£˜ˆî ¬õwíõ «ðîI™ô£ñ™ Þ¼õ¼‹ ܬî Ýî£óñ£è â´ˆ¶‚ ªè£‡®¼‚Aø£˜èœ. „¼Fò£ù «õ, Üî¡ M÷‚èñ£Œ ̘õˆF«ô«ò «î£¡Pò è™ð ú¨ˆó, î˜ñ ú¨ˆó, „ªó÷î-‚¼yò ú¨ˆóƒè¬÷»‹, vI¼Fè¬÷»‹ «ð£ô, HŸð£´ «î£¡Pò Gð‰îù Aó‰îƒè¬÷ â™ô£¼‹ 㟰‹ð®ò£ù º¬øJ™ ⿶õ¶ ú§ôðñ™ô. bVî˜ ðþð£î«ñJ™ô£ñ™ Mê£ô ñù«ú£´, ï´G¬ô¬ñJL¼‰¶ ªè£‡´ eñ£‹ú£ ê£vFóˆF¡ ܘˆî G˜íò º¬ø¬ò«ò H¡ðŸPŠ ̘õ ê£vFóƒè¬÷ˆ ªî£°ˆ¶, ÜõŸP™ ðóvðó M«ó£îºœ÷ ð£èƒèO™ º®õ£è å¼ b˜ñ£ùˆ¶‚° õ‰F¼Šð bVbò‹ ªî¡«îêˆF™ Hóñ£í ËL¡ vî£ùˆ¬îŠ ªðŸø¶. å¡Á‚ªè£¡Á vI¼Fèœ ºóí£J¼‚°‹ Cô ÞìƒèO™, Üõóõ˜ ÞõŸ¬ø «îê£ê£óŠð® ªêŒ¶ ªè£œ÷†´‹;îƒèœ °ô ̘Mè˜èœ âŠð®Š ð‡Eù£˜è«÷£ ܊𮊠ð‡í†´‹"â¡Á ªð¼‰î¡¬ñ«ò£´ ªê£™L M†´ M´õ£˜.

Deivathin Kural Part#2 Continued…..

 

vI¼FèÀ‹, ¶¬í Ë™èÀ‹

ñ¸, ðó£êó˜, ò£‚ëõ™Aò˜, ªè÷îñ˜, ý£gî˜, òñ¡, Mwμ, êƒè˜, LAî˜, H¼ývðF, îþ¡, ܃Aóv, Hó«êî˜,ú‹õ˜ˆî˜, Üêùv, ܈K, Ýðvî‹ð˜, ê£î£îð˜ â¡PŠð®Š ðFªù†´ ñýKSèœ îƒèÀ¬ìò Üñ£¸wò ê‚Fò£™ «õîƒè¬÷ º¿‚èˆ ªîK‰¶ ªè£‡´ ÜFL¼‰¶ ªî£°ˆ¶ î˜ñ ê£vFóƒè¬÷ˆ î‰F¼‚Aø£˜èœ. Þ¬õ ñ¸ vI¼F, ðó£êó vI¼F, ò£‚ëõ™Aò vI¼F â¡Á Üõóõ˜ ªðòó£™ õöƒ°A¡øù. ÞõŸ¬øŠ 𣘈 «ð£¶‹, õ£›‚¬èJ™ ªêŒò«õ‡®ò úèô ܸwì£ùƒè¬÷»‹ î˜ñƒè¬÷»‹ ªîK‰¶ ªè£‡´ Mìô£‹. 18 vI¼Fè¬÷ˆ îMó, àð vI¼Fèœ â¡Á 18 ¶¬íË™èœ Þ¼‚A¡øù. 

ÿñˆ ðèõˆ W¬î¬ò»‹ vI¼Fè«÷£´ «ê˜ˆ¶„ ªê£™Aø õö‚è‹ à‡´. «ïó£è «õî ñ‰Fóƒè÷£è àœ÷ '„¼F'ò£è Þ™ô£ñ½‹ ï‹ ñ‚° Ýî£óñ£J¼Šð ܬî vI¼FŠ Hóñ£íñ£è„ ªê£™Aø£˜èœ. ÞŠð® Ü«ïè‹ vI¼Fèœ Þ¼Šð ÞõŸP½‹ å¡PL¼Šð¶ Þ¡ªù£¡P™ Þ™ô£ñ™ Þ¼‚èô£‹. Cô Cô è£Kòƒèœ å¡Á‚ªè£¡Á Mˆò£úŠðìô£‹. Üîù£™ ⡪ù¡ù ªêŒò «õ‡´‹ â¡ðF™ Þ¡ùº‹ ªè£…ê‹ ú‰«îý‹ ãŸð´Aø¶. Þ‰î ú‰«îýˆ¬î»‹ «ð£‚°õî£è 'î˜ñ ê£vFó Gð‰îù'ƒèœ â¡Á Cô ¹vîèƒèœ Þ¼‚A¡øù. Cô vI¼Fèœ å¼ Cô Mûòƒè«÷£´ G¡Á M´Aø¶;̘í àð«îê‹ ªêŒòM™¬ô.

õö‚èˆF™ î¬ôº¬ø î¬ôº¬øò£è õ‰¶M†ì Mûòƒèœ ♫ô£¼‚°‹ ªîK‰«îJ¼‚°‹ â¡Á G¬ùˆ¶M†ì ñ£FK, Cô vI¼FèO™ ú‰Fò£õ‰îùŠ Hó«ò£è«ñ Þ™¬ô; CôõŸP™ Có£ˆî MûòI™¬ô;b†´-¶ì‚° úñ£ê£óƒè¬÷„ ªê£™½‹ ݪê÷ê£Fèœ CôF™ Þ™¬ô. "ÞŠð® Í„²M´!ÞŠð® ꣊H´" â¡Á ¹vîèˆF™ â¿F ¬õˆî£ ªê£™L‚ ªè£´‚è «õ‡´‹?܉î ñ£FK Þ¬õ»‹ â¡Á ܉î vI¼F è˜ˆî£‚èœ G¬ùˆF¼Šð£˜è«÷£ â¡ù«õ£? Þ‹ñ£FK â‰î Mûòˆ¬î»«ñ 'î¡ù£™ ªîK‰F¼‚°‹'â¡Á G¬ùˆ¶ M†´Mì£ñ™, úèôˆ¬î»‹ â¿F ¬õˆF¼Šð¶ Gð‰îù Aó‰îƒèO™î£¡. vI¼FèO™ å¡Á‚ªè£¡Á ºóí£è Þ¼Šð¬õè¬÷»‹ Þ¬õ«ò Mòõv¬î ªêŒ¶, ÞF¶ ÞŠð®JŠð®ˆî£¡ â¡Á G˜íò‹ ªêŒA¡øù. Cô ªðKòõ˜èœ â™ô£ vI¼Fè¬÷»‹ 𣘈¶, å¡«ø£ªì¡Á ªð£¼ˆF Ý󣌄C ªêŒ¶, º®õ£è Þ¡Q¡ù ªêŒò«õ‡´‹ â¡Á b˜ñ£Qˆ¶, äò‹ FKðø Þ‰î Gð‰î¬ùè¬÷ â¿F ¬õˆF¼‚Aø£˜èœ.

ÞŠð® ï‹ «îêˆF™ 嚪õ£¼ Hó«îêˆF™ 嚪õ£¼ Gð‰î¬ù Aó‰îˆ¬î ܸúK‚Aø£˜èœ. õì‚«è Þ¼Šðõ˜èœ è£Cï£î àð£ˆò£ò˜ â¿Fò Gð‰îùˆ¬îŠ H¡ðŸÁAø£˜èœ. «ñŸ«è ñý£ó£w®óˆF™ 'Iî£þK'â¡ø Gð‰îù‹ ܸúK‚èŠð´Aø¶. Ü„ ê†ìˆ¶‚° úñ¬îò£ù vî£ù‹ Þ¼Šðî£è‚ «è£˜†´è«÷ ܃WèKˆF¼‚A¡øù. èñô£èó ð†ì˜ â¿Fò 'G˜íò R‰¶'â¡ø Gð‰îùº‹ ܃° õöƒ°Aø¶. ñý£ó£w†óˆF½œ÷ ¬ðî£Q™ ñ‰ˆKò£è Þ¼‰î «ýñ£ˆK â¡ðõ˜ â™ô£ î˜ñ ê£vFóƒè¬÷»‹ «ê˜ˆ¶ å¼ ªðKò ''¬ìüv'ì£è '궘õ˜‚è C‰î£ñE'â¡Á â¿FJ¼‚Aø£˜. Þƒ«è îVíˆF™  ¬õˆòï£î bVî˜ â¿Fò "¬õˆòï£î bVbò‹"â¡ø ¹vîèˆ¬îŠ H¡ðŸP„ ªêŒA«ø£‹. A¼ývî˜èÀ‚° Þ¬õ º‚òñ£è Þ¼‚A¡øù. ú‰Gò£Rèœ î£ƒèœ ªêŒò «õ‡®ò¶ â¡ù, ªêŒò‚Ãì£î¶ â¡ù â¡ð¬î 'M„«õ„õó ú‹U¬î'â¡ø ˬôŠ 𣘈¶ ªîK‰¶ ªè£œAø£˜èœ.

Deivathin Kural Part #2

¹ó£í ôþòˆ¶‚° ï¬ìº¬ø õN

¹ó£í ¹¼û˜èœî£¡ ïñ‚° ideal(ÝîKêñ£ùõ˜èœ, õN裆®èœ) â¡Á ªîKAø¶. Üõ˜èÀ¬ìò è¬îè¬÷Š ð®ˆî£™ Üõ˜èÀ¬ìò¶ ñ£FKò£ù àò˜‰î °íƒè¬÷Š ªðø «õ‡´ªñ¡ø ݬê à‡ì£Aø¶. Ýù£½‹ ݬê à‡ì£Aø«î îMó, ܉î àˆîñ °íƒè¬÷ ê‹ð£Fˆ¶‚ ªè£‡´ â‰î ê‰î˜ŠðˆF½‹ ÜõŸPL¼‰¶ ï¿õ£ñ™ Þ¼Šðªî¡ø£™, Þ¶ Üú£ˆFòñ£ùî£è Þ¼‚Aø¶. è£Kò‹ ãî£õ¶ ð‡E‚ªè£‡«ìJ¼Šð¶î£¡ ñ¸wòQ¡ ÞòŸ¬èò£è Þ¼‚Aø¶. þí è£ô‹Ãì ñù¬ú GÁˆFM†´ Þ¼‚è º®òñ£†«ì¡ â¡Aø¶. ðèõ£Â‹ W¬îJ™, "ñ¸wòù£ùõ¡ å¼ ªï£®»‹ ²‹ñ£ Þ™ô£ñ™ è£Kò‹ ð‡E‚ ªè£‡«ìJ¼‚°‹ ð®ò£èˆî£¡ HóA¼F (ÞòŸ¬è) Üõ¬ù ãM‚ ªè£‡®¼‚Aø¶. Üîù£™ Üõ¡ Þ‰î‚ è£Kòƒè¬÷Š ð‡μAø êKò£ù õN¬òˆ ªîK‰¶ªè£‡´ ÜŠð®«ò ð‡E Üîù£™î£¡ Cˆîˆ¬î ²ˆF ªêŒ¶ ªè£‡´ àˆîñ °íƒè¬÷ ú‹ð£Fˆ¶‚ ªè£‡´, ÜŠ¹ø‹ è£Kòƒè¬÷ M†´, °íƒè¬÷‚è쉶 °í£bîù£è, ë£Qò£è, Hó‹ñ Mˆî£è Ýè «õ‡´‹"â¡Á ªê£™LJ¼‚Aø£˜.

ï‹ ñîˆF¡ð® ï쉶 ªè£‡´, ð£ðƒè¬÷Š «ð£‚A‚ ªè£‡´ ݈ñ£¬õ ²ˆîŠð´ˆF‚ ªè£‡´ ꣄õî ªú÷‚Aòñ£ù «ñ£†êˆ¬î ܬìò «õ‡´ñ£ù£™  ⡪ù¡ù è£Kòƒèœ ð‡í «õ‡´‹?ð£ð‹ ð‡Eòù Þ‰î ü¡ñ£ õ¼Aø¶?ܬî Üô‹H‚ªè£œ÷ «õ‡´‹. ¹Fî£èŠ ð£ð‹ ð‡í£ñL¼‚è«õ‡´‹. ï‹ ñù¬ú, °íˆ¬îŠ ð£ðˆF™ «ð£è£îð® àêˆF‚ ªè£œ÷ «õ‡´‹. Þˆî£¡ ñî‹ Þ¼‚Aø¶. ÞŠð® ï‹ ñîŠð®  ªêŒò «õ‡®òªî™ô£‹ ⡪ù¡ù?Þ¶ ïñ‚°ˆ ªîKòM™¬ô. ªð£¶õ£è  ÞŠ«ð£F¼‚Aø G¬ô¬ñJ™ ã«î£ ó£ñ£òí‹, ð£èõî‹, ¹ó£í‹ ªè£…ê‹ ªîKAø¶. ÞF™ èî£ð£ˆFóƒèœ Þ¡Q¡ù ñî ܸwì£ùƒè¬÷„ ªêŒîî£è ܃胫è õ¼Aø¶. Ýù£™ ܃胫è õ¼Aø«îªò£N«ò, å«ó ÞìˆF™ å«ó Yó£è‚ è˜ñ£‚è¬÷ ܬñˆ¶‚ ªè£´‚èM™¬ô (codify ð‡íM™¬ô). 嚪õ£¼ ܸwì£ùˆ¬î»‹ âŠð®Š ð‡μõ¶ â¡Á procedure-‹(ªêŒº¬ø»‹)Þ‰îŠ ¹ó£í ÞFý£úƒèO™ ªê£™ôŠðìM™¬ô. Üîù£™ ïñ‚° Ü¬îŠ ð£˜ˆ¶ Üî¡ð®Š ð‡μõ¶ â¡ð¶ êKò£è õóM™¬ô.

¹ó£í ÞFý£úƒèœ ð‚F¬òŠ Hóî£ùñ£è„ ªê£™A¡øù. Ýù£™  Fùº‹ ÜÁð¶ ï£N»‹ ð‚F ð‡E‚ªè£‡´, ̬ü»‹ Fò£ùº‹ ð‡E‚ªè£‡´, v«î£ˆFó‹ ªê£™L‚ ªè£‡´ Þ¼‚è º®»ñ£?º®ò£«î!°´‹ðˆ¶‚è£è  Ü«ïè è£Kòƒèœ ªêŒò «õ‡´‹. °OŠð¶, ꣊H´õ¶ «ð£¡ø¬î„ ªêŒò«õ‡´‹. Þ¶ «ð£è¾‹ I„ê ï£N º¿¶‹ ̬üJ«ô«ò Þ¼Šð¶ â¡ø£™ º®ò£¶. ܽŠ¹ˆ Š «ð£°‹. «õÁ úˆè˜ñ£‚èœ ïñ‚° «õ‡´‹. ÜõŸ¬ø ⃫èJ¼‰¶ ªîK‰¶ ªè£œõ¶?î˜ñ ê£vFóƒèOL¼‰¶î£¡.

ðFù£½ Mˆ¬òèO™ ¹ó£íˆ¶‚芹ø‹ è¬ìCò£è õ¼õ¶ Þ‰î î˜ñ ê£vFó«ñ. ¹ó£í ¹¼û˜èœ ïñ‚° ô†Còˆ¬î‚ 裆´Aø£˜èœ. ܉î ô†Còˆ¬î ܬìõ õN â¡ù â¡ø£™ è˜ñ£¸wì£ùˆF™  Ýó‹H‚è «õ‡´‹. ÞŠð®  ï¬ìº¬øJ™, practical-Ýè„ ªêŒò «õ‡®ò¬îªò™ô£‹ ªê£™õ¶ î˜ñ ê£vFó‹.  ⡪ù¡ù ªêŒò «õ‡´‹ â¡Á «õîˆF™ ܃胫è àFKò£è„ ªê£™LJ¼‚AøõŸ¬øªò™ô£‹ ï¡ø£è õ¬èŠ ð´ˆF Mõóñ£è„ ªê£™Aø «õî àð£ƒè‹ Þ¶. °´‹ð‚ è£Kò‹, ªê£‰î‚ è£Kò‹, °OŠð¶, ꣊H´õ¶ ºîŸªè£‡´ â™ô£õŸ¬ø»‹ å¼ G˜íòŠð®, GòFŠð® ªêŒò«õ‡´‹. «õî î˜ñˆF™ ñ¸wò õ£›M¡ úèô Ü‹êƒè¬÷»‹ ݈ñ£HM¼ˆF‚° ܸÃôñ£è Ý‚A MFèœ «ð£†®¼‚Aø¶. ފ𮊠𴈶‚ ªè£‡ì£™ ܶ ݈ñ£¾‚° ï™ô¶, ÞŠð® i´ 膮ù£™î£¡ ܸwì£ùˆ¶‚° ú£îèñ£è Þ¼‚°‹ â¡ðî£è õ£›‚¬èJ™ â™ô£ Mûòƒè¬÷»‹ ñ ܶ ê‹ð‰îŠð´ˆF M´Aø¶. ªô÷Aè õ£›‚¬è (secular life) ñîõ£›‚¬è (religiouslife) â¡Á ܶ Þó‡ì£èŠ HK‚èM™¬ô. ªô÷Aè‹ Ãì ñîˆF™ ªè£‡´ «ê˜‚°‹ð®ò£è«õ «õî î˜ñ‹ ܬñ‰F¼‚Aø¶. â‰î‚ è˜ñ£¬õŠ ð‡Eù£½‹ ܬî ñ‰Fó ̘õñ£è„ ªêŒ»‹ð® ð‡E ݈ñ£HM¼ˆF‚° ܃èñ£è Ý‚AM´Aø¶. ªô÷A般 ݈I般 «ê˜ˆ¶‚ ªè£´Šð¶ «ð£ô«õ, îQ ñ¸wò¡ î¡ C«óòú§‚è£è (individual salvation) ð‡í «õ‡®òF«ô«ò úÍè õ£›‚¬èJ¡ 心°‹, «ô£è «þñº‹ (general welfare-) «ê¼‹ð®ò£è ެ툶‚ ªè£´ˆF¼‚Aø¶. ÞŠ«ð£¶  ªîK‰¶ ªè£‡®¼‚Aø ¹ó£íƒèO½œ÷ ð‚F «õîˆF«ô Þ¼‚Aø¶. Ýù£™ ܫÃì ãèŠð†ì è˜ñ£¾‹ Þ¼‚Aø¶. ð‚F¬ò«ò ̬ü â¡ø è˜ñ£õ£èŠ ð‡μ‹«ð£¶ Ü‹ G¬øò MFèœ Þ¼‚A¡øù. ̬ü«ò£´ Ãì Ü«ïè ò£èƒèœ, Có£ˆî‹, ðí‹ â™ô£‹ «õî î˜ñˆ¶‚° ªõ° º‚òñ£è Þ¼‚A¡øù. «õîˆF™ Þˆî¬ù»‹ Þ¼‚A¡øù. Ýù£™ å«ó ÞìˆF™ â™ô£õŸ¬ø»‹ º¬øŠð´ˆF (Codify-ð‡E) ªè£´ˆF¼‚èM™¬ô. 嚪õ£¼ è˜ñ£¾‚°‹ procedure MKˆ¶„ ªê£™L Þ¼‚èM™¬ô. "«õ«î£ (Ü)A«ô£ î˜ñ Íô‹"â¡ø ñ¸ ªê£™Aø ð® «õî‰î£¡  ⡪ù¡ù ªêŒò«õ‡´‹ â¡ø ªïPèÀ‚°‹ è£KòƒèÀ‚°‹ Íôñ£è, «õó£è, áŸø£è Þ¼‚Aø¶. ݈ñ «þñˆ¶‚è£è  â¡ù ªêŒò «õ‡´«ñ£ ÜF«ô«ò «ô£è «þñˆ¬î»‹ ðòù£è ãŸð´ˆFˆ î¼õ¶ «õî‹. Þ‰î Þó‡´‹ ãŸðì ⶠàî¾Aø«î£ ܶ î˜ñ‹ â¡ð¶. ܉î î˜ñ Íôñ£è «õî‹ Þ¼Šð¶ õ£vîõ‹î£¡. «õ«î£(Ü)A«ô£ î˜ñ Íô‹. Ýù£™ «õîƒè¬÷Š 𣘈 å¼ Aóññ£è, F†ìõ†ìñ£è  ªêŒò «õ‡®òõŸÁ‚° 'Lv†' Þ™¬ô«ò!ÞŠð® ÞŠð® ªêŒò «õ‡´ªñ¡ø MKõ£ù M÷‚躋 Þ™¬ô«ò!Üù‰îñ£ù «õîˆF™ ïñ‚°‚ A¬ìˆF¼Šð«î ªè£…ê‹î£¡. ïñ‚°‚ A¬ìˆF¼‚Aø «õî õ£‚Aòƒè¬÷Š 𣘈‹ ÜõŸP™ Ü«ï舶‚° ܘˆîƒÃì º¿‚èˆ ªîKò ñ£†«ì¡ â¡Aø«î! ÞŠð® Þ¼‚Aø «õîƒèOL¼‰¶î£¡ è™ð‹ â¡Aø Ýø£õ¶ «õèˆF™ àœ÷ î˜ñ ú¨ˆFóƒèÀ‹ ‚¼yò ú¨ˆóƒèÀ‹ å¼ˆî¡ ð‡í «õ‡®ò è˜ñ£‚è¬÷ˆ Fó†® å¿ƒ°Šð´ˆF‚ ªè£´ˆF¼‚A¡øù. Ýù£™ Þ¶¾‹ ²¼‚èñ£èˆî£¡ Þ¼‚°‹. â™ô£ Ü‹êƒè¬÷»‹ å«ó ÞìˆF™ ªê£™õî£è¾‹ Þó£¶. Þ¬õ»‹ MKõ£ùguideÝè Þ™¬ô. ÞõŸ¬ø ꉫî舶‚° ÞìI™ô£ñ™ MKˆ¶„ ªê£™Aø¬õ î˜ñ ê£vFóƒèœ. î˜ñ ú¨ˆóƒèœ (Ýðvî‹ð˜, ªè÷îñ˜ ºîô£ùõ˜èœ ªêŒî¬õ)  C¡ù„C¡ù õ£êèƒè÷£è ú¨ˆó ôþíŠð® Þ¼‚°‹. ú¨ˆó‹ â¡ø£™ óˆù ²¼‚èñ£èˆî£¡ Þ¼‚è «õ‡´‹. î˜ñ ê£vFóƒèœ â¡Aø vI¼Fèœ (ñ¸, ò£‚ëõ™Aò˜, ðó£êó˜ ºîô£ùõ˜èœ ªêŒî¬õ) „«ô£è ÏðˆF™ MKõ£è Þ¼‚°‹. Ýù£™ â™ô£õŸPŸ°‹ ªð£¶õ£ù Ýî£ó‹ «õî‰î£¡.  â¡ù ªêŒò «õ‡´‹, âŠð®„ ªêŒò «õ‡´‹ â¡ð «õîˆF¡ Ý‚¬ëè¬÷ˆî£¡ «ñŸªè£‡´, Üî¡ð® ïì‚è «õ‡´‹. «õî‚ è†ì¬÷è¬÷ åó÷¾‚° º¬øŠð´ˆF„ ªê£™Aø è™ðˆ¬î ï¡ø£è ÜôC Mvî£ó‹ ð‡μõ«î î˜ñ ê£vFó‹. ò‚ë ÌI G˜ñ£í‹, ‚¼ý G˜ñ£í‹ «ð£¡øõŸ¬ø«ò è™ð‹ ÜFè‹ ªê£™Aøªî¡ø£™ ñ¸wò‚° úèô MîˆF½ñ£ù ï숬ø¬ò»‹ (code of conduct) Mõóñ£è„ ªê£™õ¶ î˜ñ ê£vFó‹. " Þ‰î‚ è£Kòˆ¬î„ ªêŒò «õ‡´‹ â¡Á M¼‹¹A«ø¡. Ýù£™ Þ‰î‚ è£Kòˆ¬î„ ªêŒõ¶ êKò£, îŠð£ â¡Á «õîˆF™ ⃫è Þ¼‚Aø¶ â¡Á ªîKòM™¬ô«ò!'Üï‰î£ ¬õ «õî£:'â¡øð® «õî‹ Ü÷¾ èì‰îî£è Ü™ôõ£ Þ¼‚Aø¶? ÞõŸP™ ªð¼‹ð£ô£ù¬õ ÞŠ«ð£¶ ñ¬ø‰«î «ð£Œ M†ìù. Üîù£™ ⃫è Þ‰î‚ è£Kòˆ¬î ÞŠð®ˆî£¡ ªêŒò «õ‡´‹ â¡Á ªê£™LJ¼‚Aø¶ â¡Á âù‚°ˆ ªîKòM™¬ô«ò!Þ¬õ â™ô£õŸ¬ø»‹ ð®ˆîõ˜èœ ò£¼‹ Þ¼Šðî£è¾‹ ªîKòM™¬ô«ò?â¡ù ªêŒõ¶ â¡Á «èœM.

úºˆFó‹ ñ£FK MK‰¶ Aì‚Aø «õîƒèOL¼‰¶ ïñ‚° «õ‡®ò è£Kòƒè¬÷Š ªð£Á‚A â´Šð¶ Üú£ˆò‹î£¡. "ÞŠð® ªêŒ â¡Á «õîˆF™ Þ¬îŠðŸP„ ªê£™LJ¼Šð¶ ªîK‰î£™ «õî õ£‚AòŠð®«ò ªêŒ¶ M´«õ¡. ܶ ªîKò£î«ð£¶ â¡ù ªêŒõ¶?" Þ ñ¸ ðF™ ªê£™Aø£˜:"êK, ÜŠð®ò£ù£™ å¡Á ªê£™A«ø¡. Ü‰î «õîƒè¬÷ â™ô£‹ ï¡° ÜP‰F¼‰î ñýKSèœ v‹¼Fèœ â¡Á ªêŒF¼‚Aø£˜èœ. ÜF™ â¡ù ªê£™LJ¼‚Aø¶ â¡Á 𣘠â¡Aø£˜. v‹¼F â¡ð«î î˜ñ ê£vFó‹. «õ«î£A«ô£ î˜ñÍô‹|îˆM ê v‹¼FY«ô| "v‹¼F"â¡ø£™ G¬ù¾‚ °PŠ¹;Mv‹¼F â¡ø£™ ¬ðˆFò‹. "«õ‚° v‹¼F Þ¼‚Aø«î!Üî£õ¶, G¬ù¾‚ °PŠ¹ (notes) Þ¼‚Aø«î!«õîƒè¬÷ªò™ô£‹ ï¡ø£è à혉î ñýKSèœ ÜõŸP½œ÷ î˜ñƒè¬÷»‹, è˜ñƒè¬÷»‹ å«ó ÞìˆF™ ªî£°ˆ¶ º¬øŠð´ˆF‚ °PŠð£è â¿F ¬õˆî¬õ«ò Þ¬õ. Þ‰î vI¼FèO™ ïñ‚° ï¡ø£è ܘˆî‹ ¹KAø ð£¬ûèO™ â¿îŠð†ì¬õ. ÜõŸ¬øŠ ð£˜. c â¡ù ªêŒò «õ‡´‹, â¡ù ªêŒò‚ Ã죶, âŠð®„ ªêŒò‚ Ã죶, âŠð®„ ªêŒò «õ‡´‹ â¡ð¬õªò™ô£‹ ÜõŸP™ Mvî£óñ£è„ ªê£™LJ¼‚Aø¶"â¡Aø£˜ ñ¸. "î˜ñ ê£vFó‹" â¡Á ªê£™õ¶ Þ‰î v‹¼Fè¬÷ˆî£¡. «õî‹ ªê£™½‹ è£Kòƒè¬÷, ܸwì£ùƒè¬÷ âŠð®Š ð‡í «õ‡´‹ â¡Á «õèƒèO™ Ýø£õî£è àœ÷ 'è™ð‹ ªê£™Aø¶. è™ðˆF™ Ü샰‹ ‚¼yò ú¨ˆóƒèÀ‹, „ªó÷î ú¨ˆóƒèÀ‹, î˜ñ ú¨ˆóƒèÀ‹ «õœM ºîô£ùõŸP¡ ªêŒº¬ø¬ò„ ªê£™A¡øù. Þ¬î«ò å¼ põ¡ è¼õ£è ñ£î£M¡ 蘊ðˆF™ à¼õ£õFL¼‰¶, ܶ Hø‰¶ õ÷˜‰¶, è™ò£í‹ ð‡E‚ªè£‡´, °´‹ð‹ ïìˆF, è¬ìCJ™ C¬îJ™ ¬õˆ¶ îèù‹ ªêŒòŠð´‹ õ¬óJ™ ÞŠð®JŠð®„ ªêŒò «õ‡´‹ â¡Á Ü®JL¼‰¶ ¸Q õ¬óJ™ ¸μ‚èñ£è„ ªê£™ð¬õ«ò v‹¼Fèœ. Fù‰Fùº‹ ⿉îFL¼‰¶ Ƀ°Aø õ¬óJ™ å¼ˆî¡ â¡ªù¡ù ªêŒò «õ‡´‹, âŠð®ªòŠð®„ ªêŒò «õ‡´‹ â¡Á ܶ routine «ð£†´‚ ªè£´ˆ¶ M´Aø¶. vI¼F¬òŠ 𣘈¶ M†ì£™ «ð£¶‹. ï‹ ñîŠð®  ªêŒò «õ‡®òªî™ô£‹ â¡ù â¡ð¶ ̘íñ£è ªîK‰¶M´‹.

காஞ்சிப்பெரியவரிடம் பழையனூர் தேவராஜசர்மாவுக்கு மிகுந்த பக்தி உண்டு.  சர்மா எப்போதும் பெரியவரை மனதில் சிந்தித்துக் கொண்டே இருப்பார். 1978, ஏப்ரல் 13, தமிழ்ப் புத்தாண்டு தினம். அன்று தேனாம்பாக்கத்திலுள்ள தன் வீட்டில் உறங்கிக் கொண்டிருந்த தேவராஜசர்மாவின் உடம்பில் மின்சாரம் பாய்ந்தது போல இருந்தது. சட்டென்று கண்திறந்து பார்த்தார். அவருடைய முன்னிலையில் விபூதி, ருத்ராட்சம், கஷாயத்துடன் பெரியவரே காட்சி தந்தார். அதிர்ச்சியும் ஆனந்தமும் மனதில் நிறைய எழுந்து நின்ற தேவராஜசர்மாவுக்கு, “”என்ன புண்ணியம் செய்தேனோ சத்குருதேவா” என்று ரீதிகௌளை ராகத்தில் மும்பை சகோதரிகள் சரோஜாவும், லலிதாவும் பாடும் பாடல் தான் நினைவுக்கு வந்தது.

மறுநாள் காலையில் பொழுது விடியும் முன்பே குளித்து கோயிலுக்குச் செல்ல ஆயத்தமானார். அரிக்கேன் விளக்கொளியில் நான்கு மாடவீதியிலும் பாராயண கோஷ்டியுடன் வலம் வந்து, விஷ்ணு சகஸ்ரநாம பாராயணம் செய்தார். காமாட்சி அம்மனைத் தரிசனம் செய்தார். அந்த ஆண்டு முழுவதும் தேவராஜசர்மாவிற்கு எடுத்த செயல்கள் அனைத்தும் நினைத்ததைவிடச் சிறப்பாகவே அமைந்தன. குருகடாட்சம் பெற்றால் வாழ்வில் கோடி நன்மை உண்டாகும் என்பதை சர்மா உணர்ந்தார்.

தேவராஜ சர்மாவிற்கு ஒருமுறை காதில் கடுமையான வலி ஏற்பட்டது. பரிசோதனை செய்த மருத்துவர் ஆபரேஷன் செய்தால் ஒழிய வலி குறைய வாய்ப்பில்லை என்று திட்டவட்டமாகச் சொல்லி விட்டார்.காஞ்சிபுரம் சென்று பெரியவரைத் தரிசித்து அவரிடம் உத்தரவு பெற்றால் ஒழிய ஆபரேஷன் செய்து கொள்வதில்லை என்று தீர்மானம் எடுத்துக் கொண்டார் சர்மா. கையில் ஆரஞ்சுப்பழங்களை எடுத்துக் கொண்டு காஞ்சிபுரம் கிளம்பினார். காதுவலி பற்றி பெரியவரிடம் சொல்லி வருத்தப்பட்டார். பெரியவர் பதிலேதும் சொல்லாமல், அவர் கொடுத்த பழங்களின் தோல்களை உரித்துக் கீழே போட்டார். சர்மா தன் மனதிற்குள், பெரியவர் தன் தீவினைகளையே உரித்து எடுத்துவிட்டதாக எண்ணிக் கொண்டார்.

அன்று முதல் காதுவலி குறைய ஆரம்பித்து விட்டது. மறுபடியும் காது பரிசோதிக்கும் டாக்டரிடம் சென்றார். டாக்டருக்கு அதிர்ச்சி. “”உண்மையை மறைக்காமல் சொல்லுங்கள். வேறு டாக்டரிடம் சென்று வைத்தியம் எடுத்துக் கொண்டீர்களா? ” என்று கேட்டார். சர்மா கண் கலங்கியபடியே,”"வேறு எந்த மருத்துவரிடமும் செல்லவில்லை. வைத்தியம் எதுவும் எடுத்துக் கொள்ளவில்லை” என்றார்.டாக்டர் சர்மாவிடம், “”பயப்படாமல் சொல்லுங்கள். நான் அந்த மருந்தைத் தெரிந்து கொண்டால் உங்களைப் போன்றவர்களுக்கு கொடுக்க வசதியாக இருக்கும்” என்று பரிவாக கேட்டார்.
“”டாக்டர்! நீங்கள் சொல்வது என்னவோ உண்மை தான். சில நாட்களுக்கு முன் ஒரு பெரிய வைத்தியரிடம் சென்றேன். அவர் காஞ்சிபுரத்தில் இருக்கிறார். “அருட்பிரசாதம்’ என்னும் மருந்தைக் கொடுத்து என்னைக் குணப்படுத்திவிட்டார்” என்று சொல்லி மகிழ்ந்தார் சர்மா.டாக்டரும் சர்மாவிடம்,”"இனி ஆபரேஷன் உங்களுக்குத் தேவைப்படாது. நீங்கள் தைரியமாக வீட்டுக்குச் செல்லலாம். காதுநோய் முற்றிலும் குணமாகிவிட்டது” என்று உறுதியளித்தார். தேவராஜசர்மாவும், பெரியவரின் கருணையை மனதிற்குள் வியந்தபடியே தன் வீட்டுக்கு கிளம்பினார்.

Deivathin Kural Part#1 Continued….

 

ñƒè÷£óˆF

ܸñ£˜ ܸ‚AóUŠð£˜

Ý…ê«ïò võ£IJ¡ M«êû«ñ Üô£Fò£ù¶. Üõ˜ ð‚î˜èÀ‚° ⡪ù¡ù ܸ‚Aóý‹ ªêŒAø£˜ â¡ð¬îŠ 𣘈, Üõ¼‚° â¡ù M«êû‹ â¡Á ªîK»‹.

¹ˆF˜ ðô‹ ò«ê£ ¬î˜ò‹ G˜ðòˆõ‹ Ü«ó£èî£ I Üü£†ò‹ õ£‚ð´ˆõ‹ ê ý¸ñ£ˆ vñóí£ð«õˆ II

Ý…ê«ïò¬ó vñKŠðõ˜èÀ‚° Üõ˜ ⡪ù¡ù ܸ‚AóU‚Aø£˜ â¡Á Þ‰î v«ô£è‹ ªê£™Aø¶. ¹ˆF, ðô‹, ¹è›, àÁFŠð£´, ܅꣪ï…ê‹, Ý«ó£‚Aò‹ MNŠ¹, õ£‚°õ¡¬ñ Þˆî¬ù»‹ î¼Aø£˜ Üõ˜. ê£î£óíñ£è Þ¬õªò™ô£‹ å«ó ÞìˆF™ ܬñò«õ ܬñò£¶. ï™ô ¹ˆFñ£¡ Ý«ó£‚Aò‹ Þ™ô£ñ™ «ê£Qò£è Þ¼Šð£¡. ªðKò ðôê£L ñ‡´õ£è Þ¼Šð£¡. Þó‡´‹ Þ¼‰î£½‹ «è£¬öò£è, ðò‰î£ƒªè£™Lò£è Þ¼Šð£¡. âˆî¬ù Fø¬ñ Þ¼‰î£½‹, ÜõŸ¬øŠ Hó«ò£A‚Aø ²Á²ÁŠ¹, MNŠ¹ Þ™ô£ñ™ «ê£‹«ðPò£è Þ¼Šð£¡. ªðKò ÜPõ£Oò£è Þ¼‰î£½‹ îù‚°ˆ ªîK‰î¬î â´ˆ¶„ ªê£™Aø õ£‚° õ¡¬ñJ™ô£ñ™ Þ¼Šð£¡. Þ‰î ñ£FK ãÁñ£ø£ù °íƒèœ Þ™ô£ñ™ â™ô£ C«óòvè¬÷»‹ å«ó ÞìˆF™ ªð£NAø£˜, Ý…ê«ïò˜. Þ‚ è£óí‹, ê£î£óíñ£è  å«ó ÞìˆF™ «ê˜‰¶ 𣘂è£î °íƒèœ, ê‚Fèœ Üˆî¬ù»‹ ÜõKì«ñ Ìóíñ£è å¡Á «ê˜‰F¼‚A¡øù.  âFªóF˜ °íƒèœ â¡Á G¬ùŠð¬õ‚Ãì, ÜõKì‹ võð£õñ£è„ «ê˜‰F¼‚A¡øù.

àî£óíñ£èŠ ªðKò ðôê£L‚° Mïò‹ Þ¼‚裶. ªðKò ¹ˆFê£L‚° Üèƒè£óI™ô£î ð‚F Þó£¶. Ý…ü«ïò«ó£ «îè ðô‹, ¹ˆF ðô‹ ÞõŸ¬øŠ «ð£ô«õ Mïò‹, ð‚F ÞõŸP½‹ ºîô£è GŸAø£˜. ñè£ ê‚Fñ£ù£è Þ¼‰¶‹, ܈î¬ù ê‚F»‹ ó£ñ¡ «ð£†ì H„¬ê â¡ø Üì‚舫 îù‚° å¼ ðîM»‹ «è÷£ñ™ ó£ñî£úù£è«õ Þ¼‰î£˜. ÜŠð® Ü®¬ñò£è Þ¼‰îô«ò G¬ø‰¶ Þ¼‰î£˜. ð‚F Þ¼‚Aøõ˜èÀ‚«èÃì ÜF™ ë£ùˆF™ ªîO¾ Þ™ô£ñ™ Íìð‚Fò£è«õ£, ºó†´ð‚Fò£è«õ£ Þ¼Šð¶‡´. ë£ùº‹ ð‚F»‹ «õÁ «õÁ â¡«ø Üõ˜èœ ꇬìÃìŠ «ð£†´‚ ªè£œõ£˜èœ. Ý…ê«ïò«ó£ ó£ñ„ê‰Fó ͘ˆFJ¡ ðóñð‚îó£è Þ¼‚°‹«ð£«î, ðóñë£Qò£è¾‹ Þ¼‰î£˜. âŠð® îVí£Í˜ˆF úï£èF ºQõ˜è¬÷ º¡Q†´ àð«îê‹ ªêŒAø£«ó£, ÜŠð®«ò ÿ ó£ñ¡ Ý…ê«ïò võ£I¬ò º¡ù£™ ¬õˆ¶‚ ªè£‡´ 룫ù£ð«îê‹ ªêŒAø£˜ â¡Á «õ«îéq úUî‹ ²«ô£è‹ ªê£™Aø¶.

ܘü§ùQ¡ «î˜‚ªè£®J™ Þ¼‰¶ªè£‡´ W«î£ð«îêˆ¬î «ïK«ô«ò «è†ìõ˜ Üõ˜. ¬ðê£ê ð£¬ûJ™ W¬î‚°ˆ õñòñ£ù å¼ ð£wò‹ Þ¼Šðî£è¾‹, ܶ Ý…ê«ïò˜ ªêŒî¶ â¡Á‹ ªê£™õ£˜èœ. å¡ð¶ Mò£èóíº‹ ªîK‰î ïõ šò£èóí «õˆî£ â¡Á ó£ñ«ó Üõ¬óŠ ¹è›Aø Ü÷¾‚°Š ªðKò è™Mñ£¡. Ýù£½‹ ¹ˆFŠ Hóè£ê‹, ê‚FŠ Hóð£õ‹ â™ô£õŸ¬ø»‹ Üì‚A‚ ªè£‡´ ð‚FJ«ô«ò ðóñ£ù‰î‹ ܸðM‚Aø£˜. ð‚F â¡ð «ô£è è£Kòˆ¬î‚ èõQ‚è£îõ˜ Ü™ô. ñ裪ð÷¼ûˆ«î£´ «ð£ó£® Üð¬ôè¬÷ óVˆîõ˜èO™ Üõ¼‚° Þ¬í Þ™¬ô. «ô£è «ê¬õ‚° Üõ«ó àî£óí‹. (ideal) ë£ùˆF™ à„êG¬ô, ðôˆF™ à„êG¬ô, ð‚FJ™ à„êG¬ô, ióˆF™ à„êG¬ô, W˜ˆFJ™ à„êG¬ô, «ê¬õJ™ à„êG¬ô, MïòˆF™ à„ê G¬ô ÞŠð®ªò™ô£‹ å¡Á «ê˜‰F¼‚Aø võÏð‹ å¡Á à‡´ â¡ø£™ ܶ Ý…ê«ïò võ£I.

Þªî™ô£õŸÁ‚°‹ «ñô£è Üõ¼¬ìò Hó‹ñ„êKòˆ¬î„ ªê£™ô «õ‡´‹. å¼ þí‹Ãì‚ è£ñ‹ â¡Aø G¬ùŠ«ð õó£î ñè£ ðK²ˆî ͘ˆF Üõ˜. îù‚ªè¡Á ⶾ«ñ G¬ù‚è£îõ˜. å¼ è£ñ¬ù»‹ Þ™ô£ñ™ ó£ñ‚° «ê¬õ ªêŒ«î G¬ø‰¶M†ì£˜. Üõ¬ó ï‹ Y¬ñJ™ ªð£¶õ£è ý¸ñ£˜ â¡«ð£‹. è¡ùì„ Y¬ñJ™ Üõ«ó ý¸ñ‰¬îò£. CˆÉ¼‚° õì‚«è «ð£ŒM†ì£ô™ ݉Fó£ º¿õ¶‹ Ý…ê«ïò½ â¡ð£˜èœ. ñè£ó£w®ó‹ º¿‚è ñ£¼F, ñ£¼F â¡Á ªè£‡ì£´õ£˜èœ Ü‹ õì‚A™ ñý£ió˜ â¡«ø ªê£™õ£˜èœ. Ý…ê«ïò¼‚° ß´ A¬ìò£¶. Üõ¬ó vñKˆî ñ£ˆFóˆF™ ¬îKò‹ õ¼‹. ë£ù‹ õ¼‹. è£ñ‹ ïC‰¶M´‹. ðóñ Mïòˆ«î£´ ðèõˆ ¬èƒèKò‹ ªêŒ¶ªè£‡´ ♫ô£¼‚°‹ ï™ô¶ ªêŒ«õ£‹. ó£‹, ó£‹ â¡Á âƒªèƒ«è ªê£™L‚ ªè£‡®¼‰î£½‹, ó°ï£î W˜ˆîù‹ ⃫è ïì‰î£½‹, ܃ªè™ô£‹ ï‹ è‡μ‚°ˆ ªîKò£ñ™ Ý…ê«ïò˜ ó óò£è Ýù‰î ð£wð‹ ªè£†®‚ªè£‡´ G¡Á «è†Aø£˜. Þ‰î‚ è£ôˆF™ ïñ‚° ñŸø â™ô£ ܸ‚Aóýƒè«÷£´, º‚Aòñ£è Üì‚èñ£è Þ¼‚èø ð‡¹ ªó£‹ð¾‹ ÜõCòŠð´Aø¶. âˆî¬ù õ‰î£½‹ «ð£î£ñ™ ÞŠ«ð£¶,  àòó àòóˆ ¶œO‚ªè£‡«ìJ¼‚A«ø£‹. Þîù£™ ¹¶Š¹¶ ÜF¼ŠFè¬÷, °¬øè¬÷ˆî£¡ à‡ì£‚A‚ ªè£œA«ø£‹. ¶œ÷£ñ™ ÜìƒA‚ Aì‰î£™î£¡ ß²õóŠ Hóú£î‹ A¬ì‚°‹. ܶ G¬ø‰î G¬ø¾. ïñ‚° Ý„ê«ïò˜ ܸ‚Aóè‹ ð‡í «õ‡´‹. Üõ¬óŠ H󣘈FŠðõ˜èÀ‚° å¼ °¬ø»‹ Þ™¬ô. «ô£è‹ º¿õ¶‹ î˜ñ‹ ðóMJ¼‚è Üõ¬ó«ò H󣘈î¬ù ð‡μ«õ£‹. Üõ¼¬ìò êè£òˆF«ô«ò ó£õí£Fèœ «î£ŸÁ ó£ñó£xò‹ ãŸð†ì¶. ܘü§ùQ¡ «î˜‚ªè£®J™ Üõ˜ Þ¼‰î M«êûˆî£™ Hø° î˜ñó£xò‹ ãŸð†ì¶. HŸè£ôˆF™ ï‹ î˜ñ‹, ð‚F â™ô£‹ ïC‰î«ð£¶ Ý…ê«ïò Üõî£óñ£è úñ˜ˆî ó£ñî£v võ£I «î£¡Pòî¡ Cõ£T Íô‹ ñÁð® î˜ñ ú‹vî£ðù‹ ªêŒî£˜. ޡ‹ êèô «îêƒèO½‹ î˜ñº‹ ð‚F»‹ ãŸðì Üõ˜ ܸ‚Aóý‹ «õμ‹.  ñùº¼AŠ H󣘈Fˆî£™ Þ‰î ܸ‚Aóýˆ¬î„ ªêŒõ£˜.

Ý…ü«ïò võ£Iù:«üŒ II

 

My experiences with His Holiness
Mantri Ratnam A.R.Seshiah Sastrigal

Once he suddenly called the agent of the Mutt and ordered him to send by telegraphic money-order a sum of five hundred rupees to one poor man at Calcutta. After some months had elapsed, one fine day a poor fellow rushed to His Holiness sobbing and fell down at his feet saying that Sri Mutt's money order was received in time when his father expired and that he was able to do the last rites for him. his father was once connected with Sri Mutt Camp and he served by sorting Vilva leaves for Pooja.

Another instance is: a man rushed to His Holiness praying that he had settled his daughter's marriage but could not manage to find sovereigns for Thirumangalyam as was demanded by bridegroom's parents. His Holiness told him that as a sanyasi he did not have sovereigns but directed him to the temple of Sri Kamakshi and pray for the same. Meanwhile some gentlemen of High respectability from Bombay arrived to have Darshan of His Holiness and placed before Him some sovereigns as offering along with huge money. After they left, the poor man after praying to Sri Kamakshi came to His Holiness, who said to him that his prayer was heard and that he had the ten sovereigns.

Deivathin Kural Part#1 Continued….

 

ªîŒõˆF¡ °ó™ (ºî™ ð£è‹)

«îõî£Í˜ˆFèœ Üõî£ó ¹¼û˜èœ

Ü‹ñ£

î£ò¡¬ðŠ«ð£ô‚ èôŠðì«ñ Þ™ô£î Ìóíñ£ù Ü¡¬ð Þ‰î «ô£èˆF™ «õªøƒ°«ñ è£í º®òM™¬ô. Hœ¬÷ âŠð® Þ¼‰î£½‹, î¡ Ü¡¬ð HóFðL‚è£M†ì£½‹Ãì, î£ò£ó£èŠð†ìõ˜èœ Ü¬îŠ ªð£¼†ð´ˆî£ñ™ Ìóíñ£ù Ü¡¬ð„ ªê½ˆ¶‚ ªè£‡«ìJ¼‚Aø£œ. ªðŸø ñù‹ Hˆ¶, Hœ¬÷ ñù‹ 虽 â¡Á Þ¬îˆî£¡ ªê£™½A«ø£‹.

«îM Üðó£î þñ£ðù v«î£ˆFó‹ â¡Á Ü‹ð£Oì«ñ ï‹ °¬øè¬÷„ ªê£™L ñ¡QŠ¹‚ «è†´‚ ªè£œAø ¶F å¡Á Þ¼‚Aø¶. ÜF™ ¶wìŠHœ¬÷ Þ¼Šð¶‡´. Ýù£™ ¶wì Ü‹ñ£ â¡Á 弈F A¬ìò«õ A¬ìò£¶ â¡Á õ¼Aø¶. ðKÌóíñ£è Ü¡¬ð»‹, î¡ùô«ñ Þ™ô£î à¬öŠ¬ð»‹, Ü‹ñ£ 弈FJì‹î£¡ ð£˜‚è º®Aø¶. °ö‰¬îò£èŠ Hø‚Aø«ð£«î Ü‹ñ£Mì‹î£¡ 冮‚ ªè£œA«ø£‹. Ýè£ó‹ î¼õFL¼‰¶ êèôˆ¶‚°‹ Üõœî£¡ °ö‰¬î‚°‚ èFò£è Þ¼‚Aø£œ. õò¶ ãÁAø êñòˆ¬îMì ð£™òˆF™î£¡ î£ò£˜, °ö‰¬î Þ¼õ¼‚°‹ ðóvðó Ü¡¹ Iè ÜFèñ£è Þ¼‚Aø¶. ÜF½‹ ñQî Þù‚般îMìŠ ð²‚°ôˆF™î£¡ Þ‰î Ü¡¹ Gó‹Hˆ ¹Aø¶. è¡Á Ü‹ñ£ â¡Á 舶õF™ àœ÷ Ýõ™ ñ£FK «õªøƒ°‹ Ü¡¬ðŠ ð£˜‚è º®òM™¬ô. Þ¬îŠ ð£˜ˆ¶î£¡ ñ¸wò ü£F«ò, Ü‹ñ£ â¡Á ÊHì Ýó‹Hˆî«î£ â¡Á «î£¡ÁAø¶.

îIN™ ñ†´I™ô£ñ™, ªî½ƒ°, ñý£ó£w®ó‹, è¡ùì‹ ºîLò ð£¬ûèO½‹ Ü‹ñ£ â¡«ø î£ò£¬ó„ ªê£™Aø£˜èœ. ñ¬ôò£÷ˆF™ "Ü‹¬ñ"â¡ð£˜èœ. ú‹vA¼îˆF™ "ñ£"â¡Á‹ "Ü‹ð£"â¡Á‹ ªê£™½õ¶‹ Þ«î. U‰FJ™ "ñ£", "ñ£J''â¡Aø£˜èœ. ÞƒAhw ñ‹I, ñ‹ñ£ â™ô£º‹ è¡Á °†®J¡ Ü‹ñ£ML¼‰¶ õ‰î¬õ «ð£L¼‚Aø¶.

Þ‰î Ü‹ñ£M¡ Ü¡¹ å¼ ð‚è‹ Þ¼‚膴‹. Þõœ Þ‰î êgóˆFŸ° ñ†´‹î£¡ Ü‹ñ£. ÜõÀ¬ìò Ü™ô¶ ¬ìò êgó‹ «ð£ù HŸð£´ Þ‰î Ü‹ñ£¾‚°‹ ïñ‚°‹ ê‹ð‰î«ñ Þ™¬ô. ÜŠ¹ø‹ «õÁ 蘊ðõ£ú‹. «õÁ Ü‹ñ£œ õ¼õ£œ. ފ𮄠êgóˆFŸ° ñ†´‹ Ü‹ñ£õ£è Þ™ô£ñ™, àJ¼‚° Ü‹ñ£õ£è Þ¼‚Aø 弈F Þ¼‚Aø£œ. êgó‹ ÜNAø ñ£FK àJ˜ ÜNõF™¬ô. Þ‰î„ êgó‹ «ð£ù HŸð£´ ܉î àJ˜ Þ¡ªù£¼ êgóˆFŸ°Š «ð£Aø¶. Þ‰î àJK¡ Ü‹ñ£î£¡ ïñ‚° ꣲõîñ£è, Gó‰îóñ£è, â‰ï£À‹ î£ò£ó£è Þ¼‰¶ ªè£‡®¼‚Aø£œ. è¡Á‚°Š ð²¬õŠ «ð£ô â‰î ü¡ñˆF½‹ â‰î‚ è£ôˆF½‹ â™ô£Š Hó£EèÀ‚°‹ î£ò£ó£è Þ¼‚°‹ ðó«îõ¬îJ¡ ð£î£ó M‰îˆF™ G¬ø‰î Ü¡¹ ¬õŠð«î ü¡ñ£ â´ˆîî¡ Hó«ò£üù‹. ü¡ñ GM¼ˆF‚°‹ ܶ«õ õN. Üî£õ¶, àJ˜ êgóˆ¬î M†ìH¡ Þ¡ªù£¼ êgóˆF™ ¹è£ñ™ «ðó£ù‰îˆF™ è¬óõ‹ ܉î Ü‹ñ£î£¡. ïñ‚° Þ¼‚Aø ê‚F â™ô£‹ ÜõÀ¬ìò¶î£¡. å«ó Üè‡ì ðó£ê‚F, è‡ì‹ è‡ìñ£è, ¶‡´ ¶‡ì£è ÝA Þˆî¬ù põó£CèO캋 ¶Oˆ¶O ê‚F¬ò ªõOŠð´ˆ¶Aø¶.

 ªê£‰î º¬øJ™ â¬î»‹ ê£Fˆîî£èŠ ªð¼¬ñŠ ð†´‚ ªè£œ÷¾‹, Üè‹ð£õ‹ ªè£œ÷¾‹ Gò£ò«ñ Þ™¬ô.  â¬î„ ªêŒF¼‰î£½‹ â™ô£‹ Üõœ ªè£´ˆî ê‚Fò£™î£¡ ïì‚Aø¶. Þ¬î à혉¶ Üè‹ð£õ‹ CP¶‹ Þ™ô£ñ™ ÜõOì‹ êóí£èF ªêŒî£™ å«ó Ü‹ñ£õ£ù Þõœ ÞèˆF½‹ ðóˆF½‹ ðóñ£¸‚Aóý‹ ªêŒõ£œ. âŠð® ⶾ‹ «è†èˆ ªîKò£î °ö‰¬î‚° «õ‡®ò¬îˆ  ù èõQˆ¶‚ ªè£œAø£«÷£, ÜŠð®«ò üè¡ñ£î£õ£è¾‹ è¼í£Í˜ˆFò£è¾‹ àœ÷ Ü‹ñ£, à‡¬ñò£ù ð‚F ¬õˆîõ˜èœ ù ⶾ‹ «è†è£M†ì£½‹Ãì, î£ù£è«õ Üõ˜èÀ‚° Þè«ô£èˆF™ Mˆ¬î, ªê™õ‹, «îè裉F ºîLò , H¡¹ ë£ùˆF™ 𿈶Š ðó£ñ£ù‰îˆ¬îŠ ªðÁ‹ð® ܼœ ¹Kõ£œ.

ðóñ ë£ù ܈¬õî Ýù‰î‹ ïñ‚°‚ A¬ìˆ¶,  ܉î Ýù‰îñ£è«õ ÝAM´õ¶ å¼ ð‚è‹ Þ¼‚膴‹. ܶ Üõœ ï‹ è˜ñ£¬õˆ b˜ˆ¶, ⡬ø‚«è£ å¼ï£œ îóŠ«ð£Aø G¬ô. ܶ A¬ì‚Aø«ð£¶ A¬ì‚膴‹. ܶ«õ A¬ì‚èM™¬ô«ò â¡Aø °¬ø ÞŠ«ð£¶ ïñ‚° «õ‡ì£‹. ÞŠ«ð£¶ ïñ‚°Š ðóñ Ü¡¹ Ü‹ñ£õ£ù ܋𣜠޼‚Aø£œ. ÜõÀ¬ìò Ü¡¬ð G¬ùˆ¶ ÜõO캋 ‹ Ü¡¬ð„ ªê½ˆ¶õ ÞŠ«ð£«î ïñ‚°„ ꣈Fòñ£Aø¶. ÞF½œ÷ Ýù‰îˆ¶‚° «ñ™ ïñ‚° ⶾ‹ «õ‡ì£‹. ܋𣜠Fò£ùˆ¬îMì ïñ‚°‹ ï‹ ñ£FK«ò Üõ¬÷ Ü‹ñ£õ£‚A‚ ªè£‡ì êèô «ô£èˆ¶‚°‹ G¬øõ£ù Þ¡ð‹ «õP™¬ô. êèô «ô£èº‹ êñvî põó£CèÀ‹ «þññ£è Þ¼‚è Ü¡«ð à¼õ£ù ê£þ£ˆ Ü‹H¬è¬ò ⊫𣶋 Ýù‰îñ£è G¬ùˆ¶‚ ªè£‡®¼Š«ð£‹.

 

Mahaswamigal's Grace

Source: P.Chennarayudu

I would like to state my personal experience with Sri Chandrasekharendra Saraswathi Varu of Kanchi Kamakoti Peetham.

In about February, 1939, while I was working as a teacher in sulurpet, Nellore District, the Swamiji camped in a house exactly opposite of mine, on His return from Benares. His Diwanji and his wife camped in my residence while the Nadaswara Vidwan of the Kamakoti Peetham stationed himself in the verandah of my house. I was witness to a miracle that evening.

The Nadaswara Vidwan had been demanding increment in his salary but the Swamiji did not sanction it. So that morning he informed the Swamiji that he was leaving the services and going home. The Swamiji bade him play the Mangalaharati at the end of the Puja that day and leave. At about 3 p.m. at the end of the Puja, he tried in vain to produce a note on his Nadaswaram. The music eluded him. In desperation he ran to the Swamiji, prostrated before Him and begged His pardon. Then He got back his powers to play the music as usual.

Next day my wife and I prostrated before Paramacharya and begged for His blessings for a child. We had been married for about 6 years and my wife had three miscarriages in the stages of advanced pregnancy. His Holiness pleaded that He had no readymade mantram to oblige us and advised my wife to do Puja daily and pray to God. He presented her a silver image of the Goddess and two balls of sandal paste to be worshipped. On the day of His departure, I was standing with a number of my friends in my verandah watching the grandeur of the Swamiji's departure with His vast retinue. He was seated in His palanquin. Someone came to me and said that the Swamiji was calling me. I did not believe it and did not go. He came again and asked me if I had not met the Swamiji the previous day with my wife seeking His blessings for a child and he repeated the call. I immediately ran to the palanquin. When I stood beside the palanquin, He didn't even look at me. The palanquin started. I stood there motionless. The Diwanji, standing by, advised me to run with the palanquin since He had sent for me. I obeyed. I ran behind the palanquin for about two furlongs till we came to the middle of the river Kalangi, flowing by the side of Sulurpet. He stopped the palanquin and allowed me a few minutes to regain my breath. Then He talked to me in chaste English for about twenty minutes. He enquired about the condition of the Brahmins at the village and asked why they had not offered him Bhiksha. I explained that it was due to their small number and poverty. In the end He referred to my prayer the previous day and said "Tell your wife that you will have three sons late in your life, and that they'll be boys of whom any parent can be proud. See me at Kanchi when you chance to visit madras."

Seven years later, I had my first son in 1946, my second son in 1948 and the third in 1953. My eldest son is a Chartered Accountant, the second and Engineer and the third is a Bank Manager. I am reaping the fruits of His blessings. I am proud of my sons as the Swamiji predicted. I met Him again on two occasions and He could remember me. He also enquired about my children.

Source: Shri. Varagooran Narayanan

மெட்ராஸ் ராணிப்பேட்டையை சேர்ந்த பக்தர்களிடம், காமாக்ஷிக்கு பாச, அங்குசம் பண்ணித் தரும்படி பெரியவா சொன்னார். எத்தனை நல்ல தெய்வீக பணியானாலும், "நிதி" என்று வரும்போதுதான் அதை திரட்டும் கஷ்டம் தெரியும்!

"காஞ்சிபுரம் காமாக்ஷிக்கு..ன்னா அந்த ஊர்லேயே வசூல் பண்ணிக்கலாமே! இங்க வந்து யாசகம் கேக்கணுமா என்ன?"
"அவனவன் சோத்துக்கு வழி இல்லாம திண்டாடிண்டு இருக்கான்.......அம்பாளுக்கு பாசமாம், அங்குசமாம்"

"கோவிலுக்கு செலவழிக்கற காசை, நாலு ஏழை குழந்தைகளுக்கு குடுத்தாலும் புண்ணியம்!!"
"மக்கள் சேவையே மகேசன் சேவை...ஆஸ்பத்திரி, பள்ளிக் கூடம், அனாதை ஆஸ்ரமம், முதியோர் இல்லம்...ன்னு செலவுக்கு குடுத்தா, மக்களுக்கு அது பிரயோஜனப்படும். அதை விட்டுட்டு, அம்பாளுக்கு பாசம், அங்குசம் இல்லேன்னா ஏதும் நஷ்டமா என்ன?"

இன்னும் இதைவிட மஹா மோசமான வார்த்தைகளை கேட்க வேண்டியிருந்தது. ஆனாலும், ஒன்றே ஒன்றுதான் மஹா பலத்தையும் குடுத்துக் கொண்டிருந்தது...........அது, "பெரியவாளுக்காக பண்ணுகிறோம்" என்ற சந்தோஷம்! பெரியவாளுடைய சங்கல்பம் நடக்காமல் போகுமா? பாசாங்குச கைங்கர்யம் நினைத்ததை விட மிகச் சிறப்பாக நடந்தது. அதை முக்கியமாக முன்னின்று நடத்திய ஒரு பக்தரிடம் பெரியவா சொன்னார்......"பண வசூலுக்காக ரொம்ப பேர்கிட்ட போயிருப்பே....எல்லாரும் மனசார குடுத்திருப்பா...ன்னு சொல்ல முடியாது. சில பேர் ரொம்ப தாறுமாறாக் கூட பேசி ஒங்க மனஸை ரொம்ப புண்படுத்தியிருப்பா......"ஏண்டாப்பா இந்த வேலைய
ஏத்துண்டோம்? பேசாம ஆயிரமோ, ரெண்டாயிரமோ யதா சக்தி குடுத்துட்டு ஒதுங்கிண்டிருக்கலாமோ?...ன்னு கூட தோணியிருக்கும்......
ஆனா, இந்த மாதிரியான பொதுக் கார்யங்கள்ள ஈடுபடரப்போ, நாலு பேர் நாலு விதமா சொல்லத்தான் சொல்லுவா. அதையெல்லாம் லக்ஷியமே பண்ணப்டாது.

அம்பாளுக்கு பண்ற கைங்கர்யம்..ன்னு மனஸ்ல உறுதி இருக்கணும். இந்த எண்ணம் வந்துடுத்துன்னா....மனஸ் சமாதானம் ஆய்டும்"

எத்தனை சத்யமான உபதேசம்! இது பொது சேவையில் ஈடுபடும் [சுயநலமில்லாத சேவை] எல்லாருக்குமான உபதேசம்தான் இது!
---------------------------------------------------------
தெய்வத்தின் குரல்..............
"பரோபகாரம் பண்ணறவாளுக்கு ஊக்கமும், தைர்யமும் அத்யாவச்யம். மான அவமானத்தை பொருட்படுத்தாத குணம் வேணும். "பொழுதுபோக்கு" ன்னு சொல்லி, வாய்க்கு ருசியா திங்கற எடத்லேயும், கண்ணை கவர்ற காட்சிசாலைகள்ள பொழுத வீணாக்கறது தப்பு. இந்த நேரத்த, பொறத்தியாருக்கு சேவை பண்ணறதில் கழிக்கணும். "லைப்...ல ஏகப்பட்ட அக்கப்போருக்கு நடுவுல கொஞ்சம் உல்லாசமா பொழுத கழிக்கறது ஒரு தப்பா?..ன்னு பலபேர் கேக்கலாம். அப்பிடி கேக்கறவாளுக்கு சொல்றேன்.....பரோபகாரமா சேவை பண்ணினாலே போறும், அதுவே பெரிய உல்லாசம் ன்னு தெரிய வரும். அதுதான் வெளையாட்டு. அதுதான் சந்தோஷம். ஈசாவாஸ்ய உபநிஷத் மொதல் மந்த்ரத்லேயே "த்யாகம் பண்ணி அனுபவி" ன்னு சொல்றது. காந்தி கூட இதுலதான் தன்னோட பிலாசபி முழுக்க இருக்குன்னு அந்த உபநிஷத்தை தலைக்கு மேல வெச்சுண்டு ச்லாகிச்சுண்டு இருந்தார். தானம் பண்ணிட்டு நாம் நம்ம பேரை பேப்பர்ல போட்டுக்காம இருக்கலாம். ஆனாலும், "எப்டியாவது நாலு பேருக்கு நாம தானம் பண்ணினத நைஸா தெரியப்படுத்திடணும்"..ங்கற எண்ணம் உள்ளூர இருந்தா..........பேப்பர்ல போட்டுக்கறத விட மஹா தோஷமாயிடும். "பண்ணின தானத்த வெளில சொல்லிக்காம இருக்காரே! எத்தன உத்தமமான குணம்" ன்னு பத்து பேர் ஸ்தோத்ரம் பண்ணுவா. அந்த மாதிரி ஆசைகள் தலையை கூட தூக்க வொட்டாம அதை சம்ஹாரம் பண்ணனும்னா....என்ன பண்ணணும்? "தானம் வாங்கறவன், தனக்கு அந்நியன் இல்லே"..ங்கற ஞானத்த நன்னா ஸ்திரமாக்கிண்டுட்டா.......குடுத்தத வெளில சொல்லிக்கவே தோணாது. நம்ம பந்துக்களுக்கோ, நம்ம கொழந்தைகளுக்கோ ஏதாவது குடுத்தா, அத வெளில சொல்லி பெருமைப் பட்டுப்போமா? அதே மாதிரி லோகத்ல சகல ஜீவ ஜந்துக்களுக்கும் அப்பா அம்மா அந்த பார்வதி பரமேஸ்வராள்தான் ! "தானம்" ங்கற வார்த்தைகூட தப்புதான். "பகவான் நம்மளை கொடுக்க வெச்சான்" ன்னு பவ்யமா இருக்கணும். "

 

ஒருமுறை காசியிலிருந்து திரும்பும் வழியில் பெர்ஹாம்பூரில் சாதுர்மாஸ்ய அனுஷ்டிக்கும்போது நெடுநாட்கள் சுத்த உபவாசமிருந்தார் பெரியவா. அதையும் மடத்தினருக்கே தெரியாமல் ரொம்ப ரகசியமாக செய்தார். மடத்து கஜானாவை நிர்வகித்து வந்த ராமச்சந்திர ஐயருக்கு எப்படியோ ரகசியம் தெரிந்து விட்டது. பெரியவாளிடம் சென்று உபவாசத்தை விடுமாறு வேண்டினார்.

அவரும் உடனே பிக்ஷை தயாரித்து கொண்டிருந்த பணியாளரை கூப்பிட்டு, மறுதினம் தம...் உணவில் இன்ன இன்ன சேர்க்கும்படி கூறினார். "கஜானா" சந்தோஷம் தாங்காமல் திரும்பினார். திரும்பியபின் அவருக்கு சந்தேகம் எழுந்தது. "ஆனானப்பட்ட அன்னதான சிவன் போன்றவர்களின் வேண்டுகோளுக்கும் மசியாத பெரியவாளா நம் கோரிக்கைக்கு இத்தனை சுலபமாக மசிந்து விட்டார்?" என்ற சந்தேகம். பிக்ஷை தயாரிக்கும் பாரிஷதரிடம் போய் குடைந்தார். அவருடைய சந்தேகம் சரியானதே என்று நிரூபணமாயிற்று. "நீங்க அந்தண்டை போனதுமே பெரியவா, "அவர் மனசு சமாதானமாறதுகக்காகத்தான் அப்படி சொன்னேன். அதை அடியோட மறந்துடு"ன்னார்" என்று அந்த பாரிஷதர் நிஜத்தை கக்கி விட்டார்.
"கஜானா" மறுபடி பெரியவாளிடம் போனார். பல முறை போனார். அனால் அவர் வாயை திறக்கவே பெரியவா இடம் கொடுக்காமல் அடியார்கள், சிப்பந்திகள், பண்டிதர்கள் என்று எவரையேனும் சுற்றிலும் வைத்து கொண்டு ரொம்பவும் சீரியசாக ஏதாவது அலசி கொண்டிருந்தார். இப்படி பல நாட்கள் ஓடின. கடும் உபவாசமும் தொடர்ந்தது. கடைசியாக ஒருநாள் இரவு 10 மணிக்கு மேல் "கஜானா"விடம் பெரியவா பிடிபட்டார். சுக்ரவார பூஜை சற்று தள்ளாட்டத்துடனேயே முடித்துவிட்டு, ஓய்வுக்கு பெரியவா சாய்ந்த சமயத்தில் கஜானா அவரை பிடித்து விட்டார்.

"நாளைக்கு பெரியவா வயிறார பிக்ஷை பண்ணலேன்னா நான் மடத்தை விட்டே போய்டறேன்" என்று முரண்டு செய்து பார்த்தார் கஜானா.
அதுவும் பலிக்கவில்லை. முகமெல்லாம் சிரிப்பாக பெரியவா "நீ இல்லாட்டா மடம் நடக்காதோ?" என்றார்.

"அப்போ இந்த லோகத்தை விட்டே போய்டறேன்" என்று தம்மை மீறிய ஆவேசத்துடன் சொல்லி அழுதே விட்டார் கஜானா.

"சரி! பிக்ஷை பண்ணறேன். நாளைக்கு என்ன? இப்பவே பண்றேன். வயிறார பண்ணனும்னியே பண்றேன், பண்ணி வைக்கறையா?" என்றார் பெரியவா
"காத்துண்டு இருக்கேன்" என்று கஜானா நமஸ்காரம் செய்தார். அந்த இரவு வேளையில் பெரியவா பாலும் பழமும் தவிர எதுவும் உட்க்கொள்ளமாட்டார் என்று நினைத்தார். பெரியவா உட்கொள்ளும் அளவு தெரிந்த பிக்ஷை பாரிஷதரை கூப்பிட்டார்.

"அவனை ஏன் கூப்பிடறே? ஒன்னையேதானே பிக்ஷை பண்ணி வெக்க சொன்னேன்? நீயும் ஒப்புத்துண்டையே!"

"அளவு தெரியாததால அவனை கேட்டுக்கலாம்னு....." கஜானா இழுத்தார்.
"அளவு தெரியாட்டா என்ன? இருக்கறதை ஜாடா கொண்டா"

"சரி நாம் பழக்கூடைகள், தட்டுகள் யாவும் கொண்டு வந்து வைப்போம். பெரியவாளே வேண்டியதை எடுத்து கொள்ளட்டும்" என்று கஜானா நினைத்து அவ்வாறே செய்தார்.

அதியாச்சரியமான கட்டளை பெரியவாளிடமிருந்து பிறந்தது "சுக்ரவார நைவேத்யம் சொஜ்ஜி, சுண்டல் எங்கே? கொண்டா சட்னு"
கஜான ஓடோடிபோய் பெரிய பெரிய பத்திரங்களில் நிறையவே இருந்த சொஜ்ஜியையும், சுண்டலையும் சமர்ப்பித்தார்.

"அதி"க்கும் மேற்பட்ட ஆச்சரியம் நிகழ்ந்தது. பெரியவா அவ்வளவையும் வெகு விரைவில் உட்கொண்டு பாத்திரங்களை காலி செய்தார். "இவ்வளவுதானா?" என்று வேறு கேட்டார்.

பன்னிரண்டு திருவோணம் அட்டேன்;
"இன்னம் உவப்பன் நான்" என்று சொல்லி
எல்லாம் விழுங்கிட்டு போந்து நின்றான்!............என்று ஆய்ச்சி மொழியாக ஆழ்வார் பாடியது உண்மையாயிற்று.

பழக்கூடையும் சடுதியில் காலியாயிற்று "இன்னும் என்ன இருக்கு" என்று கேள்வி
கஜான வெலவெலத்து போனார்.
"வயிறார பண்ணறேன்னு ஒப்புண்டு பசியை கிளறிட்டியே! உசிர் போறதே!" என்ற பெரியவாளின் வார்த்தையை தாங்காமல் ஒரு பெரிய கூஜா பாலை திருமுன் வைத்தார். கடகடவென்று அதையும் பெரியவா காலி பண்ண, தடதடவென கஜானா கன்னத்தில் போட்டுகொண்டு அவரது பாதத்தில் தடாலென விழுந்தார்.

"பெரியவா க்ஷமிக்கணும். இனிமே ஒருநாளும் பெரியவாளை தொந்திரவு பண்ண மாட்டேன்" என்று விக்கினார்.
குழந்தையாக சிரித்த பெரியவா, "இனிமே என் வம்புக்கு வரமாட்டியோல்யோ?" என்று கை தூக்கி ஆசிர்வதித்தார்

Deivathin Kural Part#1 Continued…..

 

ªîŒõˆF¡ °ó™ (ºî™ ð£è‹)

«îõî£Í˜ˆFèœ Üõî£ó ¹¼û˜èœ

Ü¡ù̘E

ï‹ «îêˆF™ ñ†´‹ â¡P™¬ô. «ô£è‹ º¿‚è ¶˜ŠHþ‹ ÜFèñ£A õ¼Aø¶. ªñS¡èœ G¬øò„ ªêŒ¶ Mìô£‹. çð£‚ìKèœ G¬øò ¬õˆ¶ Mìô£‹. Ýù£™ ðJ˜ ð„¬êèœ õ÷˜õ¶ ï‹ ¬èJ™ Þ™ô£ñ™ Þ¼‚Aø¶. î£Qò ú‹¼ˆF (ªêNŠ¹) Þ¼‰î£ªô£Nò, õJÁ Gó‹Hù£™ Ü¡P, ð£‚A â¡ù ²Hþ‹ ªêŒ¶ ªè£‡ì£½‹, ªñ£ˆîˆF™ ¶˜Hþñ£èˆî£¡ Þ¼‚Aø¶. ðJ˜ ð„¬ê M¬÷„꽂° ¬ìò Üèì Mèì ê£ñ˜ˆFòƒè÷£™ Hó«ñ£üùI™¬ô. â¡TQò˜ ܬí è†ìô£‹. Ýù£™, ñ¬ö¬ò ªð£NM‚è Üõó£™ º®ò£¶. üè¡ñ£î£õ£è Ü¡ùÌó«í²õK¬ò ♫ô£¼‹ ñùú£óŠ H󣘈F‚°‚ ªè£‡ì£™î£¡ M«ñ£êù‹ à‡´. Üõ«÷  ªêŒAø ñè£ð£ðƒè¬÷

þIˆ¶ˆ î£Qò v‹¼ˆF¬ò ܸ‚AóUŠð£œ. ¶˜Hþ‹ «ð£è Üõ«÷ H„¬ê «ð£´õ£œ. ¬ìò Ý꣘ò£œ ÿêƒèó ðèõˆ ð£î£œ è£CJ™ Þ¼‰î«ð£¶, Ü¡ùÌóE e¶ å¼ v«î£ˆFó‹ ð£®ò¼Où£˜. ÜF™ ²«ô£èˆ¶‚°„ ²«ô£è‹ º®M«ô, 輬íJ¡ ðŸÁ‚ªè£‹ð£è Þ¼‚Aø Ü‹ñ£«õ, Ü¡ù̘«í²õK¬ò H„¬ê «ð£´ â¡Á ༂èñ£è «õ‡®‚ ªè£œAø£˜. Hþ£‹ «îU ‚¼ð£õô‹ðùèg ñ£î£ Ü¡ù̘«í„õg «îU - «ð£´ â¡ø£™ Üõ¼‚A™¬ô. Üõ¼‚°Š H¬þ ü£‹ ü£‹ â¡Á ï쉶ªè£‡®¼‰F¼‚°‹. îMó¾‹ ï‹ Ý„ê£Kò£À‚°„ êgó£Hñ£ù‹, àîó«ð£ûí‹,  â¡Aø â‡í‹ ôõ«ôê‹Ãì‚ A¬ìò£¶.

Aóèê¡ â¡ø è£ð£Lè¡ ÜõKì‹, å¼ ê‚èóõ˜ˆF Ü™ô¶ ê‰Gò£CJ¡ î¬ô¬òŠ ðL‚ ªè£´ˆî£™ îù‚°‚ èð£LJ¡ îKêù‹ A¬ì‚°‹ â¡ø£¡. àì«ù Ý„ê£Kò£œ, ê‚èóõ˜ˆFJ¡ î¬ô‚° ݬêŠð†ì£™ à¡ î¬ôŠ «ð£ŒM´‹. ê‰Gò£CJ¡ î¬ô «õ‡´ñ£ù£™ Þ«î£ Þ‰îˆ î¬ô¬ò â´ˆ¶‚ ªè£œ â¡Á îù¶ C«óò¬ú ªî£†´‚ 裆®ù£˜. ÜŠ¹ø‹ ßvõó êƒè™ðˆî£™ è¬î ñ£PŠ«ð£JŸÁ. ܶ «õÁ Mûò‹. ÞŠ«ð£¶  Ü‰îˆ è¬î¬ò„ ªê£™ô õóM™¬ô. Ý„ê£Kò£À‚°‚ ªè£…ê‹Ãì Üýƒè£ó«ñ A¬ìò£¶ â¡ðîŸè£è Þ¬î„ ªê£¡«ù¡. ÜŠð®Šð†ìõ˜ Hþ£‹ «îU - H„¬ê «ð£´ â¡ø£™ â¡ù ܘˆî‹? Þ‰î v«î£ˆFóˆF¡ è¬ìY ²«ô£èˆ¬îŠ 𣘈 ܘˆî‹ ¹K»‹. ÜF™, âù‚°Š ð£˜õF«ò Ü‹ñ£;ðó«ñ²õó«ù ÜŠð£!Cõ ð£î˜èœ â™ô£‹ ð‰¶‚èœ;;ô躋 i´ â¡Aø£˜. âù«õ «îU H„¬ê «ð£´ â¡Á Þõ˜ «è†Aø«ð£¶, FK«ô£èƒèÀ‚°‹ H„¬ê «ð£´ â¡Á H󣘈F‚è«õ ܘˆîñ£Aø¶. ܫ, îù‚° â¡«ø «õ‡®‚ªè£œAø ï‹ ñ£FK Þ¼‚èŠð†ìõ˜èœ, ð£ó£òí‹ ªêŒõŠ ªð£¼ˆîñ£è ފ𮊠H󣘈î¬ù ªêŒF¼‚Aø£˜.

Ü¡ù H¬þ ñ†´‹ Hó«ò£üùI™¬ô. º®M™ ë£ùI™ô£ñ™ ªõÁ«ñ F¡Á F¡Á á¬ù õ÷˜ˆ¶Š Hó«ò£üùI™¬ô. ¬èJ™ ró£¡ù (𣙠«ê£ŸÁ)Š ð£ˆFóº‹, è󇮻‹ ¬õˆ¶‚ªè£‡´ Ü¡¹¼õ£è àí¾«ð£´‹ Ü¡ùÌóE Þ‰î ë£ùˆ¬î»‹ M«êûñ£è ܸ‚AóU‚Aø£œ. ë£ù ¬õó£‚AòŠ H„¬ê¬òˆî£¡ ÝFêƒèó¼‹ º®õ£è‚ «è†Aø£˜. 装C è£ñ£VJ™ Ü¡ù̘«í²õK»‹ Üì‚è‹. è£ñ£V Þ¼ï£N ªï™ ªè£‡´ ºŠðˆFó‡´ Üøƒè¬÷ õ÷˜ˆî£œ. ÜF™ Ü¡ùî£ù‹ å¡Á. è£ñ‚«è£†ìˆF™ Ü¡ùÌóE ê‰GF Þ¼‚Aø¶. 装CJ™ åí è£‰î¡ îOJ™ Þ¼‚°‹ võ£I¬òŠ 𣴋 ²‰îó͘ˆF võ£Ièœ, è£ñ‚«è£†ìˆF™ Ü¡ùÌóE«ò Þ¼‚°‹«ð£¶ c˜ ã¡ Hþ£‡®ò£è ܬôAl˜?â¡Á «è†Aø£˜.

“õ£K¼‹ °ö™õ£œ ªï´ƒè‡ ñ¬ôñèœ ñ¶M‹º ªè£¡¬øˆ î£K¼‰ îìñ£˜¹ cƒè£ˆ ¬îòô£œ àô°Œò ¬õˆî è£K¼‹ ªð£N™è„C Íɘ‚ è£ñ«è£†ì‹ à‡ì£è c˜«ð£Œ áK´‹ H„¬êªè£œ õªî¡«ù å‡è£‰î¡øO»k«ó!” êgó‹, ݈ñ£ Þó‡´‚°‹ àí׆® õ÷˜‚Aø Ü¡ùÌó«í²õK¬òˆ ¶Fˆ¶ êñvî põ˜èÀ‚°‹ ¶˜Hû‹ cƒèŠ H󣘈FŠ«ð£‹. ð£ð‹ ªêŒîˆ î‡ì¬ùò£è ¶˜HþˆF™ èwìŠð´ðõ˜èÀ‚° è£ñ£V«òò£ù Ü¡ùÌóE 輬í ð£L‚Aø£œ. ðC â¡ð¶ ð£H‚°‹ õó‚Ã죶. «èó÷ˆF™ ªê¼‚°¡ù‹ â¡Á Ü¡ùÌóí£ «þˆFó‹ Þ¼‚Aø¶. ܃«è «êõ£˜ˆFèÀ‚ªè™ô£‹ ꣊𣴠«ð£´Aø£˜èœ. ܶñ†´I™¬ô. ó£ˆFK «õ¬÷J™ «è£J½‚°Š ð‚èˆF™ å¼ ñóˆF™ å¼ «ê£ŸÁ º†¬ì¬ò‚膮 ¬õ‚Aø£˜èœ. Þó£‚è£ôˆF™ Ü‰îŠ ð‚èñ£èŠ ðC«ò£´ «ð£Aø F¼ì˜èÀ‹ÃìŠ ðCò£ø «õ‡´‹ â¡Á Þ‰î ãŸð£´. Þˆî¬ù 輬í«ò£´ å˜ Ü‹ñ£ Þ¼‚Aø«ð£¶, Þ¡¬ù‚° «ô£èˆF™ Þšõ÷¾ ¶˜H¬þ Þ¼‚Aø¶ â¡ø£™, ÜFL¼‰¶  âˆî¬ù ð£ð‹ ªêŒF¼‚A«ø£‹ â¡ð¬îˆî£¡ ªîK‰¶ ªè£œ÷ «õ‡´‹. "êóè ú‹U¬î"J™ ݈«óò˜ ªê£™õî£è õ¼Aø¶. å¼ «îêˆF«ô£, ïèóˆF«ô£, Aó£ñˆF«ô£ ݆CJ™ Þ¼‚èŠð†ìõ˜èœ î˜ñ‹ îõP ïì‰î£™ Üõ˜è¬÷„ «ê˜‰î üùƒèÀ‹ Þ«î «ð£‚¬è ܸêK‚è «õ‡®òî£JŸÁ. ÞŠð® Üî˜ñ‹ ªó£‹ð¾‹ ðó¾Aø«ð£¶ «îõ˜èœ Þõ˜è¬÷‚ ¬èMì â‡μAø£˜èœ. («îõ˜èœ â¡ø£™ ÞòŸ¬è„ ê‚Fè¬÷ ï숶Aø ß²õóQ¡ ÜFè£Kèœ). àì«ù ¼¶‚èœ ñ£ÁA¡øù. ñ¬ö êKò£èŠ ªð£NõF™¬ô. ªðŒî£½‹ è£ô‹ îõP, Þì‹ îõP, Ü÷¾ îõPŠ ªðŒ»‹. ð¼õ‚ 裟Á º¬øŠð® i²õF™¬ô. Mò£F‚ AÁIèœ ÜFèñ£A¡øù. ðJ˜ ð„¬êèO¡ ªêNŠ¹Š «ð£Aø¶. àí¾Š ðˆîƒèO™ ¶˜Hþ‹, A¬ì‚Aø ªè£…êˆF½‹ «î£ûƒèœ, ªè†ì 裟Á, Mò£F ÞõŸø£™ «îê‹ ð£ö£Aø¶. Þ‹ñ£FK àô舶‚° ãŸð´‹ ¶˜HþˆFL¼‰¶ ¬ìò ð«ò ¹K‰¶ªè£‡´ F¼ˆîŠ Hóò£¬ê â´ˆ«î£ñ£J¡, Ü¡ùÌóE«ò Ü¡ùH¬þ, ë£ù H¬þ â™ô£‹ «ð£´õ£œ. Üõœ êgó«ñ ë£ù ñòñ£ù¶.

'Ü'ML¼‰¶ 'þ'õ¬óJô£ù â™ô£ ܆êóƒèÀ«ñ à¼õ£ù ñ‰Fó ñ£ˆ¼è£ ÏHE Üõœ â¡Aø£˜ Ýê£Kò£œ. 'ÝF þ£‰î úñv ¢î õ˜íùèg.' ÞŠð®Šð†ì êgó‹ ð¬ìˆîõ˜è÷£îô£™ ï‹ êgóˆ¬î ñ†´I¡P ÜP¬õ»‹ õ÷˜‚Aø H¬þ¬òŠ «ð£†´ ë£ù‹ î¼õ£œ. ܶ âŠð®Šð†ì ë£ù‹ â¡ð¬îˆî£¡ Ý„ê£Kò£œ, Ü¡ùÌóE v¶FJ¡ è¬ìYJ™ ªê£™Aø£˜. ܉î G¬ôJ™ ðó«ñ²õó«ù îèŠðù£è¾‹, Ü‹ð£«÷ î£ò£ó£è¾‹ ªîKõ£˜èœ. àì«ù êèô põó£CèÀ‚°‹ ê«è£îó˜è÷£A M´õ£˜èœ. ;ô躋 ªê£‰î iì£AM´‹. Þ¶ ÞŠ«ð£¶ G¬øòŠ «ðêŠð´Aø «îê ä‚AòŠð£†¬ìMì âˆî¬ù«ò£ ð® «ñ«ô!Í¡Áôè ä‚AòŠð£´. ð‚F Þ¼‰î£™, ðó£ê‚F Þ¼‚Aø£œ â¡ø ðòº‹ ð‚F»‹ Þ¼‰¶M†ì£™, ♫ô£¼‹ Üõœ °ö‰¬îèœî£¡ â¡Aø ê«è£îó ð£õ‹ î£ù£è«õ õ‰¶M´‹. Þ°Š Hóêƒè‹ «õ‡ì£‹. F†ì‹ «õ‡ì£‹. Hó„ê£ó‹ «õ‡ì£‹. Üï£F è£ôñ£è Þ¼Šð®ˆî£¡ HóˆFòþˆF™ ä‚Aò‹ Þ¼‰F¼‚Aø¶.

võ£I‚è£èˆ õì‚èˆF‚è£ó¡ è£C‚°Š «ð£ù£¡. võ£I‚è£è õì‚èˆF‚è£ó¡ ó£«ñ²õóˆFŸ° õ‰î£¡. ä‚AòŠð£´ (Integration) â¡Aø «ð„² Þ™ô£ñ«ô, ñî à현Cò£™ ä‚Aòñ£è, å¼ î£Œ õJŸÁ‚ °ö‰¬îè÷£è Þ¼‰¶ õ‰«î£‹. ޫÃì ÜPõ£OèO¡ ñ†ìˆF«ô£ êèô ê£vFóƒèÀ‚°‹ ªð£¶ ð£¬ûò£è Þ¼‰î úñvA¼î‹ «îêˆF¡  «è£®è¬÷»‹ å¡ø£è„ «ê˜ˆ¶ ¬õˆF¼‚Aø¶. ÞŠ«ð£¶ 'ªú‚»ô˜'ï£èKèˆF™ ñî M†ì£JŸÁ. úñvA¼îˆ¬î»‹ å¼ ñ£FK b˜ˆ¶‚ 膮Mì êèô òˆîùƒèÀ‹ ïì‚A¡øù.  Þƒ«è»œ÷ ï‹ñõ˜è¬÷ ñ†´‹ ªê£™ôM™¬ô. U‰F‚è£ó˜èÀ‹ Þ‰î ¬èƒèKòˆF™ ï¡ø£è«õ WKò gFJ™ ªêŒ¶ õ¼Aø£˜èœ. Þ¬ì‚è£ôˆF™ å¼ ªð£¶ Þ¬íŠð£è (Link) õ‰î ÞƒAh¬û»‹ Mó†®MìŠ ð£˜‚Aø£˜èœ. ð£¬û Mûò‹Ãì Þó‡ì£‹ ð†ê‹î£¡. ð‚F¬ò õ÷˜ˆ¶M†ì£™ «ð£¶‹. ÜŠ¹ø‹ â¡ ñ£è£í‹, â¡ ü£F, â¡ ð£¬û â¡Á ïñ‚°œ«÷«ò ꇬìèœ å¼ è£½‹ õó£¶.

ä‚AòŠ Hóêƒè‹ ÜFèñ£ù ÞŠ«ð£¶î£¡ ïñ‚°œ«÷«ò å¼ Y¬ñ‚è£ó¡ Þ¡ªù£¼ Y¬ñ‚è£ó‚° î‡a˜ îó ñ£†«ì¡, î£Qò‹ îóñ£†«ì¡ â¡Á HKˆ¶ HKˆ¶ GŸAø£¡. ñ£è£íˆ¶‚° ñ£è£í‹ ♬ô„ ꇬì õ‰F¼‚Aø¶. ð£¬ûJ¡ «ðó£™, ü£FJ¡ «ðó£™ ãŸªèù«õ ªè£´¬ñ ïì‰îî£è ÞŠ«ð£¶ A÷ŠH M†®¼‚Aø HŸð£´î£¡ õ£vîõˆF™ ð£¬û„ꇬì, ü£F„ꇬì â™ô£‹ õ‰F¼‚A¡øù. Þˆî¬ù‚°‹ Íô‚è£óí‹, ñî à현C, ð‚F «ð£ù¶î£¡. üùƒèœ ♫ô£¬ó»‹ å¡ø£è‚ 膮Š «ð£†ì ñ ð‚F»‹ «ð£ù¶‹ êÍèˆF«ô«ò 膴M†´Š «ð£ŒM†ì¶. âù«õ ÞŠ«ð£¶ ê˜õ«ó£è Gõ£óE»‹ ð‚F. à‡¬ñò£ù ß²õó ð‚Fò£ù¶, Üõ¡ °ö‰¬îè÷£ù êèôK캋 Ü¡ð£èˆî£¡ ðóíI‚°‹. ÜŠ¹ø‹ ðóvðó êè£òˆ¬îˆîMó «õªø‹ Þì«ñ Þó£¶. Ü¡«ð Cõ‹ â¡Aø£˜ F¼Íô˜. ܶ«õ ÜP¾. ÜPõ£ù ªîŒõ«ñ â¡ø£˜ ñ£ùõ˜. Þ‰î Ü¡¬ð»‹ ÜP¬õ»‹ - Ü¡«ðò£ù ÜP¬õ - Ü¡ùÌóE ïñ‚ªè™ô£‹ H¬þ «ð£ìŠ H󣘈FŠ«ð£‹. ÝF Ý꣘ò£À‹ ªêŒî H󣘈î¬ù»‹ ޶. Ü¡ùÌó«í úî£Ìó«í, êƒèó Šó£í õ™ô«ð I ë£ù¬õó£‚ò Rˆò˜ˆî‹ Hþ£‹ «îU ê ð£˜õF II