நெல்லிக்காய் வாங்கும்படி என்னைத் தூண்டியது யார்?.

சொன்னவர்; ஸ்ரீமதி சுந்தா சுந்தரம், சதாரா ரோடு.
தொகுப்பாளர்;டி.எஸ்.கோதண்டராம சர்மா
தட்டச்சு;வரகூரான் நாராயணன்

கார்த்திகை மாத துவாதசி திதி, முதல் நாள்
ஏகாதசியன்று, நிர்ஜலம்--தாகம் தீர்த்துக்கொள்ள
தீர்த்தம் கூடக் குடிப்பதில்லை.

துவாதசியன்று பாரணை. அன்றைக்கு என்று,
வித்தியாசமான பிக்ஷைத் திட்டம்.

பிக்ஷைப் பக்குவ பொறுப்பிலிருந்த தொண்டருக்கு,
'அன்றையதினம் துவாதசி' என்ற நினைவே,
கொஞ்சம் தாமதமாகத் தான் வந்தது.
(நல்லகாலம், திரயோதசி பிறக்கவில்லை!)

துவாதசி பாரணைக்கு 'அது' வேண்டுமே?

பாஷை தெரியாத ஊர். ஆங்கிலமும் தெரியாது;
ஹிந்தியும் தெரியாது; மராத்தி, இவரை
அருகில்விட மறுத்தது.

யாரைப் போய்க் கேட்பேன்? எப்படிக் கேட்பேன்?
இதுவரை காட்டிய கைஜாடைகளைக் கண்ட
மராத்தியர்கள், அதைத்தவிர மற்ற எல்லாவற்றையும்
நறுவிசாகத் தெரிவித்து விட்டார்கள்.

நான் (ஸ்ரீமதி சுந்தா) போய்ச் சேர்ந்தேன். தொண்டரின்
கண்களில் பரவசம்!

"நல்லவேளை, வந்தேள்!...பெரியவாள் பிக்ஷைக்கு
நெல்லிக்காய் கட்டாயம் வேணும்..பாஷையே
புரியல்ல...தவிச்சிண்டிருக்கேன். நீங்க ஓடிப்போய்,
நாலு நெல்லிக்காய் வாங்கிண்டு வந்தா.."

நான் ஓடிப் போகவில்லை.

"ரொம்ப அவசரம், மாமி..."

என் பையிலிருந்து, ஒரு கொத்து நெல்லிக்காய்களை
எடுத்து அவர் முன் கொட்டினேன். அரைமணி முன்னர்
ஏதோ தூண்டுதலால், மார்க்கெட்டில் வாங்கியது;.....
நெல்லிக்காய் வாங்கும்படி என்னைத் தூண்டியது யார்?.

கனகதாரா ஸ்தோத்திரம் செய்து, தங்கம் தங்கமான
நெல்லிக்காய்களை மாரி மாரியாகப் பொழிந்தவர்,
வழித்தோன்றல்--இல்லையா?

மாட்டேன். மறக்க மாட்டேன்.

பச்சை நெல்லிக்காய்கள்....ஓ! ..பச்சை.